Lib. Cap. Par.

1       I,    9,  51|        Eunt inclinatis quidem ad credendum animis, tamen, nisi gladiis
2    VIII,    2,  11|       non interfuerant pugnae ad credendum temere faciliores erant,
3      IX,    3, 12b|    audacia fuit quam incautus ad credendum ceteris pavor, quos circumdatos
4    XXIV,    2,  13| nequiquam temptata re segnior ad credendum Nolanis factus.~ ~14.
5     XXX,    5,  30|   Maximae cuique fortunae minime credendum est. in bonis tuis rebus,
6    XXXI,    6,  45|       quoque patriae facilius ad credendum inclinaret animos, revocati.~
7   XXXII,    2,  11|          Charopum mittit satisne credendum super tanta re agresti censeret:
8   XXXIV,    5,  49|    pensent intellegantque quibus credendum et a quibus cavendum sit.
9   XXXIX,    5,  47|          credere etiam Demetrio [credendum esse]. obsidem enim se animum