Lib. Cap. Par.

 1       V,    3,  20|     debere reiectam rem ad se permittere plebi ac pati habere quod
 2    VIII,    5,  31|      illorum fidei virtutique permittere. ~ ~32.
 3  XXVIII,    6,  34|    utramque fortunam expertis permittere sese utrum propitios an
 4  XXVIII,    8,  39|     ita voluisse fieri; donum permittere ut in Capitolio ponerent.
 5    XXIX,    1,   2| patentes in hostium acie vias permittere equos iubeat. ipse coepta
 6    XXIX,    4,  21|     non esset: Locrensibus se permittere ut quod sui quisque cognosset
 7     XXX,    2,  11| hostem, primo barbari segnius permittere equos, dein stare ac prope
 8   XXXVI,    4,  28|     omnia fidei populi Romani permittere. id consul ubi audivit, '
 9  XXXVII,    1,   1|       locutus iussusque ab eo permittere audacter senatui, renuntiat
10      XL,    3,  29|   priusquam id faceret, se ei permittere, uti, si quod seu ius seu