Lib. Cap. Par.

1     III,    2,  14|    aut quietius erat. Benigne salutare, adloqui plebis homines,
2    XXII,    6,  43| castris percommodum fuit, tum salutare praecipue futurum erat cum
3   XXIII,    1,   4|       memoria plebem adulari; salutare, benigne invitare, apparatis
4     XXV,    4,  21|       perrupturos, nihil quod salutare esset non modo ad animum
5     XXV,    6,  33|  vidit posse, nec ullum aliud salutare consilium in promptu esse,
6     XXV,    6,  35|     anxius curis id modo esse salutare in praesens credebat, cedere
7    XXVI,    2,  12|   hostem transibat, ita nihil salutare in medium consulebatur.
8  XXXIII,    4,  35|     non utile solum sed etiam salutare admittere auribus posset,
9    XLIV,    3,  34|       circumagatur, ibi nihil salutare esse. se, quod sit officium