Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   3|         auctorem nominis sui nuncupat. Is Ascanius, ubicumque et quacumque
  2       I,    1,   3|                quodam in silvis natus; is Aeneam Silvium creat; is
  3       I,    1,   3|               is Aeneam Silvium creat; is deinde Latinum Silvium.
  4       I,    1,   3|             regnum per manus tradidit. Is sepultus in eo colle qui
  5       I,    1,   3|            fecit. Proca deinde regnat. Is Numitorem atque Amulium
  6       I,    3,  7b|            miratae eae gentes fuerant. Is tum Evander concursu pastorum
  7       I,    3,   8|             creat senatores, sive quia is numerus satis erat, sive
  8       I,    5,  24|                eo certamine vicissent, is alteri populo cum bona pace
  9       I,    5,  24|             Fetialis erat M. Valerius; is patrem patratum Sp. Fusium
 10       I,    5,  25|        Curiatii circumsteterant. Forte is integer fuit, ut universis
 11       I,    5,  26|              expiaret pecunia publica. Is quibusdam piacularibus sacrificiis
 12       I,    8,  44|               lustrum appellatum, quia is censendo finis factus est.
 13       I,    8,  47|          sperare regnum mallet. "Si tu is es cui nuptam esse me arbitror,
 14       I,    8,  48|          pavidus atque inhibuit frenos is qui iumenta agebat iacentemque
 15       I,    9,  49|            Octavio Mamilio Tusculano - is longe princeps Latini nominis
 16       I,    9,  50|                 intervenit Tarquinius. Is finis orationi fuit; aversi
 17       I,    9,  53|              quoque decori offecisset. Is primus Volscis bellum in
 18       I,    9,  56|           cuius simulationem induerat. Is cum primores civitatis,
 19       I,    9,  56|               opperiretur tempora sua. Is tum ab Tarquiniis ductus
 20      II,    3,  30|            Vetusius consul missus est; is finis populationibus fuit.
 21      II,    3,  32|             oriundus erat plebi carum. Is intromissus in castra prisco
 22      II,    4, 33b|              in statione Marcius fuit. Is cum delecta militum manu
 23      II,    4,  35|             utebatur Atti Tulli. Longe is tum princeps Volsci nominis
 24      II,    5,  44|                 Tib. Pontificius fuit. Is eandem viam, velut processisset
 25      II,    5,  49|            Cremeram flumen perveniunt. Is opportunus visus locus communiendo
 26      II,    5,  56|          quisquam manu promptior erat. Is, cum Volero nihil praeterquam
 27      II,    5,  60|          saevitia infelix collegae quo is magis gauderet ingenio suo
 28     III,    1,   1|           accipere. Aequi a Q. Fabio - is eo cum exercitu venerat -
 29     III,    1,   2|            Servilius insequenti anno - is enim cum Sp. Postumio consul
 30     III,    1,   2|              Fabio extra ordinem, quia is victor pacem Aequis dederat,
 31     III,    1,   4|            intra castra recepit. Neque is finis periculi fuit; namque
 32     III,    1,   5|      Hernicoque exercitu, subvenisset. Is intentos in castra Romana
 33     III,    1,   8|               Q. Fabius praeerat urbi; is armata iuventute dispositisque
 34     III,    2,   9|          tribunus plebis eo anno fuit. Is consulibus absentibus ratus
 35     III,    2,  18|             Tusculi tum dictator erat. Is confestim convocato senatu
 36     III,    2,  18|             consularis vidit cadentem. Is dato negotio suis ut corpus
 37     III,    3,  19|                posceret priores erant. Is ut magistratum iniit, adsiduis
 38     III,    3,  25|     Capitolinus qui ter consul fuerat. Is, quoniam neque Quinctiae
 39     III,    3,  25|            Gracchum Cloelium deferunt; is tum longe princeps in Aequis
 40     III,    4,  27|              esset, vicino militi, dum is arma pararet vallumque peteret,
 41     III,    4,  28|               ad dictatorem ire iussi; is ignominiam infensus addidit;
 42     III,    4,  30|         Romanos, inde ad urbem venire. Is metus perculit ut scribi
 43     III,    6,  38|          praesidium orantes, nuntiant. Is pavor perculit decemviros
 44     III,    7,  51|                Cum ad eum ipsum primum is honos deferretur, 'melioribus
 45     III,    8,  58|                patriam, se contulerat, is magno iam natu cum ad pericula
 46     III,    9,  65|               tribunos plebei rogaret, is usque eo rogaret dum decem
 47     III,    9,  70|           equosque spiculis confodere. Is finis pugnae equestris fuit.
 48      IV,    2,  11|            ager ullus divideretur nisi is, qui interceptus iudicio
 49      IV,    3,  17|             dici Mam. Aemilium iussit. Is magistrum equitum ex collegio
 50      IV,    3,  19|          auctiusque reliquit posteris. Is cum ad impetum Tolumni,
 51      IV,    3,  21|                nocte dictatorem dixit; is sibi magistrum equitum Postumum
 52      IV,    4,  26|       convenerat - T. Quinctio evenit. Is A. Postumium Tubertum, socerum
 53      IV,    6,  52|               Furio Paculo consulibus. Is cum principio statim anni,
 54      IV,    6,  61|            militum consulari potestate is annus habuit C. Valerium
 55       V,    1,   1|               ipsius regis. Gravis iam is antea genti fuerat opibus
 56       V,    1,   3|                                        Is tum iam non promptus ingenio
 57       V,    2,   8|            Sergio invisus infestusque. Is cum pleraque castella oppugnata,
 58       V,    2,  11|           Treboniae legis patrocinium. Is quod petissent patres quondam
 59       V,    2,  12|             tantam rem obtinuisse, non is modo qui creatus erat, vir
 60       V,    3,  15|                sermonum facto, quisnam is esset qui per ambages de
 61       V,    3,  21|              ut ab inermi abstineatur. Is finis sanguinis fuit. Dedi
 62       V,    4,  24|           subacturam, et T. Sicinium - is enim ex tribunis plebis
 63       V,    4,  27|       videbatur praecellere erudiebat. Is cum in pace instituisset
 64       V,    5, 29b|           consuli ea provincia evenit. Is cum exercitu profectus acie
 65       V,    5,  31|                P. Cornelium Scipionem, is deinde L. Valerium Potitum
 66       V,    5,  33|           uxoris ab Lucumone cui tutor is fuerat, praepotente iuvene
 67       V,    5,  34|              Celtico dabant. Ambigatus is fuit, virtute fortunaque
 68       V,    5,  34|                Italiam viam di dabant. Is quod eius ex populis abundabat,
 69      VI,    1,   1|              Furius Camillus [iterum]. Is tribunos militum consulari
 70      VI,    1,   2|               dici M. Furium Camillum. Is dictator C. Servilium Ahalam
 71      VI,    1,   2|           procul a Lanuvio - ad Mecium is locus dicitur - castra oppugnare
 72      VI,    4,  28|        Quinctium Cincinnatum creavere. is magistrum equitum A. Sempronium
 73      VI,    5,  34|          tererent, lictor Sulpici, cum is de foro se domum reciperet,
 74      VI,    5,  34|           ignorare id sororem; ceterum is risus stimulos parvis mobili
 75      VI,    5,  42|            dictator quintum diceretur. is T. Quinctium Poenum magistrum
 76      VI,    5,  42|            primus consul factus. et ne is quidem finis certaminum
 77     VII,    2,  13|         fecisset, vir factis nobilior. Is praecedens militum agmen
 78     VII,    3,  19|               Manlium L. filium dixit. Is cum sibi magistrum equitum
 79     VII,    4,  23|           Popilio extra ordinem datum. Is impigre exercitu scripto,
 80     VII,    6,  40|             suum exercitum complexus. [Is] ad conloquium processit.
 81    VIII,    1,   4|               socialis illis exercitus is est quo adiuncto duplicent
 82    VIII,    1,   7|                suos tum factis clarus. is ubi Romanos equites insignemque
 83    VIII,    2,  10|             scripta civem devovere; si is homo qui devotus est moritur,
 84    VIII,    2,  11|           inter Sinuessam Minturnasque is locus est + occurrit. priusquam
 85    VIII,    2, 13a|              proficiscuntur. iam Latio is status erat rerum ut neque
 86    VIII,    3,  14|               priusquam aere persoluto is qui cepisset extra vincula
 87    VIII,    3,  16|           adgressus. et militum quidem is erat ardor ut iam inde cum
 88    VIII,    3,  16|                L. Aemilium Mamercinum; is magistrum equitum Q. Publilium
 89    VIII,    4,  22|            quod Fregellas + Segninorum is ager, deinde Volscorum fuerat +
 90    VIII,    5,  24|           mulcato se suos redempturam. is finis laceratione fuit,
 91    VIII,    5,  28|     crudelitatem insignem. L. Papirius is fuit, cui cum se C. Publilius
 92      IX,    1,   1|             ipsum bellatorem ducemque. Is, ubi legati qui ad dedendas
 93      IX,    1,   2|            abesse quin vi capiant. Iam is rumor ante de industria
 94      IX,    1,   3|               consulendum censent. Iam is gravis annis non militaribus
 95      IX,    1,   3|         vigebat vis animi consiliique. Is ubi accepit ad Furculas
 96      IX,    2,  7b|            Maximus M. Valerius Corvus. Is consules creavit Q. Publilium
 97      IX,    5,  21|          Aemilio legiones tradiderant; is cum L. Fulvio magistro equitum
 98      IX,    5,  22|             imperatoris <di> dederunt. Is victorem detractum ex equo
 99      IX,    5,  26|            placuit. C. Maenius dictus; is M. Folium magistrum equitum
100      IX,    6,  28|             equitum exercitum accepit. Is, cum audisset arcem Fregellanam
101      IX,    6,  29|                 Iunium Bubulcum dixit. Is, prout rei magnitudo postulabat,
102      IX,    7,  33|               optimo cuique gratiorem. Is cum identidem legem Aemiliam
103      IX,    8,  40|              latera hostium incurrunt. Is novus additus terror cum
104      IX,    8,  43|                consul ageret, Romamque is metus manaret, adeo ut omnes
105       X,    1,   7|              in Capitolium ascenderit, is <non> conspiciatur cum capide
106       X,    2,  11|           Claudius, dein P. Sulpicius. Is comitia consularia habuit;
107       X,    4,  35|              ac caedis fuisset. Itaque is terror in castris ortus,
108       X,    5,  40|               ducis ardorem spectabat. Is ardor omnium etiam ad eos
109     XXI,    1,   2|         principum, in imperio positus. Is plura consilio quam vi gerens,
110     XXI,    1,  12|            cives nec hostes sentirent. Is et proelia aliquot secunda
111     XXI,    2,  18|                succlamatum est; et cum is iterum sinu effuso bellum
112     XXI,    3,  31|             Druentiam flumen pervenit. Is et ipse Alpinus amnis longe
113     XXI,    4,  33|             quoque tumultum auxit. Sed is tumultus momento temporis,
114     XXI,    5,  40|                igitur in hoc certamine is vobis illisque animus qui
115     XXI,    5,  42|         capiebat. Ubi vero dimicarent, is habitus animorum non inter
116     XXI,    5,  46|               ab tergo se ostenderunt. Is pavor perculit Romanos,
117     XXI,    6, 57a|                falleret, transgressus. Is, quod unum maxime in praesentia
118     XXI,    7,  63|          litteras ad consulem misit ut is exercitus idibus Martiis
119    XXII,    2,  10|        fatalibus libris editum erat ut is voveret cuius maximum imperium
120    XXII,    2,  13|                ubi terrarum esset. cum is Casilini eo die mansurum
121    XXII,    2,  13|            Numidae fecerunt; nec tamen is terror, cum omnia bello
122    XXII,    4,  26|                                        Is iuvenis, ut primum ex eo
123    XXII,    5,  35|               ad petitionem compellit. Is proximo comitiali die concedentibus
124    XXII,    8,  60|                                    Ubi is finem fecit, extemplo ab
125    XXII,    8,  61|            Romam adventum nec postquam is rediit renovavitque memoriam
126   XXIII,    1,   2|            malis artibus nanctus opes. Is cum eo forte anno, quo res
127   XXIII,    1,   7|            sese in castra; deinde, cum is ferociter negasset se iturum
128   XXIII,    2,  11|           Bruttiorum quae deficiebant. Is, cum ei senatus datus esset,
129   XXIII,    3,  19|        praetore suo M. Anicio - scriba is antea fuerat - redierunt.
130   XXIII,    3,  23|                                        Is ubi cum lictoribus in rostra
131   XXIII,    5,  31|           comitia non prius edici quam is inde confecto quod mandatum
132   XXIII,    5,  31|                 In locum Marcelli, ubi is se magistratu abdicavit,
133   XXIII,    5,  33|           tantum Ionio discretus erat. Is ubi primum fama accepit
134   XXIII,    5,  35|                Alfius medix tuticus - [is] summus magistratus erat
135   XXIII,    6,  40|               Hostus castris praeerat. Is adulescentia ferox temere
136    XXIV,    1,   3|           Hannonis auxilium implorant. is condicionibus ad deditionem
137    XXIV,    1,   3|              et ab Hannibale missis ad is ipsum legatis. ita Crotone
138    XXIV,    2,   8|        adfertis, moram ullam offerret, is mihi parum meminisse videretur
139    XXIV,    2,  12|        admovere, Q. Fabium praetorem - is filius consulis erat - <
140    XXIV,    4,  25|                                        Is tamquam reos ageret, ab
141    XXIV,    4,  34|         tempestate fuisset. Archimedes is erat, unicus spectator caeli
142    XXIV,    6,  40|            impigro et perito militiae. is expositis in terram militibus
143    XXIV,    6,  44|            proximum lictorem iussit et is ut descenderet ex equo inclamavit,
144     XXV,    1,   1|        religionibus populum liberaret. is et in contione senatus consultum
145     XXV,    3,  12|                agebat, manus venerant; is protinus novo praetori Sullae
146     XXV,    3,  12|              faciendis praesit praetor is quis ius populo plebeique
147     XXV,    3,  12|         fietque res vestra melior; nam is deum exstinguet perduelles
148     XXV,    4,  16|          iisdem illis creatus praetor. is mutata repente voluntate
149     XXV,    4,  17|         Cornelium quaestorem deferret; is funus imperatoris in castris
150     XXV,    4,  18|             comiterque curatus fuerat. is tum Badius progressus ante
151     XXV,    4,  19|         magnitudine corporis et animo. is, perfunctus militia, per
152     XXV,    4,  19|          stetit, Romana acie. postquam is non pro vetere fama solum
153     XXV,    5, 22b|         Claudianis castris exciverunt. is quoque modico ibi praesidio
154     XXV,    5,  25|            deliberandum sumpsisse. cum is diem de die differret dum
155     XXV,    6,  34|     potentemque Romana fecit amicitia. is tum cum equitatu Numidarum
156     XXV,    6,  34|            lancea traicitur; cuneusque is hostium, qui in confertos
157     XXV,    6,  37|        militiae artes edoctus fuerat. <is> et ex fuga collectis militibus
158     XXV,    6,  40|             misso ab senatu populoque? is perpulit cunctantem Epicyden
159    XXVI,    2,  13|             omnes vi extracturos esse. is timor frequentem senatum
160    XXVI,    2,  14|             alae cum C. Fulvio legato. is cum omnium primum arma telaque
161    XXVI,    3,  17|           castra habebat; in Ausetanis is locus est inter oppida Iliturgim
162    XXVI,    5,  32|          patres: acta M. Marcelli quae is gerens bellum victorque
163    XXVI,    7,  42|            sciebat praeter C. Laelium. is classe circummissus ita
164    XXVI,    7,  42|          paeneinsula excurrit, tumulus is ipse in quo condita urbs
165    XXVI,    7,  43|              quis vos adductos credit, is magis operis vestri quam
166   XXVII,    1,   4|           Syphace Romam venerunt, quae is prospera proelia cum Carthaginiensibus
167   XXVII,    2,  5b|           Hasdrubalem traicerentur, ut is quam maximo exercitu primo
168   XXVII,    2,  5b|         praetor populum rogaret; si ne is quidem vellet, tum tribuni
169   XXVII,    2,   8|                ob eadem vitia invisus. is ut animum eius cura sacrorum
170   XXVII,    3,  11|                eum principem legerent; is T. Manlius Torquatus erat;
171   XXVII,    4, 15b|           exercitu Fabi consulis erat. is certior litteris sororis
172   XXVII,    5, 20b|               Bibulus tribunus plebis. is iam a prima pugna quae adversa
173   XXVII,    5,  23|              tertium nonas Quinctiles. is dies deinde sollemnis servatus.~ ~
174   XXVII,    5,  24|              Terentio Romam deducendi. is omnia suspectiora quam ante
175   XXVII,    6,  30|       exercitum duxit; in Maliaco sinu is locus est, quondam frequenter
176   XXVII,    7,  34|               unus eam rem in civitate is cui deferebatur honos abnuebat,
177   XXVII,    7,  35|               fortuna credebat. itaque is magis implacabilis erat
178   XXVII,    7,  37|     magnitudine tam mirandum quam quod is quoque, ut Sinuessae biennio
179   XXVII,    7,  42|        Metapontum petiit. Hanno inde - is enim praesidio eius loci
180   XXVII,    8,  46|          omnibus artibus belli fuerat; is tum in consilio aderat.
181  XXVIII,    3,  10|                 Veturius Q. Caecilius, is ipse qui tum erat magister
182  XXVIII,    3,  15|               Turdetanorum factum est; is cum magna popularium manu
183  XXVIII,    3, 17a|                temptare. Masaesuliorum is rex erat. Masaesulii, gens
184  XXVIII,    5,  27|               quam avide credideritis, is denique ego sim cuius imperii
185  XXVIII,    7,  37|                  haud procul a Gadibus is locus abest - classe adpulsa,
186  XXVIII,    8,  41|            bellum nullum in Italia aut is hostis esset ex quo victo
187  XXVIII,    8,  41|             gloriatus fueris.~ 'Nondum is est Hannibal, quem non magis
188  XXVIII,    8,  46|             civis Campani fuisset, uti is publicus populi Romani esset;
189    XXIX,    1,   4|                equitibus paucis venit. is segniter rem agi ab Scipione
190    XXIX,    2,   7|              Buloto amni - haud procul is ab urbe Locris abest - nuntio
191    XXIX,    2,   7|                tectis quae tenebant ut is tumultus hostem moraretur,
192    XXIX,    3,  11|            Pergamum ad regem venerunt. is legatos comiter acceptos
193    XXIX,    3,  13|           consulibus - quintus decimus is annus belli Punici erat -
194    XXIX,    5,  25|               Porcio Catone - quaestor is tum erat - onerariis futurum
195    XXIX,    6,  29|              tum obtinebant certantis. is concitatis popularibus,
196    XXIX,    6,  32|           ulterioris ripae emerserunt. is finis Bucari sequendi fuit,
197    XXIX,    6,  35| Carthaginiensibus in Hasdrubale ita si is movisset Syphacem, spes
198    XXIX,    7,  38|             erat Romam acciri placuit. is consules Cn. Servilium Caepionem
199     XXX,    1,   1|              consules - sextus decimus is annus belli Punici erat -
200     XXX,    1,   1|                 P. Licinio succederet; is Romam reverteretur, bello
201     XXX,    1,   1|               supplicatio fieret, quod is in Africam provinciam traiecisset,
202     XXX,    2,  7b|               Syphax copias iunxerunt. is omnis exercitus fuit triginta
203     XXX,    5,  30|               manibus victoriam habui, is ultro ad pacem petendam
204     XXX,    6,  35|               hostium aciem incurrere. is demum equitum impetus perculit
205     XXX,    7,  41|                Hispania imperium esse; is ex duobus exercitibus in
206    XXXI,    1,   5|        provincias sortiti essent atque is consul cui Macedonia provincia
207    XXXI,    1,   8|                in Sardiniam traiceret; is quoque de exercitu qui ibi
208    XXXI,    2,  10|            circa Ariminum substiterat. is tum senatui scripsit quo
209    XXXI,    2,  13|              accepere; trientabulumque is ager, quia pro tertia parte
210    XXXI,    3,  19|              legatio ad Verminam erat. is ad primos fines regni legatis
211    XXXI,    4,  30|            enim vero id se queri, quod is qui Romanos alienigenas
212    XXXI,    5,  33|            regionem petisset ignorans. is quoque speculatum miserat
213    XXXI,    5,  41|               ceteram praedam abducti. is timor omnes qui circumcolunt
214    XXXI,    6,  45|          Prasias - continentis Atticae is locus est - Issaeorum viginti
215   XXXII,    1,   1|             succederet; in Galliam ubi is venisset omnes milites exauctorati
216   XXXII,    1,   5|               esse praeter amnem Aoum. Is inter montes, quorum alterum
217   XXXII,    2,   7|              colonosque eo trecentos - is enim numerus finitus ab
218   XXXII,    2,  11|          missus deducitur ad consulem. Is se in eo saltu qui regiis
219   XXXII,    3,  22|          decernere concilio ius esset. Is quoque dies iurgiis est
220   XXXII,    3,  22|    perrogarique sententias prohibebat. Is diu obtestatus filium ut
221   XXXII,    3,  23|        Quinctius in incepto perstabat. Is quoque ut pro omnibus portis
222   XXXII,    5,  35|               postero die ad Nicaeam - is enim locus placuerat - ad
223  XXXIII,    1,   7|              equitibus praesidii fuit. is longe tum optimus eques
224  XXXIII,    2,  13|          fauces quae ferunt in Tempe - is datus erat locus conloquio -
225  XXXIII,    2,  14|         Apelaurum - Stymphaliae terrae is locus est - convenirent.
226  XXXIII,    3,  21|              eam provinciam obtinebat. is litteris senatum certiorem
227  XXXIII,    3,  21|         provincia Hispania obvenisset, is primo quoque tempore de
228  XXXIII,    3,  23|              monte Albano triumphavit. is triumphus ut loco et fama
229  XXXIII,    4,  30|            Eumene Attali filio - novus is tum rex erat - bellum gereret.
230  XXXIII,    4,  32|            concilium Asiae Graeciaeque is mercatus erat. tum vero
231   XXXIV,    2,  14|            concurrerent peditum acies. is terror obiectus hosti rem
232   XXXIV,    3,  29|      delectorum militum supervenisset. is cum supercilio haud procul
233   XXXIV,    6,  56|         litterae M. Cinci - praefectus is Pisis erat - allatae: Ligurum
234    XXXV,    1,   6|               mitterent ad collegam ut is, qui profligatum bellum
235    XXXV,    1,   6|              et nuntiarent senatum, ni is ad magistratus subrogandos
236    XXXV,    1,   7|                gestae res a M. Fulvio. is apud Toletum oppidum cum
237    XXXV,    1,   8|            Claudio legato Romam venit. is in senatu cum de rebus ab
238    XXXV,    2,  11|          flammam tectis iniecturum, ut is pavor cogeret Ligures excedere
239    XXXV,    2,  18|              interesset acceptus erat. is tamquam non utrum bellandum
240    XXXV,    3,  24|        Salinator cognomen erat; Oppius is erat qui classem viginti
241    XXXV,    3,  25|         sententiam expectabat. praetor is tum erat et omnes eo tempore
242    XXXV,    3,  25|               et auctoritate anteibat. is praefatus bene comparatum
243    XXXV,    3,  27|               posuit <castra>; imminet is locus et Leucis et Acriis,
244    XXXV,    3,  29|            ducis coniectans in quo tum is pavore esset, unum de auxiliaribus
245    XXXV,    4,  31|             summum magistratum vocant; is tum Eurylochus erat, ac
246    XXXV,    5,  47|            spem Macedoniae regni, quod is vere regum stirpis esset,
247    XXXV,    5,  48|               quam Aetoli est auditus. is, ut plerique quos opes regiae
248   XXXVI,    2,   8|           esset habiturus in consilio, is extemplo ad M. Baebium propraetorem
249   XXXVI,    2,  11|             suam sententiam adduxerat. is cum Leucadios, quod Acarnaniae
250   XXXVI,    3,  17|              aliam omnem vitam sileam, is est, qui cum ad inferendum
251   XXXVI,    3,  17|              tantum dimicare, quamquam is quoque egregius titulus
252   XXXVI,    3,  21|           auctore sciret, Romam misit. is a Creusa - Thespiensium
253   XXXVI,    3,  21|               M. Iunium iter intendit. is prima luce in senatum vocavit;
254   XXXVI,    4,  28|         Menestam Epirotam' - Naupactum is cum praesidio ingressus
255   XXXVI,    4,  29|               parari bellum. duodecumo is die, quam conscenderat navem,
256   XXXVI,    4,  32|                                        Is post fugam ab Thermopylis
257   XXXVI,    5,  35|             Quinctio res permissa est. is rursus ad eam partem muri,
258   XXXVI,    5,  36|                dedicata est, quam deam is P. Cornelius advectam ex
259  XXXVII,    1,   1|             Laelius in senatu poterat. is, cum senatus aut sortiri
260  XXXVII,    1,   1|             collegae facturum se, quod is censeret. cum res aut nova
261  XXXVII,    1,   2|                M'. Acilio traderet, si is manere ibi vellet; si Acilius
262  XXXVII,    2,   7|                 nobis suppeditabit; si is destituit, nihil per Thraeciam
263  XXXVII,    2,   8|            equitibus quingentis venit. is cum magnam praedam agi posse
264  XXXVII,    2,  11|               Panhormum ad praefectum. is percunctanti, quid Ephesi
265  XXXVII,    3,  14|             advocavit. ibi C. Livius - is enim est primus rogatus
266  XXXVII,    3,  18|               fines regni Eumenis, dum is procul ab domo cum Romanis
267  XXXVII,    5,  33|               ab exercitu; causaque et is ipse morae erat, dum consequeretur.~ ~
268  XXXVII,    5,  34|               in potestate regis erat. is ubi et quando et quo casu
269  XXXVII,    5,  34|               legatus expectasset, ubi is venit, consulem adit petitque,
270  XXXVII,    5,  35|              legati verba sunt audita. is, multis ante legationibus
271  XXXVII,    6,  43|           pontifex maximus factus est. is qua fugam cernebat suorum,
272  XXXVII,    6,  45|          respondere Africanum placuit. is in hunc modum locutus fertur: '
273  XXXVII,    6,  47|                ex Gallia Romam rediit. is non solum ex facto absente
274  XXXVII,    7,  52|              Eumeni senatus datus est. is cum breviter et egisset
275  XXXVII,    7,  57|          partam toga candida elevabat. is testis, quae vasa aurea
276 XXXVIII,    3,  24|                et avaritiae militaris. Is primo animum temptavit;
277 XXXVIII,    6,  51|          Romano circumiit. Celebratior is prope dies favore hominum
278 XXXVIII,    6,  52|                Scipione intercedebant. Is, cum vetuisset nomen suum
279 XXXVIII,    6,  54|        apparebat, dissuasor processit. Is morte P. Africani fratris,
280   XXXIX,    1,   1|             Liguribus gerebant bellum. is hostis velut natus ad continendam
281   XXXIX,    1,   4|              hominibus esset, aut quam is eas inimicitias impotenti
282   XXXIX,    1,   5|                M. Fulvio est decretus. is cum gratias patribus conscriptis
283   XXXIX,    1,   8|             sacrificulus et vates; nec is qui aperta religione, propalam
284   XXXIX,    1,  15|            mulierum magna pars est, et is fons mali huiusce fuit;
285   XXXIX,    2,  23|             initia a Philippo sunt; et is ipse, si diutius vixisset,
286   XXXIX,    3, 29b|             Postumius praetor habebat. is de pastorum coniuratione,
287   XXXIX,    4,  39|                et Q. Fulvius Flaccus - is quia aedilis curulis designatus
288   XXXIX,    4,  40|            esset, eloquentissimus, nec is tantum, cuius lingua vivo
289   XXXIX,    5,  42|              morientem videre?' et cum is vixdum serio adnuisset,
290   XXXIX,    5,  50|                si incolumis Lycortas - is alter imperator Achaeorum
291   XXXIX,    5,  53|               novam urbem Perseida, ut is filio maiori haberetur honos,
292   XXXIX,    5,  56|                quintus annus erat, cum is ipse Lepidus post duas repulsas
293      XL,    1,  12|               dignior videretur regno, is consilium opprimendi fratris
294      XL,    2,  19|            consules renuntiaverint, ut is numerus effici militum non
295      XL,    3,  30|              eam obtinebat provinciam. is quia armare iuventutem Celtiberos
296      XL,    3,  34|              patris Glabrionis posuit. is erat, qui ipse eam aedem
297      XL,    3,  35|                 Sempronius citeriorem. is quia successurus Q. Fulvio
298      XL,    3,  36|          supplicationes decretae, quod is prospere rem publicam gessisset.
299      XL,    3,  36|               eo anno esse placuit. et is ipse exercitus aegre explebatur
300      XL,    4,  41|              Fulvius] tribunus militum is erat - mensibus suis dimisit
301      XL,    4,  54|           Persea inimicissimum fecerat is prospiciens animo, quanto
302      XL,    4,  56|               viveret, se defensurus. <is> spe potiundi ad poenam
303     XLI,    1,   1|            Timavi posuit; imminet mari is lacus. eodem decem navibus
304     XLI,    1,   4|                 Sabello cognomen erat. is pede saucio relictus longe
305     XLI,    2,  10|             futuros esse dicerent, cum is more maiorum, secundum vota
306     XLI,    3,  14|                                    Cum is> triumphus de Liguribus
307     XLI,    3,  20|             urbis, ubi publice, quibus is honos datus est, vescuntur ++
308     XLI,    3,  21|               iussus est transire. dum is ibi bellum gereret, Cornelio
309    XLII,    1,   4|           senatus consultum factum, ut is ager viritim divideretur.
310    XLII,    1,  14|              princeps legationis erat. is velle quidem et laborare
311    XLII,    2,  21|             non esset, cuius dolo malo is in servitutem venisset,
312    XLII,    2,  21|            Bellonae senatus datus est. is expositis, quas in Corsica
313    XLII,    3,  31|               Macedonia obvenisset, ut is regem Persea quique eius
314    XLII,    3,  35|             mille et ducentos equites; is exercitus uti paratus esset,
315    XLII,    3,  36|               Sicinio, in senatu erat. is Perrhaebiam expugnatam armis,
316    XLII,    4, 43b|              deinde praetor - Ismenias is erat, vir nobilis ac potens -
317    XLII,    4,  51|               hominum, praeerat. regii is generis ferebatur, exul,
318    XLII,    4,  54|               radicibus Ossae montis. <is>, qua in meridiem vergit,
319   XLIII,    1,   4|            etiam inexplorata erant, ut is eo tempore in agro suo Antiati
320   XLIII,    1,   5|               virum iniurium esse, cum is rei publicae causa absit;
321   XLIII,    2,  22|            consensu omnium acceperunt; is ipse cum octingentorum militum
322    XLIV,    1,   5|        pervenerunt; nec, quam infestus is locus esset saeptus undique,
323    XLIV,    1,  10|               populandum fecit. finium is ager Cassandrensium erat,
324    XLIV,    2,  16|                 in senatum introduxit. is pacis semper auctor regi
325    XLIV,    2,  16|                accusarat; tribu quoque is motus et aerarius factus.
326    XLIV,    2,  21|              Licinio consuli inposita. is septem milia civium Romanorum
327    XLIV,    2,  22|               publicam gerere. non sum is, Quirites, qui non existumem
328    XLIV,    2,  22|                gesturus sum, confidat, is ne deneget operam rei publicae
329    XLIV,    2,  23|                paratos ad bellum esse. is princeps iunctae cum Illyriis
330    XLIV,    2,  26|        Gallorum ad Bylazora - Paeoniae is locus est - castra movere,
331    XLIV,    3,  44|            filio stimulabat. P. Scipio is erat, Africanus et ipse
332    XLIV,    3,  44|              adoptione Africani nepos. is septumum decumum tunc annum
333     XLV,    1,   4|        Bastarnarum accivisset auxilia, is tum amisso exercitu, extorris
334     XLV,    1,   5|               Samothracam est adpulsa. is quoque praesenti admoto
335     XLV,    1,   8|            vesper ferat, incertum sit. is demum vir erit, cuius animum
336     XLV,    2,  19|               si decedi fide vidisset: is ad occupatas iam aures sollicitatumque
337     XLV,    4,  42|                navalem triumphum egit. is triumphus sine captivis
338     XLV,    4,  44|              Romam cum filio Nicomede. is magno comitatu urbem ingressus
339     XLV,    4,  44|            inspiciendam missuros; <si> is ager populi Romani fuisset