Lib. Cap. Par.

1       I,    9,  50|          ut, si iugum acceperint, obnoxios premat. Cui enim non apparere,
2      IV,    4,  24|           annos magna parte vitae obnoxios vivere. Se legem laturum
3      VI,    5,  34|         fidei cesserat. adeo ergo obnoxios summiserant animos non infimi
4  XXXVII,    7,  53|         vera subiectos imperio et obnoxios habituri sint? et, si dis
5   XXXIX,    2,  27|       inhonoratos et deterioribus obnoxios silere. de iure etiam finium
6     XLV,    2,  19|         omnibus iniuriis propalam obnoxios fore; si totum, privatumne
7     XLV,    3,  31| intolerabilem superbiam animos et obnoxios pedibus eorum subiecit,
8     XLV,    4,  36|     victorem despoliari triumpho: obnoxios imperatores tradi licentiae