Lib. Cap. Par.

1       I,    8,  46|         ut elanguescendum aliena ignavia esset; si sibi eum quo digna
2       I,    8,  47|    mutata res est quod istic cum ignavia est scelus. Quin accingeris?
3      II,    3,  31|      erigeret. Id male commissum ignavia hostium in bonum vertit,
4      IV,    5,  32|          non virtute hostium nec ignavia Romani exercitus sed discordia
5      VI,    4,  24|    vestra illa temeritas, vestra ignavia haec est. secuti alium ducem
6      IX,    1,   5|     locum deducti essent, quorum ignavia foedius inde quam venissent
7    XXII,    8,  60|    Pretio redituri estis eo unde ignavia ac nequitia abistis? P.
8  XXVIII,    4,  19| capessendam esse ratus increpita ignavia militum ferri scalas iubet
9    XXIX,    5,  24|           ut qui neque ad Cannas ignavia eorum cladem acceptam sciret