Lib. Cap. Par.

 1       I,    7,  39|         esset; mox cum somno et flammam abisse. Tum abducto in secretum
 2     III,    2,  11|     pati reum ruere invidiaeque flammam ac materiam criminibus suis
 3    XXII,    2,  17|       inrita quassatio excitans flammam hominum passim discurrentium
 4     XXV,    6,  39|      eius etiam miracula addunt flammam ei contionanti fusam e capite
 5  XXVIII,    5,  23|       corpora rivique sanguinis flammam orientem restinguerent:
 6     XXX,    1,   6|                      Relucentem flammam primo vigiles Carthaginiensium,
 7    XXXV,    2,  11|    facturum et nihil prius quam flammam tectis iniecturum, ut is
 8      XL,    1,   5| atrocitas facinoris novam velut flammam regis invidiae adiecit,
 9      XL,    3,  32|        qui in acie erant, primi flammam conspexere, deinde per totam
10   XLIII,    2,  16| equestrem ordinem offendissent, flammam invidiae adiecere edicto,