Lib. Cap. Par.

  1       0, Prae,   3|           tanta scriptorum turba mea fama in obscuro sit, nobilitate
  2       I,    1,   1|              concurrunt. Duplex inde fama est. Alii proelio victum
  3       I,    1,   2|            Alpibus ad fretum Siculum fama nominis sui implesset, tamen
  4       I,    2,   4|             solitudines erant. Tenet fama cum fluitantem alveum, quo
  5       I,    2,  7a|             Remus cecidit. Volgatior fama est ludibrio fratris Remum
  6       I,    3,  16|           haec quoque sed perobscura fama; illam alteram admiratio
  7       I,    4,  18|        eiusdem aetatis fuisset, quae fama in Sabinos? Aut quo linguae
  8       I,    6,  34|         donec in regiam quoque de eo fama perlata est. Notitiamque
  9       I,    7,  35|             maiore quam quanta belli fama fuerat revecta ludos opulentius
 10       I,    8,  42|           aliquid interlucet posteri fama ferrent. Censum enim instituit,
 11       I,    8,  45|             civitatibus Asiae factum fama ferebat. Eum consensum deosque
 12       I,    8,  45|         magnitudo victimae celebrata fama movisset, memor responsi
 13      II,    2,   7|           orta. Regnum eum adfectare fama ferebat, quia nec collegam
 14      II,    2,   7|            levi momento mea apud vos fama pendet? Adeone est fundata
 15      II,    3,  26|           domo profectus erat; cuius fama haud procul iam ab Aricia
 16      II,    3,  32|              passuum. Ea frequentior fama est quam cuius Piso auctor
 17      II,    5,  49|           minor numero neque clarior fama et admiratione hominum per
 18     III,    3,  20|             adesse ad Regillum lacum fama exierat, locumque inaugurari
 19     III,    6,  43|       pessima decemvirorum in volgus fama est.~ ~44.
 20     III,    7,  51|              renovata quam quem nova fama de virgine adeo foede ad
 21     III,    8,  61|         praeda potitur. Huius pugnae fama perlata non in urbem modo
 22      IV,    1,   5|           sermonibus et multiplicate fama bella; nemo est nomen daturus,
 23      IV,    1,   6|         pugnant et crescente in dies fama belli dilectum impediunt.
 24      IV,    4,  30|        Romanum excursiones fecerunt. Fama fuit quosdam ex Fidenatium
 25      IV,    5,  36|    Hernicorum agros praedatum exisse fama esset, ad rem inspiciendam
 26      IV,    5,  40|                               Iam eo fama pugnae adversae castrorumque
 27      IV,    6,  56|              ad iram cum impulisset, fama adfertur summa vi ad bellum
 28       V,    1,   1|              cuius decreti suppressa fama est Veiis propter metum
 29       V,    3,  17|            advenisse hostium numerum fama Romae erat, eoque mitescere
 30       V,    3,  18|            Romae modo, quo multiplex fama pervenerat, sed in castris
 31       V,    4,  28|       Tusculum palati fugerent. Inde fama Romam perlata est Postumium
 32       V,    5,  32|      deditionem venerunt. Eius belli fama effecit ne se pugnae committerent
 33       V,    5,  33|        petentes. Eam gentem traditur fama dulcedine frugum maximeque
 34       V,    6,  37|     obtinentes loci. Sed antecedente fama nuntiisque Clusinorum, deinceps
 35      VI,    4,  21|            defectione eo anno primum fama exorta; arguentibusque eos
 36      VI,    4,  25|            tum Romae constans omnium fama erat, cum varia fortuna
 37      VI,    4,  25|            tranquilla pace ut eo vix fama belli perlata videri posset.~ ~
 38      VI,    4,  27|              interim tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat magis
 39      VI,    5,  34|             ex re nihil dari posset, fama et corpore iudicati atque
 40      VI,    5,  42|         externae res Romanis essent, fama repens belli Gallici allata
 41     VII,    1,   1|           per Apuliam congregari iam fama erat, et de Hernicorum defectione
 42     VII,    1,   6|             inquirentem ferret: nunc fama rerum standum est, ubi certam
 43     VII,    2,  12|        evenere. Gallici quoque belli fama increbrescebat. Sed inter
 44     VII,    2, 17a|          ratibus exercitu, quocumque fama hostium ducebat, traiecto
 45     VII,    3,  19|            Tarquiniensibus adiunctum fama ferebat, legati Latini ad
 46     VII,    3,  21|          coniurasse duodecim populos fama esset, dictatorem dici coegit.
 47     VII,    6,  38|         bellum. Neque ita rei gestae fama Italiae se finibus tenuit
 48     VII,    6,  42|           auctores constat. Et huius fama seditionis et susceptum
 49    VIII,    3,  15|      Auruncos + exercitum educerent, fama adfertur Auruncos metu oppidum
 50    VIII,    3,  17|          enixe videbantur et Samnium fama erat conciri ad bellum,
 51    VIII,    3,  17|          Domitius. tranquillis rebus fama Gallici belli pro tumultu
 52    VIII,    4,  20|   Privernatis belli tumultus Gallici fama atrox invasit, haud ferme
 53    VIII,    4,  20|            conversa vis. duplex inde fama est: alii vi captam urbem
 54    VIII,    4,  22|             se moverent, oppositus + fama autem erat defectioni Campanorum
 55    VIII,    5,  25|              Tarento et a Samnitibus fama esset nova auxilia ventura,
 56      IX,    4,  18|           nominis Alexandri, quem ne fama quidem illis notum arbitror
 57      IX,    5,  20|         stabilitas Romana disciplina fama per socios volgavit, Antiatibus
 58      IX,    6,  27|                                Earum fama rerum, magis tamen spes
 59      IX,    6,  29|      patribus Romanis, Etrusci belli fama exorta est; nec erat ea
 60      IX,    8,  38|          fuisset, adversae tamen rei fama in Romanos vertit ob amissos
 61      IX,    8,  38|          volnus. Ob haec etiam aucta fama, ut solet, ingens terror
 62      IX,    8,  44|              exercitus perculsum iam fama hostem adorti fundunt fugantque;
 63       X,    2,  10|              Romae terrorem praebuit fama Gallici tumultus ad bellum
 64       X,    2,  11|             immerito terribile erat, fama, Picentium novorum sociorum
 65       X,    2,  13|        comitia consularia instarent, fama exorta Etruscos Samnitesque
 66       X,    3,  20|     prorogati imperii finis aderat - fama de Samnitium exercitu populationibusque
 67       X,    3,  27|         scribunt. Huius populationis fama Etruscos ex agro Sentinate
 68       X,    3,  30|             Sentinati agro bellatum, fama est etiam vero stanti; sed
 69       X,    4,  32|              tuendis parari finibus, fama erat. Postumium valetudo
 70       X,    4,  33|      pabulatores ibant. Quarum rerum fama, tumultuosior etiam quam
 71       X,    5,  46|             fugerat in legatione, ut fama ferebat, populi iudicium;
 72     XXI,    1,   1|             imperitatum victis esse. Fama est etiam Hannibalem annorum
 73     XXI,    2,  20|          invenerunt, satis constante fama iam Hiberum Poenos tramisisse.~ ~
 74     XXI,    2,  22|              maritima ora ducit. Ibi fama est in quiete visum ab eo
 75     XXI,    2,  24|             trans Pyrenaeum Hispanos fama erat praesidiaque valida
 76     XXI,    3,  29|          iter immensum Alpesque, rem fama utique inexpertis horrendam,
 77     XXI,    3,  31|             Gallica gente opibus aut fama inferior. Tum discors erat.
 78     XXI,    4, 32b|              pervenit. Tum, quamquam fama prius, qua incerta in maius
 79     XXI,    5,  46|         plures tradidere auctores et fama obtinuit.~ ~
 80     XXI,    6,  48|             ex tradito praesidio, ut fama clementiae in principio
 81     XXI,    6,  51|             ad insulas Volcani, quia fama erat stare ibi Punicam classem,
 82     XXI,    6,  52|         caedes esset, penes] Romanos fama victoriae fuit.~ ~53.
 83     XXI,    6,  53|               cum alterius ingenium, fama prius, deinde re cognitum,
 84     XXI,    7, 57b|              Huius generis multitudo fama impigre defensi ad Placentiam
 85     XXI,    7,  60|           Inde conciliata clementiae fama non ad maritimos modo populos
 86     XXI,    7,  61|         Priusquam certa huius cladis fama accideret, transgressus
 87    XXII,    1,   2|         consulem Arretium pervenisse fama erat, cum aliud longius,
 88    XXII,    2,   8|      Hannibale circumventa. Eius rei fama varie homines adfecit. Pars
 89    XXII,    3,  21|              Novam Classem erant cum fama repens alio avertit bellum.
 90    XXII,    3,  22|      Hispaniae traditos ab Hannibale fama erat modico in arce custodiri
 91    XXII,    4,  30|        factus. Romae, ut est perlata fama rei gestae, dein litteris
 92    XXII,    6,  43|        transitione cepisse consilium fama esset, ipse etiam interdum
 93    XXII,    8,  61|               maxime huiusce rei, ut fama erat, egentem, locupletari
 94    XXII,    8,  61|              Est et alia de captivis fama: decem primos venisse; de
 95   XXIII,    2,  12|       explesse sint quidam auctores: fama tenuit quae propior vero
 96   XXIII,    3,  20|          Perusinorum casus obscurior fama est, quia nec ipsorum monumento
 97   XXIII,    3,  23|             iudicium arbitriumque de fama ac moribus senatoriis fuerit;
 98   XXIII,    4,  27|              mittit, indicans quanto fama profectionis suae damno
 99   XXIII,    5,  31| pronuntiaverunt; volgoque patres ita fama ferebant, quod tum primum
100   XXIII,    5,  33|        discretus erat. Is ubi primum fama accepit Hannibalem Alpes
101   XXIII,    6,  40|              dein, quo ducem fugisse fama erat, ad urbem nomine Cornum,
102   XXIII,    6,  41|          Sardiniam inde peteret, quo fama erat Hasdrubalem a Baliaribus
103    XXIV,    1,   3|      plerumque tam insignibus locis: fama est aram esse in vestibulo
104    XXIV,    4,  21|              ceterum praevenerat non fama solum, qua nihil in talibus
105    XXIV,    4,  30|           magna ex parte sibi et tum fama caedis commilitonum accensis,
106    XXIV,    6,  45|          quaerique est coeptus; dein fama per totam urbem volgata
107     XXV,    2,   9|            eadem ferme hora Tarentum fama praevenerat Numidas equites
108     XXV,    4,  16|     imperatoris iussit. haec si vera fama est, Gracchus in Lucanis
109     XXV,    4,  17|             quoque Gracchi varia est fama. alii in castris Romanis
110     XXV,    4,  17|          Hannibale - et ea volgatior fama est - tradunt in vestibulo
111     XXV,    4,  19|           postquam is non pro vetere fama solum sed etiam metu futuri
112     XXV,    5,  25|        paucos dies redit, multis, ut fama est, donis ex Hieronis gaza
113     XXV,    6, 27b|     prohibebant. Bomilcaris adventus fama primo, dein praeter spem
114     XXV,    6,  30|               ne regiae opes, quarum fama maior quam res erat, diriperentur.~ ~
115     XXV,    6,  34|              Suessetanorum adventare fama erat, Poenis coniunxisset,
116     XXV,    6,  35|             ad Romanos nondum quidem fama tantae cladis pervenerat,
117     XXV,    6,  38|          prosequi - vivunt vigentque fama rerum gestarum - sed, quotienscumque
118     XXV,    6,  38|              et hesternae eruptionis fama contemni desierimus, periculum
119    XXVI,    1,   3|        frater posset, florens tum et fama rerum gestarum et propinqua
120    XXVI,    3,  20|              concessit. nihilo minor fama apud hostes Scipionis erat
121    XXVI,    4,  25|       tardaverat primo coniurationis fama Acarnanicae; deinde auditus
122    XXVI,    7,  40|          omnem pecuniam Romam misit. fama Agrigentinorum cladis Siciliam
123   XXVII,    2,   8|              reticuissem, ni ex mala fama in bonam vertisset. ob adulescentiam
124   XXVII,    3,  10|          Hispania bellum secunda sua fama ducisque gerebat.~ ~11.
125   XXVII,    3,  13|             quam hodiernae victoriae fama Romam perveniat. inde cibo
126   XXVII,    5, 20b|                                Romae fama Scipionis in dies crescere,
127   XXVII,    5, 20b|          tamen esse, Fulvi senescere fama, Marcellus etiam adverso
128   XXVII,    5,  22|              tramittere iussus, quia fama erat magnum navalem apparatum
129   XXVII,    5,  24|                      De Arretinis et fama in dies gravior et cura
130   XXVII,    5,  25|              iam a Venusia exercitum fama erat, cui coniungi volebat.
131   XXVII,    5,  27|          ordinem edit, unam traditam fama, alteram scriptam in laudatione
132   XXVII,    5,  27|         comperta affert. ceterum ita fama variat ut tamen plerique
133   XXVII,    6,  29|    praedatores recepti, quia repente fama accidit classem Punicam
134   XXVII,    6,  29|            anno concilio detulerant, fama erat in Europam traiecturum.~ ~
135   XXVII,    6,  31|        fertilitatis effuse vastavit. fama eius rei Philippum ab ludis
136   XXVII,    6,  31|              tamen, victoriae partae fama auxerat, laetitiaque ingenti
137   XXVII,    7,  34|           causa M. Livii Macati, cum fama eius ageretur, stantem coegit
138   XXVII,    7,  35|            iam Alpibus adpropinquare fama erat, decreta; exercitum
139   XXVII,    7,  39|            praedam peti crediderant; fama deinde Punici belli quo
140   XXVII,    8,  50|          Claudium consulem profectum fama attulit ab orto sole ad
141   XXVII,    8,  50|     sollicitae ac suspensae civitati fama incerta primo accidit duos
142  XXVIII,    2,   6|              non septiens die, sicut fama fert, temporibus statis
143  XXVIII,    2,   7|          Oreum se recepit; inde, cum fama accidisset Prusian Bithyniae
144  XXVIII,    2,   7|          venisset, audito Machanidam fama adventus sui territum refugisse
145  XXVIII,    3,  13|                    Scipio cum ad eum fama tanti comparati exercitus
146  XXVIII,    4,  20|       adventum Scipionis praevenerat fama cladis Iliturgitanorum terrorque
147  XXVIII,    5,  24|           implicitus, graviore tamen fama cum ad id quisque quod audierat
148  XXVIII,    5,  27|           quantum opinio fefellit. - fama mortis meae non accepta
149  XXVIII,    7,  35|          ceperat iam ante Numidam ex fama rerum gestarum admiratio
150  XXVIII,    8,  40|           Scipioni destinari homines fama ferrent, et ipse nulla iam
151  XXVIII,    8,  43|            et inveteratae prudentiae fama magnam partem senatus et
152  XXVIII,    8,  46|          tuendam maritimam oram quia fama erat Scipionem traiecturum,
153    XXIX,    1,   3|        Scipionemque imperatorem - et fama fuerat iam in Siciliam transgressum -
154    XXIX,    1,   3|              Hannibalem ipsum iam et fama senescere et viribus.~ ~
155    XXIX,    1,   4|         praesidiis agentem Masinissa fama Romanae classis excitus
156    XXIX,    3,  14|            dubia, ut traditur, antea fama clariorem ad posteros tam
157    XXIX,    4,  21|                       Ceterum duplex fama est quod ad Pleminium attinet.
158    XXIX,    6,  28|              Gisgonis filius genere, fama, divitiis, regia tum etiam
159    XXIX,    6,  30|        intenderant iter pervenerunt. fama huius modicae rei in principio
160    XXIX,    6,  32|           nuntiarent; totaque Africa fama mortis Masinissae repleta
161     XXX,    2,   8|             admoventem muris avertit fama redintegrati belli; modicisque
162     XXX,    2,  13|            eo redegerit ut vita eius fama mortis et latebris ferarum
163     XXX,    3, 19a|       conflixit. obscura eius pugnae fama est. Valerius Antias quinque
164     XXX,    6,  34|            genere et usu militiae et fama rerum gestarum et magnitudine
165    XXXI,    1,   1|          regum antiquorum vetustaque fama gentis et magnitudine imperii,
166    XXXI,    1,   7|           Argosque ipsos, non vetere fama magis quam morte Pyrrhi
167    XXXI,    2,  10|         timentibus, Gallici tumultus fama exorta. Insubres Cenomanique
168    XXXI,    4,  32|        praetor Aetolorum pecunia, ut fama est, ab rege accepta, nihil
169    XXXI,    5,  38|         temptasse eum fortunam, quod fama erat Pleuratum Dardanosque
170   XXXII,    2,  13|          etiam Aetolos adpropinquare fama erat. Qui audito proelio
171   XXXII,    4,  30|            vires firmarent. Postquam fama accidit alterum consulem
172   XXXII,    4,  31|             detrectassent pugnam, ni fama Insubres victos allata animos
173  XXXIII,    1,   8|           Eordaeam aditum vicissent: fama stetisse, non viribus Macedoniae
174  XXXIII,    3,  23|              is triumphus ut loco et fama rerum gestarum et quod sumptum
175  XXXIII,    5,  44|        avaritia et crudelitate omnes fama celebratos tyrannos aequantem;
176  XXXIII,    5,  46|          perpetui iudices erant. res fama vitaque omnium in illorum
177   XXXIV,    2,  12|           suos modo sed etiam hostes fama Romani auxilii adventantis
178   XXXIV,    2,  16|             a barbaris reducebantur. fama deinde volgatur consulem
179   XXXIV,    3,  31|          quales esse Carthaginienses fama est, apud quos nihil societatis
180   XXXIV,    4,  36|            amicis, volgo tamen omnes fama ferebant, vanis ut ad ceteram
181    XXXV,    1,   7|           belli fuit quantum auxerat fama. C. Flaminius in citeriore
182    XXXV,    2,  12|             vetusta regum Macedoniae fama peragratusque orbis terrarum
183    XXXV,    3,  26|             Corinthum veheret. huius fama motus - fuerat enim nobile
184    XXXV,    4,  31|              et Magnetibus esse quae fama volgata de reddenda Demetriade
185    XXXV,    5,  41|            erat, et in dies magis et fama de bello Antiochi et cura
186   XXXVI,    3,  16|       quondam ita a Persis circuitos fama erat, et nuper Philippum
187   XXXVI,    3,  17|             ut quondam Lacedaemonios fama est, sed intra penitus retractis
188  XXXVII,    1,  4a|       viginti triremes faceret, quia fama erat Antiochum post proelium
189  XXXVII,    4,  22|     exsequiis adversus classem, quam fama erat ex Syria venire, tredecim
190  XXXVII,    6,  46|          magnificus et spectaculo et fama rerum triumphus fuit.~ Huius
191  XXXVII,    6,  47|       Lepidus petebat adversa omnium fama, quod provinciam Siciliam
192  XXXVII,    7,  51|           provincias proficiscuntur. fama dein de rebus in Asia gestis
193  XXXVII,    7,  51|              metuere - quam a vetere fama, quod ineuntibus id bellum
194  XXXVII,    7,  54|    vetustissimae nobilissimaeque vel fama rerum gestarum vel omni
195  XXXVII,    7,  57|           expugnata. huius victoriae fama tranquilliores in Hispania
196  XXXVII,    7,  58|          gestis disseruit. erant qui fama id maius bellum quam difficultate
197 XXXVIII,    1,   3|             credentibus esse Aetolis fama adfertur Antiochum in Asia
198 XXXVIII,    2,  17|          Asiam colunt gentium Gallos fama belli praestare. Inter mitissimum
199 XXXVIII,    4,  42|             gliscentis in dies magis fama erat. Itaque consulibus
200 XXXVIII,    6,  54|            exsatiari, nisi et ipsius fama sepulti laceretur et frater
201 XXXVIII,    6,  55|       Scipionem - est enim ea quoque fama - tradunt, pilleatum, sicut
202   XXXIX,    1,   6|          genere licentiae corrupisse fama attulerat. neque ea sola
203   XXXIX,    1,  11|       propitii essent - obscenis, ut fama esset, sacris initiari nollet.~ ~
204   XXXIX,    1,  15|         etiam multis locis esse, non fama solum accepisse vos sed
205   XXXIX,    5,  46|             Romae fuerat. nam ex quo fama per gentes, quae Macedoniam
206      XL,    1,  15|              quid aliud quam ingenii fama periclitarer? ignarus, quid
207      XL,    2,  17|       legionibus suis Pisis hiemare. fama erat Gallos Transalpinos
208      XL,    4,  43|      Hispania rediit Romam cum magna fama gestarum rerum; qui cum
209      XL,    4,  57|        missus. haud procul Amphipoli fama, inde certi nuntii occurrerunt
210      XL,    4,  58|          Antigoni et haud multo post fama mortis Philippi neque Thraces
211      XL,    4,  58|            Gallos spoliantes Delphos fama est peremptos esse, talis
212     XLI,    2,   7|         essent, se quoque, ut illos, fama comperta habere, exsequebantur
213    XLII,    1,   5|       mutatam vellent. contra Persea fama erat post patris mortem
214    XLII,    1,   5|              omnes homines regi, seu fama et maiestate Macedonum regum
215    XLII,    2,  16|            admittentibus neminem, ut fama mortuum in Asiam perferret.
216    XLII,    2,  16|        fratri obiceret. Romam quoque fama de morte Eumenis perlata
217    XLII,    3,  42|     clementiae gravitatisque vestrae fama volgata per gentes est,
218    XLII,    5,  63|                                      Fama equestris pugnae vulgata
219    XLII,    5,  67|      Thessalonicam est profectus. eo fama adfertur, Autlesbim, regulum
220   XLIII,    1,   2|             Tibur exulatum abierunt. Fama erat prohiberi a patronis
221   XLIII,    2,  14|       dilectum prodibis?' item, quia fama erat multos ex Macedonicis
222   XLIII,    2,  23|          tamen ab obsidione Phanotes fama ducentis ad Stratum Persei
223    XLIV,    1,  12|          urbem. huius novi praesidii fama absistere oppugnatione simul
224    XLIV,    1,  13|            aut opere aut vi possent. fama fuit per Cydantem Cretensem
225    XLIV,    2,  22|          populi maluit, quam secunda fama male rem publicam gerere.
226    XLIV,    2,  29|             regum Persei Gentique et fama cum magno numero peditum
227    XLIV,    3,  30|          viros, quo tutius regnaret. fama fuit Monuni, Dardanorum
228    XLIV,    3,  30|       obsidione. tenuit impetum eius fama lemborum vastantium maritimam
229    XLIV,    3,  44|           sensit. Amphipolim cum iam fama pugnae pervenisset concursusque
230     XLV,    1,   5|            corpore sinetis?' nobilis fama erat apud omnes Graeciae
231     XLV,    1,   7|              quod nec sua nec gentis fama conparandus, tunc quod accessio
232     XLV,    1,   7|      sanguine et genere contingebat, fama conspectum eum efficiebat,
233     XLV,    1,   9|     Macedonum <gens> obscura admodum fama usque ad Philippum, Amyntae
234     XLV,    1,  10|                    Victoriae Romanae fama cum pervasisset in Asiam,
235     XLV,    1,  10|             enim eo quoque victoriae fama perlata erat - orantes,
236     XLV,    1,  10|         conperta per se, non volgata fama Romam referre. diu negantes
237     XLV,    1,  12|       victoria, ita alterius obscura fama, quia materiam res gerendi
238     XLV,    2,  23|           sunt. Atheniensium populum fama est celerem et supra vires
239     XLV,    3,  27|        visendaque, <quae> nobilitata fama maiora auribus accepta sunt,
240     XLV,    3,  28|         Octavio Demetriade, postquam fama accidit traiecisse iam mare
241     XLV,    4,  38|            universique populi Romani fama agitur, primum ne invidiae