Lib. Cap. Par.

 1     III,    2,  17|            se in circulos sermones tempori aptos serere; admonere ut
 2     III,    8,  59|         turbato rei publicae statu tempori succubuissent.~ ~60.
 3       V,    1,   2|            iam ne hiemi quidem aut tempori anni cedere ac domos ac
 4     XXI,    3,  27|           ubi accepit Hannibal, ne tempori deesset dat signum ad traiciendum.
 5   XXIII,    5,  35|          Huic Gracchus insidiandum tempori ratus, custodibus ad portas
 6    XXIV,    4,  22|        esse viam, si in praesentia tempori cessisset. itaque legatos
 7  XXXIII,    2,  16| suadentibus namque amicis cederent tempori et Corcyram ad Romanos abirent,
 8  XXXIII,    5,  47|        unum maneret. itaque cedere tempori et fortunae statuit; et
 9   XXXIV,    6,  62|            certum est quam videtur tempori aptum fuisse integro certamine
10    XXXV,    4,  36|           fuisset et oratio habita tempori conveniens, frequentes inde