Lib. Cap. Par.

1       X,    3,  22|                                   Nemini dubium erat quin Fabius
2     XXI,    1,  11|             Cum Hanno perorasset, nemini omnium certare oratione
3     XXI,    3,  30| liberandumque orbem terrarum. Tum nemini visum id longum, cum ab
4     XXI,    6,  53|                           Ceterum nemini omnium maior ea iustiorque
5     XXV,    1,   6|        relegatus in exsilium est, nemini spes emerendi stipendia
6  XXXVII,    2,   5|     habitum, quid deinde faceret. nemini ad Naupactum iri placuit
7    XLII,    3,  36|     praeterea mitteret, non esse; nemini enim eorum per Italiam ire