Lib. Cap. Par.

1       I,    5,  25|           Tunc clamore qualis ex insperato faventium solet Romani adiuvant
2      II,    4,  35| frumentum, quae sola alimenta ex insperato fortuna dederit, ab ore
3       V,    4,  23|        clades acceptae, velut ex insperato immensum gaudium fuit, et
4      IX,    2,  7b|        in patriam revertentes ex insperato incolumes sed captorum habitu
5  XXVIII,    8,  39|         exstingui posse - cum ex insperato repente misistis nobis hunc
6    XXIX,    6,  32|       favore pristino tum gaudio insperato quod quem perisse crediderant
7     XXX,    2,  10|   lacrimas unum quantumcumque ex insperato gaudium adfulserat, cum
8    XLII,    5,  65|       flectebatur animus, cum ex insperato iam obstinatis mori spes
9    XLIV,    1,   5|       spatium fuit vix tandem ex insperato stabilem ad insistendum