Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  14|        effusi hostes impulsa Romana acie studio instandi sequendique
  2       I,    3,  15|            obviam egressi ut potius acie decernerent quam inclusi
  3       I,    5,  23|        dimicationem fecit, quod nec acie certatum est et tectis modo
  4       I,    5,  27|        Tiberim transierat. Hi et in acie prope flumen tenuere dextrum
  5       I,    6,  33|        omnibus copiis conisus Ancus acie primum vincit; inde ingenti
  6      II,    2,   7|          plus Tuscorum cecidisse in acie; vincere bello Romanum.
  7      II,    2,  14|        Cumis tantum spei fecere, ut acie decernere auderent. Proelio
  8      II,    3,  19|      procerum ferme hac aut illa ex acie sine volnere praeter dictatorem
  9      II,    3,  19|     excessit. In Postumium prima in acie suos adhortantem instruentemque
 10      II,    3,  20|     ostentantem se in prima exsulum acie, domestica etiam gloria
 11      II,    3,  30|        propius castra dimicandumque acie excivit. Medio inter castra
 12      II,    5,  44|        sequi. Proximo bello in ipsa acie, in ipso certamine, consensu
 13      II,    5,  44|             deserta, imperatorem in acie relictum, iniussu in castra
 14      II,    5,  45|     Consulem Romanum miles semel in acie fefellit: deos nunquam fallet."
 15      II,    5,  45|       inquit, "M. Fabi, revertar ex acie"; si fallat, Iovem patrem
 16      II,    5,  47|         ille gravi volnere ictus ex acie cessit, interfectum rati
 17      II,    5,  49|       cominus cum Etruscis dimicant acie; quamquam vix dirigendi
 18      II,    5,  51|          cladem Veientes abstinuere acie; populationes erant, et
 19      II,    5,  53|           tamen perpelli potuere ut acie dimicarent.~ ~54.
 20     III,    1,   2|       exercitus ad hostem accessere acie instructa ut confestim dimicarent.
 21     III,    1,   8|            septuaginta cecidisse in acie ac fuga, mille septingentos
 22     III,    2,  12|             expeditionibus, nunc in acie; suadere et monere iuvenem
 23     III,    6,  47|           ac coniugibus cottidie in acie stare, nec alium virum esse
 24     III,    8,  60|           inter bina castra spatium acie instructa complebant, provocantibusque
 25     III,    8,  60|        antea terrorem, instructaque acie ultro hostem lacessit. Ubi
 26     III,    8,  60|             inferri consul; motaque acie, indignatio Aequos et Volscos
 27     III,    8,  61|            Quin illi congrederentur acie inclinandamque semel fortunae
 28     III,    8,  62|             dum, clamorem qualem in acie sublaturi estis, tollite
 29     III,    9,  68|           in foro faciebatis, et in acie vestrum clamorem hostes,
 30     III,    9,  70|           aequando imparem sibi. In acie Quinctius dextrum cornu,
 31     III,    9,  70|             Aequos. In media primum acie vinci coepti, qua permissus
 32      IV,    3,  19|        regio habitu volitantem tota acie cognosset, "hicine est"
 33      IV,    3,  19|           non minus trepida quam in acie fuit.~ ~20.
 34      IV,    4,  28|        ictus saxo, perfracto capite acie excessit; non dictatorem
 35      IV,    4,  30|      censuere. Cum Veientibus nuper acie dimicatum ad Nomentum et
 36      IV,    5,  32|      equitum A. Cornelium eundem in acie fore qui priore bello tribunus
 37      IV,    5,  37|          est, non subsidiis firmata acie, non equite apte locato
 38      IV,    5,  40|           pugnam; excluso deinde ab acie nostra tibi atque equitibus
 39      IV,    5,  41|       Vidisse autem se priusquam ab acie intercluderetur consulem
 40      IV,    5,  41|   intercluderetur consulem in prima acie pugnantem, adhortantem,
 41      IV,    6,  47|        Aequi non tulerint; victique acie cum fuga effusa petissent
 42      IV,    6,  58|           nullum annum esse quo non acie dimicetur; et tamquam paeniteat
 43       V,    4,  28|    communiter gesserunt; fusis inde acie hostibus, Aemilium praesidio
 44       V,    5, 29b|           Is cum exercitu profectus acie hostes vicit, victorque
 45       V,    5,  34|            transcenderunt; fusisque acie Tuscis haud procul Ticino
 46       V,    6,  38|   superiorem locum ut ubi Galli cum acie legionum recta fronte concucurrissent
 47       V,    6,  38|          barbaris stabat. In altera acie nihil simile Romanis, non
 48       V,    6,  38|       tutatus est locus; in reliqua acie simul est clamor proximis
 49       V,    6,  39|            Romani cum pars maior ex acie Veios petisset quam Romam,
 50       V,    6,  41|    remiserant animos et quod nec in acie ancipiti usquam certaverant
 51      VI,    3,  12|      armemus. ne procurri quidem ab acie velim sed obnixos vos stabili
 52      VI,    3,  15|           intuentes ducem, velut in acie constiterant. tum dictator
 53      VI,    4,  23|            etiam petere ne in prima acie esset. quae senis munia
 54      VI,    4,  24|             visum est in fluctuante acie tradi equos et pedestri
 55      VI,    4,  29|            est. T. Quinctius, semel acie victor, binis castris hostium,
 56      VI,    5,  39|         nonum se annum iam velut in acie adversus optimates maximo
 57      VI,    5,  42|           multa milia barbarorum in acie, multa captis castris caesa;
 58     VII,    1,   7|              extra ordinem etiam in acie locati quo conspectior virtus
 59     VII,    2,  11|        Tiburtes: ubi enim eum secum acie conflixisse? Spectatores
 60     VII,    2,  14|           in posterum diem edicitur acie pugnaturos. Dictator tamen,
 61     VII,    2,  15|              in castris feroces, in acie pavidi? Vera audiebant;
 62     VII,    2,  15|      Tarquinienses pugnavit. Nec in acie tantum ibi cladis acceptum
 63     VII,    2,  16|         pollicemini vos fortiter in acie operam navaturos nec praedae
 64     VII,    3,  19|      saevitum; multis mortalibus in acie caesis ex ingenti captivorum
 65     VII,    3, 22a|     Sulpicius Tarquiniense, nusquam acie congresso hoste cum agris
 66     VII,    4,  24|         velut nova rursus exoriente acie integrum militem adversus
 67     VII,    4,  24|       traiecto cesserat parumper ex acie. Iamque omissa cunctando
 68     VII,    4,  28|         animi inventi; prima itaque acie debellatum est. Dictator
 69     VII,    5, 29b|    Tifataque interiacet. Ibi rursus acie dimicatum; adversoque proelio
 70    VIII,    1,   1|        Privernum profectus extemplo acie conflixit; haud magno certamine
 71    VIII,    1,   1|         recensentibus quos viros in acie amisissent haudquaquam idem
 72    VIII,    1,   6|     augustiorisque, dicentis ex una acie imperatorem, ex altera exercitum
 73    VIII,    1,   6|    voluntaria consulis exercitum in acie terreret, comparant inter
 74    VIII,    2,  8b|     vocabantur. haec prima frons in acie florem iuvenum pubescentium
 75    VIII,    2,  8b|     prospere esset pugnatum a prima acie ad triarios se sensim referebant;
 76    VIII,    2,  8b|           duo primi pili ex utraque acie inter triarios erant, Romanus
 77    VIII,    2,  8b|             hoste; isque iuvenis in acie oblatus ex centurione Latino
 78    VIII,    2,   9|      immisit, conspectus ab utraque acie, aliquanto augustior humano
 79    VIII,    2,  10|      servari, accensos ab novissima acie ante signa procedere iubet.
 80    VIII,    3,  16|          cum urbe Ausones sunt quam acie fusi erant. praeda capta
 81    VIII,    4,  19|          portam castrorum explicata acie, fugam magis retro quam
 82    VIII,    5,  30|      Imbrinium + ita vocant locum + acie cum Samnitibus conflixit.
 83    VIII,    5,  36|          parvi facientes, instructa acie ad castra accesserunt. ceterum
 84      IX,    1,   5|           volnere, sine ferro, sine acie victos; sibi non stringere
 85      IX,    3,  13|          pertulit. Ibi plus quam in acie sanguinis ad caedis factum
 86      IX,    3,  14|        humanaque, quae adsolent cum acie dimicandum est, consulibus
 87      IX,    4,  17|              cessisset videlicet in acie oblatus par Manlius Torquatus
 88      IX,    4,  19|            a pedite, nunquam aperta acie, nunquam aequis, utique
 89      IX,    6,  27|           impulit. Commota pedestri acie Samnitium eques in pugnam
 90      IX,    6,  27|             Tota deinde iam vincere acie Romanus et omisso certamine
 91      IX,    6,  31|        omnes invadere hostem victum acie, castris exutum, nudatum
 92      IX,    7,  32|      decesserint quam ceciderant in acie.~ ~33.
 93      IX,    8,  39|            et cum Umbrorum exercitu acie depugnatum est; fusi tamen
 94      IX,    8,  39|   Etruscorum fregit opes; caesum in acie quod roboris fuit: castra
 95      IX,    8,  41|             subegit. Cum Samnitibus acie dimicatum. Haud magno certamine
 96      IX,    8,  41|       consulem armatique milites ex acie in aciem transferri et,
 97      IX,    8,  45|           Romani signis prolatis in acie consistunt et, ubi nemo
 98       X,    2,  14|          evasura esset res, et ipsi acie iusta maluerunt concurrere.
 99       X,    2,  14|       primae legionis subtrahere ex acie et ad montes proximos quam
100       X,    3,  27|             Etrusci et Umbri aut in acie aut in castris, quocumque
101       X,    3,  29|          cum subsidiis ex novissima acie iussu Q. Fabi consulis ad
102       X,    3,  29|   quingentos fere equites, excedere acie iubet et circumvectos ab
103       X,    4,  36|         alii turbati et a Samnitium acie ad opprimendos eos qui ceciderant
104       X,    5,  38|         duxissent et si aut ipse ex acie fugisset aut si quem fugientem
105       X,    5,  41|            a cornu utroque, a media acie et caedere deorum hominumque
106       X,    5,  42|            alium ducem laetiorem in acie visum seu suopte ingenio
107       X,    5,  44|              apud quem multiplex in acie, circa castra, circa urbem
108       X,    5,  45|          hostium restitit. Saepe in acie, saepe in agmine, saepe
109     XXI,    3,  28|            tergo improvisa premente acie. Galli postquam utroque
110     XXI,    6,  47|            die in conspectu hostium acie directa potestatem pugnae
111     XXI,    6,  56|           suos consternatos e media acie in extremam ad sinistrum
112     XXI,    6,  56|          nequissent - media Afrorum acie quae Gallicis auxiliis firmata
113     XXI,    7,  59|         Romana superior fuit ut non acie vincerent solum sed pulsos
114     XXI,    7,  63|         factum revocantibus ex ipsa acie dis atque hominibus non
115    XXII,    1,  7a|        Quindecim milia Romanorum in acie caesa sunt; decem milia
116    XXII,    1,  7a|          milia quingenti hostium in acie, multi postea [utrimque]
117    XXII,    4,  24|        hostium palatorum fecit. Nec acie certare Hannibal ausus,
118    XXII,    4,  24|        moenibus erant. Iusta quoque acie et conlatis signis dimicatum
119    XXII,    4,  25|          Quippe consulum alterum in acie cecidisse, alterum specie
120    XXII,    4,  29|            conspecta procul turbata acie, "ita est" inquit; "non
121    XXII,    4,  30|   accepissent. Hannibalem quoque ex acie redeuntem dixisse ferunt
122    XXII,    6,  39|          hostis maneat; cum illo in acie tantum, cum hoc omnibus
123    XXII,    6,  45|         tempus teritur, Hannibal ex acie, quam ad multum diei tenuerat
124    XXII,    6,  45|       adiungunt atque ita instructa acie in dextro cornu - id erat
125    XXII,    6,  46|          quosque traduxerat, ita in acie locabat, Gallos Hispanosque
126    XXII,    6,  46|       Numidis equitibus datum media acie peditibus firmata ita ut
127    XXII,    6,  46|          peditum qui tum stetere in acie milium fuit quadraginta,
128    XXII,    6,  47|       validum, a cetera prominentem acie. Impulsis deinde ac trepide
129    XXII,    6,  47|    steterant, aliquantum prominente acie. Qui cuneus ut pulsus aequavit
130    XXII,    6,  48|        praeerat, subductos ex media acie Numidas, quia segnis eorum
131    XXII,    8,  59|    potestatem venerunt. Non enim in acie per timorem arma tradidimus
132    XXII,    8,  59|     quinquaginta milibus hominum ex acie nostra trucidatis aliquem
133    XXII,    8,  59|            nostris quidam qui ne in acie quidem fuerunt sed praesidio
134    XXII,    8,  59|             qui plerique inermes ex acie fugientes non prius quam
135    XXII,    8,  60|     praeferrique non captis modo in acie ab hostibus sed etiam iis
136    XXII,    8,  60|         biduum militia fuit. Cum in acie stare ac pugnare decuerat, [
137    XXII,    8,  60|        castra tradiderunt, neque in acie neque in castris utiles.
138   XXIII,    1,   5|           pecunia, commeatus aut in acie aut binis postero die amissis
139   XXIII,    2,  11|      Hamilcaris filius, non ex ipsa acie a fratre missus sed retentus
140   XXIII,    2,  11|            consularibus exercitibus acie conflixisse; occidisse supra
141   XXIII,    2,  16|          fecerat, ad multum diei in acie stanti primo miraculo esse
142   XXIII,    3,  18|           quam quod non ex Cannensi acie protinus ad urbem Romanam
143   XXIII,    4,  27|          degressus colle pergit ire acie instructa ad castra. Quem
144   XXIII,    4,  29|      perpauci ex tota superfuissent acie. Equestris pugna nulla admodum
145   XXIII,    5,  35|      adsuescerent signa sequi et in acie agnoscere ordines suos.
146   XXIII,    6,  41|        filius Hampsicorae Hostus in acie cecidit, et Hampsicora cum
147   XXIII,    6,  44|              instructa intra portam acie cum magno tumultu erupit.
148   XXIII,    6,  44|       subsidiis stare et saucios ex acie efferre iussit, pugna abstinere
149   XXIII,    6,  45|            iubet: non omnes esse in acie; praedantes vagari in agro;
150   XXIII,    6,  46|          duo elephanti; quattuor in acie occisi; Romanorum minus
151   XXIII,    6,  46|       sepeliendo utrimque caesos in acie consumpserunt. Spolia hostium
152    XXIV,    2,   8|           quo si stantibus vobis in acie armatis repente deligendi
153    XXIV,    2,  16|         festumque diem actis non ex acie reverti viderentur. Beneventani
154    XXIV,    6,  49|           equitibus in Maurusios ex acie Numidas - extremi prope
155     XXV,    1,   6|             ut quisquam ex Cannensi acie miles Romanus superesset,
156     XXV,    1,   6|             tu mari, vis terra, vis acie, vis urbibus oppugnandis
157     XXV,    3, 15a|            persegne paucis in prima acie pugnantibus Romanis, Thurinis
158     XXV,    4,  18|     revocarunt, et vixdum instructa acie fusi supra mille et quingentos
159     XXV,    4,  18|           ostendant; se, etiamsi in acie occurrerit, declinaturum,
160     XXV,    4,  19|            donec dux stetit, Romana acie. postquam is non pro vetere
161     XXV,    6,  34|            fecit. fuga confestim ex acie duce amisso fieri coepta
162     XXV,    6,  41|           equis advolant ex hostium acie Numidae nuntiantes populares
163    XXVI,    1,   2|           ac sanguinis sui memor in acie esset <sed> praesidio sociis,
164    XXVI,    1,   2|          esse <cessisse> milites in acie cum primus omnium imperator
165    XXVI,    1,   2|           ac P. Scipiones cadere in acie maluisse quam deserere circumventos
166    XXVI,    1,   2|         Cannensem exercitum quod ex acie fugerit in Siciliam deportatum
167    XXVI,    1,   3|       circumventum: vi aperta armis acie victum. nec suorum animos
168    XXVI,    3,  17|            sequi paratus confligere acie. sed hostis detractabat
169    XXVI,    4,  25|           non redituros; qui victus acie excessisset, eum ne quis
170    XXVI,    4,  25|      Epirotas sunt ut qui suorum in acie cecidissent eos uno tumulo
171    XXVI,    8,  48|             operibus, quippe qui et acie dimicassent et capienda
172   XXVII,    1,   1|            terroris hosti obiceret, acie instructa accessit. par
173   XXVII,    1,   1|         vana fuit. nam cum comminus acie et peditum certamine multi
174   XXVII,    1,   1|           legionem, quae in secunda acie posita prior ab Numidis
175   XXVII,    1,   2|           in multum diei stetere in acie; ubi nemo hostium adversus
176   XXVII,    3,   9|             magna pugnare; alios in acie occidi, alios morbo absumi;
177   XXVII,    3,  13|          illo die virum quemquam in acie Romana fuisse praeter unum
178   XXVII,    3,  14|            amiserant signa in prima acie pugnabant et legio duodevicesima
179   XXVII,    6,  32|           absumpserunt; postero die acie instructa ad urbem accesserunt
180   XXVII,    8,  45|       inclinaturos. auditum modo in acie - nam ne ante audiatur,
181   XXVII,    8,  48|           pugnandum vidit, in prima acie ante signa elephantos conlocat:
182   XXVII,    8,  49|      cecidit.~ Nunquam eo bello una acie tantum hostium interfectum
183  XXVIII,    1,   2|             roboris erat - in prima acie locat: ceteros levem armaturam
184  XXVIII,    3,  14|           ex ordine solito quicquam acie instruenda mutat. equitum
185  XXVIII,    3,  14|          cornua cum quod roboris in acie hostium erat, Poeni veterani
186  XXVIII,    3,  14|         abrumperent cornua a cetera acie;~ ~15.
187  XXVIII,    4,  19|       referre, utrum in pugna et in acie, ubi Mars communis et victum
188  XXVIII,    5,  22|        quemque suo vidit, patefacta acie, quod ut facere posset multitudo
189  XXVIII,    5,  26|              voltusque qualem ne in acie quidem aiebant meminisse.
190  XXVIII,    6,  32|       pecora aliqua vis sit, ita in acie ac signis conlatis nullam
191    XXIX,    1,   2|             per patentes in hostium acie vias permittere equos iubeat.
192    XXIX,    1,   3|        principes quorum plerique in acie cecidissent conferentibus
193    XXIX,    6,  30|           peditum equitumve habente acie conflixit. vicit tamen et
194    XXIX,    6,  31|            id quod maxime opus sit, acie dimicaturum: sin per metum
195    XXIX,    6,  31|             cum paucis equitibus ex acie in montem - Bellum incolae
196    XXIX,    6,  33|      itinere ut qui signis conlatis acie dimicaturus esset movit
197    XXIX,    7, 36b|     conflixit. agminibus magis quam acie pugnatum est. Romani pulsi,
198     XXX,    3,  18|         praetoris legiones in prima acie fuerunt: Cornelius suas
199     XXX,    3,  18|       equites; vel ego hic in prima acie rem geram, tu quattuor legionum
200     XXX,    3, 19a|       Hannibale in agro Crotoniensi acie conflixit. obscura eius
201     XXX,    5,  28|       multos occursuros Scipioni in acie qui praetores, qui imperatores,
202     XXX,    5,  28|            cum respicerent bis sese acie victos, Syphacem captum,
203     XXX,    5,  29|         duodecim milia armatorum in acie sint caesa, mille et septingenti
204     XXX,    6,  33|         erant, quot nulla unquam in acie ante habuerat - instruxit,
205     XXX,    6,  33|      Maurisque admixtis: in secunda acie Carthaginienses Afrosque
206     XXX,    6,  33| incidentibus telis exacti ex Romana acie hi quoque in suo dextro
207     XXX,    6,  34|       elephantos fuderat, iam prima acie pulsa in secundam pugnabat.~ ~
208     XXX,    6,  35|        hostem. multi circumventi in acie caesi, <multi> per patentem
209     XXX,    6,  37|              sunt qui Hannibalem ex acie ad mare pervenisse, inde
210    XXXI,    2,  17|         neminem vivum nisi victorem acie excessurum. hi memores deorum
211    XXXI,    3,  21|        exercitum habebat - in prima acie locata est, in subsidiis
212    XXXI,    3,  21|         laevaque alae quae in prima acie pugnabat circumdat aedemque
213    XXXI,    3,  24|       praesidio et cohorte Dioxippi acie intra portam instructa signa
214    XXXI,    5,  35|             haud secus quam si tota acie dimicarent, et velites emissis
215    XXXI,    6,  48|      positis tutanda colonia ita ut acie non decerneret in adventum
216   XXXII,    1,   6|           castra regia transgressum acie conflixisse; fusum fugatumque
217   XXXII,    3,  17|        pluribus introrsus ordinibus acie firmata, cum transcendere
218   XXXII,    4,  30|        fides data consuli est ut in acie aut quiescerent aut, si
219   XXXII,    4,  31|             sese, castris se tenuit acie dimicandum cum hoste ratus.
220   XXXII,    4,  31|             quoque gens ut Insubres acie victos, Boios ita ut temptare
221   XXXII,    5,  33|       antiquos Macedonum reges, sed acie bellare solitos, urbibus
222   XXXII,    5,  38|                       Philippus cum acie decernendum videret et undique
223  XXXIII,    1,  10|          armis fulgere, tum et ipse acie excessit. Quinctius cum
224  XXXIII,    2,  11|    tollerentur ad sepulturam qui in acie cecidissent, re vera ad
225  XXXIII,    2,  14|       fiduciam Androstheni fecerunt acie decernendi. Nicostratus
226  XXXIII,    2,  17|             cum tumultu decurrentes acie in foro instructa iusto
227  XXXIII,    3,  25|           multos inlustres viros in acie cecidisse, Tuditanum cum
228   XXXIV,    2,  14|           circumducit et prima luce acie instructa sub ipsum vallum
229   XXXIV,    2,  14|             complent. dum trepidant acie instruenda, consul iam paratis
230   XXXIV,    2,  15|          iam suos consul ex secunda acie subsidiariis cohortibus
231   XXXIV,    3,  27|         parem se ratus, si dimicare acie vellet, et urbem relinquere
232   XXXIV,    3,  28|            extra ictum teli essent, acie derecta paulisper steterunt;
233   XXXIV,    4,  41|    expectasset, coactum ad extremum acie confligere impetu in pabulatores
234   XXXIV,    6,  58|    Lysimacho rege bello victo et in acie caeso per summum decus parta
235    XXXV,    1,   1|              superior aliis; nam et acie frequenti armatis adversus
236    XXXV,    1,   5|             extraordinarii prima in acie pugnabant; praeerant duo
237    XXXV,    3,  28|            posse instructos derecta acie, posse inconditum agmen
238    XXXV,    4,  35|    satellites tyranni media fere in acie consistebant; tyrannus cum
239    XXXV,    4,  35|              et priusquam <a> media acie succurreretur exspiravit.~ ~
240    XXXV,    5,  48|           sacrificuli vatis modo in acie vidisse, cum ipse corpus
241    XXXV,    5,  49|        magis contionibusque quam in acie apparere; itaque parvi Achaeorum
242   XXXVI,    3,  17|            die bene iuvantibus diis acie decernamus.'~ ~18.
243   XXXVI,    3,  18|           ceteras copias in secunda acie. Macedones pro vallo locati
244   XXXVI,    4,  25|           esse Romanos milites, qui acie dimicassent cum Aetolis,
245   XXXVI,    5,  39|      auxilia. si P. Scipio devictis acie Bois aut ipse cum victore
246   XXXVI,    5,  40|           postulare triumphum, quos acie vicerit, castris exuerit,
247   XXXVI,    5,  40|       numerum Gallorum occiderit in acie, quot cum milibus certe
248   XXXVI,    5,  45|        persecuti ante ostium portus acie instructa steterunt. postquam
249  XXXVII,    3,  13|         instructa in frontem navium acie stetere. postquam nemo adversus
250  XXXVII,    5,  31|           in unum iam consilium, ut acie dimicaret, intentus misit.~
251  XXXVII,    6,  41|          nam et obscuritas lucis in acie modica Romanis non adimebat
252  XXXVII,    6,  41|           hebetabat; regii tam lata acie ne ex medio quidem cornua
253  XXXVII,    6,  41|             agendae erant, in prima acie, ut ante dictum est, locaverat
254  XXXVII,    6,  43|            aliam et a castris et ex acie adfluentem turbam conspexit,
255  XXXVII,    6,  43|      corporum, quos in media maxime acie cumulaverant, ubi et robur
256  XXXVII,    6,  43|       ingens et maior prope quam in acie caedes est edita; nam et
257  XXXVII,    7,  53|     proelium sine me factum est; in acie ibi steti, eam partem sum
258 XXXVIII,    1,   6|             tota collucente flammis acie, advenere. Multos primo
259 XXXVIII,    2,  17|            oneratos armis, sicut in acie Antiochi cecidistis, victos
260 XXXVIII,    3,  26|           in Olympo monte, prima in acie locata levi armatura, telorum
261 XXXVIII,    4,  41|          loco, proelio tamen iusto, acie aperta, signis collatis
262 XXXVIII,    5,  46|       consternatae sunt; gladius in acie cruentatus non est Gallico
263 XXXVIII,    5,  48|       legiones fuisse, videritis in acie eos, in cornu utroque -
264   XXXIX,    2,  21|    provinciam ierat, cum Celtiberis acie conflixit. incerta victoria
265   XXXIX,    3,  30|      abduxerunt. luce prima Hispani acie instructa ad vallum accesserunt,
266      XL,    2,  17|         animorum, quam cum ferro et acie dimicarunt, res acta apud
267      XL,    3,  30|         equitumque castris egressi, acie derecta medio fere spatio
268      XL,    3,  32|        Postremi Celtiberorum qui in acie erant, primi flammam conspexere,
269      XL,    3,  32|           integro capessunt pugnam. acie media urgebantur acriter
270      XL,    3,  34|        eorum M. Pinarius praetor in acie occidit. qua clade compulsi
271      XL,    4,  40|              Celtiberi ubi ordinata acie et signis collatis se non
272      XL,    4,  46|           in cuius urbis medio foro acie hostes concurrerant, ibi
273      XL,    4,  53|        hoste pugnavit; neque tantum acie vicit, sed castra quoque
274     XLI,    2,  10|             quattuor milia eorum in acie caesa; ceteri omisso bello
275     XLI,    2,  12|        habebant hostes, ibi cum iis acie dimicatum. quindecim milia
276    XLII,    5,  55|           tironem exercitum ducenti acie instructa et loco suo et
277    XLII,    5,  58|           quo solebat, loco peditum acie instructa, equitatum omnem
278    XLII,    5,  58|         consul intra vallum peditum acie instructa et ipse equitatum
279    XLII,    5,  61|    cepissemus, ni fugissent; aut si acie decernere volent, eundem
280    XLIV,    3,  36|           operae est stanti nunc in acie docere, quibus de causis
281    XLIV,    3,  37|           animadvertit, ex postrema acie triarios primos subducit,
282    XLIV,    3,  37|       principes, stantibus in prima acie hastatis, si quid hostis
283    XLIV,    3,  38|         tunc repente trepidandum in acie instruenda erat et incompositis
284    XLIV,    3,  39|       exutus erat, etiamsi pugnando acie vicisset, pro victo haberetur.
285    XLIV,    3,  40|            via neque trepidantis in acie instruenda et vixdum compositos
286    XLIV,    3,  41|           et interrupta multifariam acie obviam ire cogebantur; et
287    XLIV,    3,  41|       ordines suos. qui si universa acie in frontem adversus instructam
288    XLIV,    3,  42|     convenit ab Romanis numquam una acie tantum Macedonum interfectum.
289    XLIV,    3,  42|          sex <milia>, qui Pydnam ex acie perfugerant, vivi in potestatem
290    XLIV,    3,  45|      amicorum regis, Beroea, quo ex acie confugerant, ipsi ad consulem
291    XLIV,    3,  45|         gentium turbaque, <quae> ex acie fuga in unum conpulsa erat,
292     XLV,    2,  25|           venerant, circa Orthosiam acie vicerunt.~ ~
293     XLV,    4,  41|            evasi et ad Pydnam regem acie vici; Macedoniam in potestatem