Lib. Cap. Par.

1     VII,    5,  30|       quidem, Romani, vestram misericordiam, vestrum auxilium aequum
2    VIII,    5,  28| dedisset, quae aetas formaque misericordiam elicere poterant, ad libidinem
3   XXIII,    3,  20| curiae profuderunt - ingentem misericordiam patribus ac populo moverunt,
4    XXIV,    4,  26|      venit mutatis repente ad misericordiam animis ne interficerentur.
5     XXX,    2,  12|     esset quam preces, non in misericordiam modo prolapsus est animus
6     XXX,    6,  36|       implorantesque fidem ac misericordiam Scipionis, nullum iis aliud
7 XXXVIII,    3,  28|    muros consul ad temptandam misericordiam parentium populariumque -
8    XLII,    2,  23| stratique humi non sibi magis misericordiam quam regi <invidiam conciliarunt>.~ ~