Lib. Cap. Par.

1     III,    1,   4|        oblato - adeo civitates hae perpetuo in Romanos odio certavere -
2     III,    5,  32|             Quinctilio consulibus, perpetuo silentio tribunorum, quod
3       V,    6,  39| appropinquans exanimare, timorique perpetuo ipsum malum continens fuit
4     VII,    5,  35|            quae spes est non vallo perpetuo fossaque nos saepturum hostem,
5  XXXIII,    1,   6|            diem totum, quia colles perpetuo iugo intererant, nullo conspecta
6    XXXV,    2,  16|        venerunt potestatem, uno et perpetuo tenore iuris, semper usurpato,
7  XXXVII,    7,  57| conspiciebatur; cuius auctoritatem perpetuo tenore vitae partam toga
8      XL,    3,  35|             existimesne Celtiberos perpetuo in fide mansuros, ita ut
9     XLI,    3,  18|        Leti iugum, quod eos montes perpetuo dorso inter se iungit, castra