Lib. Cap. Par.

1      II,    2,  11|          ultor, gravem se ad maiora vindicem servabat. Itaque ut eliceret
2      II,    3,  27|           suae et patrum maiestatis vindicem fore. Cum circumstaret cotidiana
3      II,    5,  61| propugnatorem senatus maiestatisque vindicem suae, ad omnes tribunicios
4     III,    9,  69|       Quinctium omnes versi ut unum vindicem maiestatis Romanae intueri,
5      IV,    2,  13|         solum desideraret sed etiam vindicem, tum Quinctius consules
6      VI,    3,  14|          omne fas ac nefas secuturi vindicem libertatis viderentur. ad
7       X,    1,   5|           se procul abesse periculi vindicem, quam maxime volt fatigari
8   XXIII,    1,  10|           in regno eius vivere quem vindicem atque auctorem habeat libertatis. ~ ~