IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
| Alphabetical [« »] iussisset 35 iussisti 1 iussistis 3 iussit 291 iussitque 1 iusso 12 iussoque 2 | Frequency [« »] 294 omnis 293 acie 293 senatu 291 iussit 289 agrum 289 consulibus 289 cuius | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances iussit |
Lib. Cap. Par.
1 I, 3, 14| obscuris subsidere in insidiis iussit: cum parte maiore atque 2 I, 4, 18| de se quoque deos consuli iussit. Inde ab augure, cui deinde 3 I, 4, 20| tripudiis sollemnique saltatu iussit. Pontificem deinde Numam 4 I, 4, 21| bigis curru arcuato vehi iussit manuque ad digitos usque 5 I, 5, 22| Sabinos fuerat, regem populus iussit; patres auctores acti. Hic 6 I, 6, 32| bellum cum Priscis Latinis iussit esse senatusque populi Romani 7 I, 7, 35| populus Romanus regnare iussit. Ergo virum cetera egregium 8 I, 8, 47| regem Tarquinium citari iussit. Convenere extemplo, alii 9 II, 3, 27| sollemnia pro pontifice iussit suscipere. Populus dedicationem 10 II, 3, 27| insignem ducem seditionum iussit. Ille cum a lictoribus iam 11 II, 3, 30| defixis pilis stare suos iussit: ubi ad manum venisset hostis, 12 III, 1, 2| concilium gentis missos nuntiare iussit Q. Fabium consulem dicere 13 III, 3, 22| Romanis. Inde signum observari iussit, ut pariter et socii rem 14 III, 3, 25| rediere legati, senatus iussit alterum consulem contra 15 III, 4, 27| peteret, cibaria coquere iussit. Sic iuventus discurrit 16 III, 4, 29| veniebat agmine urbem ingredi iussit. Ducti ante currum hostium 17 III, 6, 41| reticere, lictorem accedere iussit. Iam Quiritium fidem implorante 18 III, 7, 49| senatum postremo vocari iussit. Ea res, quod magnae parti 19 III, 9, 68| educi exercitum in Algidum iussit: sedemus desides domi mulierum 20 IV, 2, 15| facti ad contionem vocari iussit, et Maelium iure caesum 21 IV, 2, 16a| nefariae spei, dirui extemplo iussit. Id Aequimaelium appellatum 22 IV, 3, 17| dictatorem dici Mam. Aemilium iussit. Is magistrum equitum ex 23 IV, 3, 17| Vibulanum sequi se dictator iussit. Cum potestas maior tum 24 IV, 4, 23b| Aemilium dictatorem iterum dici iussit. Ab eo A. Postumius Tubertus 25 IV, 5, 40| Tempanium equitem vocari iussit coramque ei "Sex. Tempani" 26 IV, 5, 42| consulari potestate creari iussit. Creati sunt L. Manlius 27 IV, 6, 44b| sancte potius quam scite iussit. Eodem anno a Campanis Cumae, 28 IV, 6, 47| inde signa inferri propere iussit signiferumque ex suis unum 29 IV, 6, 53| aerarium redigere quaestores iussit, tum praedicans participem 30 IV, 6, 56| consilium erat, dictatorem dici iussit. Quam rem aegre passos Iulium 31 IV, 6, 58| Tolumnius dedisset responderi iussit. Id patres aegre passi decrevere 32 V, 6, 40| descendere uxorem ac pueros iussit, virgines sacraque in plaustrum 33 V, 6, 48| quacumque pactione possint iussit, iactantibus non obscure 34 VI, 1, 2| ante urbem castra locare iussit; tribuni militum his A. 35 VI, 1, 2| in obiectam saepem coici iussit; et forte erat vis magna 36 VI, 1, 3| parcere lamentis Sutrinos iussit: Etruscis se luctum lacrimasque 37 VI, 3, 16| locuturum in vincla duci iussit. arreptus a viatore 'Iuppiter' 38 VI, 3, 16| civium Romanorum deduci iussit. bina iugera et semisses 39 VI, 4, 26| hostium senatum eorum vocari iussit. 'soli adhuc' inquit, 'Tusculani, 40 VI, 5, 34| Ambustus bonum animum habere iussit: eosdem propediem domi visuram 41 VII, 1, 3| clavi figendi causa dici iussit; dictus L. Manlius Imperiosus 42 VII, 1, 6| populusque id bellum frequens iussit. L. Genucio consuli ea provincia 43 VII, 2, 17a| ferente dictatore populus iussit. Profectus ab urbe utraque 44 VII, 3, 19| consulesque sortiri provincias iussit. Inclinavit deinde pars 45 VII, 3, 19| senatus dictatorem dicere iussit. T. Manlium L. filium dixit. 46 VII, 4, 25| consules dilectu habendo iussit: civili quippe standum exercitu 47 VII, 4, 25| Graecosque arcere litoribus iussit. Et cum in agrum Pomptinum 48 VII, 4, 28| Romani faciendam creari iussit; locus in arce destinatus, 49 VII, 6, 37b| captiva in unum locum conferri iussit; relictisque duabus legionibus 50 VIII, 1, 7| contionem classico advocari iussit.~ ~8a. 51 VIII, 2, 9| togam praetextam sumere iussit et velato capite, manu subter 52 VIII, 2, 12| rebellantes Latinos dici iussit, Aemilius, [tum] cuius fasces 53 VIII, 3, 15| essent, dictatorem dici iussit. dictus C. Claudius Inregillensis 54 VIII, 4, 20| Vitruvium in carcere adservari iussit quoad consul redisset, tum 55 VIII, 4, 22| Palaepolitanis bellum fieri iussit. inter consules provinciis 56 VIII, 5, 26| implesset, tolli clamorem iussit; ad quem Graeci signo accepto 57 VIII, 5, 29| populus adversus Vestinos iussit. provincia ea Bruto, Samnium 58 VIII, 5, 32| virgas et secures expediri iussit. Fabius fidem militum implorans 59 VIII, 5, 33| et prendi Fabium Papirius iussit. ubi cum deprecantibus primoribus 60 VIII, 5, 33| Papirius in partem inferiorem iussit. secutus pater 'bene agis' 61 VIII, 6, 38| constiterat locum castris dimetari iussit. id vero circumfuso undique 62 IX, 3, 13| ratus contionem advocari iussit; ceterum sicut ingenti alacritate 63 IX, 3, 14| proficiscimur". Signa inde ferre iussit et copias eduxit vanissimam 64 IX, 3, 15| maluerint, nuntiare Luceriam iussit arma, sarcinas, iumenta, 65 IX, 3, 16| lictorem expedire securem iussit. Ad quam vocem exanimi stante 66 IX, 7, 32| signa extra vallum proferri iussit et haud procul hoste instruxit 67 IX, 7, 34| censorem et in vincula duci iussit. Approbantibus sex tribunis 68 IX, 8, 45| Romanus bellum fieri Aequis iussit; consulesque ambo ad novum 69 IX, 8, 46| curulem adferri sellam eo iussit ac sede honoris sui anxios 70 X, 1, 2| classem subire flumine adverso iussit. Gravissimas navium non 71 X, 2, 11| Etruriam ad legiones proficisci iussit. Adventus eius compressit 72 X, 2, 12| patres censuerunt et populus iussit. Consules inter se provincias 73 X, 2, 13| restinguenda ratus, legem recitari iussit, qua intra decem annos eundem 74 X, 2, 19| vexilla efferri castris iussit; Appium addubitasse ferunt 75 X, 3, 20| appetebat; itaque signa canere iussit agmenque hostium adgreditur. 76 X, 3, 21| omnis generis hominum haberi iussit. Nec ingenui modo aut iuniores 77 X, 3, 28| vetuerat ab se, praeire iussit verba quibus se legionesque 78 X, 3, 29| sensim suos signa inferre iussit et commovere hostem. Postquam 79 X, 4, 34| interim castra communire iussit. Ingressi milites refractis 80 X, 5, 40| canere et clamorem tolli iussit.~ ~41. 81 X, 5, 42| signaque in urbem inferri iussit. Ingressi proxima ex parte 82 X, 5, 43| adversus subsidium hostium iussit: quocumque in loco fuisset 83 X, 5, 43| muros ab omni parte urbis iussit ac testudine ad portas successit; 84 XXI, 4, 32b| Hannibal consistere signa iussit; Gallisque ad visenda loca 85 XXI, 5, 42| interrogare interpretem iussit, ecquis, si vinculis levaretur 86 XXI, 6, 52| agrum usque ad Padi ripas iussit. Egentes ope Galli, cum 87 XXI, 6, 56| adversus Gallos auxiliares agi iussit Hannibal. Ibi extemplo haud 88 XXII, 1, 2| usus deessent, primos ire iussit; sequi Gallos, ut id agminis 89 XXII, 4, 23| omnem [hostium] abstineri iussit ut occulti alicuius pacti 90 XXII, 6, 42| efferenti porta signa collegae iussit. Quod quamquam Varro aegre 91 XXII, 7, 52| conferri in unum corpora suorum iussit; ad octo milia fuisse dicuntur 92 XXIII, 1, 1| ostentantes obequitare portis iussit. In quos, quia nec multi 93 XXIII, 1, 3| ipsumque e curia produci iussit. Ubi auditum est nomen, 94 XXIII, 1, 7| custodiae causa balneis includi iussit, ubi fervore atque aestu 95 XXIII, 1, 7| vinctumque attrahi ad sese iussit. Veritus deinde ne quid 96 XXIII, 1, 8| cenam eum cum patre vocari iussit, cui convivio neminem Campanum 97 XXIII, 1, 10| destitutum causam dicere iussit. Qui cum manente ferocia 98 XXIII, 2, 12| effundi in vestibulo curiae iussit anulos aureos, qui tantus 99 XXIII, 2, 14| extrahi rem in suum adventum iussit; interim celari quae secum 100 XXIII, 2, 16| instruxit; impedimenta subsequi iussit, calones lixasque et invalidos 101 XXIII, 3, 17| percussit bonaque eorum iussit publica populi Romani esse 102 XXIII, 5, 30b| consule imperium esse populus iussit, quod post Cannensem cladem 103 XXIII, 5, 35| vigilia ferme prima tolli iussit signa, silentique profectus 104 XXIII, 6, 38| navibus devehi legatos iussit. Cum eodem fere die litterae 105 XXIII, 6, 43| inambulare senatores Nolanos iussit et omnia circa explorare 106 XXIII, 6, 44| saucios ex acie efferre iussit, pugna abstinere ni ab se 107 XXIII, 6, 47| compellavit congredique ubi vellet iussit. Hinc Romani ad spectaculum 108 XXIII, 6, 48| bellumque Macedonicum attineret iussit. Exitu aestatis eius qua 109 XXIV, 1, 1| Locrensium ad conloquium iussit et pollicentes amicitiam 110 XXIV, 2, 9| lictores ad eum accedere consul iussit et, quia urbem non inierat 111 XXIV, 2, 15| esse, signum dari propere iussit proicerent capita invaderentque 112 XXIV, 4, 22| itaque legatos renuntiare iussit futurum se in senatus ac 113 XXIV, 6, 44| animadvertere proximum lictorem iussit et is ut descenderet ex 114 XXIV, 6, 46| cecinisset, ad eum locum scalas iussit ferre. porta ibi humilis 115 XXV, 1, 5| triumviros binos creari iussit, alteros qui citra, alteros 116 XXV, 2, 10| se in domos suas quemque iussit et foribus nomen suum inscribere; 117 XXV, 3, 13| frumenti copia fieret Campanis iussit. Hanno ex Bruttiis profectus 118 XXV, 3, 13| devehi frumentum in castra iussit praesidiis datis quae commeatus 119 XXV, 4, 16| ante tribunal imperatoris iussit. haec si vera fama est, 120 XXV, 4, 18| stabant vocari Crispinum iussit. quod ubi est Crispino nuntiatum, 121 XXV, 5, 23| temptare hominum animos iussit et fidem dare, si traditae 122 XXV, 5, 23| unius milites ferre scalas iussit; et ad mille fere armati 123 XXV, 5, 25| ad Euryalum signa referri iussit. tumulus est in extrema 124 XXV, 6, 30| quadriremis trahi ad Achradinam iussit exponique milites regione 125 XXVI, 1, 6| fuit: Flaccus receptui cani iussit, satis ad utrumque profectum 126 XXVI, 2, 7| causa fecerat castellum iussit. quarum ubi tantam copiam 127 XXVI, 2, 10| redigi hostium equitatum iussit. cum commissum proelium 128 XXVI, 2, 13| Romam infesta signa ferri iussit: eam quoque tempestatem 129 XXVI, 2, 14| castra ad imperatores Romanos iussit. quo cum venissent, extemplo 130 XXVI, 2, 15| magistratum Sidicinum citari iussit imperavitque ut produceret 131 XXVI, 3, 17| quacunque posset evadere e saltu iussit. data sedulo opera est ne 132 XXVI, 3, 19| habuit. naves ibi subduci iussit, remissis quattuor triremibus 133 XXVI, 5, 27| redituros, sequi se Romam iussit. hac circumfusus multitudine, 134 XXVI, 6, 33| rogo, Quirites.' Plebes sic iussit: 'quod senatus iuratus, 135 XXVI, 8, 48| pugnassent, curare corpora iussit. postero die militibus navalibusque 136 XXVI, 8, 48| considere et causam cognoscere iussit. cum res eo maiore ageretur 137 XXVI, 8, 49| civitatium Hispaniae vocari iussit; quorum quantus numerus 138 XXVI, 8, 49| universos bonum animum habere iussit: venisse enim eos in populi 139 XXVI, 8, 49| hospitum coniuges ac matres iussit.~ ~50. 140 XXVI, 8, 50| pollicitus, poni ante pedes iussit vocatoque ad se Allucio. " 141 XXVI, 8, 50| aurumque tollere ac sibi habere iussit. His laetus donis honoribusque 142 XXVII, 2, 7| navibus redire in Hispaniam iussit. - Carthaginis expugnationem 143 XXVII, 2, 8| M. Valerium proconsulem iussit, atque ab eo duas legiones 144 XXVII, 2, 8| qua Hieronis fuerat, tueri iussit: altero ipse ceteram insulam 145 XXVII, 3, 12| agrum depopulandum duci iussit, inde ad Cauloniam urbem 146 XXVII, 3, 13| signa amiserant hordeum dari iussit, centurionesque manipulorum 147 XXVII, 3, 14| certamen.' signa inde canere iussit et copias educit. pugnatum 148 XXVII, 3, 14| elephantos in primam aciem induci iussit, si quem inicere ea res 149 XXVII, 3, 14| faciebant pilaque in eas conici iussit. haesere omnia tela haud 150 XXVII, 4, 16| iratos Tarentinis relinqui iussit. murus inde qui urbem ab 151 XXVII, 4, 19| Afros vendere quaestorem iussit. circumfusa inde multitudo 152 XXVII, 4, 19| vellet eligere Indibilem iussit.~ Cum Afros venderet iussu 153 XXVII, 5, 24| habebat signa in urbem ferre iussit praesidiaque locis idoneis 154 XXVII, 6, 29| militum Venusiam abducere iussit: ipse cum legionibus suis 155 XXVII, 7, 33b| magnos facere dictatorem iussit, quos M. Aemilius praetor 156 XXVII, 7, 42| conlata in unum sepeliri iussit. inde insequentibus continuis 157 XXVII, 7, 42| exploratum est, inferri signa iussit; tantumque ibi moratus dum 158 XXVII, 8, 47| conligerent, signa ferri iussit. in trepidatione et nocturno 159 XXVII, 8, 51| expromere quae acta essent iussit. Hannibal tanto simul publico 160 XXVIII, 2, 5| Macedonum copias traduci iussit. eo nuntiatum est concilium 161 XXVIII, 2, 8| per Boeotiam terra duci iussit: ipse ab Cenchreis praeter 162 XXVIII, 7, 37| verberibus cruci adfigi iussit. inde navibus ad Pityusam 163 XXVIII, 8, 40| provinciam esse nec populus iussit. deinde, si est, consulem 164 XXIX, 2, 9| tribunos attrahi ad se iussit, laceratosque omnibus quae 165 XXIX, 3, 11| tradidit ac deportare Romam iussit. praemissus ab legatis M. 166 XXIX, 4, 18| thesauros Proserpinae referri iussit. nec tamen illi unquam postea 167 XXIX, 4, 22| convenire, classem expediri iussit, tamquam dimicandum eo die 168 XXIX, 7, 37| esset damnatus equum vendere iussit. item M. Livius cum ad tribum 169 XXIX, 7, 37| vendere equum C. Claudium iussit duarum rerum causa, unius 170 XXX, 2, 15| escendit et contionem advocari iussit. ibi Masinissam, primum 171 XXX, 5, 29| castra qua vellent circumduci iussit; percontatusque satin per 172 XXX, 6, 34| propere canere hastatis iussit et sauciis in postremam 173 XXX, 7, 43| provectas in altum incendi iussit; quingentas fuisse omnis 174 XXX, 7, 44| Cornelio consuli tradere iussit, legatos Carthaginiensium 175 XXXI, 1, 2| vocant agrum Boiorum invadere iussit; ipse eodem aperto itinere 176 XXXI, 2, 9| provincia Macedonia evenisset iussit. moram voto publico Licinius 177 XXXI, 3, 24| considere ac conquiescere agmen iussit, vi aperta propalam usurus 178 XXXI, 3, 26| habebant dirui atque incendi iussit. et ornata eo genere operum 179 XXXI, 3, 26| cumularent ruinas, frangi iussit. et postquam non tam ira < 180 XXXI, 5, 34| habuisset, adferri eos in castra iussit, ut conspiceretur ab omnibus 181 XXXI, 5, 42| adpropinquantibus receptui cani iussit; fatigatos enim equos virosque 182 XXXI, 6, 50| imperium esse in Hispania iussit.~ ~ 183 XXXII, 2, 7| decedere atque abire Romam iussit. Neque ipse consul memorabile 184 XXXII, 2, 8| Senatus legatis ita responderi iussit: quod rex Attalus classe 185 XXXII, 5, 34| recitari decreta eorum iussit omnes divinos humanosque 186 XXXII, 5, 38| ubi vellet urbem Philoclen iussit. Nocte ignaris omnibus acceptus 187 XXXIII, 1, 7| deterritus, signa ferri iussit; sed tam densa caligo occaecaverat 188 XXXIII, 1, 8| simul et densari ordines iussit, ut vir viro, arma armis 189 XXXIII, 3, 29| primo noxios tradi sibi iussit et pro quingentis militibus - 190 XXXIII, 4, 38| ad Lampsacum oppugnandam iussit. nec vi tantum terrebat, 191 XXXIII, 4, 38| traici ab Abydo Chersonesum iussit. cum ad Madytum Chersonesi 192 XXXIII, 5, 46| vocari ad se quaestorem iussit. quaestor id pro nihilo 193 XXXIII, 5, 48| legatum se Tyrum missum dici iussit. veritus tamen ne qua earum 194 XXXIII, 5, 48| navium mercatoresque invitari iussit et vela cum antemnis ex 195 XXXIV, 1, 6| finiri luctum triginta diebus iussit? cui non apparet inopiam 196 XXXIV, 1, 6| decrevit senatus aut populus iussit in perpetuum servari oportet, 197 XXXIV, 2, 12| in diem tertium expediri [iussit]. duos ex legatis Bilistagi 198 XXXIV, 2, 13| equites omnes et centuriones iussit. 'tempus' inquit 'quod saepe 199 XXXIV, 2, 16| subire ad portam castrorum iussit. nihil deinde a victoria 200 XXXIV, 2, 17| civitatium ad se vocari iussit atque iis 'non nostra' inquit ' 201 XXXIV, 2, 21| probabili cur afuisset causa iussit: cum se muros subisse cerneret 202 XXXIV, 2, 21| cum cognatis suaque habere iussit, Bergistanos ceteros quaestori 203 XXXIV, 3, 27| ferme principum iuventutis iussit atque eos, ut quisque ad 204 XXXIV, 4, 37| tyrannus, contionem advocari iussit. ubi cum ea quae imperarentur 205 XXXIV, 4, 39| enim aedificia proxima muro iussit. quae cum momento temporis 206 XXXIV, 4, 39| esset vidit, receptui canere iussit. ita iam capta prope urbe 207 XXXIV, 4, 40| aspernatus excedere castris iussit, dein suppliciter orantem 208 XXXIV, 5, 46| extemplo capere milites iussit; armatos inde paulisper 209 XXXIV, 6, 56| proficisci ad dilectum iussit. Fulvio Flaminioque terna 210 XXXV, 1, 4| sarcinas in medium coici iussit et triarios vallum circumicere, 211 XXXV, 1, 5| tribunos militum educere iussit, unde cum signum dedisset 212 XXXV, 1, 5| dimicaturos. inferre vexillarios iussit signa. omnes conisi tandem 213 XXXV, 2, 17| deinde civitatium legationes iussit, praeparatas iam ante et 214 XXXV, 3, 25| primum ipsos quid vellent iussit: praetorem decreta eorum 215 XXXV, 3, 26| et vetustate dilabentem iussit. hac tum praetoria nave 216 XXXV, 3, 29| stationem agere pro vallo iussit: ipse tamquam in aciem cum 217 XXXV, 3, 29| signa ocius ferri ad urbem iussit.~ ~30. 218 XXXV, 4, 34| desilire omnes ex equis iussit et loris ducere equos, itineris 219 XXXVI, 1, 2| rege Antiocho sumi populus iussit, id ex sententia senatus 220 XXXVI, 2, 11| Stratum Aetoliae copias ducere iussit; ipse Delphis sacrificio 221 XXXVI, 2, 14| ducere tribunos militum iussit; ipse cum equitatu Limnaeum 222 XXXVI, 2, 14| ludibrium regem eum consalutari iussit, ipse congressus fratrem 223 XXXVI, 4, 24| milites signumque expectare iussit, ad ea in nocturno tumultu, 224 XXXVI, 4, 24| montium circumduci ad rupem iussit, quae, fastigio altitudinis 225 XXXVI, 4, 27| Valerio Flacco cum iis misso iussit eique, quae secum acturi 226 XXXVI, 4, 27| Romanum absistere iis Flaccus iussit, quae ipsi violassent ac 227 XXXVI, 4, 28| et circumsistere lictores iussit. tum fracta Phaeneae ferocia 228 XXXVI, 4, 29| accumbere eum epularique iussit, atque inde dimissis aliis, 229 XXXVI, 4, 31| esset, dimittere exercitum iussit nec pacem omnium bono partam 230 XXXVI, 4, 31| Achaeorum extemplo sibi praebere iussit. ibi de Zacyntho intercepta 231 XXXVI, 5, 35| Aetolorum, exire aliquos ad se iussit. Phaeneas ipse principesque 232 XXXVI, 5, 37| exercitu Romam decedere iussit; ipse in agrum Boiorum legiones 233 XXXVI, 5, 39| adesse Romae ad diem triumphi iussit; ipse postero die, quam 234 XXXVI, 5, 41| Polyxenidam parare et deducere iussit; speculatorias naves ad 235 XXXVI, 5, 44| stabiliendae navis causa iussit, et in advenientis hostium 236 XXXVII, 1, 3| redire L. Cornelius consul iussit. - legati ab Ptolomaeo et 237 XXXVII, 2, 8| reficere et alias parare naves iussit. ipse in Phrygia hibernavit 238 XXXVII, 4, 24| insequi, quoad putarent tutum, iussit. aliquamdiu secuti sunt; 239 XXXVII, 5, 31| postea docuit, consilio iussit. non enim tueri solum Lysimachiam 240 XXXVII, 5, 32| militum praetor receptui cani iussit, ne obiceret incautos furentibus 241 XXXVII, 7, 55| paucos post dies populus iussit. foedus in Capitolio cum 242 XXXVII, 7, 60| praesidia Antiochi deduci iussit, ut in libertate eae civitates 243 XXXVIII, 1, 9| legatorum adduci eos a Thyrreo iussit; quorum post adventum agi 244 XXXVIII, 2, 14| ire ad consulem legatos iussit. Quibus eadem referentibus 245 XXXVIII, 2, 20| secum esse ipsum iuvenem iussit. Equitatum cum elephantis 246 XXXVIII, 2, 23| ceteram praedam conferre omnis iussit, et aut vendidit, quod eius 247 XXXVIII, 3, 27| Eos Manlius Ephesum venire iussit; ipse - iam enim medium 248 XXXIX, 1, 5| pontificum collegium consuli iussit, num omne id aurum in ludos 249 XXXIX, 5, 47| iuvenis moveretur, quaeri iussit ab eo, ecquem de his rebus 250 XXXIX, 5, 53| haberetur honos, appellari iussit.~ ~54. 251 XXXIX, 5, 54| orationi senatus ita responderi iussit, neque illos recte fecisse, 252 XL, 1, 8| vocarique extemplo Demetrium iussit; et seniores amicos duos, 253 XL, 2, 16b| Ogulnium praetorem Marcello iussit verius fuisse consules, 254 XL, 3, 27| erumpere praetoria porta iussit. ad dexteram principalem 255 XL, 3, 35| provinciam Ligures esse senatus iussit. praetores inde sortiti 256 XL, 4, 53| senatus excedere Italia iussit, et consulem Q. Fulvium 257 XL, 4, 58| regno interfici Antigonum iussit; et dum firmaret res, legatos 258 XLI, 1, 4| fortitudinis virum, inferre signum iussit. ille, si [unum] se sequerentur, 259 XLI, 2, 10| utrumque decedere provincia iussit. <ad> quod cum illi tum 260 XLI, 2, 12| lecta conici in acervum iussit consul sacrumque id Vulcano 261 XLI, 3, 14| primo quoque tempore habere iussit creatisque in annum magistratibus 262 XLI, 3, 14| esset, ad comitia reverti iussit. additum decreto, ut binas 263 XLI, 3, 15| ad litationem sacrificari iussit. ceteris diis perlitatum 264 XLI, 3, 17| hostiis consules sacrificare iussit, Ti. Sempronium proconsulem 265 XLI, 3, 17| proconsulem in Galliam proficisci iussit, et duumviros navales cum 266 XLI, 3, 19| quadraginta hostiis sacrificari iussit. et tumultus quidem Gallicus 267 XLI, 3, 19| moneri eum tantum modo iussit, ut etiam atque etiam curaret, 268 XLII, 2, 22| idibus Martiis adesse reum iussit, quo die novi magistratus 269 XLII, 2, 24| consultus, responderi ita iussit: Gulussam placere extemplo 270 XLII, 3, 33| senatus consulta recitari iussit, primum, quo bellum senatus 271 XLII, 4, 44| legatorum commendari civitatem iussit. Thebanos Marcius et Atilius 272 XLII, 5, 57| consistere signa peditum iussit; praegressus ipse cum equitibus 273 XLII, 5, 63| manipulos dividi praetor iussit, ut corona undique moenia 274 XLII, 5, 64| deinde peditum signa ferri iussit; ipse cum equitatu et levi 275 XLIII, 2, 16| audientiam facere praeconem iussit. Eo facto avocatam a se 276 XLIII, 2, 21| obsides dare pepigerant - iussit. Ab utraque gente sine tumultu 277 XLIV, 1, 7| sacro in loco violaretur, iussit. ipse urbem ingressus, sicut 278 XLIV, 2, 16| formulam sociorum eum referri iussit, locum, lautia praeberi, 279 XLIV, 2, 27| eaque praesentia dari regi iussit; reliquam pecuniam signatam 280 XLIV, 2, 28| Antenor devehere Thessalonicam iussit et primo quoque tempore 281 XLIV, 3, 32| Perpennamque legatos ad se duci iussit. quibus splendore suo restituto 282 XLIV, 3, 33| trecentos passus aberat, iussit et in litore alios alibi 283 XLIV, 3, 33| postmeridianam succedere alios iussit; ita numquam fatigatos recens 284 XLIV, 3, 35| receptui cani suis consul iussit. ita eo die diremptum proelium 285 XLV, 1, 2| hostiisque maioribus sacrificari iussit. naves, quae in Tiberi paratae 286 XLV, 1, 5| converteret, interfici Evandrum iussit. qua perpetrata temere caede 287 XLV, 1, 7| in praetorio frequentis iussit. non alias ad ullum spectaculum 288 XLV, 1, 7| advocatos in consilium considere iussit.~ ~8. 289 XLV, 3, 28| amplius solito apparari iussit. ita peragrata Graecia, 290 XLV, 3, 28| detecta, sicut fuerant, iussit. et Persea quidam cum maiore 291 XLV, 3, 29| ibi magistratus creari iussit. pronuntiavit deinde neque