Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  10|            origo quod primum omnium Romae sacratum est. Ita deinde
  2       I,    4,  17|           ut senatus decerneret qui Romae regnaret.~ ~18.
  3       I,    4,  18|         quem Servio Tullio regnante Romae centum amplius post annos
  4       I,    4,  18|         cuius ego caput teneo regem Romae esse, uti tu signa nobis
  5       I,    5,  30|        prius in lucum confugisse ac Romae retentos. Hae causae belli
  6       I,    5,  30|             et suarum virium partem Romae ab Tatio locatam et Romanam
  7       I,    7,  35|        mirarive posset, sed tertius Romae peregrinus regnum adfectet;
  8       I,    7,  35|         officiis fungantur homines, Romae se quam in vetere patria
  9       I,    7,  36|           posset. Itaque trepidatum Romae est; et primo dubia victoria,
 10       I,    7,  39|   prohibitam ferunt servitio partum Romae edidisse Prisci Tarquini
 11       I,    7,  40|      tutoris fraude pulsos, regnare Romae advenam non modo vicinae
 12       I,    7,  40|             sed servis etiam regnum Romae pateret. Ferro igitur eam
 13       I,    8,  45|           eadem perpulit tandem, ut Romae fanum Dianae populi Latini
 14       I,    9,  50|          mirum esse Superbo inditum Romae cognomen. - Iam enim ita
 15       I,    9,  54|          pater Tarquinius potentior Romae quam filius Gabiis esset.
 16       I,    9,  56|             ferunt: imperium summum Romae habebit qui vestrum primus,
 17       I,    9,  56|            Tarquinii ut Sextus, qui Romae relictus fuerat, ignarus
 18       I,    9,  59|          nec alium quemquam regnare Romae passurum." Cultrum deinde
 19       I,    9,  59|          Nec minorem motum animorum Romae tam atrox res facit quam
 20       I,    9,  60|        quinque et viginti. Regnatum Romae ab condita urbe ad liberatam
 21      II,    1,   1|         iure iurando adegit neminem Romae passuros regnare. Deinde
 22      II,    1,   2|           regnare passuros nec esse Romae unde periculum libertati
 23      II,    2,   6|             pulchrum videbatur suos Romae regnare. Ita duo duarum
 24      II,    2,   9|             Porsenna cum regem esse Romae tutum, tum Etruscae gentis
 25      II,    2,  14|    hospitalium beneficiorum: multos Romae hospitum urbisque caritas
 26      II,    2,  15|            missos quam legatis eius Romae daretur responsum, sed ut
 27      II,    3,  16|           postea Appio Claudio fuit Romae nomen, cum pacis ipse auctor
 28      II,    3,  16|        belli abstinuit. Et hoc anno Romae triumphatum.~ ~17.
 29      II,    3,  18|            consules habuit. Eo anno Romae, cum per ludos ab Sabinorum
 30      II,    3,  18|             Creato dictatore primum Romae, postquam praeferri secures
 31      II,    3,  18|     auxilium. Sabinis etiam creatus Romae dictator, eo magis quod
 32      II,    3,  21|       colonorum iterum deducta est. Romae tribus una et viginti factae.
 33      II,    3,  28|  magistratus, nullum futurum fuisse Romae nisi publicum concilium;
 34      II,    4, 33b|           id feriendum consul alter Romae mansit: alter ad Volscum
 35      II,    4,  36|        forte ex instauratione magni Romae parabantur. Instaurandi
 36     III,    1,   1|            cetera multitudo poscere Romae agrum malle quam alibi accipere.
 37     III,    1,   4|             caperet. Ipsum consulem Romae manere ad conscribendos
 38     III,    1,   7|         praesentia fuit. Haud minor Romae fit morbo strages quam quanta
 39     III,    1,   8|         flexere colles. Vrbi quoque Romae ingens praebitus terror,
 40     III,    2,  15|      coniurationem factam; Caesonem Romae esse; interficiendorum tribunorum,
 41     III,    3,  19|        habitaret, Tusculi ante quam Romae sumpta sunt arma. In dubio
 42     III,    3,  20|             agi posset, ut quidquid Romae vi tribunicia rogatum esset
 43     III,    3,  22|         duceret datum, Cornelius ut Romae praesidio esset, ne qua
 44     III,    3,  24|         crimen coniecisset Caesonem Romae visum, adfirmantibus qui
 45     III,    4,  29|           eum patronum salutaverit. Romae a Q. Fabio praefecto urbis
 46     III,    7,  50|       profligatam iam rem nuntiando Romae esse, insecutis qui Appium
 47     III,    7,  50|           videbant iisque quae acta Romae audierant perturbati, alius
 48     III,    7,  52| miserabiliter rogitantes. Cum vasta Romae omnia insueta solitudo fecisset,
 49     III,    9,  66|           auctoribus ad moenia ipsa Romae populabundi regione portae
 50     III,    9,  67|             consule ad moenia urbis Romae impune armatos venisse!
 51      IV,    1,   2|            sic bello fieri. Maximum Romae praemium seditionum esse;
 52      IV,    1,   3|          iussu, patribus auctoribus Romae regnasse? L. deinde Tarquinium,
 53      IV,    2,   9|                            Dum haec Romae geruntur, legati ab Ardea
 54      IV,    4,  25|             Veiis fortunam. Interim Romae principes plebis, iam diu
 55      IV,    5, 31b|       Fidenas transtulerunt bellum. Romae terror ingens erat. Accito
 56      IV,    6,  45|          proficiscerentur, unus res Romae curaret, certamen subito
 57      IV,    6,  49|         firmarunt, tribunis militum Romae consulari potestate Cn.
 58      IV,    6,  56|                                     Romae sicut plebis victoria fuit
 59      IV,    6,  59|         placuit; Cn. Cornelius unus Romae relictus. Tres tribuni,
 60       V,    1,   6|          tribuni plebis fuerint, et Romae invenerint praesidia Veientes
 61       V,    1,   6|         patiantur, quoniam ea demum Romae libertas est, non senatum,
 62       V,    2,  10|          hostibus reciperaretur, et Romae simul dilectu simul tributo
 63       V,    3,  17|      advenisse hostium numerum fama Romae erat, eoque mitescere discordiae
 64       V,    3,  18|            tantum inde terroris non Romae modo, quo multiplex fama
 65       V,    3,  18|           abesse. His tumultuosiora Romae, iam castra ad Veios oppugnari,
 66       V,    4,  24|           Faliscis bellum restabat. Romae interim multiplex seditio
 67       V,    4,  24|             agro? Vrbem quoque urbi Romae vel situ vel magnificentia
 68       V,    4,  24|            parente et auctore urbis Romae;~ ~25.
 69       V,    4,  28|             apud ipsos exercitus et Romae vicissent victine essent.
 70       V,    5,  34|         accepimus: Prisco Tarquinio Romae regnante, Celtarum quae
 71       V,    6,  41|                                     Romae interim satis iam omnibus,
 72       V,    6,  44|            rerum mearum exitum quem Romae habui".~ ~45.
 73       V,    6,  46|                                     Romae interim plerumque obsidio
 74       V,    6,  46|           antea consulto senatu qui Romae esset: adeo regebat omnia
 75       V,    6,  47|        Veiis agebantur, interim arx Romae Capitoliumque in ingenti
 76      VI,    1,   4|             a Veiis qui aedificandi Romae pigritia occupatis ibi vacuis
 77      VI,    4,  25|              et cum in exercitu tum Romae constans omnium fama erat,
 78      VI,    4,  28|        nullum exercitum conscriptum Romae, nullum ducem certum esse,
 79      VI,    4,  28|         convenere. dum conscribitur Romae exercitus, castra interim
 80      VI,    4,  28|          loco, se ita pugnaturos ut Romae pugnaverint in repetenda
 81     VII,    2,  13|         nihil armis opus sit, otium Romae potius quam in castris acturos.
 82     VII,    4,  27|           Carthaginiensibus legatis Romae foedus ictum, cum amicitiam
 83     VII,    6,  39|           multitudinem consul alter Romae praetorque alias ex aliis
 84     VII,    6,  42|        antequam Romam veniretur sed Romae eam multitudinem coniuratorum
 85    VIII,    2,  8b|           satis fidenti viribus iam Romae permissum erat ab consulibus,
 86    VIII,    2,  11|            tabulam in aede Castoris Romae fixerunt. vectigal quoque
 87    VIII,    3,  14|         Antiatium partim in navalia Romae subductae, partim incensae,
 88    VIII,    3,  18|            veneficiis ante eam diem Romae quaesitum est. prodigii
 89    VIII,    4,  19|            non domi solum sed etiam Romae clarus; aedes fuere in Palatio
 90    VIII,    4,  23|        recepta Palaepoli; [miserat; Romae compertum,] Cornelius dilectum
 91    VIII,    4,  23|              neque augures divinare Romae sedentes potuisse quid in
 92    VIII,    5,  25|            Eodem anno lectisternium Romae quinto post conditam urbem
 93    VIII,    5,  33|        Papiri: se quoque dictatorem Romae fuisse nec a se quemquam,
 94    VIII,    6, 37b|          nec hic nec illic inventi. Romae nocturnus terror ita ex
 95      IX,    2,  7b|                              Iam et Romae sua infamis clades erat.
 96      IX,    5,  20|        intestina petissent; et duae Romae additae tribus, Ufentina
 97      IX,    5,  22|             novi, sicut superiores, Romae manserunt; Fabius ad accipiendum
 98      IX,    5,  26|              eoque ira processit ut Romae quoque, cum de colonis mittendis
 99      IX,    6,  29|          Decius, qui graviter aeger Romae restiterat, auctore senatu
100      IX,    7,  34|              ut qui optimo iure rex Romae creatus sit, creatum se
101      IX,    7,  35|                              Dum ea Romae geruntur, iam Sutrium ab
102      IX,    8,  38|             Ciminiam silvam quantum Romae terrorem fecerat, tam laetam
103      IX,    8,  41|      intentus hostium consedit. Nec Romae spernebatur Umbrorum bellum;
104      IX,    8,  42|    Sallentini hostes decernerentur, Romae mansit ut urbanis artibus
105      IX,    8,  45|        desciverat; et postquam icto Romae cum Samnitibus foedere fetiales
106       X,    1,   1|           pelluntur. Ceterum tantum Romae terrorem fecere, quia vix
107       X,    1,   3|                          Eodem anno Romae cum Vestinis petentibus
108       X,    1,   6|           foederis novi paenitebat; Romae quoque plebem quietam exonerata[
109       X,    2,  9b|         Aniensis ac Terentina. Haec Romae gesta.~ ~10.
110       X,    2,  10|        periculo partam rettulerunt. Romae terrorem praebuit fama Gallici
111       X,    2,  11|           Etrusci sustulere animos. Romae cum desiderio viri tum incommoditate
112       X,    2,  12|           Haec postquam audita sunt Romae, bellum Samnitibus et patres
113       X,    2,  13|            magnos fortissimis viris Romae nec honoribus deesse fortes
114       X,    3,  21|     populatio Campani agri tumultum Romae praebuerat; et per eos forte
115       X,    4,  32|          Postumium valetudo adversa Romae tenuit; Atilius extemplo
116     XXI,    1,   6|     imminens orantes. Consules tunc Romae erant P. Cornelius Scipio
117     XXI,    2,  19|            ab Carthagine, sicut iis Romae imperatum erat, in Hispaniam
118     XXI,    2,  21|    concesserat, ibique auditis quae Romae quaeque Carthagine acta
119     XXI,    7,  62|                                     Romae aut circa urbem multa ea
120     XXI,    7,  62|     supplicatio Fortunae in Algido; Romae quoque et lectisternium
121     XXI,    7,  63|      videlicet imperii Arimini quam Romae magistratum initurum et
122    XXII,    1,   1|         tempus Cn. Servilius consul Romae idibus Martiis magistratum
123    XXII,    1,   1|       concutit", et per idem tempus Romae signum Martis Appia via
124    XXII,    1,   1|          iam mense ad aedem Saturni Romae immolatum est, lectisterniumque
125    XXII,    1,   2|                Dum consul placandis Romae dis habendoque dilectu dat
126    XXII,    2,  7b|                                     Romae ad primum nuntium cladis
127    XXII,    2,  11|        Magna vis hominum conscripta Romae erat; libertini etiam, quibus
128    XXII,    2,  15|             modo suis sed iam etiam Romae infamem suam cunctationem
129    XXII,    4,  25|          magistratu sit solusque et Romae et in exercitu imperium
130    XXII,    4,  26|        Omnes eam rogationem, quique Romae quique in exercitu erant,
131    XXII,    4,  30|           prope exsecrabili factus. Romae, ut est perlata fama rei
132    XXII,    5,  33|            per biennium fefellerat, Romae deprensus praecisisque manibus
133    XXII,    5,  35|              Furius [Philus]; Philo Romae iuri dicundo urbana sors,
134    XXII,    5,  36|             novis prodigiis. Nam et Romae in Aventino et Ariciae nuntiatum
135   XXIII,    2,  11|        diligentia exsecutum coronam Romae in aram Apollinis deposuisse.
136   XXIII,    2,  11|          cum cura fierent. Dum haec Romae atque [in] Italia geruntur,
137   XXIII,    2,  13|             denique mentionem pacis Romae factam esse allatum ad vos
138   XXIII,    3,  21|             benigne contulerunt. Et Romae quoque propter penuriam
139   XXIII,    3, 24a|            relicto magistro equitum Romae, qui, cum post paucos dies
140   XXIII,    4,  29|       posteaquam litteris Scipionum Romae volgata sunt, non tam victoria
141   XXIII,    5,  32|        quantum Magoni decernunt. Et Romae consules transactis rebus
142   XXIII,    5,  34|     consilii esset. Per idem tempus Romae cum A. Cornelius Mammula,
143    XXIV,    2,  10|          visum; et Calibus creta et Romae in foro bovario sanguine
144    XXIV,    2,  10|      candida veste visas esse. quin Romae quoque in ipsa urbe, secundum
145    XXIV,    2,  10|      omnibus deis quorum pulvinaria Romae essent indicta est.~ ~11.
146    XXIV,    2,  12|  oppugnandam novos exercitus scribi Romae nec ullius urbis defectioni
147    XXIV,    6,  43|           Claudio consulibus gesta. Romae cum tribuni plebis novi
148    XXIV,    6,  47|      argentique signati aliquantum. Romae foedum incendium per duas
149     XXV,    2,  7b|          iam per speciem legationis Romae cum esset, vir inquieti
150     XXV,    3,  12|                                     Romae consules praetoresque usque <
151     XXV,    4,  18|     creverat consuetudo, quod aeger Romae apud Crispinum Badius ante
152     XXV,    6,  36|           luctus ex morte eorum non Romae maior quam per totam Hispaniam
153     XXV,    6,  41|          annus erat; itaque senatus Romae decrevit ut P. Cornelius
154    XXVI,    1,   2|             adeo imparem libertatem Romae diti ac pauperi, honorato
155    XXVI,    2,   8|       repulsum spem potiundae urbis Romae cepisse. non ad Romam obsidendam,
156    XXVI,    2,  11|         fertur potiundae sibi urbis Romae modo mentem non dari, modo
157    XXVI,    2,  11|            cum ipse ad moenia urbis Romae armatus sederet milites
158    XXVI,    2,  11|      possideret haberetque inventum Romae emptorem ut extemplo vocato
159    XXVI,    3,  18|           ulli novi deficiebant; et Romae senatui populoque post receptam
160    XXVI,    4,  24|         morae causa fuerant retenti Romae diutius legati Aetolorum;
161    XXVI,    5, 26b|             per se non liceat palam Romae crimina edita [ficta] ab
162    XXVI,    6,  34|            placuerat Romam mitti ac Romae venire. signa statuas aeneas
163    XXVI,    6,  37|            subitum pavoremque urbis Romae obsessae et oppugnatae Capua
164    XXVI,    7,  40|         frugifera insula, sed urbis Romae atque Italiae, id quod multis
165   XXVII,    1,   2|           qua exsultet facturum. et Romae quidem cum luctus ingens
166   XXVII,    1,   4|            et supplicatio diem unum Romae ad omnia pulvinaria, alterum
167   XXVII,    2,  5b|                            Dum haec Romae geruntur, M. Valerius quinquaginta
168   XXVII,    3,   9|     duodecim, cum omnium legationes Romae essent, negaverunt consulibus
169   XXVII,    3,  11|           quidam auctores erant, et Romae intus in cella aedis Fortis
170   XXVII,    3,  12|             Transactis omnibus quae Romae agenda erant consules ad
171   XXVII,    4,  19|          regium nomen alibi magnum, Romae intolerabile esse. regalem
172   XXVII,    5, 20b|                                     Romae fama Scipionis in dies crescere,
173   XXVII,    7,  39|                            Auxerunt Romae tumultum litterae ex Gallia
174   XXVII,    8,  43|           Romam arcessant, dilectum Romae habeant, exercitum urbanum
175   XXVII,    8,  44|                                     Romae haud minus terroris ac tumultus
176   XXVII,    8,  50|          essent celebratum est. nam Romae neuter animi habitus satis
177  XXVIII,    5,  28|           hominum quattuor, in foro Romae securi percussi sunt. sed
178    XXIX,    3,  11|     curarent ut eam qui vir optimus Romae esset hospitio exciperet.
179    XXIX,    3,  15|            obstinati legatos manere Romae iubent, magistratus ire
180    XXIX,    4,  21|          attinet. alii auditis quae Romae acta essent in exsilium
181    XXIX,    4,  22|           refert ludis votivis quos Romae Africanus iterum consul
182    XXIX,    7,  37|             agunt, censores interim Romae M. Livius et C. Claudius
183    XXIX,    7,  37|         statuerunt. sextante sal et Romae et per totam Italiam erat;
184    XXIX,    7,  37|             per totam Italiam erat; Romae pretio eodem, pluris in
185     XXX,    3,  17|             ut Numidas captivos qui Romae in custodia essent remitterent;
186     XXX,    3,  18|            aestate qua haec decreta Romae et in Africa gesta sunt
187     XXX,    4,  24|     transiturus, traiecit. quod ubi Romae volgatum est, primo censuerant
188     XXX,    7,  38|       nautis mercator relinqueret.~ Romae ad nuntium primum rebellionis
189    XXXI,    3,  22|             Magna victoria laetaque Romae fuit: litteris allatis supplicatio
190    XXXI,    3,  22|            Aurelius, perfectis quae Romae agenda fuerant, profectus
191    XXXI,    4,  29|             qui cum legatis vestris Romae responderi ita iussissent: "
192   XXXII,    1,   2|        quarta decocta erat, pecunia Romae mutua sumpta intertrimentum
193   XXXII,    1,   3|                          Rebus quae Romae agendae erant perfectis
194   XXXII,    2,   7|       consul alter L. Lentulus, qui Romae substiterat, comitia censoribus
195   XXXII,    2,   9|     nuntiata atque eorum procuratio Romae tenuerunt. De caelo tacta
196   XXXII,    4,  26|       Poenorum ea moliri. Itaque et Romae vigiliae per vicos servatae
197   XXXII,    4,  28|             Quinctium rebus divinis Romae maiorem partem anni retentum
198   XXXII,    4,  29|            aedes Volcani Summanique Romae et quod Fregenis murus et
199   XXXII,    4,  29|         obvios aliquot laniaverant, Romae non in urbem solum sed in
200  XXXIII,    4,  34|           sunt. iis eadem fere quae Romae egerant verba sine fide
201  XXXIII,    5,  42|                                     Romae eo primum anno tresviri
202   XXXIV,    1,   7|         coloniis municipiisque, hic Romae infimo generi, magistris
203   XXXIV,    4,  45|            quoque alia visa eo anno Romae sunt, alia nuntiata. in
204    XXXV,    2,  15|   disceptatio eadem ferme fuit quae Romae inter Quinctium et legatos
205    XXXV,    3,  20|                                     Romae destinabant quidem sermonibus
206    XXXV,    3,  21|              quibus ut ius dicerent Romae provincia erat, negotium
207    XXXV,    5,  40|         Brutti ceperant de Graecis. Romae per idem tempus duo maximi
208   XXXVI,    1,   5|                            Cum haec Romae agebantur, Chalcide Antiochus,
209   XXXVI,    4,  27|       adfuturum et apud consulem et Romae in senatu; eo quoque enim
210   XXXVI,    5,  35|       Philippi Demetrius, qui obses Romae erat, ad patrem reducendus
211   XXXVI,    5,  37|               Acilio, manente adhuc Romae P. Cornelio consule agebantur,
212   XXXVI,    5,  39|        exercitum dimisit, et adesse Romae ad diem triumphi iussit;
213   XXXVI,    5,  45|       subductae. exitu anni comitia Romae habita, quibus creati sunt
214  XXXVII,    1,   3|       pontifices procurari placuit. Romae Iunonis Lucinae templum
215  XXXVII,    1,  4a|     Cornelius consul peractis, quae Romae agenda erant, pro contione
216  XXXVII,    6,  48|         auctor est rumorem celebrem Romae fuisse et paene pro certo
217 XXXVIII,    1,  10|           auris animosque principum Romae criminibus Philippi invenerunt,
218 XXXVIII,    2,  12|            haud in tempore abesse - Romae tum erat - credere consul,
219 XXXVIII,    3,  28|   tranquillae res fuerunt. Censores Romae T. Quinctius Flamininus
220 XXXVIII,    3,  28|         consuluerunt; decretum, uti Romae censerentur. Aquae ingentes
221 XXXVIII,    4,  36|          anno factum erat, censores Romae censeri coegissent - nam
222 XXXVIII,    4,  37|                  Hieme ea, qua haec Romae gesta sunt, ad Cn. Manlium
223 XXXVIII,    4,  42|            consul. Decreverunt duas Romae iuris dicendi causa, duas
224 XXXVIII,    6,  55|         Corneliae familiae, ut, qui Romae mortuum elatumque P. Scipionem -
225 XXXVIII,    6,  56|        mortuus aut elatus sit; alii Romae, alii Literni et mortuum
226 XXXVIII,    6,  56|     deiectam nuper vidimus ipsi, et Romae extra portam Capenam in
227   XXXIX,    1,   1|            modo hoc anno acta sunt, Romae aguntur, consules ambo in
228   XXXIX,    1,   3|         arma. id Cenomani conquesti Romae apud senatum reiectique
229   XXXIX,    1,  13|          sibi curae fore dicere, ut Romae tuto habitaret. tum Hispala
230   XXXIX,    1,  14|             seu feminae essent, non Romae modo sed per omnia fora
231   XXXIX,    1,  18| perficerentur. eadem solitudo, quia Romae non respondebant nec inveniebantur,
232   XXXIX,    1,  18|           est, ut omnia Bacchanalia Romae primum, deinde per totam
233   XXXIX,    1,  18|             est, ne qua Bacchanalia Romae neve in Italia essent. si
234   XXXIX,    3, 29b|       relictum filio videri possit. Romae nulla Macedonici belli suspicio
235   XXXIX,    3,  32|           dilectibus aliisque, quae Romae agendae erant, peractis
236   XXXIX,    3,  35|           ipsum etiam iuvenem, quod Romae obses specimen indolis regiae
237   XXXIX,    3,  36|            apud vos oratio est quam Romae nuper apud senatum fuit.
238   XXXIX,    3,  36|         apud Q. Caecilium et postea Romae questi sunt Lacedaemonii,
239   XXXIX,    4,  38|                                     Romae principio eius anni, cum
240   XXXIX,    5,  45|         utique altera iuris dicendi Romae provincia esset: peregrinam
241   XXXIX,    5,  46|        tantum regionis eius hominum Romae fuerat. nam ex quo fama
242      XL,    1,   5|           sinu, cuius, ex quo obses Romae fuit, corpus nobis reddiderunt
243      XL,    2,  19|             Prodigia multa foeda et Romae eo anno visa et nuntiata
244      XL,    2,  19|  supplicatio circa omnia pulvinaria Romae in diem unum indicta est.
245      XL,    3,  26|                                     Romae magnam trepidationem litterae
246      XL,    4,  37|             consules novos dilectus Romae tenet, mors deinde alterius
247     XLI,    1,   5|             non Aquileiae modo, sed Romae quoque post paucos dies
248     XLI,    1,   5|             legioni, misso dilectum Romae habuit. M. Iunius consul
249     XLI,    1,   5|             collegam est profectus. Romae magna ex necopinato laetitia
250     XLI,    2,   8|        querellarum erat, cives suos Romae censos plerosque Romam commigrasse;
251     XLI,    2,   9|           nuntiabantur, lupus etiam Romae interdiu agitatus, cum Collina
252     XLI,    2,  10|                            Dum haec Romae geruntur, M. Iunius et A.
253     XLI,    2,  10|        imperatos miserunt. haec cum Romae cognita litteris proconsulum
254     XLI,    2,  10|           ut conveniret, ne quid se Romae teneret, quo minus votis
255     XLI,    2,  10|           non ultra triduum moratus Romae, paludatis lictoribus votisque
256    XLII,    1,   1|            colebant, domusque eorum Romae hospitibus patebant, apud
257    XLII,    1,   3|     faciebat enixo studio, ne ullum Romae amplius aut magnificentius
258    XLII,    1,   6|             se> senatus fuisse, cum Romae esset, eam comitatem iuventutis,
259    XLII,    1,  10|           debuissent, ne quis eorum Romae, et omnes in suis civitatibus
260    XLII,    2,  20|       sacrificandum et in Capitolio Romae et in Campania ad Minervae
261    XLII,    2,  23|          Carthaginienses eo tempore Romae erant et Gulussa, filius
262    XLII,    2,  26|     legatorum Illyrios speculatores Romae esse Perse auctore missos,
263    XLII,    2,  27|         quinqueremibus in navalibus Romae subductis, quae possent
264    XLII,    2,  28|      provinciae decretae, duae iure Romae dicendo, Hispania et Sicilia
265    XLII,    3,  36|    conscendissent, custodiret. haec Romae acta nondum profectis in
266    XLII,    4,  48|             extemplo moenibus urbis Romae, Italia intra tricesimum
267   XLIII,    1,   6|          Alabandenses templum Urbis Romae se fecisse commemoravere
268   XLIII,    1,  11|      abessent, Romam revocaret: qui Romae essent, ne quis ultra mille
269    XLIV,    2,  16|             pro eo frumento pecunia Romae legatis eorum curaretur.
270    XLIV,    2,  19|     Antiochus Syriae rex, qui obses Romae fuerat, per honestam speciem
271    XLIV,    3,  32|            perpetratum quam coeptum Romae auditum est.~ Quibus diebus
272    XLIV,    3,  35|        isdem de pace mandatis, quae Romae ingentem iram patrum excitaverant.
273     XLV,    1,  12|            conveniendum dicta erat, Romae manserant. et praetores
274     XLV,    1,  12|     provincias iere. eum ius dicere Romae - nam eam quoque sortem
275     XLV,    1,  14|           apud suos penates ageret; Romae filium pro eo acturum. gratulatum
276     XLV,    1,  14|          isdem muneribus, quae data Romae fratri eius erant, L. Stertinius
277     XLV,    2,  19|       opinionem de Attalo et Eumene Romae esse, tamquam de altero
278     XLV,    2,  25|        placuit, partim cum Astymede Romae subsistere, <qui,> quae
279     XLV,    3,  26|             alia in Macedonia, alia Romae <in Asia> geruntur, interim <
280     XLV,    4,  38|       dicitis, milites? aliquis est Romae, praeter Persea, qui triumphari
281     XLV,    4,  43|     consulto ductus, ceteri captivi Romae in carcerem coniecti; recusantibusque
282     XLV,    4,  44|              ut votum sibi solvere, Romae in Capitolio decem maiores
283     XLV,    4,  44|        sacrificium pertinerent, seu Romae seu Praeneste immolare vellet,
284     XLV,    4,  44|       insignia ordinis eius gerere; Romae quoque, cum veniret in curiam,