Lib. Cap. Par.

  1      II,    3, 33a|           magistratum liceret. Ita tribuni plebei creati duo, C. Licinius
  2      II,    4,  35|             Marcio vincti dedantur tribuni, nisi de tergo plebis Romanae
  3      II,    4,  35|      factus esset, ni peropportune tribuni diem dixissent. Ibi ira
  4      II,    4,  39|         profecto orta esset - adeo tribuni iam ferocem per se plebem
  5      II,    5,  42|       agrariae legis animi plebis. Tribuni plebi popularem potestatem
  6      II,    5,  52|            deerant, domi quaerere. Tribuni plebem agitare suo veneno,
  7      II,    5,  52|  exolevisset. In multa temperarunt tribuni; cum capitis anquisissent,
  8      II,    5,  54|         omnia ad nutum imperiumque tribuni agenda esse; si se commoverit,
  9      II,    5,  54|            qui obversati vestibulo tribuni fuerant nuntiant domi mortuum
 10      II,    5,  55|          populum" Volero, "quoniam tribuni civem Romanum in conspectu
 11      II,    5,  56|          perferam legem". Occupant tribuni templum postero die; consules
 12      II,    5,  58|           tributis comitiis creati tribuni sunt. Numero etiam additos
 13     III,    1,   1|           spem legis erexerant, et tribuni, rem contra consules saepe
 14     III,    2,   9|             inquit Fabius, 'ceteri tribuni, oramus, ut primum omnium
 15     III,    2,   9|   institere.' Agunt cum Terentilio tribuni, dilataque in speciem actione,
 16     III,    2,  10|        factum ad impediendam legem tribuni criminabantur, ingensque
 17     III,    2,  10|          ut Aequi provincia esset. Tribuni coram in foro personare,
 18     III,    2,  10|      libertas defendi posset. Haec tribuni.~ ~11.
 19     III,    2,  11|    dilectum habebant. Eo decurrunt tribuni contionemque secum trahunt.
 20     III,    2,  11|         intenderes. Quemadmodum se tribuni gessissent in prohibendo
 21     III,    2,  11|       discedere populum iussissent tribuni, quod patres se submoveri
 22     III,    2,  11|          Hoc duce saepe pulsi foro tribuni, fusa ac fugata plebes est;
 23     III,    2,  13|      populo Romano fiat. Appellati tribuni medio decreto ius auxilii
 24     III,    2,  14|           fuit. Cum velut victores tribuni perculsis patribus Caesonis
 25     III,    2,  14|   quereretur. Mediis diebus quibus tribuni de lege non agerent, nihil
 26     III,    2,  14|         elusa est. Nec cetera modo tribuni tranquillo peregere, sed
 27     III,    2,  15|      insinuabant, eo acrius contra tribuni tendebant ut plebi suspectos
 28     III,    2,  17|         Quid hoc rei est' inquit, 'tribuni? Appi Herdoni ductu et auspicio
 29     III,    2,  17|          hoste habiturum. Iuberent tribuni, quoniam in Appium Herdonium
 30     III,    2,  17|        certamina coepta oppressit; tribuni cessere nocti, timentes
 31     III,    3,  19|            Pace parta, instare tum tribuni patribus, ut P. Valeri fidem
 32     III,    3,  19|      ordinis languore perpetui iam tribuni plebis, non ut in re publica
 33     III,    3,  19|            deleti eramus. Hoc est, tribuni, auxilium plebi ferre, inermem
 34     III,    3,  20|       partem ad se vindicabat. Tum tribuni, eludentes velut vana dicta,
 35     III,    3,  20|            adsitis.' Cavillari tum tribuni et populum exsolvere religione
 36     III,    3,  20|            ea accommodabat. Igitur tribuni, ut impediendae rei nulla
 37     III,    3,  21|      Senatus in Capitolio erat; eo tribuni cum perturbata plebe veniunt.
 38     III,    3,  21|            sententia consulem quam tribuni se in auctoritate patrum
 39     III,    3,  21|            consulta fiunt ut neque tribuni legem eo anno ferrent neque
 40     III,    3,  21|         fuere in patrum potestate: tribuni reclamantibus consulibus
 41     III,    3,  22|    turbulentae. Instigabant plebem tribuni: bellum ingens a Volscis
 42     III,    3,  24|          fuerat faciebant. In mora tribuni erant, qui comitia quaestores
 43     III,    3,  25|         Eodem modo consules legem, tribuni iudicium de Volscio impediebant;
 44     III,    3,  25|         Aequorum provinciam dedit. Tribuni suo more impedire dilectum,
 45     III,    4,  29|       tenuissent. Ea ne impedirent tribuni dictatoris obstitit metus;
 46     III,    4,  30|       esset, domi seditiones iidem tribuni, eadem lex faciebat; ulteriusque
 47     III,    4,  30|         perculit ut scribi militem tribuni sinerent, non sine pactione
 48     III,    4,  30|     praesidium foret, decem deinde tribuni plebis crearentur. Expressit
 49     III,    4,  30|     Tricensimo sexto anno a primis tribuni plebis decem creati sunt,
 50     III,    4, 31a|           publicando lata lex est. Tribuni plebis iidem refecti. Hi
 51     III,    5, 31b|            promulgata consenuerat, tribuni lenius agere cum patribus:
 52     III,    5,  32|       consul Quinctilius, quattuor tribuni plebi. Multiplici clade
 53     III,    5,  32|             Eo intentius instabant tribuni ut tandem scribendarum legum
 54     III,    7,  52|           habenda aut habendi sunt tribuni plebis. Nos citius caruerimus
 55     III,    8,  56|           et plebis libertate, tum tribuni adgredi singulos tutum maturumque
 56     III,    8,  56|    imitentur quos oderint. Quod si tribuni eodem foedere obligatos
 57     III,    8,  58|         fecit. Bona Claudi Oppique tribuni publicavere. Collegae eorum
 58     III,    8,  59|         cura.' Ea primum moderatio tribuni metum patribus dempsit,
 59     III,    8,  63|           imminuisse. Ne ita omnia tribuni potestatis suae implerent,
 60     III,    9,  64|            tribunos facta ut iidem tribuni reficerentur, et, quo sua
 61     III,    9,  64|          numero nusquam praefinito tribuni modo ut relinquerentur sanciret
 62     III,    9,  64|    cooptassint legitimi eadem lege tribuni plebei sint ut illi quos
 63     III,    9,  65|                               Novi tribuni plebis in cooptandis collegis
 64     III,    9,  65|        iniuriae fieri coeptae. Ubi tribuni auxilio humilioribus essent,
 65     III,    9,  68|            domi unde ea expleatis? Tribuni vobis amissa reddent ac
 66     III,    9,  69|                         Raro alias tribuni popularis oratio acceptior
 67     III,    9,  71|     iussissent, tribunos appellat. Tribuni, ut fere semper reguntur
 68      IV,    1,   1|         deinde ut rogationem novem tribuni promulgarent, ut populo
 69      IV,    1,   2|         posse si in eadem civitate tribuni plebis et patres essent;
 70      IV,    1,   2|      scandere posse? Nisi patribus tribuni cum iure ac maiestate adempta
 71      IV,    1,   4|           apud patres esse coepit. Tribuni plebi, aediles, quaestores
 72      IV,    1,   6|         ingens esset, accensi alii tribuni ad certamen pro rogatione
 73      IV,    1,   6|          mutaretur; eoque contenti tribuni, contenta plebs fuit. Comitia
 74      IV,    1,  7a|           Roma condita erat primum tribuni militum pro consulibus magistratum
 75      IV,    2,  7b|            Contentio consulesne an tribuni militum crearentur in interregno
 76      IV,    2,  7b|         senatus, consulum comitia, tribuni plebis et plebs, tribunorum
 77      IV,    2,  7b|            indigni praeterirentur. Tribuni quoque plebi certamen sine
 78      IV,    2,  7b|            inveniuntur. Credo quod tribuni militum initio anni fuerunt,
 79      IV,    2,   8|        maiestatemque adicerent, et tribuni, id quod tunc erat, magis
 80      IV,    2,  12|            ludibrioque erant minae tribuni denuntiantis se dilectum
 81      IV,    2,  12|           patres plebem desidem et tribuni plebis nunc fraudem, nunc
 82      IV,    3,  17|            prioris anni, quo simul tribuni militum consulari potestate
 83      IV,    4,  25|                                    Tribuni plebi adsiduis contentionibus
 84      IV,    4,  25|           esset, evicere tandem ut tribuni militum consulari potestate
 85      IV,    4,  25|           nulla mentio habita est; tribuni militum consulari potestate
 86      IV,    4,  25|      spretos, ut cum per tot annos tribuni militum consulari potestate
 87      IV,    4,  25|      plebem accendit. Vicere tamen tribuni ut legem perferrent; apparebatque
 88      IV,    4,  26|       egregie usus, "vos" inquit, "tribuni plebis, quoniam ad extrema
 89      IV,    4,  26|            occasionem oblatam rati tribuni augendae potestatis secedunt
 90      IV,    4,  30|         urbe ab tribunis plebis ut tribuni militum consulari potestate
 91      IV,    4,  30|       senatus consultum. Pervicere tribuni, denuntiando impedituros
 92      IV,    4, 31a|                                    Tribuni militum consulari potestate
 93      IV,    5,  35|       finitimorum concursu fecere. Tribuni consulari potestate erant
 94      IV,    5,  35|        Summa vi expugnatum esse ut tribuni militum consulari potestate
 95      IV,    5,  36|         esset, ad rem inspiciendam tribuni militum proficiscerentur
 96      IV,    5,  36|         odio tribunorum plebisque. Tribuni plebi nec cum absentibus
 97      IV,    5,  43|            summa ope adprobassent, tribuni plebi certamen intulerunt
 98      IV,    5,  43|        omittunt. Excipiunt omissam tribuni, aliaeque subinde, inter
 99      IV,    5,  43|        ipsum - nam coire patricios tribuni prohibebant - sine certamine
100      IV,    5,  43|      militum pro consulibus fieri, tribuni plebi non intercedendo quo
101      IV,    5, 44a|        comitia sunt habita. Creati tribuni consulari potestate omnes
102      IV,    5, 44a|          plebeios filio A. Antisti tribuni plebis et fratre alterius
103      IV,    5, 44a|          plebis et fratre alterius tribuni plebis Sex. Pompili, nec
104      IV,    5, 44a|          praeferrent. Furere omnes tribuni plebi, ante omnes Pompilius
105      IV,    6,  46|          iis scriptos iuniores duo tribuni ad bellum duxere. Coepta
106      IV,    6,  48|     quartum et M. Metilius tertium tribuni plebis, ambo absentes creati.
107      IV,    6,  48|            videbatur certamen. Nec tribuni militum, nunc in senatu,
108      IV,    6,  48|          prensantur ab principibus tribuni. Suadendo monendo pollicendoque,
109      IV,    6,  48|            omnibus patribus curiae tribuni appellarentur. Tum silentio
110      IV,    6,  49|  Cincinnatus Num. Fabius Vibulanus tribuni militum consulari potestate
111      IV,    6,  49|           nova minus praedicatione tribuni praedae fuerit. Auxit eam
112      IV,    6,  50|          quaestiones decernentibus tribuni plebis intercedebant. Sed
113      IV,    6,  50|            senatus consultum fieri tribuni plebis non paterentur, iidem
114      IV,    6,  51|      quaestione Postumianae caedis tribuni primo quoque tempore ad
115      IV,    6,  53|           cum impediret auxilioque tribuni nemo invitus sacramento
116      IV,    6,  53|          decreto interposito novem tribuni sustulerunt certamen pronuntiaveruntque
117      IV,    6,  53|             cum ad omnem mentionem tribuni favor circumstantis populi
118      IV,    6,  55|      occipiunt, obstare tunc enixe tribuni, sibi plebique eam fortunam
119      IV,    6,  55|          nec comitia quae petebant tribuni expediebant. Inclinante
120      IV,    6,  56|   comitiorum patres vicere; namque tribuni militum consulari potestate
121      IV,    6,  56|            re inhibitam referrent, tribuni plebi, laeti discordia patrum
122      IV,    6,  56|          verecundia, per se quoque tribuni agerent.~ ~57.
123      IV,    6,  57|        magistratuque se abdicavit. Tribuni militum, mentione nulla
124      IV,    6,  58|           aegre passi decrevere ut tribuni militum de bello indicendo
125      IV,    6,  58|         sua sponte agitata insuper tribuni plebis accendunt; maximum
126      IV,    6,  59|          unus Romae relictus. Tres tribuni, postquam nullo loco castra
127      IV,    6,  60|       cumulatioremque gratiam rei. Tribuni plebis, communis ordinum
128      IV,    6,  60|           tributo, edixerunt etiam tribuni auxilio se futuros si quis
129      IV,    6,  60|          ex parte voluntarium novi tribuni militum consulari potestate
130      IV,    6,  61|                        Fuere autem tribuni T. Quinctius Capitolinus
131       V,    1,   2|            militiam facerent [quod tribuni militum in plebe Romana
132       V,    1,   3|     dubitatum est, Quirites, utrum tribuni plebis vestra an sua causa
133       V,    1,   5|      milites pertinet, quibus boni tribuni plebis tum stipendium extorquere
134       V,    1,   5|     Veiente concitatum. Haec sunt, tribuni, consilia vestra, non hercule
135       V,    1,   6|  expugnabit, nisi auxilio hostibus tribuni plebis fuerint, et Romae
136       V,    1,   7|           nec in castris posset et tribuni plebis velut ab se victae
137       V,    1,   7|            consultum factum est ut tribuni militares contione advocata
138       V,    2,   9|         cum pedibus iretur, ceteri tribuni militum nihil contradicere;
139       V,    2,   9|          abituros esse. Inter haec tribuni plebis, cum in concordia
140       V,    2,   9|     militum: "quod ad vos attinet, tribuni plebis, minasque vestras,
141       V,    2,  10|           indigniora ut viderentur tribuni plebis seditiosis contionibus
142       V,    2,  10|       effectum est ut cooptarentur tribuni plebis C. Lacerius et M.
143       V,    2,  11|      patriciorum adseculae habendi tribuni plebis sint; eripi sacratas
144       V,    2,  11|          non patres modo sed etiam tribuni plebis, cooptati pariter
145       V,    2,  11|            plebis ferre ad populum tribuni frequentiaque urbana celebrare
146       V,    2,  12|           obscuram fecit. Victores tribuni ut praesentem mercedem iudicii
147       V,    2,  12| praesidiisque firmantur; praeerant tribuni militum M'. Aemilius et
148       V,    2,  12|          iras plebis in patres cum tribuni plebi nunc illud tempus
149       V,    2,  12|    victoria comitiorum exsultantes tribuni plebis quod maxime rem publicam
150       V,    3,  16|         piacula invenirentur, novi tribuni militum consulari potestate,
151       V,    3,  17|           coeptus, eumque adhibere tribuni militum Cornelius Postumiusque
152       V,    3,  17|          expiationem eorum esse ut tribuni militum abdicarent se magistratu,
153       V,    3,  18|   declaratus. Titinius Genuciusque tribuni militum profecti adversus
154       V,    4,  25|   remiserunt, integrant seditionem tribuni plebis; incitatur multitudo
155       V,    4,  25|  intercessoribus legis adnisi; ita tribuni plebis magna ex parte iidem
156       V,    4,  26|    quaerebatur. Cum Camillo creati tribuni militum consulari potestate
157       V,    4,  26|   Cornelius iterum. principio anni tribuni plebis nihil moverunt, donec
158       V,    5,  31|         prodidit. Ab eo creati sex tribuni militum consulari potestate
159       V,    6,  36|           quorum de poena agebatur tribuni militum consulari potestate
160       V,    6,  36|          minantes ad suos redeunt. Tribuni militum cum tribus Fabiis
161       V,    6,  37|     imperii aut auxilii quaesivit. Tribuni quorum temeritate bellum
162       V,    6,  38|                                Ibi tribuni militum non loco castris
163       V,    7,  53|    sententiam vestramque intersit, tribuni. Vos, etiamsi tunc faciendum
164      VI,    1,   2|        urbem castra locare iussit; tribuni militum his A. Manlius,
165      VI,    1,   5|                             Iam et tribuni plebis civitate aedificando
166      VI,    2,  10|        receptis victorem exercitum tribuni cum magna gloria Romam reduxerunt.
167      VI,    3,  16|       adversus dictatoriam vim aut tribuni plebis aut ipsa plebs attollere
168      VI,    3,  18|           comitia habita creatique tribuni militum consulari potestate
169      VI,    3,  19|     publica detrimenti capiat. tum tribuni consulari potestate tribunique
170      VI,    3,  19|           Menenius et Q. Publilius tribuni plebis: 'quid patrum et
171      VI,    3,  20|            auctores sint damnatum. tribuni de saxo Tarpeio deiecerunt
172      VI,    4,  22|        anno Sp. et L. Papirii novi tribuni militum consulari potestate
173      VI,    4,  22|         esset. oppidi oppugnatione tribuni abstinuere, quia et anceps
174      VI,    4,  27|         vero ludificationem plebis tribuni ferendam negabant: fugere
175      VI,    4,  27|            nam neque duci addictos tribuni sinebant neque iuniores
176      VI,    5,  32|            impedirent non habebant tribuni plebis. tribunos etiam militares
177      VI,    5,  33|        Quinctius et Ser. Sulpicius tribuni militum duxere. clausas
178      VI,    5,  34|         incidit ut in Ser. Sulpici tribuni militum domo sorores Fabiae
179      VI,    5,  35|       honores aperirent; creatique tribuni C. Licinius et L. Sextius
180      VI,    5,  35|        habita. Licinius Sextiusque tribuni plebis refecti nullos curules
181      VI,    5,  36|  interregem sunt habita; creatique tribuni militum L. Furius A. Manlius
182      VI,    5,  36|     potuere; ante novi creati sunt tribuni militum, Q. Servilius C.
183      VI,    5,  38|          erant, plebes reficiebat. tribuni militum creati T. Quinctius
184      VI,    5,  38|         adversus ea cum contemptim tribuni plebis rem nihilo segnius
185      VI,    5,  38|         scripsere quidam, seu quia tribuni plebis tulerunt ad plebem
186      VI,    5,  39|     perfecta utraque res esset, ni tribuni se in omnia simul consulere
187      VI,    5,  39|        magistri equitum maius quam tribuni consularis imperium esse.
188      VI,    5,  40|             obsecro vos, Tarquinii tribuni plebis, putate me ex media
189      VI,    5,  42| proferretur. refecti decumum iidem tribuni, Sextius et Licinius, de
190      VI,    5,  42|           consulum mentione omissa tribuni militum crearentur. creati
191     VII,    2,  16|          auctores fuerunt; ceterum tribuni plebis, non tam lege quam
192     VII,    2, 17a|            ubi consul legatique ac tribuni puerorum ritu vana miracula
193     VII,    3, 17b|   suffragia esse. Cum intercedendo tribuni nihil aliud quam ut differrent
194     VII,    3,  18|       serviendum putet. Non desunt tribuni auctores turbarum, sed inter
195     VII,    3,  21|         Legis Liciniae patrocinium tribuni iactabant: propior dolor
196     VII,    3, 22a|    constantia inceptum obtinuit et tribuni omni vi reciperaturi ius
197     VII,    4,  26|            laetum militem victoria tribuni, laetum tam praesentibus
198     VII,    6,  38|           militari ioco haud minus tribuni celebre nomen quam consulum
199     VII,    6,  40|     dictumve consulis gravius quam tribuni audistis? Eodem tenore duo
200    VIII,    1,   6|         centurionibus centuriones, tribuni tribunis compares collegaeque
201    VIII,    4,  23|           pronuntiaverunt. eam rem tribuni suspectam infamemque criminando
202    VIII,    5,  34|          centurionis, non centurio tribuni, non tribunus legati, non
203    VIII,    5,  34|          in omnia saecula offerte, tribuni plebi; vestra obnoxia capita
204    VIII,    5,  35|       equitum dictator remitteret. tribuni quoque inclinatam rem in
205      IX,    1,   2|        esset, sua sponte legati ac tribuni conveniunt militesque ad
206      IX,    1,   5|      consules, legati, quaestores, tribuni militum, nominaque omnium
207      IX,    2,   9|        deditum populum Romanum vos tribuni diceretis et hanc urbem,
208      IX,    6,  30|            rem militarem: unum, ut tribuni militum seni deni in quattuor
209      IX,    6,  30|              tulere eam rogationem tribuni plebei L. Atilius C. Marcius --:
210      IX,    7,  33|      negare Appius interrogationem tribuni magno opere ad causam pertinere
211       X,    3,  20|           quingenti capti - in eis tribuni militum quattuor - signa
212       X,    5,  47|               Exacto iam anno novi tribuni plebis magistratum inierant;
213     XXI,    7,  59|       equestris ordinis aliquot et tribuni militum quinque et praefecti
214    XXII,    3,  21|  populandum venerunt. Adversus eos tribuni militum cum expeditis auxiliis
215    XXII,    6,  49|         Bibaculus, et undetriginta tribuni militum, consulares quidam
216    XXII,    7,  53|                    Ceterum cum ibi tribuni militum quattuor essent,
217   XXIII,    3,  21|      mensarii rogatione M. Minucii tribuni plebis facti, L. Aemilius
218   XXIII,    3,  23|             tum legit qui aediles, tribuni plebis, quaestoresve fuerant;
219    XXIV,    2,  15|       tradita pugna erat. quod ubi tribuni militum Graccho nuntiaverunt,
220    XXIV,    6,  43|        consulibus gesta. Romae cum tribuni plebis novi magistratum
221     XXV,    1,   2|        aedilitatem cum obsisterent tribuni plebis, negantes rationem
222     XXV,    1,   2|            tribus discursum est ut tribuni repente incepto destiterint.
223     XXV,    1,   3|             excitatique tandem duo tribuni plebis, Sp. et L. Carvilii,
224     XXV,    1,   3|     intercessisset. testibus datis tribuni populum submoverunt sitellaque
225     XXV,    1,   4|      decresset, confestim Carvilii tribuni plebis omissa multae certatione
226     XXV,    1,   4|          vadibus datis non adfuit. tribuni plebem rogaverunt plebesque
227     XXV,    1,   5|          essent, milites facerent; tribuni plebis, si iis videretur,
228    XXVI,    1,   3|      capitis se anquirere diceret, tribuni plebis appellati collegae
229    XXVI,    3,  21|       visum ut ovans urbem iniret. tribuni plebis ex auctoritate senatus
230   XXVII,    2,  5b|           ne is quidem vellet, tum tribuni ad plebem ferrent. cum consul
231   XXVII,    2,  5b|     praetoremque vetuisset rogare, tribuni plebem rogarunt, plebesque
232   XXVII,    2,   6|         vocatae inclinassent ni se tribuni plebis C. et L. Arrenii
233   XXVII,    2,   8|          id sacerdotium habuisset. tribuni appellati ad senatum <rem>
234   XXVII,    2,   8|         quemquam id ius usurpasse. tribuni rem inertia flaminum oblitteratam
235   XXVII,    3,  12|            Romani centuriones, duo tribuni militum, M. Licinius et
236   XXVII,    5,  21|    Venusiae sub tectis agere. hanc tribuni orationem ita obruit Marcellus
237   XXVII,    5,  24|        inde portas custodire iussi tribuni militum praefectique socium
238   XXVII,    5,  26|             proficiscuntur; secuti tribuni militum M. Marcellus consulis
239  XXVIII,    5,  25|          certi auctores adferrent, tribuni militum septem ab ipso Scipione
240  XXVIII,    8,  45|            habeas. itaque a vobis, tribuni plebis, postulo' inquit '
241  XXVIII,    8,  45|        rogatus sententiam diceret. tribuni ita decreverunt: 'si consul
242    XXIX,    2,   6|     abhorrentem consuli fecissent, tribuni militum cum iis M. Sergius
243    XXIX,    4,  18|            Pleminius, alterius duo tribuni militum erant. non acrius
244    XXIX,    4,  18|          maxime fuit. virgis caesi tribuni ab legato sunt: legatus
245    XXIX,    4,  20|            in Africam traiecisset, tribuni plebis atque aedilis cum
246    XXIX,    4,  20|          Africam proficiscerentur, tribuni atque aedilis qui reducerent
247    XXIX,    4,  20|     violata elataque inde essent.~ Tribuni plebis cum praetore et decem
248    XXIX,    4,  20|      Africam traiecisset, prendere tribuni iuberent, ac iure sacrosanctae
249    XXIX,    4,  22|             ubi omnes legatique et tribuni classem exercitum ducemque
250     XXX,    3,  18|         duodecima, amissi; inde et tribuni militum duo, M. Cosconius
251     XXX,    7,  40|     Thermus et M'. Acilius Glabrio tribuni plebis rem priore anno nequiquam
252     XXX,    7,  40|     condiciones convenirent pacis, tribuni plebis populum rogarent
253     XXX,    7,  43|             Acilius et Q. Minucius tribuni plebis ad populum tulerunt
254    XXXI,    6,  49|         ideo instituisse ut legati tribuni centuriones milites denique
255    XXXI,    6,  50|        Flaccus praetor designatus; tribuni ad plebem tulerunt plebesque
256   XXXII,    2,   7|           auctoritate patrum fuere tribuni. Creati consules Sex. Aelius
257   XXXII,    4,  28|            L. Oppius et Q. Fulvius tribuni plebis impedimento erant,
258   XXXII,    4,  28|          fore dicerent se, si idem tribuni plebis facerent. Permittentibus
259  XXXIII,    3,  22|       Atinius Labeo et C. Afranius tribuni plebis ut separatim de triumpho
260  XXXIII,    3,  22|           sua tuenda aversos esse, tribuni res tantas bello gessisse
261  XXXIII,    3,  25|          Ralla et C. Atinius Labeo tribuni plebis se intercessuros
262  XXXIII,    4,  36|            et M. Iunius Silanus et tribuni militum de legione secunda
263  XXXIII,    5,  42|          petebant. ab sacerdotibus tribuni plebis nequiquam appellati,
264   XXXIV,    1,   1|           Fundanius et L. Valerius tribuni plebi ad plebem tulerunt
265   XXXIV,    1,   1|    veheretur. M. et P. Iunii Bruti tribuni plebis legem Oppiam tuebantur
266   XXXIV,    1,   2|           pertinens, nescio vobis, tribuni, an consulibus magis sit
267   XXXIV,    1,   5|                          Post haec tribuni quoque plebi qui se intercessuros
268    XXXV,    1,   5|        Genucius et Q. et M. Marcii tribuni militum secundae legionis.~ ~
269    XXXV,    1,   8|          liceret, M. et C. Titinii tribuni plebis se intercessuros
270   XXXVI,    1,   3|       provinciam ire oporteret, et tribuni militum legionis primae
271   XXXVI,    5,  40|            se gestis et de iniuria tribuni bello alieno se illigantis,
272  XXXVII,    7,  51|        capta, et multae dictae, et tribuni appellati, et provocatum
273  XXXVII,    7,  57|            C. Sempronius Rutilus, <tribuni plebis,> ei diem dixerunt,
274  XXXVII,    7,  58|        suffragium ferre voluit, et tribuni eo negotio destiterunt censores
275 XXXVIII,    4,  36|            Huic rogationi quattuor tribuni plebis, quia non ex auctoritate
276 XXXVIII,    5,  47|         modum respondisse accepi: 'tribuni plebis antea solebant triumphum
277 XXXVIII,    5,  47|            detrahunt, quos ego, si tribuni triumphare me prohiberent,
278 XXXVIII,    6,  51|                                    Tribuni vetera luxuriae crimina
279 XXXVIII,    6,  51|            dies est. Ubi ea venit, tribuni in Rostris prima luce consederunt;
280 XXXVIII,    6,  51|           facto 'hoc' inquit 'die, tribuni plebis vosque, Quirites,
281 XXXVIII,    6,  52|   excusabat. Quam excusationem cum tribuni, qui diem dixerant, non
282 XXXVIII,    6,  52|          mittere non audeamus' --; tribuni plebis appellati ab L. Scipione
283 XXXVIII,    6,  53|            pedibus vestris stabit, tribuni, domitor ille Africae Scipio?
284 XXXVIII,    6,  56|          Scipionis nomen M. Naevii tribuni plebis habet, ipsa oratio
285 XXXVIII,    6,  60|            in vincula duci iubeat. Tribuni cum in consilium secessissent,
286   XXXIX,    1,   5|       Aemilium, litteris M. Aburii tribuni plebis acceptis de remissa
287   XXXIX,    1,   7|         solverunt. per idem tempus tribuni militum duo ex duabus Hispaniis
288   XXXIX,    1,  15|         esset, aut plebi concilium tribuni edixissent, aut aliquis
289   XXXIX,    3,  31|     quinquaginta ferme ceciderunt. tribuni militum quinque amissi et
290      XL,    3,  27|          Servilius et L. Sulpicius tribuni militum his praepositi.
291      XL,    3,  27|        Caesar et L. Aurelius Cotta tribuni militum huic legioni praepositi
292      XL,    3,  35|            Minucius legatus et duo tribuni militum, T. Maenius et L.
293     XLI,    1,   1|         iussus est; T. et C. Aelii tribuni militum legionem tertiam,
294     XLI,    1,   3|     ignominiam rediri coeptum est. tribuni militum tertiae legionis
295     XLI,    1,   4|         parte alia T. et C. Aelii, tribuni militum tertiae legionis,
296     XLI,    2,   6|      rediret. cum absentem Manlium tribuni plebis <A.> Licinius Nerva
297     XLI,    2,   7|      fatigassent interrogationibus tribuni plebis Papirius et Licinius
298    XLII,    2,  21|        Sermo et Q. Marcius Scilla, tribuni plebis, et consulibus multam
299    XLII,    2,  22|            huic detractationi eius tribuni plebis alterius rogationis
300    XLII,    3,  31|            ad populum tulerunt, ne tribuni militum eo anno suffragiis
301    XLII,    3,  32|            stipendia fecerant. cum tribuni militum, qui centuriones * *,
302    XLII,    3,  34|          ordine me dignum iudicent tribuni militum, ipsorum est potestatis;
303    XLII,    4,  49|     prosecuti sunt. duo consulares tribuni militum cum eo missi, C.
304    XLII,    5,  58|          tumultus ingens oboritur. tribuni praefectique et centuriones
305   XLIII,    1,   4|           praetore erat. Lucretium tribuni plebis absentem contionibus
306   XLIII,    1,   8|          accessere accusatores duo tribuni plebis, M'. Iuventius Talna
307   XLIII,    1,   8|            quae dicta erat, venit, tribuni ad populum accusarunt multamque
308   XLIII,    2,  16|         esset. Appellati a privato tribuni. cum praeter Rutilium nemo
309   XLIII,    2,  16|          rogatio repente sub unius tribuni nomine promulgatur, quae
310    XLIV,    1,   1|            nobilitate adulescentes tribuni militum in Macedonicas legiones
311     XLV,    2,  21|           Antonius et M. Pomponius tribuni plebis adversabantur. sed
312     XLV,    2,  21|        patrum ad populum latum, et tribuni plebis, cum ita traditum
313     XLV,    2,  21| intempestive agendi certamen erat: tribuni festinationem praetoris
314     XLV,    3,  33|    succendit; deinde circumstantes tribuni militum pro se quisque ignes
315     XLV,    4,  36|         eam orandam opus esse. cum tribuni dicere eo die, si quid vellet,
316     XLV,    4,  36|       populum potestatem facerent. tribuni cum ad deliberandum secessissent,
317     XLV,    4,  39|     denudet. revocate, si videtur, tribuni, ad suffragium tribus; ego