Lib. Cap. Par.

1      II,    4, 33b| Volscae legiones profectae ab Antio invasissent, eodemque tempore
2     III,    1,   1|                               Antio capto, T. Aemilius et Q.
3      VI,    2,   9|      animus ducis rei maiori, Antio, imminebat: id caput Volscorum,
4      VI,    2,   9| memorantes. Eo vim Camilli ab Antio fortuna avertit. Namque
5      VI,    2,   9| Camillo agi placuit ut omisso Antio bellum Etruscum susciperet;
6      VI,    4,  27|   discrimine bella quaeri: ab Antio Satricum, ab Satrico Velitras,
7     VII,    4,  27|    nuntiatum esset legatos ab Antio circumire populos Latinorum
8      IX,    4,  19|     Neapolim et Cumas et inde Antio atque Ostiis tenus Samnites
9  XXVIII,    3,  11|       duo perlapsi angues; ab Antio nuntiatum est cruentas spicas