Lib. Cap. Par.

1      II,    5,  65|       aegre teneri, clamare et poscere ut perculsis instare liceat.
2     III,    1,   1|   adderentur; cetera multitudo poscere Romae agrum malle quam alibi
3     III,    2,  18|      deos fidemque foederum id poscere; demerendi beneficio tam
4      IV,    3,  18|  patiens satisque fidens sibi, poscere pugnam: Veienti Fidenatique
5      IV,    4, 31a|      insueta; odisse tribunos, poscere dictatorem: in eo verti
6     VII,    5,  32|        se quisque signum duces poscere, adfirmare eadem fortuna
7      IX,    5,  26|         et privatis dictatorem poscere reum vere cundiae non fuit; -
8    XXIV,    4,  26|    praetores fuerant - comitia poscere quae nequaquam ex sententia
9     XXV,    1,   4| capitalis diem dicere ac vades poscere coeperunt. primo non dantes,