IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
| Alphabetical [« »] romanique 4 romanis 705 romanisque 10 romano 326 romanoque 1 romanorum 273 romanorumque 1 | Frequency [« »] 333 regem 331 pars 329 dum 326 romano 325 romanum 324 urbis 323 caput | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances romano |
Lib. Cap. Par.
1 0, Prae, 7| belli gloria est populo Romano ut cum suum conditorisque 2 I, 5, 22| ex Albano agro, Albani ex Romano praedas in vicem agerent. 3 I, 5, 26| armatae imperium populo Romano pepererunt. I, caput obnube 4 I, 5, 28| faustum felixque sit populo Romano ac mihi vobisque, Albani, 5 I, 8, 45| populi Latini cum populo Romano facerent. Ea erat confessio 6 I, 9, 53| deum hominumque rege, quae Romano imperio, quae ipsius etiam 7 I, 9, 54| auxilioque Gabina res regi Romano sine ulla dimicatione in 8 II, 2, 6| Veientes, ac pro se quisque Romano saltem duce ignominias demendas 9 II, 2, 6| superata. Veientes, vinci ab Romano milite adsueti, fusi fugatique: 10 II, 2, 13| deduxit Porsinna et agro Romano excessit. Patres C. Mucio 11 II, 2, 14| populi Romani esset. Omisso Romano bello Porsenna, ne frustra 12 II, 3, 20| cohortem exsulum a dictatore Romano prope circumventam vidit, 13 II, 3, 22| ni maturatum ab dictatore Romano esset, et maturavit Romanus 14 II, 3, 22| privatimque Latinum nomen Romano imperio coniunctius fuit.~ ~ 15 II, 4, 35| stimularet, consilia conferunt de Romano bello. Haud facile credebant 16 II, 4, 40| deinde legionibus ex agro Romano, invidia rei oppressum perisse 17 II, 5, 41| agros, dum ne cui nisi civi Romano adsignentur: Cassius, quia 18 II, 5, 45| erupturam, finemque venisse Romano imperio. His freti occursant 19 II, 5, 49| sibi, illa Aequos: populo Romano tranquillam pacem agente 20 II, 5, 49| regione qua Tuscus ager Romano adiacet, sua tuta omnia, 21 II, 5, 53| adsumptis Hernicis, sine Romano aut duce aut auxilio castris 22 II, 5, 53| credo, non placebat, sine Romano duce exercituque socios 23 III, 1, 5| effusior Aequorum in agro fuit Romano, in quos palatos praedam 24 III, 2, 13| supplicii sumendi copia populo Romano fiat. Appellati tribuni 25 III, 2, 15| demeret; id malle populo Romano auctore fieri: si ibi spes 26 III, 3, 25| mandata habeant ab senatu Romano, ad quercum iubet dicere; 27 III, 6, 39| tamquam maius ullum populo Romano bellum sit quam cum iis 28 III, 9, 70| In exercitu Romano cum duo consules essent 29 III, 9, 71| Coriolana re, eum se a populo Romano, quem pro domino iudicem 30 IV, 1, 3| sacrosanctam potestatem? Si populo Romano liberum suffragium datur, 31 IV, 1, 5| est? Oportet licere populo Romano, si velit, iubere legem, 32 IV, 2, 9| optimo consilio cum populo Romano servata per intestina arma 33 IV, 2, 11| infami erat, nec ulli prius Romano ibi quam omnibus Rutulis 34 IV, 3, 17| potestati par hostes ex agro Romano trans Anienem submovere; 35 IV, 3, 21| praedandi causa quisquam ex agro Romano exiret bellive inferendi 36 IV, 5, 37| Volsco exercitu quam in Romano esset. Ergo fortuna, ut 37 IV, 5, 42| collegae inspectante populo Romano orarent ne imperatorem suum 38 V, 1, 2| hibernacula etiam, res nova militi Romano, aedificari coepta, consiliumque 39 V, 1, 6| militum vestrorum, haec Romano nomine sunt digna, non Veios 40 V, 2, 8| devictis Veiis bello quoque Romano se proximos fore credentes, 41 V, 2, 11| et ab senatu et ab populo Romano et ab ipsorum collegio factum 42 V, 4, 24| sit, uberior ampliorque Romano agro? Vrbem quoque urbi 43 V, 4, 24| publica incoli a populo Romano posse. Adversus quae cum 44 V, 4, 26| fuisset, ni fortuna imperatori Romano simul et cognitae rebus 45 V, 5, 31| pestilentiamque in agro Romano ex siccitate caloribusque 46 V, 5, 32| condicione ut res populo Romano redderent stipendiumque 47 VI, 1, 3| tempore Camillus cum exercitu Romano intervenit. Cui cum se maesta 48 VI, 2, 6b| Ingens inde ait onus a populo Romano sibi, qui se [dictatorem] 49 VI, 3, 17| ultima atque aeterna nomini Romano fuerit? non speciem agminis 50 VI, 3, 20| Romani dedissent, eam populo Romano in suo discrimine darent, 51 VI, 4, 21| prope in aeternum exercendo Romano militi datos, Circeiosque 52 VI, 4, 23| Idem ardor et in Romano exercitu erat et in altero 53 VI, 5, 30| hostis Latinus pro milite Romano frustratus erat ipsi in 54 VI, 5, 31| extrema finium factae erant; Romano contra etiam in hostico 55 VI, 5, 33| aliquanto maior ab exercitu Romano. utrimque urgentur Latini: 56 VII, 2, 17a| ceteris aut caesis aut ex agro Romano fugatis sine auctoritate 57 VII, 4, 26| namque conserenti iam manum Romano corvus repente in galea 58 VII, 5, 35| exercitum egregium populo Romano servastis: erumpendo hinc 59 VII, 6, 37b| militem duci: interim quieto Romano, qui expeditus quantum umeris 60 VII, 6, 38| exercitibus comparatis ab Romano in Paelignum vertit bellum. 61 VII, 6, 40| Samnio nec in Volscis sed in Romano solo castra habere, si illos 62 VIII, 1, 3| evocatos se ab senatu docent Romano et quae actum iri secum 63 VIII, 1, 4| ita responsum ab senatu Romano esse, ut facile appareret 64 VIII, 1, 4| postulare ut Latium sub Romano imperio sit. usurpate modo 65 VIII, 1, 4| ipse audiente non populo Romano modo senatuque sed Iove 66 VIII, 1, 5| colonias quoque vestras Latinum Romano praetulisse imperium. sed 67 VIII, 1, 6| consul devoveret pro populo Romano Quiritibusque. agitatum 68 VIII, 1, 7| cernatur quantum eques Latinus Romano praestet?' movet ferocem 69 VIII, 2, 8b| semper ordines duxerunt. Romano haud satis fidenti viribus 70 VIII, 2, 9| peto feroque, uti populo Romano Quiritium vim victoriam 71 VIII, 3, 14| Lanuvinis municipibus cum populo Romano esset. Aricini Nomentanique 72 VIII, 5, 24| tristi eventu, quamquam Romano bello fortuna eum abstinuit, 73 VIII, 5, 25| gentibus nihil ad eam diem cum Romano populo fuerat, in fidem 74 VIII, 5, 25| Palaepolitanis populoque Romano esset, tradere se ait moenia 75 VIII, 5, 26| receptus, cum summa urbis Romano milite implesset, tolli 76 VIII, 5, 33| hostium ducibus, sic ex Romano imperatore victoriam et 77 VIII, 5, 35| damnatus donatur populo Romano, donatur tribuniciae potestati 78 VIII, 5, 35| reverteris in gratiam; populo Romano, cui vitam debes, nihil 79 VIII, 5, 35| precibus negasset, eius populo Romano veniam dedisset.~ ~36. 80 VIII, 6, 37b| Veliterni Privernatesque populo Romano bellum fecissent. populus 81 IX, 1, 3| omnia aequa et plana erunt Romano in perfidum Samnitem pugnanti"; 82 IX, 1, 4| vel devovere pro populo Romano legionibusque vel in medios 83 IX, 2, 9| conscripti, quid cum populo Romano actum est? quis vos appellare 84 IX, 2, 10| offerre piaculaque pro populo Romano dare. Arma cuncti spectant 85 IX, 3, 16| erant defectionis a populo Romano auctores, altera fidelium 86 IX, 4, 17| sequuntur viri, si Punicum Romano praevertisset bellum seniorque 87 IX, 4, 19| clupeus sarisaeque illis; Romano scutum, maius corpori tegumentum, 88 IX, 4, 19| iungenti. Iam in opere quis par Romano miles? quis ad tolerandum 89 IX, 5, 20| Apuliam praestandae populo Romano auctores. Id audacter spondendo 90 IX, 5, 26| Eodem anno prodito hostibus Romano praesidio Luceria Samnitium 91 IX, 8, 41| datae. Stipendium exercitu Romano ab hoste in eum annum pensum 92 IX, 8, 42| omnes Hernici nominis populo Romano bellum indixerunt.~ ~43. 93 X, 1, 7| spei fore senatui populoque Romano in patriciis quam in plebeiis 94 X, 2, 16| Petisse pacem a populo Romano, cum bellum tolerare non 95 X, 3, 24| viamque per devios saltus Romano bello fecisse. Quid se id 96 X, 3, 25| atque alacres dis populoque Romano grates agunt quod eum sibi 97 X, 3, 26| legionibus et magno equitatu Romano Campanisque mille equitibus 98 X, 3, 26| Latini maiore exercitu quam Romano, alii duo exercitus haud 99 X, 4, 31| duo milia septingenti; ex Romano exercitu cecidere duo milia 100 X, 5, 40| tripudium nuntiatum, populo Romano exercituique egregium auspicium 101 X, 5, 45| celebratum est. Nec populo Romano magna solum sed peropportuna 102 X, 5, 45| quod desciscere a populo Romano nollent obtestabanturque 103 XXI, 1, 1| Carthaginienses cum populo Romano gessere. Nam neque validiores 104 XXI, 1, 1| posset hostem fore populo Romano. Angebant ingentis spiritus 105 XXI, 1, 9| altera gratificari populo Romano posset.~ ~10. 106 XXI, 2, 20| finibusque Italiae pelli a populo Romano stipendiumque pendere et 107 XXI, 2, 23| manavit certior de bello Romano, tria milia inde Carpetanorum 108 XXI, 5, 41| Sicilia stipendium populo Romano dare pactus est. Itaque 109 XXI, 7, 60| positis in aciem eduxit. Nec Romano differendum certamen visum, 110 XXII, 2, 10| duellis, quod duellum populo Romano cum Carthaginiensi est quaeque 111 XXII, 2, 13| saltum occupasset, exitum Romano ad opem ferendam sociis 112 XXII, 5, 37| atque equite scire nisi Romano Latinique nominis non uti 113 XXII, 5, 37| ac deberet gratum populo Romano esse. aurum et a civitatibus 114 XXII, 5, 37| ac stabilem fore populo Romano. Funditores sagittariique 115 XXII, 6, 47| laevum cornu cum dextro Romano concurrit, minime equestris 116 XXII, 7, 51| Numida mortuo superincubanti Romano vivus naso auribusque laceratis, 117 XXII, 7, 57a| hostiis humanis, minime Romano sacro, imbutum.~ ~ 118 XXII, 8, 59| cum illis, iniuriam nomini Romano faciam. Illud etiam in tali 119 XXIII, 2, 15| postquam Neapolim a praefecto Romano teneri accepit - M. Iunius 120 XXIII, 2, 15| defectionis ac metus a praetore Romano nunc ad proditionem patriae, 121 XXIII, 2, 16| atque urbis Poenum inde pro Romano acciperent. Haec ubi nuntiata 122 XXIII, 3, 19| flumen ac spem ab nuntio Romano factam dolia medio missa 123 XXIII, 3, 22| Latini nominis cum populo Romano magno opere se suadere dixit 124 XXIII, 5, 31| populus Campanus a populo Romano defecisset. Maxime ut hoc 125 XXIII, 5, 33| societatemque iungendam cum populo Romano; mandata habere ad consules 126 XXIII, 5, 35| se habituros ne quid ab Romano Poenove periculi esset. 127 XXIII, 6, 37b| oppida tria, quae a populo Romano defecerant vi recepta per 128 XXIII, 6, 42| annos [centum] cum populo Romano bellum gessimus, nullo externo 129 XXIII, 6, 42| neglegentius quam si in Romano vagarentur agro. Causa autem 130 XXIII, 6, 47| extrahere. Tum Campanus Romano "equorum" inquit "hoc non 131 XXIV, 2, 16| tollentes bona omnia populo Romano Gracchoque ipsi precarentur, 132 XXIV, 4, 21| dono data Hieroni a populo Romano fixaque ab eo, detrahunt, 133 XXIV, 4, 27| nunc apud transfugas prodi Romano Syracusas criminabantur. 134 XXIV, 4, 30| ipsi mox trucidandi populo Romano dederentur.~ ~31. 135 XXIV, 5, 36| vocasset defectionis ab Romano spes admoveret exercitum 136 XXIV, 5, 36| prodito ab ipsis praesidio Romano recipit, ubi frumenti magna 137 XXIV, 6, 45| possit ne qui socii a populo Romano desciscant, id non cogitent, 138 XXIV, 6, 48| rem fore senatui populoque Romano et adnisuros ut in tempore 139 XXIV, 6, 49| praeter nomen ex foedere Romano habentem posse. facile persuasum 140 XXV, 1, 4| Pyrgensem suffragium populo Romano extorsisse, concilium plebis 141 XXV, 3, 15a| desertam indefensamque populo Romano tradat. Hannibal, curae 142 XXV, 4, 18| Campanum T. Quinctio Crispino Romano palam duobus exercitibus 143 XXV, 5, 26| recreaverant; multi tamen ex Romano exercitu eadem peste absumpti 144 XXVI, 1, 2| Hannibalis ereptas populo Romano restituisse: Cn. Fulvium 145 XXVI, 2, 12| unius, indicatque imperatori Romano Numidas fraude composita 146 XXVI, 2, 13| in qua fortuna a populo Romano defecerimus? iam, quemadmodum 147 XXVI, 3, 21| Sicilia ex iis qui a populo Romano defecissent, iussa dari. 148 XXVI, 4, 24| haec dicta promissaque a Romano imperatore Scopas, qui tum 149 XXVI, 5, 27| infestiorem populum nomini Romano. ideo se moenibus inclusos 150 XXVI, 5, 30| animis bellum cum populo Romano gessissent, quid ultra quam 151 XXVI, 5, 31| autem desciverunt a populo Romano, si legatos nostros ferro 152 XXVI, 6, 34| urbe Campana quae a populo Romano defecisset per bellum fuissent, 153 XXVI, 7, 39| Livius qui arci praesidioque Romano praeerat, intentus in omnes 154 XXVI, 7, 41| possessionem integram et populo Romano et successori mihi virtute 155 XXVI, 8, 50| paciscor: amicus populo Romano sis et, si me virum bonum 156 XXVII, 1, 4| Carthaginiensi nec amiciorem quam Romano esse adfirmabant; misisse 157 XXVII, 1, 5a| ipsis cultoribus populoque Romano pace ac bello fidissimum 158 XXVII, 3, 9| perire sibi civem qui ab Romano miles lectus sit quam qui 159 XXVII, 3, 9| perveniant, negandum populo Romano esse. si consentientes in 160 XXVII, 3, 9| apertam defectionem a populo Romano esse. redirent itaque propere 161 XXVII, 4, 16| ac viribus corporis par Romano Tarentinus erat; igitur 162 XXVII, 4, 20a| Lusitaniam abire, nec cum Romano manus conserere; Masinissae 163 XXVII, 6, 29| posset dictatorem in agro Romano diceret comitiorum causa; 164 XXVII, 7, 37| prodigium dicere: extorrem agro Romano, procul terrae contactu, 165 XXVII, 8, 44| per tot annos in Hispania Romano exercitatum bello, gemina 166 XXVII, 8, 47| veterem ducem adsuetumque Romano hosti movit quod semel in 167 XXVIII, 2, 7| Oreum paucos ante dies ab Romano milite, expertibus regiis, 168 XXVIII, 3, 11| obortam; et bos in agro Romano locutus et ara Neptuni multo 169 XXVIII, 3, 14| a Poeno prius, deinde ab Romano in castra copiae reductae. 170 XXVIII, 3, 14| destinatam suorum hostiumque Romano milite cornibus firmatis, 171 XXVIII, 3, 15| Baliarium tironumque Hispanorum Romano Latinoque militi obiecta 172 XXVIII, 3, 15| praesidiis tradita a praefectis Romano; et ne latius inclinatis 173 XXVIII, 3, 17a| nisi cum ipso coram duce Romano. ita Laelius in id modo 174 XXVIII, 4, 20| fide accepta Cerdubelus Romano prodit. mitior ea victoria 175 XXVIII, 5, 28| Hispaniam provinciam populo Romano erepturi eratis? amolior 176 XXVIII, 5, 29| Ilergetes descisceretis a populo Romano, cur nihil divinarum humanarumve 177 XXVIII, 6, 33| ratus et quod in arto pugna Romano aptior quam Hispano militi 178 XXVIII, 7, 35| cupere se illi populoque Romano operam navare ita ut nemo 179 XXVIII, 8, 44| viribus nostris milite Romano stetimus: Carthaginiensi 180 XXIX, 2, 6| certabatur. Q. Pleminius Romano, Hamilcar Punico praesidio 181 XXIX, 2, 8| scire, etsi male de populo Romano meriti essent, in meliore 182 XXIX, 3, 10| portarent adesse populo Romano. in eiusdem spei summam 183 XXIX, 3, 11| concilianda maiestas nomini Romano esset decernunt. legati 184 XXIX, 3, 11| quam sibi spem populoque Romano portenderet. responsum esse 185 XXIX, 3, 12| copiis potestatem pugnae Romano fecit; quem postquam quietum 186 XXIX, 3, 12| P. Sempronio imperatore Romano venisset. facile impetratum - 187 XXIX, 3, 12| ab rege et ab imperatore Romano ut finem belli facerent 188 XXIX, 3, 15| plurimum dedisset populo Romano ex quo hostes in Italia 189 XXIX, 3, 15| placere eandem quam populo Romano; deferrique Romam ab iuratis 190 XXIX, 4, 21| legatisque, senatui ac populo Romano gratias egerunt: se ad Pleminium 191 XXIX, 5, 24| hospitii secum neu cum populo Romano initae societatis neu fas 192 XXIX, 5, 24| veteres milites in exercitu Romano esse expertosque non variis 193 XXIX, 5, 27| est, ea ut mihi populoque Romano in civitatem Carthaginiensium 194 XXIX, 6, 28| tumultuarium exercitum suum Romano exercitui esse. itaque velut 195 XXIX, 6, 34| ad eliciendos hostes, cum Romano equitatu secutus tegentibus 196 XXX, 1, 1| ea res salutaris populo Romano ipsique duci atque exercitui 197 XXX, 2, 9| Laelium Masinissamque cum omni Romano et Numidico equitatu expeditisque 198 XXX, 2, 12| quid Carthaginiensi ab Romano, quid filiae Hasdrubalis 199 XXX, 2, 12| amplectens in id ne cui Romano traderetur fidem exposceret 200 XXX, 5, 28| possessionem eius reliquisse populo Romano, an magis metuendum quod 201 XXX, 5, 28| perfusum miliens cruore Romano, exuvias non militum tantum 202 XXX, 5, 30| primus bellum intuli populo Romano, quique totiens prope in 203 XXX, 5, 30| ceperim arma, cum eodem primum Romano imperatore signa contulerim, 204 XXX, 7, 42| laetitiae insanire: populo Romano usitata ac prope iam obsoleta 205 XXXI, 1, 5| haberet, ea res uti populo Romano sociisque ac nomini Latino 206 XXXI, 2, 9| eum in regno, si populo Romano socios defendere libeat, 207 XXXI, 2, 9| responsumque tutari socios populo Romano in animo esse: si qua re 208 XXXI, 2, 11| illis et dedendum populo Romano esse. simul nuntiare iussi 209 XXXI, 2, 11| prius petendam ab populo Romano esse quam ut rex sociusque 210 XXXI, 2, 11| liberum arbitrium eius populo Romano permittendi: si quid ad 211 XXXI, 2, 16| hostes non sustinuisset, ne Romano quidem quod imminebat bello 212 XXXI, 3, 19| iustamque fore sibi cum populo Romano. datae leges pacis iussusque 213 XXXI, 3, 25| Peloponneso ad inligandam Romano bello gentem. et id quidem 214 XXXI, 4, 32| Haec dicta ab Romano cum essent, inclinatis omnium 215 XXXI, 5, 35| seminudus genere armorum veliti Romano parmam gladiumque habenti 216 XXXI, 5, 43| pugnant et cedunt. ita damna Romano accepta bello duabus per 217 XXXI, 6, 46| Heracleam cum rege et cum Romano legato venit. petitum ex 218 XXXII, 3, 17| confugit. Inde ad fidem ab Romano petendam oratores mittunt. 219 XXXII, 3, 21| praesidium neque velle inligari Romano bello vidit, oblitus societatis 220 XXXII, 3, 21| ipsi nostris armis ab hoste Romano tutabimur urbes quae oppugnabuntur? 221 XXXII, 3, 22| direptisque ab exercitu Romano, cum redimi eos ubicumque 222 XXXII, 4, 28| qui defecissent a populo Romano gererent. Quinctio in Macedoniam 223 XXXII, 5, 32| Cycliadas. Cum imperatore Romano rex Amynander erat et Dionysodorus 224 XXXII, 5, 34| Corintho cum imperatore Romano deliberaturum esse quaesiturumque 225 XXXII, 5, 35| posset, cum ipso imperatore Romano liceret sibi conloqui. Id 226 XXXII, 5, 39| Romanum imperatorem, non Romano ad tyrannum eundum diceret, 227 XXXII, 5, 40| Cretensibus ab tyranno datis Romano indutiisque inter Nicostratum 228 XXXIII, 2, 11| legatis mittendis. utrumque ab Romano impetratum. adiecta etiam 229 XXXIII, 2, 13| Philippo receptum est. causa Romano imperatori non alia maior 230 XXXIII, 3, 27| favor conciliandus nomini Romano apud civitates erat. restitutis 231 XXXIII, 3, 27| portas prope sedente exercitu Romano ea fierent, quidnam se futurum 232 XXXIII, 4, 30| mille talentum daret populo Romano, dimidium praesens, dimidium 233 XXXIII, 5, 49| maxime accensum bellum populo Romano fecisse et nunc litteras 234 XXXIII, 5, 49| satisfacere Carthaginienses populo Romano vellent nihil eorum sua 235 XXXIII, 5, 49| adhuc animo incertumque de Romano bello, sed haud parvum momentum 236 XXXIV, 2, 17| sua obviam ierunt agmini Romano. eques immissus turbavit 237 XXXIV, 3, 33| imperii adsumpto populo Romano et exemplo multos in aliis 238 XXXIV, 3, 35| quinque quos imperatori Romano placuisset et filium in 239 XXXIV, 5, 49| commissam libertatem populo Romano sermonibus distulerint et 240 XXXIV, 6, 58| nuntietis amicitiae cum populo Romano iungendae: unam, si nos 241 XXXIV, 6, 60| volutanti diu consilia de Romano bello nemo aptior super 242 XXXIV, 6, 60| moveatur liceatque populo Romano viribus et copiis Italiae 243 XXXV, 1, 1| triginta quattuor; de exercitu Romano septuaginta et tres amissi. 244 XXXV, 2, 13| ab eo sine ullo auxilio Romano tueri posset: etiam si quid 245 XXXV, 2, 17| dimissis iis consilium de bello Romano habuit. ibi alius alio ferocius, 246 XXXV, 2, 19| sunt. proinde cum de bello Romano cogitabis, inter primos 247 XXXV, 3, 30| rerum Achaeis imperatori Romano et, quod ad Laconum bellum 248 XXXV, 4, 31| sint T. Quinctio et populo Romano debere: nihil quemquam ab 249 XXXV, 5, 44| cervicibus eorum imperio Romano liberam vere Graeciam atque 250 XXXV, 5, 45| controversia cum populo Romano essent utendum potius Antiocho 251 XXXVI, 1, 1| ea res senatui populoque Romano bene atque feliciter eveniret. 252 XXXVI, 1, 3| Europam ad bellum populo Romano inferendum traduxissent. 253 XXXVI, 1, 4| gratum eum senatui populoque Romano facturum, si M'. Acilio 254 XXXVI, 1, 5| ne se nudos atque inermes Romano bello obiceret. hac legatione 255 XXXVI, 3, 17| cum ad inferendum populo Romano bellum ex Asia in Europam 256 XXXVI, 3, 17| ortum solis ditissima regna Romano imperio aperturos. quid 257 XXXVI, 4, 25| victoriam ipsi populoque Romano gratularetur excusaretque, 258 XXXVI, 4, 28| esse censeant, dum ego more Romano imperium inhibeam in deditos 259 XXXVI, 4, 32| essem senatui populoque Romano, ut eam vos habere sinerent; 260 XXXVI, 5, 41| securus admodum de bello Romano erat tamquam non transituris 261 XXXVII, 5, 34| constat, si pax cum populo Romano maneret hospitiumque privatim 262 XXXVII, 5, 35| regem praestaturum populo Romano. hae condiciones erant pacis; 263 XXXVII, 6, 45| nobis ibi pacem esse populo Romano, ubi Hannibal erit; eum 264 XXXVII, 6, 46| cum Lusitanis sex milia de Romano exercitu cecidisse, ceteros 265 XXXVII, 6, 49| permitterentne arbitrium de se populo Romano, deinde ab altero, habiturine 266 XXXVII, 6, 49| obtineret, et cum legato Romano venisset Romam, pro hostibus 267 XXXVII, 7, 52| sibi ab senatu populoque Romano tribui aequum censeret; 268 XXXVII, 7, 54| initiis amicitiae cum populo Romano meritisque Rhodiorum Philippi 269 XXXVIII, 1, 8| talentum argenti populo Romano dandum, cuius summae dimidium 270 XXXVIII, 2, 13| auxiliaribus orta est, quod Romano tantum militi pactum Antiochum 271 XXXVIII, 4, 38| regi Antiocho cum populo Romano his legibus et condicionibus 272 XXXVIII, 4, 38| exercitum, qui cum populo Romano sociisve bellum gesturus 273 XXXVIII, 4, 39| Antiocho fuerant et cum populo Romano senserant, iis immunitatem 274 XXXVIII, 5, 45| mercennarius cum exercitu Romano sequereris, Pisidiae Lycaoniaeque 275 XXXVIII, 6, 51| omnia templa deum cum populo Romano circumiit. Celebratior is 276 XXXVIII, 6, 52| trahens, triumphum de populo Romano egisset secessionemque eo 277 XXXVIII, 6, 52| adolescentium conviciis populo Romano magis deforme quam ipsi 278 XXXIX, 1, 5| tribunatum sibi a populo Romano mandatum oblivisci, et mandatum 279 XXXIX, 1, 16| sacrificandi praeterquam more Romano abolerent. iudicabant enim 280 XXXIX, 2, 22| prodigium abominantes arceri Romano agro necarique quam primum 281 XXXIX, 3, 31| insueta ignominia milite Romano accenso. acerrime media 282 XXXIX, 4, 39| sententia motus gratias populo Romano egit, quod tanto studio, 283 XXXIX, 5, 47| integra omnia sibi cum populo Romano Demetrii filii beneficio 284 XXXIX, 5, 51| viverent, infestissimum populo Romano apud eum esse, qui patriae 285 XL, 1, 3| genera hominum fore ratus in Romano bello. ingentem ea res fremitum 286 XL, 2, 21| quicquam a se agitari de Romano bello, Stobos Paeoniae exercitu 287 XL, 3, 34| arma nisi imperata a populo Romano sumere. responsum a Q. Fabio 288 XL, 4, 46| ante ab universo populo Romano moribus nostris praepositos 289 XL, 4, 48| triginta septem. de exercitu Romano centum novem ceciderunt.~ ~ 290 XLI, 2, 7| rationem redderet populo Romano, cur ex Gallia provincia, 291 XLI, 2, 8| alii sociis, alii populo Romano iniuriam faciebant. nam 292 XLI, 2, 9| trunci corporis in agro Romano natum et quadrupedem anguem 293 XLI, 3, 16| precatus non erat populo Romano Quiritium, religioni fuit. 294 XLI, 3, 18| milia Ligurum occisa; ex Romano exercitu duo et quinquaginta 295 XLI, 3, 20| Romano> more, sella eburnea posita, 296 XLI, 3, 21| morbus pestilentiaque ex agro Romano emota esset, biduum ferias 297 XLI, 3, 21| super aedem Saturni in foro Romano intentus, et tres simul 298 XLI, 3, 23| quem <belli cum> populo Romano prius paene quam regni heredem 299 XLI, 3, 24| regno accepto regem a populo Romano appellatum; audimus legatos 300 XLI, 3, 25| sustinenti res a populo Romano gestas perscribere.~ ~26. 301 XLII, 1, 6| esse amicissimumque populo Romano.~ ~7. 302 XLII, 1, 11| filii rettulit, adversantis Romano bello; Bastarnarum gentem 303 XLII, 3, 30| faustum> felixque populo Romano esset, centuriatis comitiis 304 XLII, 3, 31| secuti essent, nisi populo Romano satisfecissent, bello persequeretur. 305 XLII, 3, 37| respectum amicitiae cum <populo Romano> habere cerneret, retentare 306 XLII, 4, 49| inter multa prospere gesta Romano etiam nobilitatus bello, 307 XLII, 4, 50| et quod, sicubi populo Romano sua fortuna labet, antiquos 308 XLII, 4, 50| orbem terrarum ab imperio Romano. non esse admirabilius Romanos 309 XLII, 4, 52| rex vicinus imperio sit Romano, ne gens bello nobilis arma 310 XLIII, 1, 8| quod geratur, de populo Romano dicant, ea et scire vera 311 XLIII, 2, 18| Illyriis et aditum praebentibus Romano, si domuisset proximos Illyriorum, 312 XLIII, 2, 18| in aperto posse, nec ab Romano bello tantum regi laxamenti 313 XLIII, 2, 18| C. Afranius a praesidio Romano missi, qui a Perseo peterent 314 XLIII, 2, 23| ne qua vis sociis suis ab Romano exercitu inferri possit. 315 XLIV, 2, 18| nuntiatum est, <semel> in Romano agro, semel in Veienti. 316 XLV, 1, 13| plus eos senatui populoque Romano quam parentibus suis, plus 317 XLV, 1, 13| id esse senatui populoque Romano: regibus Aegypti Ptolemaeo 318 XLV, 1, 13| meminisse <se> regnum a populo Romano partum auctumque et multiplicatum 319 XLV, 1, 13| esse et fore, quod populo Romano superesset. cum iis mandatis 320 XLV, 1, 14| et illum favente populo Romano regnum adeptum; aequatis 321 XLV, 2, 18| quando bellum cum populo Romano regibus fuisset suis, exitum 322 XLV, 2, 18| ferre soliti erant, populo Romano pendere. similia his et < 323 XLV, 3, 29| regibus, pendere populo Romano. deinde in quattuor regiones 324 XLV, 4, 40| memorabilis eius oratio et digna Romano principe fuit.~ ~41. 325 XLV, 4, 42| quidem Perseus, nedum bello Romano occupatus timendus fuerit. 326 XLV, 4, 44| quem nulli datum <a> populo Romano Galli possiderent, daretur.