Lib. Cap. Par.

1      II,    1,   1|  priores ita regnarunt ut haud immerito omnes deinceps conditores
2      IV,    2,  13|         tum Quinctius consules immerito increpari ait, qui constricti
3       V,    1,   2| fecerint? Sed id accidere haud immerito. Non fuisse ne in octo quidem
4     VII,    6,  38|   cultoribus ademissent: neque immerito suum ipsorum exemplum in
5       X,    2,  11|  multis in vicem cladibus haud immerito terribile erat, fama, Picentium
6       X,    2,  18|   credo animum habuisse - haud immerito iratum si nihil scripserat,
7  XXXIII,    2,  11|         sed et suscensebat non immerito Aetolis ob insatiabilem
8      XL,    2,  23|   iuvenis incauti et suis haud immerito suscensentis adsentando