Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,   9|            consilio patrum Romulus legatos circa vicinas gentes misit
  2       I,    3,  14|         annos propinqui regis Tati legatos Laurentium pulsant; cumque
  3       I,    5,  22|       prius populus res repetentes legatos aspernatus dimiserit, ut
  4      II,    1,   4|         Consules ad deprehendendos legatos coniuratosque profecti domo
  5      II,    2,  15|          missurum ad regem senatum legatos, missi confestim honoratissimus
  6      II,    3,  18|             metum incussit. Itaque legatos de pace mittunt. Quibus
  7      II,    3,  22|      societatem armorum adsumptis. Legatos quoque ad sollicitandum
  8      II,    4,  39|    traditum est; nihilo magis quam legatos flexisse animum.~ ~40.
  9     III,    1,   2|      nominis sui pacaturam Aequos, legatos in concilium gentis missos
 10     III,    6,  40|       solum sed Tusculanorum etiam legatos attulisse putent, speculatores
 11     III,    7,  54|             Nuntiantur haec plebi. Legatos quidquid in urbe hominum
 12     III,    9,  72|        quae aestimari possent: hoc legatos referre domum, hoc volgari,
 13      IV,    3,  17|       Tullum Sp. Antium L. Roscium legatos Romanos, causam novi consilii
 14      IV,    3,  17|            proxima pugna expletus. Legatos T. Quinctium Capitolinum
 15      IV,    6,  56|         rerum Antiates esse; eorum legatos utriusque gentis populos
 16      IV,    6,  58|        Veiente populo exierat, per legatos fetialesque res repeti coeptae.
 17       V,    1,   4|          moliuntur; res repetentes legatos nostros haud procul afuit
 18       V,    2,   8|            antea immiscuerant, per legatos ultro citroque missos iure
 19       V,    2,   8|          castris, interea praeesse legatos placuit. Acta deinde in
 20       V,    3,  15|           re patres rati decrevere legatos sortesque oraculi Pythici
 21       V,    4,  28|  adductosque in publicum hospitium legatos cum praesidio etiam navium
 22       V,    6, 35b|          Romanum non defendissent, legatos Romam qui auxilium ab senatu
 23       V,    6,  36|            legatio, ni praeferoces legatos Gallisque magis quam Romanis
 24     VII,    3,  20|        apparare sed pro se quisque legatos mitti iubebat ad petendam
 25     VII,    4,  27|           ex Latio nuntiatum esset legatos ab Antio circumire populos
 26     VII,    5,  30|        sunt. "Populus nos Campanus legatos ad vos, patres conscripti,
 27     VII,    5,  31|            Samnites vobis negamus; legatos, sicut fas iusque est, ad
 28     VII,    5,  31|         populi Romani oppugnarent. Legatos itaque extemplo mitti ad
 29     VII,    6,  38|         sed Carthaginienses quoque legatos gratulatum Romam misere
 30    VIII,    1,   2|         Samnitibus datum est Romam legatos mittendi; qui cum adissent
 31    VIII,    1,   6|           ab senatu ad dimittendos legatos, cum iacentem Annium vidisset,
 32    VIII,    1,   6|            ardoris animis fecit ut legatos proficiscentes cura magistratuum
 33    VIII,    4,  23|           sollicitari. ob haec cum legatos mitti placuisset prius ad
 34      IX,    1,   4|           esset, victi necessitate legatos mittunt, qui primum pacem
 35      IX,    1,   4|          si quid eorum displiceat, legatos redire ad se vetuit. Haec
 36      IX,    2,   9|       satis consules spondere, sed legatos, quaestores, tribunos militum
 37      IX,    2,   9|           accersunt, mittere Romam legatos? cum senatu, cum populo
 38      IX,    3,  15|        Luceriae in praesidio erant legatos misere ad consulem Romanum,
 39      IX,    8,  38|         ira obstaret bono publico, legatos ex consularium numero mittendos
 40      IX,    8,  38|     responso ac mentione facti sui legatos dimisit, ut appareret insignem
 41      IX,    8,  40|            decus magna ex parte ad legatos, P. Decium et M. Valerium,
 42      IX,    8,  43|            ita ut ad senatum Romam legatos mitterent pacti sunt bimestri
 43      IX,    8,  45|       dilationem belli quaerentes, legatos de pace Romam misere. Quibus
 44       X,    1,   5|            ab dictatore ut de pace legatos mitterent Romam. Pax negata,
 45       X,    5,  40|            L. Scipionem, equitibus legatos alios, C. Caedicium et <
 46     XXI,    1,   6|   rettulissent placuissetque mitti legatos in Hispaniam ad res sociorum
 47     XXI,    1,   6|        exspectandosque ex Hispania legatos censerent. Haec sententia,
 48     XXI,    1,   9|          redigunt. Interim ab Roma legatos venisse nuntiatum est; quibus
 49     XXI,    1,  10|        utriusque populi ignoratis? Legatos ab sociis et pro sociis
 50     XXI,    1,  10|            possit, ego ita censeo. Legatos extemplo Romam mittendos
 51     XXI,    2,  18|         iusta ante bellum fierent, legatos maiores natu, Q. Fabium
 52     XXI,    3,  30|             Eos ipsos quos cernant legatos non pinnis sublime elatos
 53     XXI,    7,  63|          iret. In eam legationem - legatos enim mitti placuit - Q.
 54    XXII,    3,  21|            principes regionis suae legatos [obviam antea miserant]
 55    XXII,    8,  59|        illos ad condiciones pacis, legatos tamen [ad] captivorum redimendorum
 56    XXII,    8,  61|          magnis fletibus questibus legatos ad portam prosecuti sunt.
 57    XXII,    8,  61|      omnium spe alios tres insuper legatos venisse, L. Scribonium et
 58    XXII,    8,  61|       redimendos senatum; et novos legatos tres ad Hannibalem revertisse,
 59   XXIII,    1,   6| defectionis consilium esset, Romam legatos missos a Campanis in quibusdam
 60   XXIII,    2,  13|         scitu est" inquit. "Ecquos legatos ad Hannibalem Romani miserunt
 61   XXIII,    2,  14|        constare. Ita spatio sumpto legatos propere ad praetorem Romanum
 62   XXIII,    3,  20|          malis nequirent Petelini, legatos Romam ad praesidium petendum
 63   XXIII,    3,  21|           populi Romani, Hieronem, legatos cum misisset, in stipendium
 64   XXIII,    5,  34|        cultus habitusque suspectos legatos fecit Hannibalis interrogatosque
 65   XXIII,    5,  34|         mandatum ut in omnes naves legatos separatim custodiendos divideret
 66   XXIII,    6,  38|    Macedonum atque Poenorum captos legatos Romam portabant, ab supero
 67   XXIII,    6,  38|    terrestri misit, navibus devehi legatos iussit. Cum eodem fere die
 68   XXIII,    6,  38|           quae advexerant captivos legatos, triginta naves ab Ostia
 69   XXIII,    6,  39|         cursu refugit; inde scitum legatos cum litteris captos. Itaque
 70   XXIII,    6,  43|       responso muneribusque amplis legatos dimisit; ipse praesidio
 71    XXIV,    1,   2|            est ad Hannibalem mitti legatos caverique ab eo ut receptus
 72    XXIV,    1,   6|           ubi ea accepit, extemplo legatos ad Hieronymum misit. qui
 73    XXIV,    1,   6|       fuisset; vix credibilia enim legatos Hannibalis narrare; velle
 74    XXIV,    1,   6|         proficiscuntur. Hieronymus legatos Carthaginem misit ad foedus
 75    XXIV,    2,  12|          Romani inciperent. itaque legatos ad Hannibalem oratum miserunt
 76    XXIV,    4,  22|  necessitate coacti. in praesentia legatos ad Adranodorum mitti placere
 77    XXIV,    4,  22|          tempori cessisset. itaque legatos renuntiare iussit futurum
 78    XXIV,    4,  27|           de indutiis dierum decem legatos isse ad Ap. Claudium et
 79    XXIV,    4,  27|           convenire ratus, et ipse legatos Syracusas qui coram cum
 80    XXIV,    4,  28|       pacem fieri placuit mittique legatos ad rem cum eis confirmandam.~ ~
 81    XXIV,    4,  29|          essent nuntiata Marcello, legatos extemplo Syracusas misit,
 82    XXIV,    4,  33|         castra posuit. inde quoque legatos praemitti placuit; quibus,
 83    XXIV,    5,  37|      procul esse; ad eum mitterent legatos cuius iuris atque arbitrii
 84    XXIV,    6,  48|            ad eum centuriones tres legatos miserunt qui cum eo amicitiam
 85    XXIV,    6,  48|         Romanis rex tres a Numidis legatos in Hispaniam misit ad accipiendam
 86    XXIV,    6,  48|           gens vocatur - regnantem legatos mittunt.~ ~49.
 87     XXV,    1,   6|       robora ex legionibus peditum legatos in hiberna ad M. Marcellum
 88     XXV,    3,  13|           Romani exercitus. itaque legatos ad Hannibalem miserunt orantes
 89     XXV,    3,  13|     enuntiata Beneventanis essent, legatos decem extemplo ad consules -
 90     XXV,    3, 15a|          pariter sociorumque clade legatos ad Hannibalem miserunt qui
 91     XXV,    4, 22a|            cladibus commovebantur. legatos ad consules mittunt C. Laetorium
 92     XXV,    6,  28|           iterum traditam Romanis, legatos de condicionibus dedendae
 93     XXV,    6,  29|            tamen prius creari quam legatos nominari placuit; ex ipsorum
 94     XXV,    6,  30|            motus his Moericus, cum legatos ad Marcellum mitti placuisset,
 95     XXV,    6,  30|         animos, negat sibi placere legatos commeare ultro citroque:
 96    XXVI,    2,  14|            quoque placabilem fore, legatos ad dedendam Romanis Capuam
 97    XXVI,    5,  31|    desciverunt a populo Romano, si legatos nostros ferro atque armis
 98    XXVI,    5,  31|         pacem, et posteaquam neque legatos violandi verecundia erat
 99    XXVI,    6,  33|             Fulvium fratrem Flacci legatos eius et Q. Minucium et L.
100    XXVI,    6,  33|      Veturium Philonem item Claudi legatos qui omnibus gerendis rebus
101    XXVI,    7,  41|            socii nostram fidem per legatos implorant. tres duces discordantes
102   XXVII,    1,   4|     adfirmabant; misisse eum antea legatos in Hispaniam ad Cn. et P.
103   XXVII,    1,   4|     benigne respondit, sed et ipse legatos cum donis ad regem misit,
104   XXVII,    3,  10|       coloniarum animis citaverunt legatos quaesiveruntque ab iis ecquid
105   XXVII,    6,  29|     Hannibal eo converteret agmen; legatos opus esse ad se mitti viros
106   XXVII,    8,  50|        ante futura fides erat quam legatos consulumve litteras audissent.~ ~
107   XXVII,    8,  51|         Ipsos deinde adpropinquare legatos allatum est. tunc enimvero
108  XXVIII,    2,   9|           Veturium et Q. Caecilium legatos magnis tulisse laudibus
109  XXVIII,    8,  39|                   Tum Saguntinorum legatos in senatum introduxit. ex
110  XXVIII,    8,  39|            gratias actum nos decem legatos Saguntinus senatus populusque
111    XXIX,    1,   2|        posuerunt castra. primo per legatos nequiquam temptatum ut discederetur
112    XXIX,    1,   3|        increpitis auctoribus belli legatos mittendos ad arma tradenda
113    XXIX,    2,   8| Locrensibus dixit; Romam mitterent legatos; quam senatus aequum censuisset,
114    XXIX,    3,  11|            populi Romani causa --, legatos ad eum decernunt M. Valerium
115    XXIX,    3,  11|     Pergamum ad regem venerunt. is legatos comiter acceptos Pessinuntem
116    XXIX,    3,  12|          prius Romanorum voluntate legatos de pace communi ad Philippum
117    XXIX,    3,  15|       efficere. consules obstinati legatos manere Romae iubent, magistratus
118    XXIX,    4,  19|     Scipionem, responderunt missos legatos esse sed eum belli apparatu
119    XXIX,    4,  20|         proficisci: consules decem legatos quos iis videretur ex senatu
120    XXIX,    4,  21|           P. Scipionis facta esse, legatos mitterent Messanam; ibi
121    XXIX,    5,  23|        quoque puellae adhibitis ut legatos in Siciliam ad Scipionem
122    XXIX,    5,  24|   tereretur: nunc Syphacem mittere legatos idem admirantem quae tam
123    XXIX,    6,  34|     nuntiosque, postremo etiam per legatos arcessunt; Hasdrubalem opem
124     XXX,    2,  7b|  sententiis certatum>; una de pace legatos ad Scipionem decernebat,
125     XXX,    2,   9|        consilium maxime inclinant; legatos tamen ad Hannibalem mittendos
126     XXX,    3,  16|           Romam ad senatum mittite legatos.' ita dimissi Carthaginienses
127     XXX,    3,  16|     Hannibal in Africam traiceret, legatos alios ad Scipionem ut indutias
128     XXX,    3,  17|      potestas fieret.~ Postero die legatos Masinissae in senatum introduxit.
129     XXX,    3, 19a|             nam ad eum quoque isse legatos eadem iubentes - facturum;
130     XXX,    4,  21|    Masinissae cum Carthaginiensium legatos de pace ad senatum venientes
131     XXX,    4,  22| interrogandi, si quis quid vellet, legatos praetor fecisset, senioresque
132     XXX,    4,  23|           fuerat, speculatores non legatos venisse arguebat, iubendosque
133     XXX,    4,  25|          indutiarum violatam esse, legatos Carthaginem L. Baebium L.
134     XXX,    4,  26|         profectosque in Macedoniam legatos ad res repetendas non admissos
135     XXX,    4,  26|    pecuniae aliquantum una missum, legatos ad regem qui haec adversus
136     XXX,    7,  38|        usquam quam Romam mitterent legatos et quicumque legati Carthaginem
137     XXX,    7,  44|            consuli tradere iussit, legatos Carthaginiensium Romam proficisci
138    XXXI,    1,   3|           ipse adeundo, partim per legatos conciret homines ad arma:
139    XXXI,    1,   7|          Philippum, pactum iam per legatos litterasque cum Hannibale
140    XXXI,    2,  11|    coloniam liberandam obsidione.~ Legatos item mittendos in Africam
141    XXXI,    2,  11|         populum Romanum consuesse. legatos Romanos in Africa fore,
142    XXXI,    2,  17|     cuniculis iam perventum esset, legatos ad regem de condicionibus
143    XXXI,    3,  19|    reddidisse et de ea re missuros legatos Romam qui senatui satisfacerent.
144    XXXI,    3,  19|           eam confirmandam mittere legatos Romam.~ ~20.
145    XXXI,    3,  21|     praepositi. praetor secum duos legatos, C. Laetorium et P. Titinium,
146    XXXI,    4,  28|          diruit. ad Aetolos mittit legatos, ne gens inquieta adventu
147   XXXII,    1,   5|      caperet. Itaque et in Achaiam legatos misit, simul qui ius iurandum -
148   XXXII,    2,   8|    equitesque. Attali deinde regis legatos in senatum consules introduxerunt.
149   XXXII,    2,   8|       velint adiutos Romanos esse; legatos ad Antiochum missuros qui
150   XXXII,    3,  19|   priusquam eam rem adgrederentur, legatos ad gentem Achaeorum mitti
151   XXXII,    3,  23|            est; in praesentia tres legatos ad L. Quinctium mitti placuit
152   XXXII,    4,  28|   provincia servaretur. Macedoniae legatos P. Sulpicium et P. Villium,
153   XXXII,    5,  36|         postremo petere tempus quo legatos mittere Romam ad senatum
154   XXXII,    5,  36|        nihil amitti dato spatio ad legatos mittendos; nam neque sine
155   XXXII,    5,  36|          et ipsos mittere singulos legatos ad senatum edocendum ne
156   XXXII,    5,  39|            condicionem accepisset, legatos Elatiam ad Quinctium et <
157  XXXIII,    2,  13|          de ceteris Romam mitteret legatos: ad eam rem quattuor mensum
158  XXXIII,    3,  20|        tanta mole imminentis belli legatos ad regem miserunt ne Chelidonias -
159  XXXIII,    3,  20|         posset, temperavit irae et legatos se Rhodum missurum respondit
160  XXXIII,    3,  27|            esset; nam ad Philippum legatos gratias agentes ei pro redditis
161  XXXIII,    3,  29|       castris miles. tum Quinctius legatos ad quaerendum de latrociniis
162  XXXIII,    3,  29|           ac fuga completa essent, legatos mittunt. qui cum in castra
163  XXXIII,    4,  35|            petendam mitteret Romam legatos ne, si quid Antiochus moveret,
164  XXXIII,    4,  35|           cum se missurum extemplo legatos respondisset, Cornelius
165  XXXIII,    4,  38|           tantum terrebat, sed per legatos leniter adloquendo castigandoque
166  XXXIII,    5,  45|      missas et ab rege ad eum clam legatos venisse: ut feras quasdam
167  XXXIII,    5,  49|          Romana animi sunt, quorum legatos Pharsalum et Leucadem et
168   XXXIV,    3,  30|          explorandum si paterentur legatos ad se mitti. qua impetrata
169   XXXIV,    3,  35|            Eumeni regi et Rhodiis; legatos extemplo mitterent Romam
170   XXXIV,    6,  59|            integra dilata res est. legatos mitti ad regem eosdem qui
171   XXXIV,    6,  61|         quaestio erat; mitti tamen legatos Romam qui rem ad consules
172   XXXIV,    6,  62|           vectigalium disceptarent legatos et ipse Romam mittit. auditi
173    XXXV,    1,   6|   Scribonio negotium dedit ut duos legatos ex ordine senatorio mitteret
174    XXXV,    2,  12|         cuius causa ipsi fuissent, legatos censuit circa reges mittendos,
175    XXXV,    2,  13|            extemplo et ad tyrannum legatos miserunt qui admonerent
176    XXXV,    2,  13|            Romam qui ea nuntiarent legatos miserunt.~ Antiochus rex,
177    XXXV,    2,  15|           Romae inter Quinctium et legatos regis fuerat. mors nuntiata
178    XXXV,    3,  23|       Antiocho belli. nam etsi per legatos identidem omnia explorabantur,
179    XXXV,    3,  23|            Servilium et P. Villium legatos in Graeciam misit; et ut
180    XXXV,    3,  25|    Sicyonem concilium edixerunt et legatos ad T. Quinctium miserunt
181    XXXV,    4,  32|         visum est sociorum aliquos legatos interesse ei concilio, qui
182    XXXV,    4,  32|          ab iis Quinctius petit ut legatos ad Panaetolicum concilium
183    XXXV,    4,  32|         dura, eventu tristia esse. legatos Romanos, et in iis T. Quinctium,
184    XXXV,    4,  33|          esse satius Romam mittere legatos, seu disceptare seu rogare
185   XXXVI,    1,   5|            erat, quid responderet, legatos se missurum ad eos dixit,
186   XXXVI,    1,   6|            ad Chalcidem quaque per legatos in concilio Achaeorum usus
187   XXXVI,    1,   6|          veris principium, et alii legatos tantummodo mittendos, alii
188   XXXVI,    2,   9|             ut remoto exercitu per legatos, si quid ei videretur, secum
189   XXXVI,    2,  12|     accepta, ut ad regem mitterent legatos peterentque ab eo, ut Medionios
190   XXXVI,    3,  17|        Valerium Flaccum consularis legatos cum binis milibus delectorum
191   XXXVI,    4,  26|            concilio Hypatam coacto legatos ad Antiochum miserunt, inter
192   XXXVI,    4,  27|            regem in Asiam miserant legatos, abiectis belli consiliis
193   XXXVI,    4,  27|         quoque enim mittendos fore legatos. haec una via omnibus ad
194   XXXVI,    4,  31|         prope urbem poni viderent, legatos Chalcidem ad T. Quinctium,
195   XXXVI,    5,  35|        temporis petant, ut mittere legatos Romam possitis, per quos
196   XXXVI,    5,  35|        iuvisse eum insimulabantur; legatos ad regem ne ipsi quidem
197  XXXVII,    1,  4a|  Brundisium convenirent. item tres legatos nominavit, Sex. Digitium
198  XXXVII,    2,   7|    metuebant. redire itaque eosdem legatos ad consulem et Africanum
199  XXXVII,    2,   7|            sex mensium petendi, ut legatos mittere Romam possent: dilationem
200  XXXVII,    4,  25|            Prusiam Bithyniae regem legatos miserat litterasque, quibus
201  XXXVII,    5,  37|   Scipionem aegrum Elaeam delatum, legatos, qui filium ad eum reducerent,
202  XXXVII,    6,  45|     acciperent; itaque Romam mitti legatos placuit. consul in hiberna
203  XXXVII,    6,  46|       Hispania nuntiata. ex Gallia legatos Placentinorum et Cremonensium
204  XXXVII,    6,  48|       subtexit deinde fabulae huic legatos Aetolos in senatu inter
205  XXXVII,    7,  55|      omnibus datum responsum decem legatos more maiorum senatum missurum
206  XXXVII,    7,  55|        atque immunes essent. decem legatos hos decreverunt: Q. Minucium
207  XXXVII,    7,  60|         conquisitos reducerent, et legatos mitterent ad se, cum quibus
208 XXXVIII,    1,   3|         Amynander recuperato regno legatos et Romam ad senatum et ad
209 XXXVIII,    1,  10|       Philippi invenerunt, qui per legatos, per litteras Dolopas Amphilochosque
210 XXXVIII,    2,  14|         pollicitus ire ad consulem legatos iussit. Quibus eadem referentibus
211 XXXVIII,    2,  14|        erubuisse absentem, cum per legatos frustrareris nos; praesens
212 XXXVIII,    2,  15|          spes auxilii nulla esset, legatos ad consulem orantes opem
213 XXXVIII,    3,  30|         Romam aliove quo mitterent legatos, simul ut emporium et receptaculum
214 XXXVIII,    3,  32|             donec Romam ad senatum legatos misissent, finem imposuit.
215 XXXVIII,    3,  33|            Lacedaemoniorum posuit, legatos deinde misit ad deposcendos
216 XXXVIII,    4,  37|        quia Eumenem regem et decem legatos ab Roma Ephesum venisse
217 XXXVIII,    4,  38|       pecuniam <in> stipendium aut legatos aut obsides portabit. Milites
218 XXXVIII,    4,  39|          inter Eumenem et Antiochi legatos cum esset, quia pars eius
219 XXXVIII,    4,  42|       Myrtilus et L. Manlius, quod legatos Carthaginienses pulsasse
220 XXXVIII,    4,  43|           ad invidiam ei faciundam legatos Ambraciensis in senatum
221 XXXVIII,    5,  45|                                    Legatos sese Cn. Manlio datos pacis
222 XXXVIII,    5,  45|     senatum, populum iussisse, per legatos ante res repetitas, postremo,
223 XXXVIII,    5,  47|        audiretis. Mittite, agedum, legatos circa omnes Asiae urbes
224 XXXVIII,    6,  58|            dici venisse. Hic decem legatos simul argui, quorum ex consilio
225   XXXIX,    2,  24|            absente rege statueret, legatos ad eas controversias disceptandas
226   XXXIX,    2, 29a|            aliquantum oratio regis legatos. itaque medio responso rem
227   XXXIX,    3,  31|       Varum et L. Iuventium Talnam legatos ad singulas legiones adhortandas
228   XXXIX,    3,  33|         quoque eorum civitatiumque legatos in senatum introduxerunt.
229   XXXIX,    3,  33|           iterata, quae dicta apud legatos in Graecia erant. aliam
230   XXXIX,    3,  34|           fecit. idem apud Romanos legatos querentes tam crudeliter
231   XXXIX,    5,  47|       causa missuros in Macedoniam legatos, ut si quid minus factum
232   XXXIX,    5,  54|         his rebus qui quererentur, legatos Romam miserunt. introducti
233   XXXIX,    5,  54|        spoliari. itaque se cum iis legatos ad consulem missuros, qui,
234   XXXIX,    5,  55|  exceperunt et prosecuti cum donis legatos sunt.~ M. Claudius consul
235      XL,    1,   2|           ac Rhodiis responsum est legatos ad eas res visendas senatum
236      XL,    4,  38|       portarent. Ligures saepe per legatos deprecati, ne penates, sedem
237      XL,    4,  39|       omnes partim ipse partim per legatos tribunosque militum, ut
238      XL,    4,  42|            essent; de his rebus se legatos misisse, nec conveniendi
239      XL,    4,  47|          paucis diebus alios decem legatos secum adduxerunt. meridianum
240      XL,    4,  55|      exposuit. extemplo missi, qui legatos comprehenderent, Philoclem,
241      XL,    4,  58|       iussit; et dum firmaret res, legatos Romam ad amicitiam paternam
242     XLI,    2,  10|           passim diffugerunt. inde legatos primum ad pacem petendam
243     XLI,    3,  22|      conpertum tamen adfirmaverunt legatos ab rege Perseo venisse,
244     XLI,    3,  22|          datum esse. ab Carthagine legatos in Macedoniam missos et
245     XLI,    3,  22|        Macedoniam quoque mittendos legatos senatus censuit. tres missi
246     XLI,    3,  22|        animos sibi conciliare; aut legatos aut litteras dimisit, petens,
247     XLI,    3,  23|            caveramus>, scilicet ne legatos, ne nuntios admitteremus
248     XLI,    3,  23|        Macedones, tollamus, rursus legatos regios et hospitia cum principibus
249     XLI,    3,  24|         Romano appellatum; audimus legatos Romanos venisse ad regem
250     XLI,    3,  25|        Romam utraque pars miserunt legatos et inter se ipsi de reconcilianda
251    XLII,    1,  14|            in speciem praeferentis legatos. et legatio Rhodiorum erat
252    XLII,    2,  17|          et duces Romanos omnes et legatos, exterarum quoque gentium
253    XLII,    2,  19|       Claudium Neronem M. Decimium legatos miserunt. adire eos Cretam
254    XLII,    2,  24|       habuisse, unde * * praeterea legatos occultis cum mandatis Romam
255    XLII,    2,  24|         Carthaginienses querantur, legatos quam primum ad senatum mittat
256    XLII,    2,  26|         vocati in senatum; qui cum legatos se esse missos ab rege dicerent
257    XLII,    2,  26|     placuit; mittendosque ad regem legatos censuerunt, qui nuntiarent,
258    XLII,    3,  29|            tamen omnia et per suos legatos senatui et ipse legatis
259    XLII,    3,  35|            Aburius. in Cretam item legatos tres ire placuit, A. Postumium
260    XLII,    3,  36|           in animo esset, mitteret legatos. Romam quod praeterea mitteret,
261    XLII,    3,  39|          principis terrarum omnium legatos. <ut> in conspectu steterunt,
262    XLII,    3,  39|     Hippian et Pantauchum, quos et legatos miserat, principes amicorum,
263    XLII,    3,  40|       senatus fecisse censet, quod legatos Romam ad renovandum <foedus
264    XLII,    3,  40|    iureiurando pepigisti; Thebanos legatos, Eversam et Callicritum,
265    XLII,    3,  40|         tibi omnia ab Roma esse et legatos renuntiasse tuos. haec ne
266    XLII,    3,  42|             qualiacumque sunt, per legatos meos non solum indicata
267    XLII,    3, 43a|         auctor fuit mittendi Romam legatos; cum experienda omnia ad
268    XLII,    4, 43b|       renuntiatum erat respondisse legatos appariturum, quibus populis
269    XLII,    4,  44|           amicitiam mittendi Romam legatos. ante omnia exules restitui
270    XLII,    4,  46|        Macedoniam recepisset sese, legatos Romam de incohatis cum Marcio
271    XLII,    4,  46|          atque Atilio missos Romam legatos. si pergerent Romani contra
272    XLII,    4,  46|            quodam insito in reges, legatos in Macedoniam miserunt praesidium
273    XLII,    4,  52|        fato oppressum; ad se simul legatos, simul milites ad occupandas
274   XLIII,    1,   1|     praetor tris ex senatu nominet legatos, qui eo die proficiscantur
275   XLIII,    1,   2|          inter duarum provinciarum legatos est orta; citerioris Hispaniae
276   XLIII,    1,   4|           facta est; et erant, qui legatos mittendos ad pacem precibus
277   XLIII,    1,   4|        consulem et Romam mitterent legatos. Vixdum ad consulem se pervenisse
278   XLIII,    1,   5|           tantum iis gentibus, sed legatos mitti, duos ad regulum trans
279   XLIII,    1,  11|       maior ignominia acciperetur, legatos in Macedoniam M. Fulvium
280   XLIII,    2,  19|        victor revertens ad Gentium legatos Pleuratum Illyrium, exulantem
281    XLIV,    2,  14|            ultra pati non possent, legatos alios ad Persea in Macedoniam
282    XLIV,    2,  18|          primum a senatu petit, ut legatos in Macedoniam mitterent
283    XLIV,    2,  19|            dixit. ceterum Brundisi legatos iam esse, bis ex cursu Dyrrachium
284    XLIV,    2,  19|          auctoritatem esse, ut, si legatos misissent, qui ei nuntiarent
285    XLIV,    2,  19|           Decimium et C. Hostilium legatos ad finiendum inter reges
286    XLIV,    2,  27|           Perpennam et L. Petilium legatos, qui tum forte ad eum venerant,
287    XLIV,    3,  32|   requisitos Petilium Perpennamque legatos ad se duci iussit. quibus
288    XLIV,    3,  35|      auditi sunt. itaque cum <alii legatos in vincula coniciendos censerent,>
289    XLIV,    3,  45|     proximi erant, nondum miserant legatos; multitudo incondita plurium
290    XLIV,    3,  45|          ad quos nequiquam miserat legatos, in contionem processit
291     XLV,    1,   2|            forte in curia erat; eo legatos consul introduxit. ibi tantum
292     XLV,    1,   3|       Novembres.~ Tradidere quidam legatos Rhodios nondum dimissos
293     XLV,    1,   3|           ita locutum: missos esse legatos ab Rhodiis ad pacem inter
294     XLV,    1,   3|         simularetur, tum mittendos legatos fuisse, cum Perseus in Thessaliam
295     XLV,    1,   3|       eripiendum. cum hoc responso legatos dimissos.~ ~4.
296     XLV,    1,   4|          Perseo per ignobiles tres legatos <ei allatae sunt. quos cum
297     XLV,    1,  13|          inter Pisanos Lunensesque legatos est, Pisanis querentibus
298     XLV,    1,  13|        unam, quod rogasset eum per legatos senatus, quae ad bellum
299     XLV,    2,  17|                                    Legatos deinde, quorum de sententia
300     XLV,    2,  20|          erat, exposuit; petit, ut legatos mitteret ad eos, quorum
301     XLV,    2,  23|         apud vos dicimus. hoc enim legatos utroque <de> pace mittendo
302     XLV,    2,  23|     principio belli misisse ad vos legatos, qui pollicerentur vobis,
303     XLV,    2,  23|          crimen civitatis nostrae: legatos eodem tempore et ad vos
304     XLV,    3,  28|          traiecisse iam mare decem legatos, omnibus aliis omissis Apolloniam
305     XLV,    4,  44|    concessa; de agro responsum est legatos ad rem inspiciendam missuros; <