Lib. Cap. Par.

 1     III,    2,  11|   velut iusto persequi bello. Accusator pati reum ruere invidiaeque
 2     III,    2,  13|  Decem finierunt; tot vadibus accusator vadatus est reum. Hic primus
 3     III,    5,  33| decemvir diem Sestio dixit et accusator ad populum exstitit, cuius
 4    XXII,    6,  49|  iterum e consulatu sim [aut] accusator collegae exsistam ut alieno
 5    XXVI,    6,  38|     starentque summoto populo accusator et reus, Blattius de proditione
 6  XXXIII,    5,  46|   omnes adversos habebat, nec accusator apud infensos iudices deerat.
 7   XXXIX,    5,  42|      Quinctium oratio, qua si accusator ante notam, non censor post
 8      XL,    1,   9|     audis. nihil ego, tamquam accusator, criminose nec dubia argumentis
 9      XL,    1,  12| auxilia, pater, praeoccupavit accusator. simulatis lacrimis in alterius
10    XLII,    3,  42|     habebam. sed nondum Romam accusator Eumenes venerat, qui calumniando