Lib. Cap. Par.

1      II,    4,  36|      ne causa ei dubia esset, aegro animi eadem illa in somnis
2       V,    1,   5| hercule dissimilia ac si quis aegro qui curari se fortiter passus
3     XXI,    6,  53|     horrere. Sed non esse cum aegro senescendum. Quid enim ultra
4     XXI,    6,  53|       fecisse?" Haec adsidens aegro collegae, haec in praetorio
5     XXV,    6,  38|       aliqua solacia invenire aegro animo possem, cogor vestram
6    XXVI,    2,   8|        cui collega ex volnere aegro redeundum Romam erat, e
7  XXVIII,    5,  29|      diebus paucis imperatore aegro serius numeratum satis digna
8   XXXIX,    1,   9| adulescentem appellat: se pro aegro eo vovisse, ubi primum convaluisset,