Lib. Cap. Par.

 1     VII,    5,  33|     quaenam prima causa tam obstinatos movisset in fugam, oculos
 2      IX,    5,  25|     ne arcessant bellum, et obstinatos claudere si exercitus admoveatur;
 3      IX,    7,  32|     plus caedis fuisset, ni obstinatos mori Tuscos nox texisset,
 4       X,    2,  11|   erratum quondam: nunc ita obstinatos animos esse ut omnia ferre
 5   XXIII,    3,  17|    perlicere, inde postquam obstinatos videt, obsidere atque oppugnare
 6   XXVII,    3,   9|    in stipendium esset. cum obstinatos eos viderent consules, rem
 7  XXVIII,    5,  22|     ut neminem cedere atque obstinatos mori in vestigio quemque
 8  XXXVII,    5,  32| animos temptarent. postquam obstinatos vidit, duobus simul locis
 9      XL,    3,  35|  necessarium esse: ita enim obstinatos esse milites, ut non ultra
10   XLIII,    2,  22|   temptatis conloquiis, cum obstinatos atque etiam telis procul