IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
| Alphabetical [« »] armillis 1 armillisque 1 armilustro 1 armis 341 armisque 22 armorum 71 armorumque 13 | Frequency [« »] 343 cui 343 hominum 343 rerum 341 armis 339 is 338 peditum 338 posset | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances armis |
Lib. Cap. Par.
1 I, 3, 11| petitum ierat. Accepti obrutam armis necavere, seu ut vi capta 2 I, 3, 16| tradant nullas opes humanas armis Romanis resistere posse."" 3 I, 4, 19| urbem novam conditam vi et armis, iure eam legibusque ac 4 I, 4, 19| bellique fecit, apertus ut in armis esse civitatem, clausus 5 I, 4, 21| multitudine omni a vi et armis conversa, et animi aliquid 6 I, 5, 25| Datur signum infestisque armis velut acies terni iuvenes 7 I, 5, 26| Tullus uti iuventutem in armis habeat: usurum se eorum 8 I, 5, 31| oreretur, nulla tamen ab armis quies dabatur a bellicoso 9 I, 8, 43| fabrum centuriae quae sine armis stipendia facerent; datum 10 I, 8, 43| aetatium factae; nec de armis quicquam mutatum, ocreae 11 I, 8, 45| ad pacis usus, ne semper armis opes adquirerentur, consilio 12 I, 8, 45| Romam esse, de quo totiens armis certatum fuerat. Id quamquam 13 I, 8, 45| totiens infeliciter temptatam armis videbatur, uni se ex Sabinis 14 I, 9, 59| Ferocissimus quisque iuvenum cum armis voluntarius adest; sequitur 15 II, 2, 10| comminus ad ineundum proelium armis, ipso miraculo audaciae 16 II, 3, 20| labentibus super corpus armis ad terram defluxit. Dictator 17 II, 3, 30| Sabini forte una omnes in armis essent. Sed curae fuit consulibus 18 II, 3, 30| campis, locoque magis quam armis freti summis se iugis montium 19 II, 4, 39| nusquam alibi spem quam in armis ponebant, plebes omnia quam 20 II, 4, 40| hostium irent et, quoniam armis viri defendere urbem non 21 II, 4, 40| Hernici - nam ii quoque in armis erant - provincia evenit. 22 II, 5, 47| ipsum consulem insignem armis invadit. Prima excepta a 23 III, 2, 10| plebe Romana, quam oneratam armis ex urbe praecipiti agmine 24 III, 2, 14| exercuit civitatem: ab externis armis otium fuit. Cum velut victores 25 III, 2, 16| habere, avocato populo ab armis. Senatum interim consules 26 III, 2, 17| supra caput sint, discedi ab armis legesque ferri placet?' 27 III, 3, 19| exsulum atque servorum saeptus armis nulla humana ope dignus 28 III, 3, 25| querellis adsint et mox armis, cum deorum hominumque simul 29 III, 4, 28| conici iubeant, militem cum armis valloque redire in ordines 30 III, 6, 42| ac vallo, non virtute aut armis tutabantur. Maius flagitium 31 III, 7, 53| aequitate rerum plus quam in armis reponi spei. Potestatem 32 III, 8, 56| crudelitate vosmet ipsi armis vindicastis, nec istum ad 33 III, 8, 62| Reliquum diei apparandis armis consumptum est. Postero 34 III, 9, 68| plebicolas istos, qui vos nec in armis nec in otio esse sinunt, 35 IV, 2, 10| Volsci exiguam spem in armis alia undique abscisa cum 36 IV, 2, 10| dedito imperatore traditisque armis sub iugum missi, cum singulis 37 IV, 5, 31b| colonorum caede imbutis armis, Veientibus sese coniungunt. 38 IV, 5, 34| proelio fuit donec abiectis armis nihil praeter vitam petentes 39 IV, 6, 45| iam velut anniversariis armis adsueverat civitas; Labicos 40 IV, 6, 48| alieno solo posita, non armis partum erat, nec quod venisset 41 IV, 6, 49| dicenti - dignum enim esse qui armis cepissent, eorum urbem agrumque 42 IV, 6, 59| multitudinem voluntariam exuit armis, quorum ad duo milia et 43 V, 1, 1| parta Romani Veiique in armis erant tanta ira odioque 44 V, 2, 8| invehi hostem nuntiaretur, in armis milites tenuit, si opus 45 V, 4, 27| Romanis artibus, virtute opere armis, sicut Veios vincam". Denudatum 46 V, 5, 32| equitibus interclusa positis armis in deditionem venerunt. 47 V, 6, 35b| pace potius cognosci quam armis.~ ~36. 48 V, 6, 36| adversus se maluerint quam armis tueri socios, ne se quidem 49 V, 6, 36| Gallis esset, cum illi se in armis ius ferre et omnia fortium 50 V, 6, 38| Circa ripam Tiberis quo armis abiectis totum sinistrum 51 V, 6, 47| fuerat, vir bello egregius, armis arreptis simul ad arma ceteros 52 V, 6, 48| obruentibus infirmum corpus armis, vel dedi vel redimi se 53 VI, 1, 6a| belli cura, quod Etruria in armis erat, dilata est.~ ~ 54 VI, 2, 6b| urbem attulit Antiates in armis esse Latinorumque populos 55 VI, 2, 8| oppidum cepit. Volsci abiectis armis sese dediderunt.~ ~9. 56 VI, 4, 24| invadere hostem. eunt insignes armis animisque qua premi parte 57 VI, 4, 25| vim Romanam arcuerunt quam armis non poterant. intrantibus 58 VI, 4, 27| quam hostium odio, ut in armis terant plebem nec respirare 59 VI, 4, 29| dederint. at tu, fretus armis animisque, concitatis equis 60 VI, 5, 33| bello laedere nec Volscos in armis retinere potuerant, eo erupit 61 VII, 2, 10| auro caelatis refulgens armis; media in altero militaris 62 VII, 2, 10| militaris statura modicaque in armis habilibus magis quam decoris 63 VII, 2, 13| ignominiae causa destitutum sine armis oravit me ut suam causam 64 VII, 2, 13| exercitum tuum sine animis, sine armis, sine manibus iudicas esse 65 VII, 2, 13| sit, pugnaturos: si nihil armis opus sit, otium Romae potius 66 VII, 2, 14| captivis, partim aegrorum armis ornatos imponit. His fere 67 VII, 3, 19| ni universa gens positis armis in fidem consulis venisset. 68 VII, 3, 22a| imminebant cura, dum aliqua ab armis quies esset, quia solutio 69 VII, 4, 24| hoste res est, quem victum armis socium ex hoste facias; 70 VII, 4, 26| processit magnitudine atque armis insignis; quatiensque scutum 71 VII, 5, 32| Volscos Auruncos, domita armis habeat; qui Gallos tot proeliis 72 VIII, 1, 2| praesentior erat + his se armis abstinuere. ex his tot populis 73 VIII, 1, 2| sin imperium abnuerent, armis coercerent. adversus haec 74 VIII, 1, 5| Annius, tamquam victor armis Capitolium cepisset, non 75 VIII, 1, 5| benignitate [nunc] Latium armis virisque, Samnitibus bello 76 VIII, 1, 5| in animum, nos, quamquam armis possumus adserere Latium 77 VIII, 2, 8b| omnes, insignibus maxime armis. hoc triginta manipulorum 78 VIII, 2, 10| consurrexerunt integri refulgentibus armis, nova ex improviso exorta 79 VIII, 2, 13a| consuli, exprobraretur, Pedum armis virisque et omni vi expugnandum 80 VIII, 4, 19| reciperentur: si a Samnitium armis defensi essent, se sub imperio 81 IX, 1, 1| arma, quibus nulla nisi in armis relinquitur spes. Proinde, 82 IX, 1, 4| Ite, consules, redimite armis civitatem, quam auro maiores 83 IX, 1, 6| illam Romanam ablatosque cum armis animos; non reddere salutem, [ 84 IX, 3, 14| quo minus discederetur ab armis, adversus eos se pro alteris 85 IX, 3, 16| remearent, plus ea voce quam armis inlatis terroris colonis 86 IX, 4, 18| civitate fracta Macedonum armis, cernente tum maxime prope 87 IX, 4, 19| hostem duas potentissimas armis virisque urbes armaret, [ 88 IX, 4, 19| commeatibus loca gravis armis miles timere potest. Mille 89 IX, 5, 23| pristino die vos recipiatis. Armis munimenta, non munimentis 90 IX, 5, 25| Romanos habuisse, iuventute, armis Samnitem iuvisse; fugatis 91 IX, 6, 28| reditum maxime ad Nolam armis repetendam. Eo se intra 92 IX, 6, 31| ditissimum atque opulentissimum armis virisque. Ibi, quia haud 93 IX, 6, 31| Et postquam praepotentem armis Romanum nec acies subsistere 94 IX, 6, 31| liberaverat se onere aptaveratque armis, ad signa undique coibant 95 IX, 6, 31| insidiarum temptantem et loco non armis fretum. Sed quem esse iam 96 IX, 7, 36| iuventutemque Camertium Umbrorum in armis paratam imperio futuram. 97 IX, 7, 37| iuberent: mansuros se sub armis et aut nocte aut certe luce 98 IX, 7, 37| milites iubet; praecipit ut in armis sint quacumque diei noctisve 99 IX, 8, 38| saeptam non hostium magis armis quam locorum iniquitatibus 100 IX, 8, 38| Etruscos avertisset. Itaque armis virisque ad obterendum C. 101 IX, 8, 40| veste et paribus candore armis insignes; eos se Orco mactare 102 IX, 8, 40| honorem deum insignibus armis hostium usi sunt: Campani 103 IX, 8, 41| continuit modo ceteros in armis sed confestim ad certamen 104 X, 1, 2| nuntiata - semper autem eos in armis accolae Galli habebant - 105 X, 1, 3| divitiarum invidia pelli armis coeptum; simul Marsos agrum 106 X, 1, 4| magis iam dolo capi quam armis vinci posse." haec ubi audita 107 X, 2, 16| gentem Italiae opulentissimam armis, viris, pecunia esse; habere 108 X, 2, 16| exercitum paratum, instructum armis, stipendio venisse, et confestim 109 X, 2, 17| praedae ut uno die vi atque armis urbem caperent. Ibi duo 110 X, 2, 19| hostes e castris exciret. Armis arreptis in aciem descendunt. 111 X, 3, 20| praedam ne alibi quam in armis animum haberent. ~ ~21. 112 X, 4, 33| inducit. vixdum satis aptatis armis in ordines eunt et clamore 113 X, 5, 39| aliquamdiu nec cessatum ab armis est neque naviter pugnatum; 114 X, 5, 43| fortunam; deinde abiectis armis ad undecim milia hominum 115 X, 5, 43| eo ipso loco temere sub armis strati passim inquietum 116 X, 5, 45| muris magis se Samnites quam armis ac viris moenia tutabantur. 117 XXI, 1, 2| gentibus quam bello aut armis rem Carthaginiensem auxit. 118 XXI, 1, 8| quinquaginta milia habuisse in armis satis creditur; oppidani 119 XXI, 1, 8| longum habebat pedes ut cum armis transfigere corpus posset. 120 XXI, 1, 10| bella serendo succinctus armis legionibusque vivat, velut 121 XXI, 2, 21| maxime iaculatorum levium armis petiit, ut Afri in Hispania, 122 XXI, 3, 25| aegre patiebantur. Itaque armis repente arreptis, in eum 123 XXI, 3, 26| ulteriorem ripam [amnis] armis obtinebant. Ceteros accolas 124 XXI, 5, 41| coniugem ac liberos parvos armis protegere putet; nec domesticas 125 XXI, 5, 44| nobis relictum est nisi quod armis vindicarimus. Illis timidis 126 XXI, 5, 46| in medium acceptum, non armis modo sed etiam corporibus 127 XXI, 6, 47| fecerint; nam neque equites armis equisque salvis tantam vim 128 XXI, 6, 55| hominum, dein graviorem armis peditem, quod virium, quod 129 XXI, 7, 57b| Placentiam praesidii accensa armis arreptis obviam Hannibali 130 XXI, 7, 61| milia; exuti prope omnes armis domos passim palantes per 131 XXII, 1, 6| ferebat opem, insignemque armis et hostes summa vi petebant 132 XXII, 2, 8| videbatur, nec per occupatam armis Punicis Italiam facile erat 133 XXII, 2, 18| campestrem hostem, gravem armis statariumque, pugnae genere 134 XXII, 3, 21| quibusdam captis, magnaque parte armis exuta. Hic tamen tumultus 135 XXII, 6, 39| civium ac sociorum sunt; armis, viris, equis, commeatibus 136 XXII, 6, 46| aciem; ita armati erant armis et ad Trebiam ceterum magna 137 XXII, 6, 47| et pugna levibus primum armis commissa; deinde equitum 138 XXII, 7, 54| moenibusque se certe, si non armis, ab hoste videbantur defensuri. 139 XXII, 8, 60| noctesque aliquot obsessi vallum armis, se ipsi tutati vallo sunt; 140 XXII, 8, 60| necessitatibus magis humanis quam armis victi sunt. Orto sole ab 141 XXII, 8, 60| manere [et] castra tutari armis necesse est, et castra et 142 XXIII, 1, 4| quam plebi fecisset, sine armis iam omnibus concedentibus 143 XXIII, 4, 27| corporibus applicant armaque armis iungunt, in artum compulsi, 144 XXIII, 4, 27| compulsi, cum vix movendis armis satis spatii esset, corona 145 XXIII, 4, 30a| circumsedit, opulentam quondam armis virisque, tum iam adeo multis 146 XXIV, 2, 14| operae libertas futura erat, armis expediendis diei reliquum 147 XXIV, 3, 20| populandos agros recipiendasque armis quae defecerant urbes processit. 148 XXIV, 4, 33| Syracusanis restituantur, nihil armis opus esse; si ea non fiant, 149 XXIV, 5, 37| ac vigiliis erant nec ab armis aut loco suo miles abscedebat. 150 XXIV, 5, 38| perstando ac pervigilando in armis vitastis. utinam reliquum 151 XXIV, 6, 40| moenibus neque viris atque armis validam, primo impetu oppressam 152 XXV, 1, 4| comitia, quae reus vi atque armis prohibiturus erat, ne causa 153 XXV, 1, 6| Caudinae legiones quae sine armis redierant Romam armatae 154 XXV, 2, 10| Hannibal Tarentinos sine armis convocari iubet. convenere 155 XXV, 5, 24| conspexit omnia circa Epipolas armis completa, lacessito tantum 156 XXV, 6, 29| compulere metum; arreptisque armis praetores primum obtruncant, 157 XXV, 6, 30| omnia Romanis ibi obtineri armis. posse eum, si operae pretium 158 XXV, 6, 32| consiliisque magis quam armis bellum gereretur, Romani 159 XXV, 6, 36| aderant apparebatque, parum armis ad tuendum locum sine munimento 160 XXV, 6, 38| reliquum diei expediendis armis et curatione corporum consumptum 161 XXVI, 1, 3| circumventum: vi aperta armis acie victum. nec suorum 162 XXVI, 2, 11| utramque aciem turbavit ut vix armis retentis in castra sese 163 XXVI, 5, 30| bella gerimus ut victos armis accusatores habeamus duaeque 164 XXVI, 5, 31| legatos nostros ferro atque armis petierunt, urbem ac moenia 165 XXVI, 5, 31| laboribus tandem vi atque armis Syracusas cepi. quae captis 166 XXVI, 6, 38| equorum in urbe erat, tamen armis inter tumultum captis et 167 XXVI, 7, 39| transfigit. ille ut praeceps cum armis procidit ante proram, victor 168 XXVI, 7, 40| coegissetque Siculos positis tandem armis ad agrum colendum animos 169 XXVI, 8, 47| suis oneribus, frumento, armis, aere praeterea ferroque 170 XXVI, 8, 50| iuvenem, vincentem omnia cum armis, tum benignitate ac beneficiis.~ 171 XXVI, 8, 51| Primo die legiones in armis quattuor milium spatio decurrerunt; 172 XXVI, 8, 51| quies data; quinto iterum in armis decursum est. Hunc ordinem 173 XXVII, 2, 7| vix Hannibali atque eius armis obsistentem. productus et 174 XXVII, 4, 16| commissum est. non animo, non armis, non arte belli, non vigore 175 XXVII, 4, 16| paterni hospitii positis armis venientem ad consulem miles 176 XXVII, 4, 16| famam ut vi potius atque armis captum Tarentum videretur 177 XXVII, 4, 18| nec arcem, ne mare quidem armis obstitisse suis. ad id fore 178 XXVII, 4, 19| esset inscio avunculo clam armis equoque sumpto in aciem 179 XXVII, 5, 25| defendente ipso quos ceperat armis, aliis infensis et plerisque 180 XXVII, 8, 45| appellabant: in illorum armis dextrisque suam liberorumque 181 XXVII, 8, 48| pugnae, et Ligures durum in armis genus. eodem versi elephanti, 182 XXVIII, 1, 2| divisit ut et muris se ipsi et armis muros tutarentur.~ ~3. 183 XXVIII, 1, 3| caede obviorum, nisi qui armis se tuebantur, abstinuerunt. 184 XXVIII, 3, 15| sole laborque standi sub armis et simul fames sitisque 185 XXVIII, 3, 15| munimento sese quando in armis parum praesidii foret defensuri; 186 XXVIII, 5, 22| neque spes moenibus aut armis tuendae salutis erat, facinus 187 XXVIII, 5, 23| miseranda suorum fatigati cum armis medio incendio se iniecerunt. 188 XXVIII, 6, 32| velocitate ad fugam quam armis fretos pugnaturos esse. 189 XXVIII, 7, 37| altera atque opulentior armis virisque; et portum habet, 190 XXVIII, 7, 37| traiecerunt, fertilem agro, viris armis haud aeque validam. itaque 191 XXVIII, 8, 39| ultimas finit Oceanus domitam armis habeatis, Italiae nisi quatenus 192 XXVIII, 8, 42| hostis patrem patruumque tuum armis prius quam Celtiberi socii 193 XXVIII, 8, 42| socia Africa potentiorem armis virisque faciet? quod istud 194 XXIX, 1, 2| temptatum ut discederetur ab armis; dein cum in pabulatores 195 XXIX, 2, 8| avaritia superaverunt ut non armis sed vitiis videretur certari. 196 XXIX, 4, 17| exitiabilis tyrannus vi atque armis oppressit. omnia quae captae 197 XXIX, 5, 27| naufragos, milites sine armis cum ingenti tumultu in terram 198 XXIX, 6, 31| modo disceptatum sed etiam armis certatum fuerat, tamquam 199 XXIX, 6, 31| nequaquam pares futuros armis.~ His vocibus incitatus 200 XXIX, 7, 36b| altera parte Italiae non tam armis quam iudiciorum terrore 201 XXX, 1, 5| bellicum ignem rati esse, sine armis ad restinguendum incendium 202 XXX, 2, 7b| bello inferiorem esse qui armis vincatur. haec legatis responsa, 203 XXX, 2, 8| et gente sua mercennariis armis in Africam oppugnatum evenissent. 204 XXX, 2, 12| Masinissam insignem cum armis tum cetero habitu conspexisset, 205 XXX, 3, 19a| ut Galliam atque Italiam armis obtineant. Mago non imperio 206 XXX, 5, 29| circa Carthaginem obtineri armis adferentium magnis itineribus 207 XXX, 5, 31| verba temptata renuntiant: armis decernendum esse habendamque 208 XXX, 7, 42| iure foederis non possit, armis tueatur.~ Cum hoc tam tristi 209 XXX, 7, 42| prope terrarum obtinuerint armis superesse praeter Carthaginis 210 XXXI, 1, 1| partem Asiae obtinuerant armis, prope nobilius. ceterum 211 XXXI, 2, 10| milibus hostium - tot enim in armis esse - trucidanda obicere 212 XXXI, 3, 25| inquit 'me vestra meis armis tutari ne mea interim nudentur 213 XXXI, 4, 27| aspernabantur, vi atque armis adortus expugnavit puberibusque 214 XXXI, 4, 30| etiam moenibus vi atque armis repulsum in ea delubra quae 215 XXXI, 4, 31| nobis mallent, captam iisdem armis et liberatam urbem reddidimus. 216 XXXI, 5, 41| regium equitatum numero armis animisque praestantem. itaque 217 XXXI, 5, 43| oneratosque immobilibus armis vexabant; et loca ipsa adiuvabant. 218 XXXII, 1, 3| vidisse; consenuisse sub armis in Sicilia, Africa, Macedonia; 219 XXXII, 1, 5| apparavit exercuitque in armis et Macedonas et mercennarios 220 XXXII, 3, 17| statutum pretium est et ut armis traditis abirent. Hac summa 221 XXXII, 3, 17| gloriam etiam egregiam rati si armis potius et virtute quam moenibus 222 XXXII, 3, 18| Phocidis terrore magis quam armis in potestatem venerunt. 223 XXXII, 3, 21| stemus, modo ne intersimus armis contentum ait se esse. Nulline 224 XXXII, 3, 21| ignoscat timentibus; si victus armis cessit, Achaei Romana arma 225 XXXII, 3, 21| mediterranea adeo tuta ab armis Romanis fuerunt ut Philippus 226 XXXII, 3, 21| imploremus? An ipsi nostris armis ab hoste Romano tutabimur 227 XXXII, 3, 21| quiesceretis abstineretisque armis, ostendebat, ea non media 228 XXXII, 3, 23| spes oppugnantibus in vi et armis et operibus erat. Undique 229 XXXII, 3, 23| munimento erat, protegendum armis cum Macedones concurrerent, 230 XXXII, 4, 29| Insubres via, qui tum in armis erant Cenomanis adsumptis; 231 XXXII, 4, 30| auctoritate seniorum iuventutem in armis esse nec publico consilio 232 XXXII, 5, 32| Quinctius per se partim armis, partim condicionibus confectum 233 XXXIII, 1, 5| caedebant quam quas ferre cum armis miles posset, et cum castra 234 XXXIII, 1, 5| ut et suspensis ab tergo armis ferat plures simul apte 235 XXXIII, 1, 7| compulsi loco se magis quam armis tutantes, committendam rerum 236 XXXIII, 1, 8| et iacentibus ibi paucis armis corporibusque hostium proelium 237 XXXIII, 1, 8| iussit, ut vir viro, arma armis iungerentur.~ ~9. 238 XXXIII, 1, 9| deinde omissis plerique armis capessunt fugam.~ ~10. 239 XXXIII, 1, 10| circa iuga signis atque armis fulgere, tum et ipse acie 240 XXXIII, 2, 15| vertunt et plerique abiectis armis, nulla spe castrorum tenendorum 241 XXXIII, 2, 17| proelia impigre inire et armis magis muros quam se ipsos 242 XXXIII, 2, 17| pars in medio caesi, pars armis abiectis dediderunt sese 243 XXXIII, 2, 18| vertunt, postremo abiectis armis in praecipitem fugam effunduntur. 244 XXXIII, 3, 21| Culcham et Luxinium regulos in armis esse: cum Culcha decem et 245 XXXIII, 4, 34| civitatibus, neu quam lacesseret armis: et in pace et in libertate 246 XXXIII, 4, 37| quae praedandi causa in armis erat - tunc in devias silvas 247 XXXIV, 2, 13| Hiberum amissum est. hoc armis et virtute reciperetis oportet 248 XXXIV, 2, 17| Turduli conducunt alienisque armis parabant bellum. consul 249 XXXIV, 2, 17| nullam vitam rati sine armis esse. quod ubi consuli renuntiatum 250 XXXIV, 2, 18| omnia accepit ut alii in armis essent, alii obsidione ad 251 XXXIV, 2, 19| locumque constituant ubi secum armis decernant. a Celtiberis 252 XXXIV, 2, 20| insita feritas continebat in armis, tum conscientia, dum consul 253 XXXIV, 3, 23| deducturum, aut vi atque armis coacturos in potestate consentientis 254 XXXIV, 3, 27| castellanis agrestibus in armis habuit et fossa valloque 255 XXXIV, 3, 27| Dromon ipsi vocant - positis armis ad contionem vocari iubet 256 XXXIV, 3, 28| dispersos passim fuga plerosque armis exuerunt. Quinctius prope 257 XXXIV, 3, 32| sociam nobis urbem vi atque armis cepisti et cum Philippo, 258 XXXIV, 5, 49| quam civi cedat. alienis armis partam, externa fide redditam 259 XXXIV, 6, 57| leges; ubi enim omnia ei qui armis plus posset dedita essent, 260 XXXIV, 6, 58| Thracibus possessa, partim armis receperit Antiochus, partim 261 XXXIV, 6, 62| possessionem fuisse qui plus armis potuisset. cuius condicionis 262 XXXV, 2, 13| Antiochi aut abnuentem vi atque armis cogi. ob haec quantum auctoritate, 263 XXXV, 2, 16| aliud profecto dicatis quam armis superatis vos iis has leges 264 XXXV, 2, 18| Graeciae incolerent, in armis eum inventurum, antesignanos 265 XXXV, 3, 23| ut sub adventum eius in armis essent. et Eumeni absenti 266 XXXV, 3, 29| utraque hominum genere et armis paribus. procedente certamine 267 XXXV, 3, 30| perlatus, pro se quisque armis abiectis in circumiectas 268 XXXV, 4, 35| Graecia fore, terras maria armis viris completurum; non cum 269 XXXV, 4, 35| otio sed educeret et in armis decurrere cogeret, simul 270 XXXV, 4, 36| quisquam si extemplo positis armis vocata in contionem multitudo 271 XXXV, 4, 36| frequentes inde retenti in armis Aetoli sine iniuria cuiusquam; 272 XXXV, 4, 36| eum in equum imponunt et armis arreptis Aetolos vagos per 273 XXXV, 4, 36| congregati caeduntur; pauci armis abiectis pars Tegeam, pars 274 XXXV, 5, 44| mare, omnem se Graeciam armis viris equis, omnem oram 275 XXXV, 5, 45| remittere quae bello et armis cogi non possint. Thoas 276 XXXVI, 3, 19| omnis cepit, ut abiectis armis fugerent. et munimenta sequentis 277 XXXVI, 4, 22| responderetur, appareretque armis rem gerendam et rege superato 278 XXXVI, 4, 23| quidem operibus magis quam armis urbem oppugnabant, Aetoli 279 XXXVI, 4, 23| oppugnabant, Aetoli contra armis se tuebantur. nam cum ariete 280 XXXVI, 4, 24| primum impetum abiectis armis dediderunt sese. traditus 281 XXXVI, 4, 28| deditos modo decreto suo, ante armis victos; itaque, ni propere 282 XXXVII, 2, 5| conabantur; omnis spes in armis et audacia erat; eruptionibus 283 XXXVII, 4, 21| videretur sine operibus, armis scalisque capi posse, missum 284 XXXVII, 5, 32| facile appareret plus in armis et virtute quam in moenibus 285 XXXVII, 7, 54| libertatem vestris tueri armis satis habent, quoniam suis 286 XXXVII, 7, 60| circa civitates misit, ut armis absisterent captivosque 287 XXXVIII, 1, 2| itineris ordinati modo multis armis virisque relictis flumen 288 XXXVIII, 1, 11| postve eos consules aut armis subacti aut voluntate in 289 XXXVIII, 2, 13| descisset, aut auctoritate aut armis cogeret iura antiqua pati. 290 XXXVIII, 2, 16| quas ituri essent, parem armis rati, Brenno duce in Dardanos 291 XXXVIII, 2, 16| capta Chersonesoque omni armis possessa ad Hellespontum 292 XXXVIII, 2, 17| igitur Gallicis oneratos armis, sicut in acie Antiochi 293 XXXVIII, 2, 18| Olympum montem petere, ut inde armis locorumque situ sese tueantur.~ ~ 294 XXXVIII, 2, 21| in meridiem vergeret, ut armis clauderent viam, quattuor 295 XXXVIII, 2, 22| legionibus, quid ab iustis armis, quid ab animis fortissimorum 296 XXXVIII, 2, 23| bellum euntium modo. Consul armis hostium [in] uno concrematis 297 XXXVIII, 3, 27| cis montem Taurum omnia armis per multos annos tenuisset, 298 XXXVIII, 4, 40| denuntiavit, ut morem vagandi cum armis finirent agrorumque suorum 299 XXXVIII, 5, 48| cernebam, tum demum vi atque armis coercendos ratus sum.' ' 300 XXXIX, 1, 1| arma et viros omnem spem in armis habentes erat. nec deerat 301 XXXIX, 1, 7| Celtiberos Lusitanosque in armis esse et sociorum agros populari. 302 XXXIX, 2, 24| civitates Philippum misisse; armis subactos parere. senatus, 303 XXXIX, 2, 25| voluntate, non si vi atque armis coacti cum Aetolis essent. 304 XXXIX, 2, 26| fuisset, Thessalos vi atque armis expugnasse questus est; 305 XXXIX, 3, 36| Lacedaemonii. quo tempore armis captis urbes, a quibus abstinere 306 XXXIX, 5, 45| praetori mandatum est. si armis prohibendi essent, consules 307 XL, 1, 1| Hispaniis citeriorem in armis esse et cum Celtiberis bellari 308 XL, 1, 8| suspiciones posse. etiam hostes armis positis foedus icisse, et 309 XL, 1, 10| remisit, qui nunc te ab armis Romanis protegit, qui tuam 310 XL, 1, 13| fuere, Macedoniae regum armis regiis, duo soli tua tegentes 311 XL, 3, 35| venerunt; ulteriores in armis sunt. quae cum ita sint, 312 XL, 4, 49| sustinuerunt; deinde cum iam non armis modo sed etiam operibus 313 XLI, 1, 3| victores Histri, quibus armis cepissent castra, iisdem 314 XLI, 1, 4| intra vallum suos senserunt, armis arreptis caedem ingentem 315 XLI, 3, 18| infeliciter expertam vim quam armis se defensuri, duos montes 316 XLI, 3, 23| incohavit bellum. Dolopiam armis subegit nec provocantis 317 XLII, 1, 5| malum. cum Thessalos in armis esse nuntiatum esset, Ap. 318 XLII, 1, 13| se Macedoniae regno, alia armis occupantem, alia, quae vi 319 XLII, 2, 23| proxumo Masinissam vi atque armis possedisse: id illi, cui 320 XLII, 3, 29| rex, statuerat abstinere armis <et> eventum expectare; 321 XLII, 3, 36| is Perrhaebiam expugnatam armis, Thessaliae aliquot urbes 322 XLII, 3, 40| aut verbis castigandus aut armis sit, qui foedus rumpit, 323 XLII, 3, 41| mihi fatendum est, quod me armis adversus Abrupolim, socium 324 XLII, 3, 41| comparatum est, ut arma armis propulsentur, quid tandem 325 XLII, 3, 41| cum ego subierim, qui sum armis lacessitus, quid potest 326 XLII, 3, 41| defensurus, Romani, quod Dolopas armis coercuerim; quia, etsi non 327 XLII, 3, 42| insanabile nec, quod bello et armis persequendum esse censeatis, 328 XLII, 4, 52| tamen, ne stetisse tantum in armis viderentur; armatosque, 329 XLII, 4, 52| incognitum famae aperuerint armis orbem terrarum nec ante 330 XLIII, 1, 1| oppugnavit. Ceremiam vi atque armis coegit in deditionem; omniaque 331 XLIV, 1, 5| provolventes se simul cum armis aliisque oneribus cum omni 332 XLIV, 1, 9| ab litore stabat - simul armis, simul operibus machinisque 333 XLIV, 3, 33| in pugnam vigilem ire, ut armis utatur, sed ad vigilandum, 334 XLIV, 3, 33| sopitos stare, ut fulgentibus armis procul conspici ab hoste 335 XLIV, 3, 35| armatura. nec gravioribus armis in tam inaequali alveo pugnari 336 XLIV, 3, 42| fiebant, nisi qui abiectis armis fugerunt, sic equitatus 337 XLV, 1, 11| ex socio factus vi atque armis ageret, respondit non aliter 338 XLV, 2, 20| eos, quorum auctoritate ab armis avocarentur. his pro regni 339 XLV, 2, 23| bellum opus essent; navibus, armis, iuventute <nos> nostra, 340 XLV, 3, 26| quod relicto Caravantio cum armis ad Romanos transissent. 341 XLV, 3, 27| quam finitumae civitates in armis fuerant. autumni fere tempus