Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|          factam. Aeneam apud Latinum fuisse in hospitio; ibi Latinum
  2       I,    2,   4|         pecoris invenerit - Faustulo fuisse nomen ferunt - ab eo ad
  3       I,    2,   5|           Palatio monte Lupercal hoc fuisse ludicrum ferunt, et a Pallanteo,
  4       I,    3,  16|           semper sospitet progeniem. Fuisse credo tum quoque aliquos
  5       I,    4,  18|         temperatum animum virtutibus fuisse opinor magis instructumque
  6       I,    5,  24|      dispares. Horatios Curiatiosque fuisse satis constat, nec ferme
  7       I,    5,  26|             in filium animadversurum fuisse. Orabat deinde ne se quem
  8       I,    6,  32|              regno magis necessariam fuisse pacem credebat cum in novo
  9       I,    7,  36|              quoque eodem loco sitam fuisse memorant ut esset ad posteros
 10       I,    7,  39|             in caritate atque honore fuisse; fortunam matris, quod,
 11       I,    7, 41a|            bono animo, esse; sopitum fuisse regem subito ictu; ferrum
 12       I,    8,  44|            ferre possent eum numerum fuisse. Ad eam multitudinem urbs
 13       I,    8,  46|            et illum caelibem futurum fuisse contendere, quam cum impari
 14       I,    8,  46|             propediem visuram regnum fuisse quod apud patrem videat.
 15       I,    9,  51|              saluti sibi atque illis fuisse. Ab Turno dici sibi et primoribus
 16       I,    9,  51|         imperium teneat. Adgressurum fuisse hesterno die in concilio;
 17       I,    9,  55|          quadraginta ea sola talenta fuisse, quam Pisoni, qui quadraginta
 18      II,    1,   2|          hominis causa, nec dicturum fuisse ni caritas rei publicae
 19      II,    1,   5|             tum seges farris dicitur fuisse matura messi. Quem campi
 20      II,    1,   5|          putant; Vindicio ipsi nomen fuisse. Post illum observatum ut
 21      II,    3,  28|          magistratus, nullum futurum fuisse Romae nisi publicum concilium;
 22      II,    3,  28|             discussurum illos coetus fuisse. Correpti consules cum,
 23      II,    3, 33a|          creaverunt. In his Sicinium fuisse, seditionis auctorem: de
 24      II,    4,  38|         populis, spectaculo abeuntes fuisse? Vestras coniuges, vestros
 25      II,    5,  59|             prope in portis ac vallo fuisse, ingentisque mali non suspicionem
 26     III,    2,   9|     consulare imperium laturum leges fuisse, ducem Volscis Aequisque
 27     III,    2,  12|      exstitisse; suum primum militem fuisse, se saepe vidente pugnasse
 28     III,    3,  20|        privatum eo tempore Quinctium fuisse cum sacramento adacti sint.
 29     III,    3,  24|             signa sine ullo commeatu fuisse. Nisi ita esset multi privatim
 30     III,    4,  29|           Epulae instructae dicuntur fuisse ante omnium domos, epulantesque
 31     III,    6,  39|             regium imperium habeant. Fuisse regibus exactis patricios
 32     III,    7,  50|            vitam filiae sua cariorem fuisse, si liberae ac pudicae vivere
 33     III,    7,  50|           superstitem filiae futurum fuisse, nisi spem ulciscendae mortis
 34     III,    8,  61|             timuisse. Unam Verginiam fuisse cuius pudicitiae in pace
 35     III,    8,  63|           eius honoris penes senatum fuisse; ne reges quidem maiestatem
 36     III,    9,  71|        ambigitur finium Coriolanorum fuisse captisque Coriolis iure
 37     III,    9,  72|        Romani esse. Nec abnuitur ita fuisse, si ad iudices alios itum
 38      IV,    1,   2|           universisque semper honori fuisse. Reminiscerentur quam maiestatem
 39      IV,    1,   2|     quamlibet dimicationem subituros fuisse potius quam eas leges sibi
 40      IV,    1,  7a|       sciantque patribus aeque curae fuisse ne qua iniuria in eos oreretur
 41      IV,    2,  7b|           est consules eos illo anno fuisse, qui neque in annalibus
 42      IV,    2,  15|    consedisse, qua cognita habiturum fuisse Maelium similem causae fortunam;
 43      IV,    2,  15|             tamquam cum cive agendum fuisse, qui natus in libero populo
 44      IV,    3,  17|       exceptam causam mortis legatis fuisse, - rem incredibilem, interventu
 45      IV,    3,  21|            Prisco alii, alii Structo fuisse cognomen tradunt. Verginius
 46      IV,    3, 23a|             tribunos militum eo anno fuisse traditum a scriptoribus
 47      IV,    4,  25|               aut patricios habendos fuisse tribunos plebi; adeo se
 48      IV,    4,  26|            causam dictatoris creandi fuisse. Illud satis constat ad
 49      IV,    4,  30|         participes eius populationis fuisse, cognitioque eius rei L.
 50      IV,    5,  35|             repulsos, risui patribus fuisse; desisse postremo praebere
 51      IV,    5,  37|      exercitui scribendo intentiores fuisse; volgo fremere aut in perpetuum
 52      IV,    5,  41|              Tempani oratio incompta fuisse dicitur, ceterum militariter
 53      IV,    5,  41|              esse, sed populi Romani fuisse, cum eum comitiis consulem
 54      IV,    6,  46|            magistrum equitum eo anno fuisse scribunt, - novo exercitu
 55      IV,    6,  49|         credam irae causam exercitui fuisse, quam quod in urbe nuper
 56      IV,    6,  52|       avertit; minusque eam damnosam fuisse quam seditio futura fuerit
 57      IV,    6,  54|              praeferrentur. Auctores fuisse tam liberi populo suffragii
 58      IV,    6,  57|       libenter se daturum tempus iis fuisse ad receptum nimis pertinacis
 59      IV,    6,  60|        Consilium specie prima melius fuisse quam usu appariturum. Unde
 60      IV,    6,  61|             Veientium, non Volscorum fuisse credant. Praebet errorem
 61       V,    1,   2|          accidere haud immerito. Non fuisse ne in octo quidem tribunis
 62       V,    1,   2|          auctorem aliquot annis ante fuisse memoratum est per collegarum
 63       V,    2,  11|           adeo incredibilem amentiam fuisse ut multo veri similius sit
 64       V,    2,  13|            vincula; religioni deinde fuisse quibus eam opem di tulissent
 65       V,    3,  15|             deos Veienti populo illo fuisse die quo sibi eam mentem
 66       V,    3,  22|             levem ac facilem tralatu fuisse, integramque in Aventinum
 67       V,    5,  33|       auctoremque Clusium oppugnandi fuisse. Equidem haud abnuerim Clusium
 68       V,    5,  33|            oppugnaverint Clusium non fuisse qui primi Alpes transierint
 69       V,    6,  39|              mansuros enim ad Alliam fuisse nisi hoc consilii foret, -
 70      VI,    1,   4|           ante pedes Iunonis positas fuisse. Eo anno in civitatem accepti
 71      VI,    2,  6b|        bellum, eo abnuentes publicum fuisse consilium quod non prohibitos
 72      VI,    2,  6b|       dictatorem quippe dicendum eum fuisse si privatus esset; et collegae
 73      VI,    2,   9|              id caput Volscorum, eam fuisse originem proximi belli.
 74      VI,    2,   9|        diuturniorem manere dis cordi fuisse - legati ab Nepete ac Sutrio
 75      VI,    2,  10|            eo publicam nec consilium fuisse quod suae iuventutis aliqui
 76      VI,    2,  10|          terrorem assiduum a Volscis fuisse, quam pestem adhaerentem
 77      VI,    3,  12|             liberorum capitum in eis fuisse locis quae nunc vix seminario
 78      VI,    3,  17|         iugulentur. hocine patiendum fuisse, si ad nutum dictatoris
 79      VI,    3,  17|              mendacii poenam vincula fuisse? non obversatam esse memoriam
 80      VI,    3,  17|            uno omnibus satis auxilii fuisse, nullam opem in tam multis
 81      VI,    3,  20|              omnem gentem sordidatam fuisse; consensu opprimi popularem
 82      VI,    3,  20|       invenio; nec dubito haud parva fuisse, cum damnandi mora plebi
 83      VI,    3,  20|             servatoris nec dis cordi fuisse poenam eius oblatam prope
 84      VI,    5,  40|             publica patrum maiestate fuisse, semper plebis commodis
 85     VII,    1,   1|        multitudine alia multa funera fuisse; maximeque eam pestilentiam
 86     VII,    1,   3|          erant, notam numeri annorum fuisse ferunt eoque Minervae templo
 87     VII,    1,   4|          vexatione insigne faciendum fuisse? Ne mutas quidem bestias
 88     VII,    1,   6|             duce exercitum documento fuisse ne deinde turbato gentium
 89     VII,    2,   9|             Quinctium Poenum eo anno fuisse satis constat et magistrum
 90     VII,    2,  12|          sustinuere. Quin etiam bono fuisse Romanis adventum eorum constabat
 91     VII,    3,  19|             populi inter praedatores fuisse. Itaque Valerium consulem,
 92     VII,    4,  26|           certi est. Maxime Siciliae fuisse tyrannos crediderim; nam
 93     VII,    4,  27|       multitudinem captivam servorum fuisse scribant, idque magis veri
 94     VII,    5,  32|              se certaverint, necesse fuisse alteram partem vinci. Campanos
 95     VII,    6,  42|         nihil praeterquam seditionem fuisse eamque compositam inter
 96    VIII,    2,  10|              eius futuram haud dubie fuisse victoriam. Latini ex fuga
 97    VIII,    4,  23|           fecerunt: nam neque facile fuisse id vitium nosci, cum consul
 98    VIII,    5,  31|       cupidissimisque arma ablaturum fuisse militibus, ne se absente
 99    VIII,    5,  31|      dictatoris. quid illum facturum fuisse, si, quod belli casus ferunt
100    VIII,    5,  31|          posset, in omnes saeviturum fuisse: quia id nequeat, in unum
101    VIII,    5,  33|              quoque dictatorem Romae fuisse nec a se quemquam, ne plebis
102    VIII,    5,  33|             quidem unquam atrociorem fuisse in eos qui temeritate atque
103    VIII,    5,  33|            quid enim tandem passurum fuisse filium suum, si exercitum
104    VIII,    5,  33|        violentiamque eius excessuram fuisse quam ut verberaret necaretque?
105    VIII,    6, 37b|           simul gente bellum Romanis fuisse. nec tamen res ulla memorabilis
106      IX,    1,   1|           repetitae fuerant, iis non fuisse cordi tam superbe ab Romanis
107      IX,    1,   4|             se in Capitolio unum non fuisse auctorem senatui redimendae
108      IX,    1,   5|            locorum, non exploratorem fuisse; beluarum modo caecos in
109      IX,    3, 12b|       necopinato adventu Samnitium - fuisse et Satricanos cum iis satis
110      IX,    3,  14|       insatiabilis supplicii futuros fuisse, ni respectus equitum sescentorum
111      IX,    3,  16|            cursu omnium aetatis suae fuisse ferunt [et] seu virium vi
112      IX,    3,  16|              laborem corporis esset, fuisse militiam pediti pariter
113      IX,    4,  17|         equidem abnuo egregium ducem fuisse Alexandrum; sed clariorem
114      IX,    4,  18|          quidem illis notum arbitror fuisse, sustinere non potuerit
115      IX,    4,  19|              cum feminis sibi bellum fuisse dixisset, quod Epiri regem
116      IX,    4,  19|        aetatem Alexandri suffecturam fuisse reor ad unum bellum. Et
117      IX,    5,  23|          adversam eam pugnam Romanis fuisse atque in ea cecidisse Q.
118      IX,    7,  36|              vero praecipuum aliquid fuisse in eo qui se tam audaci
119      IX,    7,  36|         Servus ei dicitur comes unus fuisse, nutritus una eoque haud
120      IX,    7,  37|           metuque in magno civitatem fuisse ne interclusus exercitus
121       X,    2,  9b|        renovandae saepius haud aliam fuisse reor quam quod plus paucorum
122       X,    2,  9b|            centuriae, ipsum auctorem fuisse Macer Licinius ac Tubero
123       X,    2,  9b|              eo anno aediles curules fuisse tradit Cn. Domitium Cn.
124       X,    2,  11|             scripsere quibus aedilem fuisse eo anno Fabium Maximum placet,
125       X,    2,  15|            sedavit; facturum enim se fuisse dixit ut duorum patriciorum
126       X,    3,  21|           Sinope dicitur Graeca urbs fuisse, Sinuessa deinde ab colonis
127       X,    3,  21|        collega rem pariter gesserit, fuisse tantum bellum ut nec duce
128       X,    3,  21|          ductor habeatur, dictatorem fuisse extemplo dicturum.~ ~22.
129       X,    3,  24|               in senatus arbitrio se fuisse et in potestate populi futurum.
130       X,    3,  26|           carmine. - sunt qui Umbros fuisse non Gallos tradant, nec
131       X,    3,  30|          mille carpentorum scripsere fuisse, scilicet cum Umbris Tuscisque,
132       X,    4,  35|         ventum foret, tantum pavoris fuisse ut relicturi signa fuerint;
133       X,    4, 37a|          adiciebat se quoque laturum fuisse ad populum, ni sciret mancipia
134       X,    5,  39|        victori hosti quam ipsis arma fuisse. Datum hoc forsan nomini
135       X,    5,  39|               nulli unquam exercitui fuisse infestiores quam qui nefando
136     XXI,    1,   2|        Poenos arma Italiae inlaturos fuisse quae Hannibalis ductu intulerunt.
137     XXI,    2,  16|           Romanam tam desidem unquam fuisse atque imbellem. Sardos Corsosque
138     XXI,    3,  28|         traiciendorum varia consilia fuisse credo; certe variata memoria
139     XXI,    4,  38|             peditum, viginti equitum fuisse scribunt; qui minimum, viginti
140    XXII,    1,   1|        Capuae speciem caeli ardentis fuisse lunaeque inter imbrem cadentis.
141    XXII,    4,  25|          esset, audaciter se laturum fuisse de abrogando Q. Fabi imperio;
142    XXII,    4,  25|         sordido ortus. Patrem lanium fuisse ferunt, ipsum institorem
143    XXII,    5,  31|         Gallia provincia aberat, ius fuisse dicendi dictatoris; quam
144    XXII,    5,  32|              crederent, eodem studio fuisse oblaturos. Gratum sibi patres
145    XXII,    5,  35|              experta nobilitas parum fuisse virium in competitoribus
146    XXII,    5,  36|         ducentos in castris Romanis [fuisse] cum pugnatum ad Cannas
147    XXII,    6,  38|        infelicem etiam ad id locorum fuisse. Et sua sponte apparebat
148    XXII,    6,  40|      magistrum equitum intolerabilem fuisse; quid consuli adversus collegam
149    XXII,    7,  51|           diei satis creditur saluti fuisse urbi atque imperio. Postero
150    XXII,    7,  52|         suorum iussit; ad octo milia fuisse dicuntur fortissimorum virorum.
151    XXII,    8,  59|             unquam civitati viliores fuisse captivos quam nostrae; ceterum,
152    XXII,    8,  60|              agmini futurum censetis fuisse? Haberetis hodie viginti
153   XXIII,    2,  12|          propior vero est, haud plus fuisse modio. Adiecit deinde verbis,
154   XXIII,    4,  28|            vix penetraturum ad Alpes fuisse. Pecuniis igitur raptim
155   XXIII,    6,  43|              indicandum autem primum fuisse, dein petendum praesidium,
156   XXIII,    6,  44|            An dedituris se Hannibali fuisse accersendum Romanorum praesidium?
157   XXIII,    6,  45|              Capuam Hannibali Cannas fuisse: ibi virtutem bellicam,
158    XXIV,    1,   5|         confisos rem tantam ausuros <fuisse; addit socios> ab latere
159    XXIV,    2,   8|        causam haud multis annis post fuisse non negaverim cur M. Valerio
160    XXIV,    4,  24|         imperiis Adranodori, paratam fuisse ad Insulam rursus occupandam, -
161    XXIV,    4,  26|           suam eandem vivo Hieronymo fuisse quam sororis neque interfecto
162    XXIV,    4,  28|       propiorem unquam civitati ulli fuisse. si enim uno animo omnes
163    XXIV,    4,  32|             praemium esset, facturos fuisse. itaque claudendas cuncti
164    XXIV,    4,  33|         responsum eis ait se daturos fuisse; cum in eorum ad quos venerint
165    XXIV,    5,  36|       populus in Siciliam intentus - fuisse videri poterat. legionem
166     XXV,    1,   3|          scaphas nautis, multiplices fuisse merces ementiebantur. ea
167     XXV,    4,  16|         promptioremque veniae dandae fuisse; quotiens rebellioni etiam
168     XXV,    6,  28|          causam oppugnandi Syracusas fuisse caritatem Syracusanorum,
169     XXV,    6,  29|              nobis libertatis tempus fuisse quod pacis vobiscum non
170     XXV,    6,  31|  praesidioque nomen ac memoriam eius fuisse. hoc maxime modo Syracusae
171     XXV,    6,  38|          quaque in re facturos illos fuisse maxime censeam, id optimum
172     XXV,    6,  38|          ipsos paratos instructosque fuisse. et ita se res habet: ad
173     XXV,    6,  39|       praedam ingentem partam; in ea fuisse clipeum argenteum pondo
174     XXV,    6,  39|         usque ad incensum Capitolium fuisse in templo clipeum, Marcium
175    XXVI,    1,   2|              omnes comites Cn. Fulvi fuisse pavoris ac fugae. C. Flaminium,
176    XXVI,    1,   4|     honorique id ei apud imperatorem fuisse.~ ~5.
177    XXVI,    1,   6|              pavoris quam certaminis fuisse, cum inopinato in castra
178    XXVI,    4,  23|            collegam absentem daturus fuisse videbatur populus, mortuum
179    XXVI,    5,  29|              ante implacabilem in se fuisse: quid iratum quod Romam
180    XXVI,    5,  29|        essent aliam forsitan futuram fuisse sententiam suam dicere:
181    XXVI,    5,  30|        Romanis ad Hannibalem invisos fuisse sibi. ob eam causam et Hieronymum
182    XXVI,    5,  32|             tyrannis bellum gerendum fuisse censerent hostibus et Syracusanorum
183    XXVI,    6,  33|        consilio' inquit 'arbitror me fuisse consulibus Capua capta cum
184    XXVI,    6,  33|         animum quem Carthaginiensium fuisse, securique percussos a Q.
185    XXVI,    6,  33|      securique percussos a Q. Fulvio fuisse magis quorum dignitas inter
186    XXVI,    7,  44|       permixti fugientibus inrupturi fuisse in urbem viderentur. trepidatio
187    XXVI,    8,  49|        septingentos viginti quattuor fuisse inveniam.~ Aeque et alia
188    XXVI,    8,  49|           haud plus quam duum milium fuisse scribit. Capta alibi decem
189   XXVII,    1,   1|        Herdoneam, quia et defecturam fuisse ad Romanos comperit nec
190   XXVII,    2,   8|          ipsis, non sacerdotio damno fuisse cum aequum censuissent,
191   XXVII,    3,  13|              quemquam in acie Romana fuisse praeter unum ducem, cui
192   XXVII,    4,  17|           suum ad id tempus apud eos fuisse: animum iam pridem ibi esse
193   XXVII,    4, 20a|              eundum tamen Hasdrubali fuisse in Italiam ubi belli caput
194   XXVII,    5,  21|             iure aut tribunum plebis fuisse aut aedilem esse, quod patrem
195   XXVII,    5,  25|               neque enim recipiundum fuisse nisi amissum foret.~ Consulum
196   XXVII,    7,  34|             factam magnoque id damno fuisse quod tam gravi bello nec
197   XXVII,    8,  45|             audacius, re ipsa tutius fuisse quam suum: ad certam eos
198  XXVIII,    2,   7|              neque causam eius belli fuisse nec moram, si modo aequa
199  XXVIII,    2,   8|            Megalopolitis quod suorum fuisse finium satis probabant restituit.
200  XXVIII,    2,   9|      opposuisse. nomen Neronis satis fuisse ad continendum castris Hannibalem;
201  XXVIII,    5,  25|          sine volnere, sine sanguine fuisse nec ipsam atrocem nec atroci
202  XXVIII,    6,  34|              causa sua fiduciam sibi fuisse nondum experta clementia
203  XXVIII,    7,  35|          hostium equitatu Masinissam fuisse sciret, et ipse iuvenis
204  XXVIII,    8,  42|          conspexeris, ludus et iocus fuisse Hispaniae tuae videbuntur.
205    XXIX,    3,  10|          Pythio Apollini omnia laeta fuisse et responsum oraculo editum
206    XXIX,    3, 16a|              auctorem ita conferendi fuisse inopi aerario nec plebe
207    XXIX,    5,  27|              sine terrore ac tumultu fuisse permultis Graecis Latinisque
208    XXIX,    6,  34|             Carthaginiensium equites fuisse, et divitiis quosdam et
209    XXIX,    7,  37|          nominatim se inter aerarios fuisse relicturum. pravum certamen
210     XXX,    2,  10|         appareret haud procul exitio fuisse Romanam classem ni cessatum
211     XXX,    2,  13|               exitum sui furoris eum fuisse, non principium; tum se
212     XXX,    2,  15|         primam ei fidem praestaturum fuisse quam vir uxori debuerit:
213     XXX,    2,  15|          nuntia, melius me morituram fuisse si non in funere meo nupsissem.'
214     XXX,    4,  21|            singulorum universorumque fuisse. quotiens in conciliis voces
215     XXX,    4,  26|              duos et sexaginta annos fuisse, quod quidam auctores sunt.
216     XXX,    7,  42|              uti voluissent, daturos fuisse pacis condiciones quas tunc
217     XXX,    7,  42|       meminerit; et hercule mirandum fuisse si aliter faceret; ex insolentia
218     XXX,    7,  43|           incendi iussit; quingentas fuisse omnis generis quae remis
219     XXX,    7,  43|        repente incendium tam lugubre fuisse Poenis quam si ipsa Carthago
220     XXX,    7,  44|      cupiditatem, deinde Cn. Corneli fuisse in mora quo minus id bellum
221    XXXI,    1,   5|             respondere laetaque exta fuisse et prolationem finium victoriamque
222    XXXI,    2,  12|              diem totum rubrum solem fuisse, Lanuvi in templo Sospitae
223    XXXI,    4,  30|             terra tegi. delubra sibi fuisse quae quondam pagatim habitantes
224    XXXI,    4,  30|         similem deformitatem futuram fuisse, nisi Romani subvenissent.
225    XXXI,    5,  38|              et Philippo quiescendum fuisse, cum paucis diebus hostes
226    XXXI,    5,  38|        mansuros ita perculsos hostes fuisse debellarique momento temporis
227    XXXI,    6,  48|     consulares praecipue expectandum fuisse consulem censebant - potuisse
228    XXXI,    6,  48|            tandem praetori faciendum fuisse? nam si sine consule geri
229    XXXI,    6,  49|            non militem, lixam saltem fuisse quem percunctari posset
230   XXXII,    1,   5|     contendentibus nunquam eam urbem fuisse ex Triphylia sed sibi debere
231   XXXII,    3,  21|             dandum concilium legatis fuisse aut non sine responso eos
232   XXXII,    5,  36|           Quinctius verum id futurum fuisse dicere si aestas et tempus
233  XXXIII,    1,   4|            tenuissent, primam culpam fuisse eorum qui neglegenter custodias
234  XXXIII,    1,   8|             hostium proelium eo loco fuisse pulsosque inde Romanos et
235  XXXIII,    2,  13|            imperatori non alia maior fuisse dicitur maturandae pacis
236  XXXIII,    3,  23|            Hamilcarem ducem Poenorum fuisse auctores sunt; ceterum magis
237  XXXIII,    3,  28|            nullo lacessente facturum fuisse; alii non dubitare impudenter
238  XXXIII,    4,  33|              concipere audacis animi fuisse, ad effectum adducere et
239  XXXIII,    5,  44|           mox bello Graeciam arsuram fuisse; neque enim ne Aetolos quidem
240   XXXIV,    1,   4|           nulla accepit. quam causam fuisse censetis? eadem fuit quae
241   XXXIV,    1,   4|       possunt habiturae, si liceret, fuisse videantur?" vultis hoc certamen
242   XXXIV,    2,  10|              viginti milia armatorum fuisse Valerius scribit, duodecim
243   XXXIV,    3,  24| increpantibus Aetolos responsurum se fuisse iis dixit, nisi ita infensos
244   XXXIV,    3,  26|            effectu motum eum futurum fuisse et, si propius castra admoverentur,
245   XXXIV,    3,  32|              scimus partium Philippi fuisse, tamen cum cetera liberavimus
246   XXXIV,    3,  33|          Graeciae fore; satius multo fuisse non moveri bellum adversus
247   XXXIV,    3,  33|              oppugnaturos. unam spem fuisse si qua admoventibus exercitum
248   XXXIV,    5,  49|              admittendam auribus non fuisse: nunc, cum aliter quam ruina
249   XXXIV,    5,  49|       facerent quicquam unquam pensi fuisse; reliquas civitates monere
250   XXXIV,    6,  62|     semperque penes eum possessionem fuisse qui plus armis potuisset.
251   XXXIV,    6,  62|           quam videtur tempori aptum fuisse integro certamine eos relinqui;
252    XXXV,    2,  14|           libros, P. Africanum in ea fuisse legatione tradit eumque
253    XXXV,    2,  14|              quaerenti Africano quem fuisse maximum imperatorem Hannibal
254    XXXV,    2,  15|         iustique regis in eo indolem fuisse appareret. quo carior acceptiorque
255    XXXV,    2,  16|         Philippi, alias in Ptolomaei fuisse potestate, alias per multos
256    XXXV,    4,  31|            praesidium modo Macedonum fuisse sed regiam exaedificatam,
257    XXXV,    4,  32|              eum intromissus optimum fuisse omnibus qui Graeciam Asiamque
258    XXXV,    4,  32|     Antiochum: sua quemque habiturum fuisse neque omnia sub nutum dicionemque
259    XXXV,    4,  38|          Chalcidem habuissent; grave fuisse Macedonas dominos, multo
260    XXXV,    5,  45|       auxilium Antiochi imploraturos fuisse. quo celerius spe omnium
261   XXXVI,    2,  13|              Thessalis se crediturum fuisse, in Philippi se potestatem
262   XXXVI,    3,  19|              sexaginta milia militum fuisse in regio exercitu scribenti,
263   XXXVI,    5,  35|             sincera fide in amicitia fuisse satis constabat; militem
264   XXXVI,    5,  36|          facti, quos primos scenicos fuisse Antias Valerius est auctor,
265   XXXVI,    5,  38|               magnam tamen victoriam fuisse apparet, quod et castra
266   XXXVI,    5,  39|       Ligurum Gallicis semper iuncta fuisse; eas inter se gentes mutua
267  XXXVII,    2,  10|            rege viveret, commissurum fuisse, ut adversus semet ipsum
268  XXXVII,    3,  14|    adempturum se maris usum hostibus fuisse inutilemque classem facturum.~ ~
269  XXXVII,    4,  25|           dignitate et Nabim futurum fuisse, nisi eum suus primum furor,
270  XXXVII,    6,  48|           est rumorem celebrem Romae fuisse et paene pro certo habitum,
271  XXXVII,    7,  52|            amplissimi ordinis usurum fuisse, ne quid aut immoderate
272  XXXVII,    7,  58|         bellum quam difficultate rei fuisse interpretarentur: uno memorabili
273  XXXVII,    7,  60|         navalis impetrandi ab senatu fuisse. a Creta Ephesum Fabius
274 XXXVIII,    2,  12|               partem virium Antiochi fuisse Gallos credentes; rege superato
275 XXXVIII,    4,  41|    occurrisse. Quadringentos equites fuisse Numidas, paucos elephantos;
276 XXXVIII,    5,  47|          fuit: nam nec gerendum mihi fuisse bellum cum Gallis, et gestum
277 XXXVIII,    5,  47|     liberatos per vos regio imperio, fuisse pensuros, si a me foret
278 XXXVIII,    5,  48|           Antiochi Gallorum legiones fuisse, videritis in acie eos,
279 XXXVIII,    5,  49|           vobis videri velint hostem fuisse, non invenio. Si degenerem
280 XXXVIII,    5, 50a|               ut negaturus triumphum fuisse videretur. Postero die et
281 XXXVIII,    6,  51|             non legatum in provincia fuisse; nec ad aliam rem eo profectum,
282 XXXVIII,    6,  54|           est conquestus; parum enim fuisse non laudari pro Rostris
283 XXXVIII,    6,  55|       argenti quam auri maius pondus fuisse, et potius quadragiens quam
284 XXXVIII,    6,  56|              rege legatum in Etruria fuisse Africanum tradunt; qua post
285 XXXVIII,    6,  57|              collocata erat - nuptam fuisse convenit. Illud parum constat,
286 XXXVIII,    6,  58|           qui in carcerem duceretur, fuisse Cn. Et P. Scipiones, clarissimos
287 XXXVIII,    6,  58|             aliquot via abesset. Non fuisse minorem eum exercitum quam
288 XXXVIII,    6,  58|          pugnatum; Hannibalem eundem fuisse inter multos alios regios
289   XXXIX,    1,   4|             ira exerceret, tamen non fuisse ferendum absentem consulem
290   XXXIX,    1,  13|         primo sacrarium id feminarum fuisse, nec quemquam eo virum admitti
291   XXXIX,    2,  24|              eadem causa qua Aetolos fuisse; Antiocho rege pulso occupatum
292   XXXIX,    2,  25|              unum maritimum emporium fuisse quondam Thessalis quaestuosum
293   XXXIX,    2,  25|            appellaverat, Perrhaebiae fuisse, et ut sibi restitueretur,
294   XXXIX,    2,  28|            civitates, quas regni mei fuisse fatemini, non restituuntur.
295   XXXIX,    3,  36|              quidem nobis obiciendum fuisse arbitror. quid ita? quia
296   XXXIX,    4,  40|          fortunam sibi ipse facturus fuisse videretur. nulla ars neque
297   XXXIX,    5,  46|        audiri, multis operae pretium fuisse queri, pro se quaeque civitates
298      XL,    1,   9|           inermes convivas cenaturum fuisse, ad quem armati comisatum
299      XL,    1,   9|          nocte periculi mihi futurum fuisse, quem rudibus te inspectante
300      XL,    1,   9|            an ferro succinctos secum fuisse? quos nominavero, arcesse.
301      XL,    1,  12|        fratre, mihi fraternae caedis fuisse auctorem. idem non Romanorum
302      XL,    1,  14|     speculatorum tuorum plenam domum fuisse meam, aut illos ita aperte
303      XL,    2, 16b|     praetorem Marcello iussit verius fuisse consules, quorum provincia
304      XL,    3,  29|         Antias Valerius Pythagoricos fuisse, vulgatae opinioni, qua
305      XL,    3,  29|        creditur Pythagorae auditorem fuisse Numam, mendacio probabili
306      XL,    4,  42|              eum in ultimis partibus fuisse regni dicerent: petere Gentium
307      XL,    4,  56|             animo tamen aegrum magis fuisse quam corpore constat; curisque
308     XLI,    1,   3|          hostem ad mare persecuturos fuisse, deinde stationes certe
309     XLI,    2,   6|        attributi erant, querebantur: fuisse <se> sub dicione Antiochi;
310     XLI,    2,   7|              undecim in ea provincia fuisse responderet, quae se absente
311     XLI,    3,  18|       auditum est vitium in auspicio fuisse, nec id consulem ignorasse.
312     XLI,    3,  22|    meminissent; nec enim tam atroces fuisse eas, ut non cum ipso potuerint
313     XLI,    3,  24|     Macedoniae regum merita erga nos fuisse, ut Philippi unius iniurias,
314     XLI,    3,  24|              triduum nos in concilio fuisse consultantis, utrum Romanos
315    XLII,    1,   6|            ea merita in <se> senatus fuisse, cum Romae esset, eam comitatem
316    XLII,    1,  11|           causam veniendi sibi Romam fuisse dixit praeter cupiditatem
317    XLII,    1,  14|        praesentia nihil, praeterquam fuisse in curia regem, scire quisquam
318    XLII,    2,  24|          haberet, neque patri facile fuisse mandare, cum Carthaginienses
319    XLII,    2,  24|              Romam mitti. eam causam fuisse patri mittendi se Romam,
320    XLII,    2,  25|          esse. suae orationis summam fuisse: foedus cum Philippo ictum
321    XLII,    2,  28|              censuram minus conpotem fuisse sui; vulgo Iunonis Laciniae
322    XLII,    3,  34|      virtutis spectatorem ac iudicem fuisse sciunt, qui et illum et
323    XLII,    3,  38|            hospitiumque cum Philippo fuisse, <et> minime immemorem necessitudinis
324    XLII,    3,  38|           satis commode valeret, non fuisse se dilaturum; nunc, ubi
325    XLII,    3,  40|            quod tamen ipsum tibi non fuisse renovandum> iudicat potius
326    XLII,    3,  41|           damnati sunt, auctores vos fuisse fateamini. si hoc et vos
327    XLII,    4,  46|           ita disposita, ut superior fuisse in disceptatione videri
328    XLII,    4,  47|          adeo enim apparatibus belli fuisse instructum, ipsis nulla
329    XLII,    4,  51|        Macedonum regis copias tantas fuisse.~ ~52.
330    XLII,    5,  55|          abnuunt magna sua cum clade fuisse pugnaturos. postquam Gomphos
331    XLII,    5,  57|              dimicassent, pugnaturos fuisse apparebat. cum Romani quiessent,
332    XLII,    5,  66|             nec incruentam victoriam fuisse; supra quattuor milia et
333   XLIII,    1,   4|        direptum esse; causam excidii fuisse urbi, quod, cum centum milia
334   XLIII,    1,   7|              attineret, scire tutius fuisse claudere portas quam in
335    XLIV,    1,  13|       egregiamque operam in eo bello fuisse.~ ~
336    XLIV,    3,  37|            eo, quod per hostem moram fuisse scirent, et ipse in castra
337    XLIV,    3,  39|            in aciem copias educturum fuisse certum habeo, si cedere
338    XLIV,    3,  44|            recentes ex fuga venturos fuisse. per hanc causam Thracibus
339     XLV,    1,   3|   simularetur, tum mittendos legatos fuisse, cum Perseus in Thessaliam
340     XLV,    1,  13|     imperatum foret, adiuturum regem fuisse. Ptolemaei legati communi
341     XLV,    1,  13|         misisset: duas res ei rubori fuisse, unam, quod rogasset eum
342     XLV,    2,  19|            potiorem laudem <futuram> fuisse. sed enimvero cum detestabilis
343     XLV,    2,  23|        semper habeat. etiam apud vos fuisse audivi, qui adsentando multitudini
344     XLV,    2,  23|        potestate vestra rem publicam fuisse. si hoc in hac tam bene
345     XLV,    2,  23|              quisquam potest aliquos fuisse apud nos, qui regis amicitiam
346     XLV,    3,  34|          apud Gallos nullius momenti fuisse.~ ~35.
347     XLV,    4,  37|      supervacaneam defensionem Pauli fuisse. transeatur ad alteram contionem;
348     XLV,    4,  38|          Literni domicilium et sedem fuisse domitoris Africae, Literni
349     XLV,    4,  40|       sestertium> milliens ducenties fuisse Valerius Antias tradit;
350     XLV,    4,  40|       alterum> tantum pediti daturum fuisse credunt et pro rata aliis,
351     XLV,    4,  44|          esse: si autem Antiochi non fuisse et eo ne populi quidem Romani
352     XLV,    4,  44|            in se populi Romani regem fuisse ferunt; munera sibi ipsi