Lib. Cap. Par.

1      II,    5,  56|     reficit: patres, ad ultimum dimicationis rati rem venturam, Ap. Claudium
2     III,    6, 48a|     Itaque se haud inscium eius dimicationis cum armatis descendisse,
3      VI,    3,  19|  occurreret, eam autem ingentis dimicationis fore appareret, tum M. Menenius
4      VI,    4,  23|     altero duce, nec praesentis dimicationis fortunam ulla res praeterquam
5    VIII,    5,  29|     tamen, qua prope ad ultimum dimicationis ventum est, nobilius. ab
6    XXII,    5,  32| excipientes; in casum universae dimicationis, quam omnibus artibus petebat
7     XXX,    5,  28| periculum mutatum; cuius tantae dimicationis vatem qui nuper decessisset