IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] imperitatum 1 imperitis 1 imperitos 1 imperium 260 imperiumque 11 impero 1 impertiebant 1 | Frequency [« »] 264 postero 264 praetor 264 procul 260 imperium 260 ipsum 258 prius 258 rebus | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances imperium |
Lib. Cap. Par.
1 0, Prae, 7| patiantur aequo animo quam imperium patiuntur.~ ~8. 2 0, Prae, 9| militiaeque et partum et auctum imperium sit; labente deinde paulatim 3 I, 1, 3| Aeneae filius erat; tamen id imperium ei ad puberem aetatem incolume 4 I, 3, 13| faciunt. Regnum consociant: imperium omne conferunt Romam. Ita 5 I, 4, 17| dierum spatio finiebatur imperium ac per omnes in orbem ibat, 6 I, 5, 24| patria dimicent ferro; ibi imperium fore unde victoria fuerit. 7 I, 5, 25| quam curae expertes; quippe imperium agebatur in tam paucorum 8 I, 5, 25| periculum suum, publicum imperium servitiumque obversatur 9 I, 5, 26| quae paulo ante armatae imperium populo Romano pepererunt. 10 I, 5, 28| Albani subiere ad montes, nec imperium illud meum sed consilium 11 I, 6, 33| Veientibus adempta usque ad mare imperium prolatum et in ore Tiberis 12 I, 8, 45| adquirerentur, consilio augere imperium conatus est, simul et aliquod 13 I, 8, 45| Dianae immolasset, ibi fore imperium; idque carmen pervenerat 14 I, 8, 48| tam mite ac tam moderatum imperium tamen quia unius esset deponere 15 I, 9, 50| apparere, adfectare eum imperium in Latinos? quod si sui 16 I, 9, 51| necem ut Latinorum solus imperium teneat. Adgressurum fuisse 17 I, 9, 52| suis in Romanum cesserit imperium; ceterum se utilitatis id 18 I, 9, 52| ducem suum neve secretum imperium propriave signa haberent, 19 I, 9, 56| specu vocem redditam ferunt: imperium summum Romae habebit qui 20 I, 9, 59| multitudinem perpulit ut imperium regi abrogaret exsulesque 21 I, 9, 59| in castra est profectus: imperium in urbe Lucretio, praefecto 22 II, 1, 1| originem inde magis quia annuum imperium consulare factum est quam 23 II, 1, 2| Superbo penes Collatinum imperium esse. Nescire Tarquinios 24 II, 2, 6| augentem bello Romanum imperium, a proximis scelerata coniuratione 25 II, 3, 27| neque proiectum consulare imperium; se unum et suae et patrum 26 II, 3, 28| consulatum iubentes et deponere imperium, ad quod tuendum animus 27 II, 3, 29| minas esse consulum, non imperium, ubi ad eos qui una peccaverint 28 II, 3, 30| et senioribus patrum, ut imperium sua vi vehemens mansueto 29 II, 5, 59| ne utique experiri vellet imperium, cuius vis omnis in consensu 30 III, 2, 9| criminatus, maxime in consulare imperium tamquam nimium nec tolerabile 31 III, 2, 9| tollendum rei publicae consulare imperium laturum leges fuisse, ducem 32 III, 2, 9| sit? Non illum consulare imperium sed tribuniciam potestatem 33 III, 3, 25| priore anno cum Romanis, imperium ad Gracchum Cloelium deferunt; 34 III, 4, 26b| laeta Quinctium vidit, et imperium nimium et virum ipso imperio 35 III, 4, 30| vincebaturque consulare imperium tribunicio auxilio cum alius 36 III, 5, 36| possessum semel obtinerent imperium.~ ~37. 37 III, 6, 38| decemviris, neque animis ad imperium inhibendum imminutis neque 38 III, 6, 38| ipsi suum invisum consensu imperium, et plebs, quia privatis 39 III, 6, 38| si praesentes detractare imperium referrent. Iubent acciri 40 III, 6, 39| privati fasces et regium imperium habeant. Fuisse regibus 41 III, 6, 41| resisteretur audacia, victum imperium esset, 'non erit melius' 42 III, 6, 41| Iuniores cum sine provocatione imperium esset ad nomina respondent. 43 III, 7, 49| altera parte inrumpit. Videt imperium vi victum. Agitatus deinde 44 III, 7, 50| responsum non redditur: imperium si quis inhiberet, et viros 45 III, 7, 51| creati essent deposituros imperium se aiebant.~ ~52. 46 III, 7, 52| estis? Quod autem istud imperium est, decemviri, quod amplexi 47 III, 7, 52| Occasune urbis voltis finire imperium? Atqui aut plebs non est 48 III, 8, 61| paucis ante mensibus, eo imperium inlibatum referrent, ostenderentque 49 III, 9, 66| potuisse, abnuente iam plebe imperium: eo adversus se non esse 50 III, 9, 67| culpa in nobis est, auferte imperium indignis et, si id parum 51 IV, 1, 1| primoribus ad plebem summum imperium credebant. Laeti ergo audiere 52 IV, 1, 2| sineret regiae maiestatis imperium eo recidere; et se miliens 53 IV, 1, 3| eniteret virtus, crevit imperium Romanum. Paeniteat nunc 54 IV, 1, 4| creati sunt. Dictatoris nec imperium nec nomen fuerat; apud patres 55 IV, 1, 5| Romani an vestrum summum imperium est? Regibus exactis utrum 56 IV, 2, 13| provocatione ad dissolvendum imperium latis, nequaquam tantum 57 IV, 2, 15| ad deos, insignia atque imperium habentem. Non pro scelere 58 IV, 4, 25| suffragia esse et parto auxilio imperium quoque adscituram. Placet 59 IV, 4, 31a| documentoque fuere quam plurium imperium bello inutile esset. Tendendo 60 IV, 5, 33| vastatique fines monent." Ad imperium dictatoris mota cuncta acies. 61 IV, 5, 38| atque hortante. Nihil nec imperium nec maiestas valebat, dataque 62 IV, 5, 38| equitibus velut ad consulis imperium motis, "nisi haec" inquit, " 63 V, 1, 2| neque triste dictatoris imperium neque importunos decemviros 64 V, 1, 3| spondere ausit maximum hoc imperium inter finitimos brevi futurum 65 V, 2, 11| quippe et collegis abrogatum imperium qui certe nihil deliquissent. 66 V, 3, 14| amissum cernentibus summum imperium. Itaque clarissimis viris 67 V, 5, 33| pugnavere. Tuscorum ante Romanum imperium late terra marique opes 68 V, 6, 46| deorum aut hominum quisquam imperium finiret potius quam ipse 69 VI, 1, 4| fremitus fuit aspernantium imperium; dies deinde praestituta 70 VI, 1, 4| praedam tribunis placebat; sed imperium quam consilium segnius fuit; 71 VI, 2, 6b| esse Camillo summittere imperium nec quicquam de maiestate 72 VI, 4, 23| unius viri consilium atque imperium morabatur, qui occasionem 73 VI, 4, 23| consuesse, non regi: collegae imperium se non posse impedire. dis 74 VI, 5, 37| posse aequo iure agi ubi imperium penes illos, penes se auxilium 75 VI, 5, 37| quibus patricii excellant, imperium atque honorem, gloriam belli, 76 VI, 5, 38| duo ultima auxilia, summum imperium summumque ad civem decurrunt. 77 VI, 5, 38| fractum priore anno in se imperium repetiturum; simul quod 78 VI, 5, 39| quam tribuni consularis imperium esse. Licinius Sextiusque, 79 VII, 1, 3| ad dictatores, quia maius imperium erat, sollemne clavi figendi 80 VII, 4, 29a| quae vix sustinetur erigi imperium posset.~ ~ 81 VII, 5, 30| fortuna vestra, continens imperium usque ad nos habebitis. 82 VII, 6, 39| oppressum, nihil medium aut imperium atque honorem aut ubi restitaret 83 VIII, 1, 2| arcerent Samniti agro: sin imperium abnuerent, armis coercerent. 84 VIII, 1, 3| ab eis quorum imminutum imperium esset comitia haberi. itaque 85 VIII, 1, 5| Latinum Romano praetulisse imperium. sed quoniam vos regno impotenti 86 VIII, 1, 8a| inquit, 'tu, T. Manli, neque imperium consulare neque maiestatem 87 VIII, 2, 12| postquam senatus finire imperium consulibus cupiens dictatorem 88 VIII, 2, 12| bellicisque rebus foris auctum imperium patres credebant.~ ~13a. 89 VIII, 3, 13b| certe id firmissimum longe imperium est quo oboedientes gaudent. 90 VIII, 5, 30| si illi impune spretum imperium fuisset. itaque plenus minarum 91 VIII, 5, 31| Romanos victoriam esse; imperium dictitare spretum, tamquam 92 VIII, 5, 32| te, Q. Fabi, cum summum imperium dictatoris sit pareantque 93 VIII, 5, 34| exercitus; ex parte altera imperium invictum populi Romani et 94 VIII, 5, 34| intercessione sua Romanum imperium neu populus in se potissimum 95 VIII, 5, 35| prosecuti sunt, firmatumque imperium militare haud minus periculo 96 IX, 4, 17| praestant invictum Romanum imperium. Iam primum, ut ordiar ab 97 IX, 7, 34| creatus privatus fasces et imperium obtinuit, nec ante continuando 98 IX, 8, 41| interpellaverit ducem. Ante imperium deinde concentu tubarum 99 IX, 8, 42| maxime Appio adversante imperium. Appium censorem petisse 100 X, 1, 8| habere, vos solos iustum imperium et auspicium domi militiaeque; 101 X, 3, 22| plebis prorogatum in annum imperium est.~ ~ 23. 102 XXI, 1, 2| filium octo ferme annos imperium obtinuit, flore aetatis, 103 XXI, 1, 5| civitates stipendio imposito imperium accepere. Victor exercitus 104 XXI, 1, 14| puberes interficerentur. Quod imperium crudele, ceterum prope necessarium 105 XXI, 3, 31| principumque sententia fuerat, imperium maiori restituit. Ob id 106 XXI, 6, 52| copiis defendi posse Romanum imperium aut spem nullam aliam esse 107 XXII, 1, 1| habere; quod enim illi iustum imperium, quod auspicium esse? Magistratus 108 XXII, 1, 5| tumultu nec consilium nec imperium accipi poterat, tantumque 109 XXII, 2, 10| is voveret cuius maximum imperium in civitate esset; Menti 110 XXII, 4, 25| et Romae et in exercitu imperium habeat. Quippe consulum 111 XXII, 4, 27| communicatum cum alio, non ademptum imperium esse; itaque se nunquam 112 XXII, 4, 30| conservatori sit felix, sub imperium auspiciumque tuum redeo 113 XXII, 5, 34| Consulibus prorogatum in annum imperium. Interreges proditi sunt 114 XXII, 6, 41| alternis imperitabant - imperium erat, Varrone indignante 115 XXIII, 1, 4| Romanum quoque spernerent imperium. Id modo erat in mora ne 116 XXIII, 1, 5| ablatum sit in Italia tamen imperium maneat; Poenus hostis ne 117 XXIII, 1, 5| prolapsum clade Romanum imperium vestra fide, vestris viribus 118 XXIII, 1, 6| exercitumque deportet, Italiae imperium Campanis relinquatur. Haec 119 XXIII, 3, 23| creato, in sex menses datum imperium. Quae immoderata fors, tempus 120 XXIII, 4, 25| consuli prorogari in annum imperium neque de eo exercitu quem 121 XXIII, 5, 30b| M. Marcello pro consule imperium esse populus iussit, quod 122 XXIII, 6, 43| expertis quam grave Romanum imperium sociis, quanta indulgentia 123 XXIV, 1, 6| sibi omni cedi, Italiae imperium proprium quaeri Carthaginiensi 124 XXIV, 2, 10| proficisceretur. prorogatum deinde imperium omnibus qui ad exercitus 125 XXIV, 2, 12| profecti, et quibus prorogatum imperium erat easdem quas priori 126 XXIV, 6, 44| bella muniverunt Romanum imperium. consules duabus urbanis 127 XXV, 1, 3| et P. Sempronio Tuditano imperium provinciaeque Lucani et 128 XXV, 1, 6| per omnes annos prorogatum imperium. ceteros item ex reliquiis 129 XXV, 3, 14| militum aspernantium tam segne imperium disiecit. proxima forte [ 130 XXV, 3, 15a| deducto, magis quia ipsi ob imperium in se mite ac iustum consultum 131 XXV, 6, 38| cuivis facere potest mihi hoc imperium, ut amplum iudicio vestro, 132 XXV, 6, 41| consulibus prorogatum in annum imperium est.~ ~ 133 XXVI, 1, 1| anni consulibus, prorogatum imperium est atque exercitus quos 134 XXVI, 1, 1| habuerant prorogatum est imperium. prorogatum et M. Marcello, 135 XXVI, 1, 2| ineat satis cernere cui imperium, cui exercitum permittat. 136 XXVI, 1, 6| haruspex summum quod esset imperium Capuae perventurum ad eum 137 XXVI, 2, 9| adfertur; cui ne minueretur imperium si in urbem venisset, decernit 138 XXVI, 2, 9| Fulvio par cum consulibus imperium esset. Hannibal, infestius 139 XXVI, 3, 18| nemo audeat in Hispaniam imperium accipere, cum subito P. 140 XXVI, 3, 18| extemplo sunt felix faustumque imperium. iussi deinde inire suffragium 141 XXVI, 3, 18| etiam homines P. Scipioni imperium esse in Hispania iusserunt. 142 XXVI, 3, 19| tantam rerum molem tantumque imperium permisit. ad eas copias 143 XXVI, 3, 21| quo die urbem ovans iniret imperium esset. pridie quam urbem 144 XXVI, 4, 22| consul ferre potero neque vos imperium meum. redite in suffragium 145 XXVI, 4, 22| consulere voluisse quibus imperium suffragio mandaret, vix 146 XXVI, 5, 28| decreta prorogatumque in annum imperium; exercitus civium sociorumque 147 XXVI, 5, 28| tantum in annum prorogatum imperium est. P. Sulpicius collega 148 XXVI, 6, 37| despondente fortuna Romanis imperium orientis. Carthaginienses 149 XXVI, 7, 41| centuriis omnibus ut mihi imperium iuberent dari fuere auctores, 150 XXVII, 2, 7| regionibus tamen partitum imperium: Fabius ad Tarentum, Fulvius 151 XXVII, 2, 7| Claudio prorogatum in annum imperium. praetores sortiti provincias, 152 XXVII, 2, 7| enim prorogatum in Sicilia imperium - Cannensis exercitus datus, 153 XXVII, 2, 7| iusso prorogatum in annum imperium. triginta quinqueremes ex 154 XXVII, 2, 7| senatu forent prorogatum imperium est. ita provinciae exercituumque 155 XXVII, 3, 10| coloniarum subsidio tum imperium populi Romani stetit, iisque 156 XXVII, 3, 10| coloniarum quae detractaverunt imperium mentionem fieri patres vetuerunt, 157 XXVII, 5, 22| Flamini] Tarentum. prorogatum imperium in annum est Q. Fulvio Flacco 158 XXVII, 5, 22| ei quoque enim prorogatum imperium est - classem quae ad Siciliam 159 XXVII, 5, 22| haberet prorogatum in annum imperium est. de duabus quae ad urbem 160 XXVII, 5, 22| legionibus eo anno defensum imperium Romanum est. et P. Licinio 161 XXVII, 7, 35| acciperet eique in annum imperium esset. et C. Hostilio, cui 162 XXVIII, 3, 10| cui prorogatum in annum imperium erat, acciperet, et Q. Mamilius 163 XXVIII, 3, 10| haberet prorogatum in annum imperium est. M. Valerius proconsul, 164 XXVIII, 5, 24| delatum omnium consensu imperium est; qui nequaquam tribuniciis 165 XXVIII, 5, 27| descistis. an milites? qui imperium auspiciumque abnuistis, 166 XXVIII, 5, 27| secuti sunt: vos auspicium et imperium ad Umbrum Atrium et Calenum 167 XXVIII, 5, 27| quid populus Romanus, cum imperium ablatum ab tribunis suffragio 168 XXVIII, 5, 28| res publica, mecum casurum imperium populi Romani erat? ne istuc 169 XXVIII, 6, 31| quibus traditum a patribus imperium Hispaniae repeti posset. 170 XXVIII, 8, 40| nunquam ante auditum erat, imperium mecum aequaretur; rebus 171 XXVIII, 8, 43| viginti annos nato detulisset imperium populus Romanus, quid ita 172 XXIX, 3, 13| habebat, prorogatum in annum imperium est; item P. Licinio ut 173 XXIX, 3, 13| praesidio fuissent prorogatum imperium est, et Cn. Octavio ut cum 174 XXIX, 4, 17| aestimandum Romanum ac Punicum imperium sit, nemo non illos sibi 175 XXIX, 5, 27| Romani quique meam sectam imperium auspiciumque terra mari 176 XXIX, 6, 29| admodum altero, paternum imperium accepit. ceterum cum magis 177 XXX, 1, 1| quoque enim pro consule imperium in annum prorogabatur - 178 XXX, 1, 1| et Lucretio prorogatum imperium ut Genuam oppidum a Magone 179 XXX, 1, 1| Africa foret, prorogatum imperium est; decretumque ut supplicatio 180 XXX, 2, 7b| sufetes, quod velut consulare imperium apud eos erat, vocaverunt. 181 XXX, 3, 16| iterum hostium beneficio; imperium ex victis hostibus populum 182 XXX, 5, 27| et C. Servilio prorogatum imperium si consulem manere ad urbem 183 XXX, 5, 27| anno legionibus defensum imperium est. et ut placatis dis 184 XXX, 6, 33| excidium servitiumque aut imperium orbis terrarum, nihil aut 185 XXX, 7, 39| tempus, et nullo prorogante imperium privatus Ti. Claudius classem 186 XXX, 7, 40| populum esse cuius vellent imperium in Africa esse; omnes quinque 187 XXX, 7, 40| triginta tribus P. Scipioni id imperium decrevisse. multis contentionibus 188 XXX, 7, 41| provincia Africa prorogatum imperium. praetoribus M. Valerio 189 XXX, 7, 41| legionibus in Etruria prorogatum imperium est. quod ad Hispanias attineret, 190 XXX, 7, 41| cui iuberent in Hispania imperium esse; is ex duobus exercitibus 191 XXX, 7, 41| pro praetore in eum annum imperium esset; si Laelium praeficeret, 192 XXX, 7, 42| parcendo victis quam vincendo imperium auxisse - ceterorum miserabilior 193 XXXI, 1, 8| habuerat, prorogatum in annum imperium est, uti pro praetore in 194 XXXI, 5, 40| freti clausis portis abnuere imperium; deinde, postquam signa 195 XXXI, 6, 50| Stertinio pro consulibus imperium esse in Hispania iussit.~ ~ 196 XXXII, 2, 8| anni consuli prorogatum imperium vetitusque aut ipse provincia 197 XXXII, 3, 16| classis cura maritimaeque orae imperium mandatum ab senatu erat, 198 XXXII, 4, 28| T. Quinctio prorogarunt imperium donec successor ex senatus 199 XXXII, 5, 32| et propinquis mandaverat, imperium prorogaretur; aptum autem 200 XXXII, 5, 33| quo opulentius haberent imperium. Nam de quorum possessione 201 XXXIII, 2, 16| quod de ea re rettulisset, imperium abrogaretur. rem temerariam 202 XXXIII, 3, 25| exercitu obtinere iussus: imperium ei prorogatum satis iam 203 XXXIII, 4, 31| transferendum a Philippo ad se imperium sese mare traiecisse. nihil 204 XXXIII, 4, 33| toto orbe terrarum iniustum imperium sit, ubique ius fas lex 205 XXXIII, 5, 43| tyranno, prorogatum in annum imperium est, duas legiones ut haberet: 206 XXXIII, 5, 43| in Sardinia prorogatum imperium Ti. Sempronio Longo.~ ~44. 207 XXXIV, 1, 4| publicae est, quo magis imperium crescit - et iam in Graeciam 208 XXXIV, 1, 7| illarum civitatibus non in sua imperium sit. virorum hoc animos 209 XXXIV, 2, 13| nemo in his provinciis sit, imperium nobis citra Hiberum amissum 210 XXXIV, 2, 18| severiusque quam in semet ipsum imperium exerceret, parsimonia et 211 XXXIV, 2, 18| praecipui praeter honorem atque imperium haberet.~ ~19. 212 XXXIV, 3, 32| vim tenuerunt Lacedaemone imperium, quia nos bella nunc Punica, 213 XXXIV, 5, 53| creati, quibus in triennium imperium esset, in Bruttios Q. Naevius 214 XXXV, 1, 8| verius esset Ti. Sempronio imperium habenti tradi exercitum 215 XXXV, 2, 13| fortunam subire quam solum aut imperium pati Antiochi aut abnuentem 216 XXXV, 2, 14| diu principis in ea terra, imperium esse mallent. exsequenti 217 XXXV, 3, 20| Liguribus habebat prorogatum imperium; additum in supplementum 218 XXXV, 3, 20| in Hispaniis prorogatum imperium. Atilio in Bruttios duae 219 XXXV, 5, 42| complexum orbis terrarum imperium, ut in senectute dominum 220 XXXV, 5, 51| quidem insulae eius urbes imperium abnuerunt; magnoque principio 221 XXXVI, 1, 2| supplementi ad C. Flaminium, cui imperium prorogabatur, in Hispaniam 222 XXXVI, 1, 7| Graecia viderint, ad consuetum imperium se avertant, nec iis noxiae 223 XXXVI, 4, 28| censeant, dum ego more Romano imperium inhibeam in deditos modo 224 XXXVI, 5, 41| cum Romanis esse, et aut imperium adimendum orbem terrarum 225 XXXVII, 1, 2| obtinentibus prorogatum in annum imperium est et idem exercitus decreti. 226 XXXVII, 3, 14| Regillo succedenti ad navale imperium Epicrates occurrit; qui 227 XXXVII, 4, 25| orbis] terrarum nisi Romanum imperium esset; Philippum, Nabim 228 XXXVII, 5, 35| urgerent. finirent Europa imperium, id quoque immensum esse; 229 XXXVII, 5, 36| disceptatio ex aequo, cum imperium patiendum sit, relicta est? 230 XXXVII, 7, 50| exercitu prorogatum in annum imperium est; prorogatum et P. Iunio 231 XXXVII, 7, 54| domesticis quondam viribus etiam imperium amplectebantur; nunc imperium, 232 XXXVII, 7, 54| imperium amplectebantur; nunc imperium, ubi est, ibi ut sit perpetuum, 233 XXXVIII, 1, 11| effecerunt. Fuerunt autem hae: 'imperium maiestatemque populi Romani 234 XXXVIII, 3, 31| Lacedaemonem missi sunt. Id imperium adeo superbum et indignum 235 XXXVIII, 4, 35| eique et collegae Cn. Manlio imperium in annum prorogatum est. 236 XXXVIII, 6, 60| orbis terrarum devicerit, imperium populi Romani propagaverit 237 XXXIX, 3, 37| libertas, apud Romanos etiam imperium est. sentio, Appi, et, si 238 XXXIX, 5, 51| custodia saepirentur. sed grave imperium regum nihil inexploratum, 239 XL, 1, 1| ex consulatu prorogatum imperium erat. in Hispaniam utramque 240 XL, 1, 1| Liguribus prorogatum in annum imperium est.~ ~2. 241 XL, 2, 18| prorogatum veteribus praetoribus imperium est cum exercitibus, quos 242 XL, 3, 36| et M. Baebio prorogatum imperium iussique provincias obtinere, 243 XL, 3, 36| Buteoni prorogatum in Gallia imperium est. octo legiones praeter 244 XL, 4, 40| fieri vellet: non segniter imperium exsecuturos; 'duplicate 245 XL, 4, 44| quos haberent, prorogatum imperium est; et in supplementum 246 XLI, 2, 6| annum provinciae erant ++ imperium retineret, uti causam extemplo 247 XLI, 2, 10| quoque spretum consulis imperium est; et circumfusus exercitus, 248 XLI, 3, 14| consuli prorogatum in annum imperium et Gallia provincia; et 249 XLI, 3, 14| Claudio prorogatum est imperium in id tempus, quo in provinciam 250 XLI, 3, 21| gereret, Cornelio prorogatum imperium, uti obtineret Sardiniam. 251 XLII, 1, 12| discussa res per paucos Romanum imperium intentantis esset, eo rem 252 XLIV, 2, 22| Q. Fabius fuit, qui suum imperium minui per vanitatem populi 253 XLIV, 3, 33| legionis secretum edere imperium, illum et dein singulos 254 XLIV, 3, 33| extremis ad primos perferundum imperium sit. vigiles etiam novo 255 XLV, 1, 9| Persarum prope inmenso spatio imperium fuerat, suae dicionis fecit; 256 XLV, 3, 26| quin aperimus portas et imperium accipimus, quod orbis terrarum 257 XLV, 3, 31| quae adulando aut Romanorum imperium aut amicitiam regum sibi 258 XLV, 3, 31| eorum, qui nihil praeter imperium Romanorum spectarent. ab 259 XLV, 3, 35| triumphantes inveherentur, imperium esset. intacta invidia media 260 XLV, 4, 44| dicionem redactis auxissent imperium. cum praetor senatum ei,