Lib. Cap. Par.

1    VIII,    1,   1| Sidicinos petierunt: quae se eo iustius petere, quod et in amicitiam
2      IX,    2,  10|        ius gentium violatum; eo iustius bellum gesturos.~ ~11.
3    XXVI,    5,  31|       et Carthaginienses victos iustius quam apud victoris populi
4    XXXI,    4,  30|    Athenienses, qui foeda passi iustius in crudelitatem saevitiamque
5   XXXVI,    5,  33|      aut infestiorem etiam, quo iustius irati erant, Romanorum expectabant.
6    XLIV,    1,   7|          cuius culpae reus nemo iustius quam ipse fuisset. consuli