Lib. Cap. Par.

1       V,    2,  11|     venire ad populi iudicium et existimare defunctos se esse satisque
2      IX,    5,  26|       homines - qua de causa vos existimare quam me pro magistratu quicquam
3     XXX,    4,  23|  peterent, et nemo omnium verius existimare posset qua mente ea pax
4  XXXIII,    4,  40|        belli Seleuci facta sint, existimare suae dicionis esse. occupatis
5   XXXIV,    1,   4|        facies. nolite eodem loco existimare, <Quirites,> futuram rem
6 XXXVIII,    2,  17|         fudit fugavitque. Nolite existimare beluas tantum recens captas
7 XXXVIII,    5,  46|              Nolite nomen tantum existimare mixtum esse Gallograecorum;
8   XLIII,    1,   8| voluntate senatus quem non posse existimare, qui sciat bellum Persei