Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  52|     Tribuni plebem agitare suo veneno, agraria lege; in resistentes
 2       V,    1,   2| fefellisse id donum inimicorum veneno inlitum fore. Venisse libertatem
 3    XXVI,    6,  33|      satis pensum poenarum tot veneno absumptis, tot securi percussis
 4    XXXV,    2,  15|    facinorum acceptos regibus, veneno sustulisse. eam quoque causam
 5   XXXIX,    3,  34|      ne qua indicium emanaret, veneno creditur sublatus.~ ~35.
 6   XXXIX,    5,  51|        in Italia habenti, ut a veneno caveret praedixerunt: hi
 7   XXXIX,    5,  52|       mortui nec sepulti sunt. veneno absumpti Hannibal et Philopoemen;
 8      XL,    1,  13|         cum ad cenam invitavi, veneno scilicet tollere; volui,
 9      XL,    1,  13|   aliud alio confundit. nam si veneno te inter cenam tollere volui,
10     XLI,    3,  25|        dies ab Orthobula uxore veneno est sublatus; damnataque
11     XLV,    1,   5|       abnuere Evander; sed cum veneno se malle mori quam ferro