Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|          Sicilia classe ad Laurentem agrum tenuisse. Troia et huic
  2       I,    1,   1|            domo quidve quaerentes in agrum Laurentinum exissent, postquam
  3       I,    3,  10|              ipsum nomen Caeninum in agrum Romanum impetum facit. Sed
  4       I,    5,  23|          priores ingenti exercitu in agrum Romanum impetum fecere.~
  5       I,    5,  23|         castris, infesto exercitu in agrum Albanum pergit. Ea res ab
  6       I,    5,  30|         inferrent, occupat Tullus in agrum Sabinum transire. Pugna
  7       I,    6,  32|        animos, et cum incursionem in agrum Romanum fecissent repetentibus
  8       I,    7,  37|            accensis, pergit porro in agrum Sabinum exercitum inducere;
  9       I,    8,  47|        honestatis ereptum primoribus agrum sordidissimo cuique divisisse;
 10      II,    2,   6|             totiens caesas legiones, agrum ademptum. Haec moverunt
 11      II,    2,   6|              Tarquinium. Postquam in agrum Romanum ventum est, obviam
 12      II,    2,  11|          adeo infestum omnem Romanum agrum reddidit ut non cetera solum
 13      II,    2,  13|         virtutis causa trans Tiberim agrum dono dedere, quae postea
 14      II,    2,  15|              reliquum erat reddidit; agrum Veientem, foedere ad Ianiculum
 15      II,    3,  16|         Consules infesto exercitu in agrum Sabinum profecti cum ita
 16      II,    3,  22|              ira consules in Volscum agrum legiones duxere. Volscos
 17      II,    3,  30|              differri. Aequi Latinum agrum invaserant. Oratores Latinorum
 18      II,    4,  39|              positis, populatur inde agrum Romanum, custodibus inter
 19      II,    4,  40|           Volsci adiunctis Aequis in agrum Romanum; sed Aequi Attium
 20      II,    5,  43|         Aequis arma sumpta; Veientes agrum quoque Romanorum populantes
 21      II,    5,  48|          suum munus facere; captivum agrum plebi quam maxime aequaliter
 22      II,    5,  48|           missus in ipsorum Aequorum agrum depopulandum transit. Aequi
 23      II,    5,  51|           Ianiculo passim in Romanum agrum impetus dabant; non usquam
 24     III,    1,   1|        Furium; iussi nomina dare qui agrum accipere vellent. Fecit
 25     III,    1,   1|              multitudo poscere Romae agrum malle quam alibi accipere.
 26     III,    1,   1|            ipsi subita incursione in agrum Latinum fecere.~ ~2.
 27     III,    1,   3|        aliquotiens per omnem hostium agrum infesto agmine populabundus
 28     III,    1,   5|              exercitus ad populandum agrum Romanum missa urbemque ipsam,
 29     III,    1,   7|             integra loca, Tusculanum agrum opimum copiis, petere possent,
 30     III,    3,  25|            Graccho duce in Labicanum agrum, inde in Tusculanum hostili
 31     III,    4, 26b|             quattuor iugerum colebat agrum, quae prata Quinctia vocantur.
 32     III,    6,  38|            magna manu incursionem in agrum Romanum fecere; lateque
 33     III,    6,  38|             excursionibus Tusculanum agrum; legati ea ab Tusculo, praesidium
 34     III,    6,  42|            alia a Fidenis in Sabinum agrum transferri, belloque ultro
 35     III,    9,  66|           exercitibus Latinum primum agrum perpopulati sunt; deinde
 36     III,    9,  71|             memoriae infixam adferre agrum de quo ambigitur finium
 37     III,    9,  71|        inducere in animum quin, quem agrum miles pro parte virili manu
 38     III,    9,  72|          Vocatae tribus iudicaverunt agrum publicum populi Romani esse.
 39      IV,    3,  21|              consulibus exercitus in agrum Veientem ac Faliscum ducti.
 40      IV,    3,  21|          populabundi descenderent in agrum Romanum. Deinde Veientium
 41      IV,    4,  25|             in Etruriam Pomptinumque agrum et Cumas, postremo in Siciliam
 42      IV,    4,  30|           Poenus iterum. Veientes in agrum Romanum excursiones fecerunt.
 43      IV,    5, 44a|          tribunorum, fieret; nec tum agrum plebi, sed sibi invidiam
 44      IV,    6,  45|        Aequorum exercitu depopulatos agrum Tusculanum castra in Algido
 45      IV,    6,  49|         Excursiones inde in confinem agrum Labicanum factae erant novisque
 46      IV,    6,  51|           esse, sed ne vacuum quidem agrum, nuper ex hostibus captum
 47      IV,    6,  53|           Hernicumque transcenderant agrum - dilectum habentem valerium
 48      IV,    6,  55|      praedatum extra fines exisse in agrum Latinum Hernicumque adfertur.
 49      IV,    6,  57|        exercitus depopulatus Volscum agrum. Castellum ad lacum Fucinum
 50      IV,    6,  59|          tribunos militum in Volscum agrum ducere exercitum placuit;
 51       V,    1,   4|         gaudebat idem partem anni se agrum suum colere, quaerere unde
 52       V,    1,   5|              muros coercetur hostis; agrum non coluit, et culta evastata
 53       V,    1,   5|          praedandi cum sua amiserint agrum nostrum invasuros? Non differimus
 54       V,    3,  16|              rati esse, praedatum in agrum Romanum cohortes expeditas
 55       V,    3,  16|        incitaverant coacta manu, per agrum Caeretem obliquis tramitibus
 56       V,    5,  34|       allatum est advenas quaerentes agrum ab Salvum gente oppugnari.
 57       V,    5,  34|               cum in quo consederant agrum Insubrium appellari audissent
 58       V,    6,  36|    praestarent. Quodnam id ius esset agrum a possessoribus petere aut
 59       V,    6,  45|      improvidos tulit. Magna pars in agrum Antiatem delati incursione
 60       V,    6,  45|            nihil miseriti sunt ut in agrum Romanum eo tempore incursiones
 61      VI,    1,   2|          fugientes cum omnem Volscum agrum depopulatus esset, ad deditionem
 62      VI,    1,   4|           virium, duxere, alterum in agrum Tarquiniensem; ibi oppida
 63      VI,    1,   5|  Criminabantur multo eum infestiorem agrum ab nobilitate esse quam
 64      VI,    3,  12|             ratus, dilectu habito in agrum Pomptinum, quo a Volscis
 65      VI,    4,  21|             incitata ut praedatum in agrum Romanum exirent. haec nova
 66      VI,    4,  28|           Allia flumine posita; inde agrum late populantes, fatalem
 67      VI,    5,  31|           popularique passim Romanum agrum attulere. in qua trepidatione
 68      VI,    5,  31|            placuit duos exercitus in agrum Volscum legionibus divisis
 69      VI,    5,  36|          exercitus Romanus esset, et agrum Romanum aliquotiens incursavere
 70      VI,    5,  39|            ipse fenore levetur et in agrum iniuria possessum a potentibus
 71     VII,    2,  11|          trepide castris in Tiburtem agrum atque inde societate belli
 72     VII,    2,  16|        obvenit. Marcius exercitum in agrum Privernatem, integrum pace
 73     VII,    3,  19|       imminere; inde populabundos in agrum Romanum venturos esse. Censuit
 74     VII,    3,  19|             cognitum est depopulatum agrum circa Romanas salinas praedaeque
 75     VII,    3,  20|       Transeuntes agmine infesto per agrum suum Tarquinienses, cum
 76     VII,    4,  25|          litoribus iussit. Et cum in agrum Pomptinum descendisset,
 77     VII,    4,  26|              per Volscos Falernumque agrum dissipati sunt; inde Apuliam
 78     VII,    5,  31|      Samnitium populum censebant, si agrum urbemque per deditionem
 79     VII,    5,  31|          suis parcerent neque in eum agrum qui populi Romani factus
 80     VII,    5,  31|           imperarent ut praedatum in agrum Campanum extemplo proficiscerentur.~ ~
 81     VII,    6,  38|             cur autem potius Campani agrum Italiae uberrimum, dignam
 82     VII,    6,  39|     Incompositi itaque praedantes in agrum Albanum perveniunt et sub
 83     VII,    6,  39|               Quinctium in Tusculano agrum colere, urbis honorumque
 84    VIII,    1,   1|            Aemilio ingresso Sabellum agrum non castra Samnitium, non
 85    VIII,    2,  12|           exsecratamque. Antiates in agrum Ostiensem Ardeatem Solonium
 86    VIII,    3,  14|           vincula captum haberet. in agrum senatorum coloni missi,
 87    VIII,    4,  19|       Setinum Norbanumque et Coranum agrum L. Papirius profectus haud
 88    VIII,    4,  19|            agris praedaque abacta in agrum Fundanum exercitum inducit.
 89    VIII,    4,  22|            hostilia adversus Romanos agrum Campanum Falernumque incolentes
 90    VIII,    5,  26|         classe circumvehi ad Romanum agrum, non oram modo maris sed
 91      IX,    8,  38|              navales ad depopulandum agrum Nucerinum profecti, proximis
 92       X,    1,   3|          armis coeptum; simul Marsos agrum vi tueri, in quem colonia
 93       X,    1,   4|             confestim castra inde in agrum Rusellanum promovit. Eo
 94       X,    2,  10|             acceperint accepisse, ne agrum Etruscum vastarent armisque
 95       X,    2,  10|         potuit, non tam quia imminui agrum quam quia accolas sibi quisque
 96       X,    2,  12|            potitur. Inde in Faliscum agrum copiis reductis, cum impedimenta
 97       X,    2,  13|            anno Carseolos colonia in agrum Aequicolorum deducta. Fulvius
 98       X,    2,  14|        Soranum, Decius per Sidicinum agrum in Samnium legiones ducunt.
 99       X,    3,  20|             in Campaniam Falernumque agrum transcendunt ingentesque
100       X,    3,  20|            convertit. ut in Calenum [agrum] venit, et ipse cernit recentia
101       X,    3,  21|           circa Vescinum et Falernum agrum deducerentur, una ad ostium
102       X,    3,  21|        Vescino, Falernum contingente agrum, ubi Sinope dicitur Graeca
103       X,    3,  27|             transgresso Appennino in agrum Sentinatem pervenerunt;
104       X,    3,  30|              agmen cum per Paelignum agrum fugeret, circumventum a
105       X,    4,  31|             et Samnites praedatum in agrum Vescinum Formianumque et
106       X,    4,  31|           pro consule sequeretur, in agrum Stellatem convenerunt; ibi
107       X,    4,  32|            et intrare ipsi Samnitium agrum prohiberentur et egredi
108       X,    4,  33|             retro in pacatum Soranum agrum pabulatores ibant. Quarum
109       X,    4, 37a|           pervastaverat Volsiniensem agrum; dein cum egressis ad tuendos
110       X,    4, 37a|            tutata est. In Rusellanum agrum exercitus traductus; ibi
111       X,    5,  46|             Ab triumpho exercitum in agrum Vescinum, quia regio ea
112     XXI,    3,  25|              Cremonamque colonias in agrum Gallicum deductas aegre
113     XXI,    3,  25|       repente arreptis, in eum ipsum agrum impetu facto tantum terroris
114     XXI,    3,  25|             triumviri Romani, qui ad agrum venerant adsignandum, diffisi
115     XXI,    3,  25|           incertum] an in triumviros agrum metantes impetus sit factus.
116     XXI,    3,  26|           iam in Volcarum pervenerat agrum, gentis validae. Colunt
117     XXI,    5,  45|       traductus Romanus exercitus in agrum Insubrium quinque milia
118     XXI,    5,  45|            in quorum spem pugnarent: agrum sese daturum esse in Italia,
119     XXI,    5,  45|        liberisque; qui pecuniam quam agrum maluisset, ei se argento
120     XXI,    6,  51|          consuli escensio hostium in agrum Vibonensem facta nuntiatur,
121     XXI,    6,  51|            longis navibus Vibonensem agrum maritimamque oram Italiae
122     XXI,    6,  52|              populari omnem deinceps agrum usque ad Padi ripas iussit.
123     XXI,    6,  52|              ad defendendum Gallicum agrum trans Trebiam mittit. Sparsos
124    XXII,    2,   9|              Romanae urbis esset, in agrum Picenum avertit iter, non
125    XXII,    2,   9|            Praetutianum Hadrianumque agrum, Marsos inde Marrucinosque
126    XXII,    2,  12|             Fulvio Flacco legato per agrum Sabinum Tibur, quo diem
127    XXII,    2,  13|             Beneventanum depopulatur agrum, Telesiam urbem capit, inritat
128    XXII,    2,  13|           Ipse imperat duci ut se in agrum Casinatem ducat, edoctus
129    XXII,    2,  13|              Caiatinumque et Calenum agrum in campum Stellatem descendit.
130    XXII,    2,  13|          Maharbalem cum equitibus in agrum Falernum praedatum dimisit.
131    XXII,    2,  15|           quibus intraverat Falernum agrum rediturum, Calliculam montem
132    XXII,    2,  15|           Appiae limite pervenire in agrum Romanum posset. Coniunctis
133    XXII,    3,  20|             inde petunt, atque omnem agrum circa depopulati postremo
134    XXII,    3,  21|              concitis popularibus in agrum pacatum sociorum Romanorum
135    XXII,    4,  23|      erogaretur, inviolatum ab hoste agrum misso Romam Quinto filio
136    XXII,    4,  25|      Campanum Calenumque et Falernum agrum pervastatos esse sedente
137    XXII,    4,  25|             legionibus populi Romani agrum suum tutante. Exercitum
138    XXII,    5,  31|         exposuit. Inde ad populandum agrum ducti milites navalesque
139   XXIII,    1,   1|          defectionem iubet, ipse per agrum Campanum mare inferum petit,
140   XXIII,    1,   6|         venisse ait, quo Campani non agrum solum ab Romanis quondam
141   XXIII,    2,  14|             nequiquam temptasset, in agrum Nolanum exercitum traducit,
142   XXIII,    2,  14|           discrimine sit Nolana res: agrum Hannibalis esse et Poenorum,
143   XXIII,    2,  14|           Volturno amni traiecto per agrum Saticulanum Trebianumque
144   XXIII,    4,  26|         exercitu Hasdrubal ingressus agrum hostium pro captae ante
145   XXIII,    5,  32|           qui non invexisset eius se agrum populaturum, servos sub
146   XXIII,    6,  40|       peditumque copiis profectus in agrum hostium haud procul ab Hampsicorae
147   XXIII,    6,  40|            ad sociorum populi Romani agrum populandum profectus, Carales
148   XXIII,    6,  41|           transvectus depopulatusque agrum Carthaginiensem, cum Sardiniam
149   XXIII,    6,  41|     obtinebat crebras excursiones in agrum Hirpinum et Samnites Caudinos
150   XXIII,    6,  43|    imploratam. Exercitum sese non in agrum Hirpinum Samnitemve, ne
151   XXIII,    6,  44|         partem copiarum praedatum in agrum Nolanum misit. Quod ubi
152   XXIII,    6,  48|          facerent, nec ante violavit agrum Campanum quam iam altae
153    XXIV,    1,   3|             mari, altera vergente in agrum, situ tantum naturali quondam
154    XXIV,    2,  13|            procedebat, ad populandum agrum Neapolitanum magis ira quam
155    XXIV,    2,  13|           adventu eius in propinquum agrum mota Nolana est plebs, iam
156    XXIV,    2,  14|              castra posuisse et inde agrum populari audivit, et ipse
157    XXIV,    3,  17|       geruntur, Hannibal depopulatus agrum Neapolitanum ad Nolam castra
158    XXIV,    3,  20|             Maurique per Sallentinum agrum proximosque Apuliae saltus
159     XXV,    3, 15a|             inter se duces Poeni cum agrum Thurinum ingressi essent,
160     XXV,    4, 15b|              a Benevento in Campanum agrum legiones ducunt non ad frumenta
161     XXV,    4,  18|                             Consules agrum Campanum ingressi cum passim
162     XXV,    4,  19|              est diversi, Fulvius in agrum Cumanum, Claudius in Lucanos
163    XXVI,    2,   9|         postero die praeter Cales in agrum Sidicinum pervenit. ibi
164    XXVI,    2,   9|            Allifanumque et Casinatem agrum via Latina ducit. sub Casino
165    XXVI,    2,   9|            Aquinumque in Fregellanum agrum ad Lirim fluvium ventum,
166    XXVI,    2,   9|         Ferentinatemque et Anagninum agrum in Labicanum venit, inde
167    XXVI,    2,  11|          quod per eos dies eum forte agrum in quo ipse castra haberet
168    XXVI,    2,  12|               et Lucanos in Bruttium agrum ad fretum ac Regium eo cursu
169    XXVI,    2,  13|           Volturnum perussit Calenum agrum: nihil tanta sociorum clade
170    XXVI,    2,  16|          utilitas vicit; nam propter agrum, quem omni fertilitate terrae
171    XXVI,    6,  33|           quaeque una secum dedidere agrum urbemque divina humanaque
172    XXVI,    6,  34|            quindecim milibus passuum agrum aedificiumve haberet. qui
173    XXVI,    7,  40|              positis tandem armis ad agrum colendum animos convertere,
174    XXVI,    7,  40|         erant ad populandum Bruttium agrum adsuetam latrociniis quaerentibus
175   XXVII,    2,  5b|            accessisset, improviso in agrum Uticensem escensionem fecit;
176   XXVII,    2,  5b|         aiebat, patres extra Romanum agrum - eum autem Italia terminari -
177   XXVII,    2,   6|            insulae latus Caralitanum agrum vastavit, et cum praeda
178   XXVII,    3,   9|            inde in colonias atque in agrum bello captum stirpis augendae
179   XXVII,    3,  11|            Tuditanus. ii censores ut agrum Campanum fruendum locarent
180   XXVII,    3,  12|             manum ad Bruttium primum agrum depopulandum duci iussit,
181   XXVII,    6,  29|       Clupeam urbem escensione facta agrum late nullo ferme obvio armato
182   XXVII,    6,  31|             Larisum amnem, qui Eleum agrum ab Dymaeo dirimit.~ ~32.
183   XXVII,    8,  43|          scripta. praemissi item per agrum Larinatem Marrucinum Frentanum
184   XXVII,    8,  51|           dicionis erant in Bruttium agrum traduxit.~ ~
185  XXVIII,    2,   5|        transmissa omnem circum urbem agrum depopulatum. Polyphantam
186  XXVIII,    3,  11|        Cremonensium legati querentes agrum suum ab accolis Gallis incursari
187  XXVIII,    3,  11|           iam infrequentes se urbes, agrum vastum ac desertum habere.
188  XXVIII,    3,  11|            supplevit. in Consentinum agrum consules exercitum duxerunt,
189  XXVIII,    5,  22|             excursiones in finitimum agrum sociorum populi Romani facerent
190  XXVIII,    5,  24|        iuventute Celtiberorum excita agrum Suessetanum Sedetanumque
191  XXVIII,    5,  24|            noctu quidam praedatum in agrum circa pacatum ierant; postremo
192  XXVIII,    6,  31|     habuerant auxiliis, in Sedetanum agrum, ubi principio defectionis
193    XXIX,    1,   1|           ferme equitum in Sedetanum agrum, quo edictum erat, convenerunt.~ ~
194    XXIX,    1,   2|              et ipsi exercitibus per agrum Ausetanum hostico tamquam
195    XXIX,    1,   3|            si minus, exercitum se in agrum Ilergetum Ausetanorumque
196    XXIX,    1,   3|             luce prima ad populandum agrum sub signis milites sociosque
197    XXIX,    2,   5|       infestos utrimque exercitus in agrum suum incursuros. ea ab Gallis
198    XXIX,    6,  30|              manu in Carthaginiensem agrum perfugit. ita reciperato
199     XXX,    1,   2|         adrosere; circa Capuam omnem agrum locustarum vis ingens, ita
200    XXXI,    1,   2|           qua tribum Sapiniam vocant agrum Boiorum invadere iussit;
201    XXXI,    2,  13|           copia iis fieret: consules agrum aestimaturos et in iugera
202    XXXI,    2,  13|              testandi causa publicum agrum esse imposituros, ut si
203    XXXI,    2,  13|        populus, pecuniam habere quam agrum mallet, restitueret agrum
204    XXXI,    2,  13|            agrum mallet, restitueret agrum populo. laeti eam condicionem
205    XXXI,    4,  31|       oppidum, ita agros ademimus ut agrum locumque ad habitandum daremus,
206    XXXI,    6,  47|        igitur eo in Etruriam ipse in agrum hostium legiones induxit
207    XXXI,    6,  49|           iugera agri acciperet: eum agrum decemviri adsignarent. triumviri
208   XXXII,    1,   1|           per multos annos fecissent agrum adsignandum curaret, Q.
209   XXXII,    2,   7|  adscripserunt et sub Tifatis Capuae agrum vendiderunt. Sub idem tempus
210   XXXII,    4,  29|          quae se dediderant. Inde in agrum Boiorum legiones duxit.~ ~
211   XXXII,    4,  30|            divisae copiae Boisque in agrum suum tutandum profectis
212   XXXII,    5,  40|             id quod sacrum Apollinis agrum grandi quondam pecunia redemerat
213  XXXIII,    1,   3|           transgresso in Phthioticum agrum quingenti Gortynii Cretensium,
214  XXXIII,    2,  14|            et Phliasium et Cleonaeum agrum depopulabantur; postremo
215  XXXIII,    2,  15|            et> Sicyonium interfluens agrum - castra locat. ibi partem
216  XXXIII,    2,  15|          transitus in Corinthium est agrum, ante signa equitibus ut
217  XXXIII,    4,  36|           Pado confestim traiecto in agrum Comensem, ubi Insubres Comensibus
218  XXXIII,    4,  37|           exercitibus primum Boiorum agrum usque ad Felsinam oppidum
219   XXXIV,    2,  19|        aliquot expeditas cohortes in agrum integrae regionis ducit,
220   XXXIV,    3,  26|           priusquam hostium intraret agrum, sociorum auxilia expectavit.
221   XXXIV,    3,  31|          auctam et egentibus divisum agrum attinet, possum quidem et
222   XXXIV,    4,  45|             fuerat. Sipontum item in agrum qui Arpinorum fuerat coloniam
223   XXXIV,    5,  46|          profectus in Boiorum primum agrum legiones duxit. Boiorix
224   XXXIV,    5,  53|         Bruttios, altera in Thurinum agrum deducerentur. his deducendis
225   XXXIV,    5,  53|        Furius Crassipes, in Thurinum agrum A. Manlius Q. Aelius L.
226   XXXIV,    6,  56|         gentis facta Lunensem primum agrum depopulatos, Pisanum deinde
227   XXXIV,    6,  56|          erat Ligurum decem milia in agrum Placentinum venisse et eum
228   XXXIV,    6,  62|            locum iniuriae esse ratus agrum maritimum eorum et depopulatus
229   XXXIV,    6,  62|              quibus P. Scipio victor agrum qui iuris esset Carthaginiensium
230   XXXIV,    6,  62|             ab se iter per eum ipsum agrum tamquam haud dubie Carthaginiensium
231   XXXIV,    6,  62|        exigere vellet, quem proprium agrum Carthaginiensium in Africa
232    XXXV,    1,   3|            proeliis a populationibus agrum sociorum tutabatur: in aciem
233    XXXV,    1,   4|           Ligurum fines exercitum in agrum Boiorum induxit, ubi longe
234    XXXV,    2,  11|      stationes hostium erupere et in agrum latiorem evecti omnia propinqua
235    XXXV,    3,  22|         consulum agmina diversa late agrum hostium pervastarunt. primo
236   XXXVI,    1,   7|      terrestribus copiis in Bullinum agrum procedes; inde Graeciae
237   XXXVI,    2,  10|           cepit <et> depopulatus est agrum Tripolitanum. his raptim
238   XXXVI,    3,  16|            primo deinde Heracleensem agrum, inutili utrobique auxilio
239   XXXVI,    3,  20|            agmen processit, donec in agrum Coroneum ventum est. ibi
240   XXXVI,    3,  20|               ut circumiectum templo agrum popularetur; dein cogitatio
241   XXXVI,    3,  20|              esse in unum Coronensem agrum saevire. revocato extemplo
242   XXXVI,    5,  37|             decedere iussit; ipse in agrum Boiorum legiones induxit.~ ~
243   XXXVI,    5,  39|              cum victore exercitu in agrum Ligurum transisset, aut
244  XXXVII,    3,  17|           regium tenebat praesidium; agrum circa Romani hostiliter
245  XXXVII,    3,  18|       pervastandum passim Pergamenum agrum [milites] misit. quae postquam
246  XXXVII,    3,  19|       hostiliter itinere facto petit agrum opulentum, quem vocant Thebes
247  XXXVII,    4,  27|             depopulandum circa urbem agrum emisit milites.~ ~28.
248  XXXVII,    4,  28|           piratas persecutos Teiorum agrum depopulari, naves in Geraestico
249  XXXVII,    6,  46|      fugientium magnis itineribus in agrum pacatum reductos. haec ex
250  XXXVII,    6,  47|            ut novae coloniae duae in agrum, qui Boiorum fuisset, deducerentur,
251  XXXVII,    7,  54|              est causa armorum; illi agrum, hi vicos, hi oppida, hi
252  XXXVII,    7,  56|           castra Telmessium, praeter agrum, qui Ptolemaei Telmessii
253  XXXVII,    7,  56|              et castra Telmessium et agrum, qui Ptolemaei Telmessii
254 XXXVIII,    2,  15|          civitatem venerunt. Inde in agrum Sagalassenum, uberem fertilemque
255 XXXVIII,    4,  39|       Milesiis quem sacrum appellant agrum restituerunt, et Iliensibus
256 XXXVIII,    4,  39|        Lysimachiam, castella, vicos, agrum, quibus finibus tenuerat
257 XXXVIII,    4,  41|           fuit. Hinc per Abderitarum agrum Neapolim perventum est.
258   XXXIX,    1,   2|       Apuanos Ligures bellum, qui in agrum Pisanum Bononiensemque ita
259   XXXIX,    1,   2|       pacatis Liguribus exercitum in agrum Gallicum duxit, viamque
260   XXXIX,    5,  44|              privatum aedificium aut agrum fluentem ademerunt; et quae
261   XXXIX,    5,  44|        Picenum, Pisaurum in Gallicum agrum, deductae sunt. sena iugera
262   XXXIX,    5,  44|            singulos data. diviserunt agrum coloniasque deduxerunt iidem
263   XXXIX,    5,  55|            iniussu profecti occupare agrum imperii Romani et in alieno
264   XXXIX,    5,  55|          colonia civium Romanorum in agrum Caletranum est deducta.
265      XL,    1,   1|     periculumque esse, ne impetum in agrum Pisanum facerent. et ex
266      XL,    2,  17|              Masinissa paterni regni agrum se et recepisse et habere
267      XL,    3,  29|     Graviscae eo anno deducta est in agrum Etruscum, de Tarquiniensibus
268      XL,    3,  34|         colonia Latina eodem anno in agrum Gallorum est deducta. tria
269      XL,    3,  34|             qui cum praesidio armato agrum, qui in controversia erat,
270      XL,    4,  39|      hibernis ulteriorem Celtiberiae agrum, unde ad deditionem non
271      XL,    4,  43|                              Pisanis agrum pollicentibus, quo Latina
272      XL,    4,  53|            neminem bello lacessentes agrum a consulibus et senatu petebant,
273     XLI,    2,  12|              res gesta. exercitum in agrum Sardorum Iliensium induxit.
274     XLI,    3,  14|         montibus in campos degressi, agrum Mutinensem populati, repentino
275    XLII,    1,   1|             L. Postumium consulem ad agrum publicum a privato terminandum
276    XLII,    2,  19|      tribunus plebis promulgavit, ut agrum Campanum censores fruendum
277    XLII,    2,  23| Carthaginienses querebantur, praeter agrum, de quo ante legati ab Roma,
278    XLII,    2,  24|          esse; ius gratiae non dare. agrum, qua cuiusque sit, possideri
279    XLII,    3,  40|              Thessaliam et Maliensem agrum cum exercitu contra foedus
280    XLII,    5,  56|             ad vastandum Pheraeorum <agrum> misit, ratus ad iuvandas
281    XLII,    5,  64|         Romani ad Crannona, intactum agrum, castra movent. ibi cum
282    XLII,    5,  65|             segetibus in Phalannaeum agrum transeunt. ibi cum ex transfuga
283   XLIII,    1,   4|              quieto exercitu pacatum agrum, qui paulo ante ingenti
284   XLIII,    1,   9|       moverunt arma, neque consul in agrum eorum legiones induxit;
285   XLIII,    2,  23|         Epirotarum gente habebat, in agrum Antigonensem transcendit.
286    XLIV,    1,  10|           Thessalonicam profectus et agrum pluribus locis expositis
287    XLIV,    1,  10|        Antigonea classis profecta ad agrum Pallenensem escensionem
288    XLIV,    1,  11|           faucibus, quae Pallenensem agrum ceterae Macedoniae iungunt,
289     XLV,    1,  13|            quo agatur, ab triumviris agrum sibi adsignatum esse. senatus,