Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  11|       nihil enim per iram aut cupiditatem actum est, nec ostenderunt
 2       I,    4,  18| linguae commercio quemquam ad cupiditatem discendi excivisset? Quove
 3       I,    8,  46|     materiae in viro neque ad cupiditatem neque ad audaciam esse;
 4      VI,    1,  6a|      populum mobilioremque ad cupiditatem agri quam fuerat. Et de
 5     XXX,    7,  42|      belli culpam in paucorum cupiditatem ab re publica transferenti.
 6     XXX,    7,  44|     dixisse Ti. Claudi primum cupiditatem, deinde Cn. Corneli fuisse
 7    XXXV,    3,  25|       quam si aperte suadendo cupiditatem res gerendi ostendisset.
 8      XL,    1,  10|                Exsecrare nunc cupiditatem regni, et furias fraternas
 9    XLII,    1,  11|    Romam fuisse dixit praeter cupiditatem videndi deos hominesque,
10     XLV,    2,  19|    non boni auctores, qui spe cupiditatem eius elicerent: eam opinionem