Lib. Cap. Par.

1  XXXVII,    2,   8|     maritimosque habuisset, classi maxume reparandae, ne tota maris
2     XLI,    3,  23|    censentibus litteras, atque iis maxume, qui praeter spem recepturi
3    XLII,    2,  27|            legionem secundam, quae maxume veterana in Liguribus erat,
4    XLII,    4,  44|      civitatium principes, id quod maxume gratum erat Romanis, suo
5    XLII,    4,  44|           suo damnarunt. ita, quod maxume volebant, discusso Boeotico
6    XLII,    5,  56| praeterquam hominum - pecora autem maxume omnis generis fuere - divisit
7    XLII,    5,  57|          infamem apud socios esse, maxume indigne ferentis non latam
8    XLII,    5,  67|        Mopselum moratus sepulturae maxume militum amissorum cura,