Lib. Cap. Par.

1     III,    5,  35|     habiturum se comitia professus, impedimentum pro occasione arripuit;
2     III,    6,  38|      discordia Romana ponentes: eam impedimentum dilectui fore. Non nuntii
3      IX,    4,  19|     aliasque si adiunxisset gentes, impedimentum maius quam auxilium traheret.
4   XXIII,    1,   9|           Romanis Capuae mora atque impedimentum es. Tu, patria, ferrum,
5    XXIV,    6,  46|           ea impigre facta; et quod impedimentum agentibus fore videbatur,
6    XXVI,    2,  15| exspectaturum, Fulvius, ne id ipsum impedimentum incepto foret, dimittens
7   XXXII,    4,  28|           ulla alia res maius bello impedimentum ad eam diem fuisset quam
8  XXXIII,    1,   6|      compulsi sunt. magnum utrisque impedimentum ad rem gerendam fuit ager