IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] hostiliter 23 hostilium 10 hostilius 23 hostis 239 hostium 851 hostiumque 8 hostius 3 | Frequency [« »] 241 nocte 241 proelio 240 venit 239 hostis 238 adeo 235 navibus 233 hostibus | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances hostis |
Lib. Cap. Par.
1 I, 9, 58| Sex. est Tarquinius qui hostis pro hospite priore nocte 2 II, 2, 6| fugatique: Tarquiniensis, novus hostis, non stetit solum, sed etiam 3 II, 2, 11| portam Collinam stare donec hostis praetereat; inde se obicere 4 II, 2, 12| civis; C. Mucium vocant. Hostis hostem occidere volui, nec 5 II, 3, 20| inter spoliandum corpus hostis veruto percussus, cum victor 6 II, 3, 30| iussit: ubi ad manum venisset hostis, tum coortos tota vi gladiis 7 II, 4, 34| primis Marcius Coriolanus, hostis tribuniciae potestatis, " 8 II, 5, 45| animis allaturum. Veiens hostis Etruscique eo magis praepropere 9 II, 5, 45| adeo superbe insolenterque hostis eludebat. Frequentes in 10 II, 5, 46| Instruitur acies, nec Veiens hostis Etruscaeque legiones detractant. 11 II, 5, 48| Etruriamque omnem. Sed Veiens hostis, adsiduus magis quam gravis, 12 II, 5, 50| armatorum saepti, quo magis se hostis inferebat, cogebantur breviore 13 II, 5, 50| evasisset. Ita superior rursus hostis factus. Fabii caesi ad unum 14 II, 5, 59| iam a vallo submoveretur hostis, satis tamen appareret capi 15 II, 5, 59| armorumque evasere ut prius hostis desisteret sequi quam Romanus 16 II, 5, 62| bellum gessit. Et ibi, quia hostis moenibus se tenebat, vastati 17 III, 1, 3| prope in castris obsessus hostis memor populationis esset 18 III, 1, 6| Non diutius se in Hernico hostis continuit; pergit inde infestus 19 III, 2, 16| servilis ne suus cuique domi hostis esset, cui nec credere nec 20 III, 2, 16| ostendente quam quem nocturnus hostis intulerat.~ ~17. 21 III, 2, 17| interim, ne Sabini neve Veiens hostis moveretur, circa portas 22 III, 3, 22| quia vix arma secum efferre hostis potuit; deletusque exercitus 23 III, 9, 70| posset ad suos, priusquam hostis turbatos ordines reficeret 24 IV, 3, 18| quod detractasset pugnam hostis, animi accessere; posteroque 25 IV, 3, 21| abactae hominum pecorumque; hostis in agris nusquam inventus 26 IV, 5, 33| in montes, unde se novus hostis obiecerat, iter fugae esset, 27 IV, 5, 37| animorum. Eo ferocior inlatus hostis urgere scutis, micare gladiis. 28 IV, 5, 39| viros interclusos opprimeret hostis, tendunt in quemcumque casum. 29 IV, 6, 46| simulato metu receperat se hostis ad vallum, spes vana expugnandi 30 V, 1, 5| quibus intra muros coercetur hostis; agrum non coluit, et culta 31 V, 3, 19| animadvertit, effecitque ne hostis maxime timendus militi esset. 32 V, 6, 47| qua fefellerat adscendens hostis citati; et cum in omnes 33 V, 7, 50| facit: fana omnia, quoad ea hostis possedisset, restituerentur 34 VI, 1, 2| qua intrare ad munimenta hostis posset. Quod ubi animadvertit 35 VI, 2, 7| pace populis. Itaque novus hostis veteri adiunctus commovit 36 VI, 2, 7| an me an vos ignoratis? hostis est quid aliud quam perpetua 37 VI, 3, 13| conlatum pedem et voltum hostis ardore animi micantem ferre 38 VI, 4, 23| bello quaerebat. eo magis hostis instare nec iam pro castris 39 VI, 4, 23| possumus impetum militum, et hostis, cuius animos cunctando 40 VI, 4, 24| concursu concrepuere arma, hostis dolo non metu pedem rettulit. 41 VI, 4, 24| ubi vallo appropinquasset hostis, erumperent. Romanus cedentem 42 VI, 4, 28| ubicumque esset Latinus hostis, satis scire eum esse quem 43 VI, 4, 28| tunc cum effecerint ne quis hostis qui moenia Romana intrasset 44 VI, 5, 30| quidem adservato qui eos hostis Latinus pro milite Romano 45 VI, 5, 31| Ecetram pergunt. neutra parte hostis obvius [fuit]. populatio 46 VI, 5, 33| portarum; et cum anceps hostis et a fronte et a tergo urgeret 47 VII, 1, 7| neque ignari auctarum virium hostis suas quoque vires augent. 48 VII, 2, 10| scuto in advenientis arma hostis vanum caesim cum ingenti 49 VII, 2, 14| adversus montes consisteret hostis, instructo vani terroris 50 VII, 4, 26| levans se alis os oculosque hostis rostro et unguibus appetit, 51 VII, 4, 26| postquam spoliare corpus caesi hostis tribunus coepit, nec Galli 52 VII, 4, 29a| ancipiti Marte gestum Pyrrhus hostis, Pyrrhum Poeni secuti. Quanta 53 VII, 5, 32| levibus certaminibus temptandi hostis causa haud ita multos moratus 54 VII, 5, 32| novum bellum eos novusque hostis terreret: quidquid ab urbe 55 VII, 5, 33| victoria; utrisque tamen novus hostis curam addebat. Pugna indicio 56 VII, 5, 34| serva; neque enim moveri hostis, subiectus nobis ad omnes 57 VII, 5, 35| relictos hic vos circumvenit hostis: virtute cepistis locum, 58 VII, 6, 37b| placuit, dum inclusus paveret hostis, frumentatum per agros militem 59 VIII, 1, 7| Manli cuspis super galeam hostis, Maeci trans cervicem equi 60 VIII, 4, 20| discedi, ne alio itinere hostis falleret ad urbem incedens, 61 VIII, 4, 23| Romanorum cum se non quo hostis vocasset sed quo imperatores 62 VIII, 5, 25| aliquanto intra muros iis quibus hostis territabat patiebantur et 63 VIII, 6, 38| posita tamquam procul abesset hostis, cum subito advenere Samnitium 64 IX, 1, 3| moriendum oblaturus est hostis; sedens bellum conficiet." 65 IX, 2, 9| a vobis dicere deceptum? hostis an civis? hosti nihil spopondistis, 66 IX, 3, 12b| ire, ne ab tergo instaret hostis, nec manere, ne Luceria 67 IX, 3, 16| quam in viam egressurus hostis foret; altera, quibus invitis 68 IX, 5, 22| in portis castrorum esset hostis, nihil consulto dictatore 69 IX, 7, 32| infensis animis; numero hostis, virtute Romanus superat; 70 X, 1, 5| occultum aut repentinum hostis timeret; sed reliquerat 71 X, 2, 14| commeatus essent et incertior hostis qua venturum bellum foret, 72 X, 3, 26| legio atque in medio, cum hostis undique urgeret, circumventa. 73 X, 3, 28| igitur, quo vinci solebat hostis, quam integerrimas vires 74 X, 3, 28| carrisque superstans armatus hostis ingenti sonitu equorum rotarumque 75 X, 4, 35| audierat, ad finem Lucerinum ei hostis obvius fuit. Ibi ira vires 76 XXI, 1, 13| Sagunto exire. Haec victor hostis imperat; haec quamquam sunt 77 XXI, 2, 16| velut si iam ad portas hostis esset, ut tot uno tempore 78 XXI, 2, 19| Saguntini] crudelius quam Poenus hostis perdidit vos socii prodideritis? 79 XXI, 3, 25| ducebatur agmen, apparuit hostis; ubi rursus silvae intratae, 80 XXI, 3, 29| ex consiliis coeptisque hostis et ipse conatus caperet, 81 XXI, 5, 40| estis; reliquias extremas hostis, non hostem habetis, ac 82 XXI, 5, 41| Galliae oram, ad famam huius hostis in terram egressus, praemisso 83 XXI, 5, 43| fore; saepe et contemptus hostis cruentum certamen edidit 84 XXI, 5, 44| fortiusque pugnaturi quam hostis, quanto maior spes, maior 85 XXI, 6, 47| tumultu atque insectatione hostis copias traiceret. Prius 86 XXI, 6, 48| pretio tempus terunt, emissus hostis est de manibus; et cum iam 87 XXI, 6, 56| absumpsit. Finis insequendi hostis Poenis flumen Trebia fuit, 88 XXII, 2, 18| aestate per ludificationem hostis; medicos quoque plus interdum 89 XXII, 3, 19| quacumque parte copiarum hostis occurrisset. Cn. Scipio 90 XXII, 4, 24| minime quis crederet cum hostis propius esset, tertiam partem 91 XXII, 4, 24| palam iretur quia haud dubie hostis breviore via praeventurus 92 XXII, 5, 32| omnibus artibus petebat hostis, non veniebant, adeoque 93 XXII, 6, 38| sumendi aut petendi et aut hostis feriendi aut civis servandi 94 XXII, 6, 39| hic adversarius quam ille hostis maneat; cum illo in acie 95 XXII, 6, 39| vocent. Malo te sapiens hostis metuat quam stulti cives 96 XXII, 6, 49| muniant ac priusquam victor hostis adveniat praesidiis firment; 97 XXIII, 1, 5| imperium maneat; Poenus hostis ne Africae quidem indigenam 98 XXIII, 6, 47| evectus, increpans ignaviam hostis, cum magno gaudio et gratulatione 99 XXIV, 2, 14| geri res posset. qui caput hostis rettulisset, eum se extemplo 100 XXIV, 3, 18| prius quam pulsus Italia hostis esset finitum stipendiorum 101 XXIV, 6, 45| ancipitis animi communis hostis, qui post Cannensem cladem, 102 XXIV, 6, 45| sentiat, infidus socius, vanus hostis; id ad Faleriorum Pyrrhique 103 XXIV, 6, 48| subito Carthaginiensibus hostis factus; ad eum centuriones 104 XXV, 1, 6| nemo superest nisi quem hostis caedendo fessus reliquit? 105 XXV, 1, 6| emerendi stipendia adempta; hostis denique est datus, cum quo 106 XXV, 1, 7a| Italiam reportaretur donec hostis in terra Italia esset. comitia 107 XXV, 2, 11| essent, cum claustra portus hostis haberet, quem ad modum inde 108 XXV, 4, 19| darentur: se peritum et hostis et regionum brevi operae 109 XXV, 6, 29| multo amicus fuit quam hic hostis, et illius benefacta etiam 110 XXV, 6, 34| tertius insuper advenit hostis, duces Poeni adsecuti ab 111 XXV, 6, 37| fuit; nam etsi propinquus hostis erat, tamen reliquias eum 112 XXVI, 1, 2| prius inde dimittatur quam hostis ex Italia decesserit et 113 XXVI, 1, 6| obiecto ab tergo equitatu ne hostis instaret coepit. legionum 114 XXVI, 2, 9| posuit castra. quo propius hostis accedebat, eo maior caedes 115 XXVI, 2, 10| donec recessisset a muris hostis. et diei quod reliquum fuit 116 XXVI, 2, 13| quid speretis habeatis. cum hostis alienigena in Italia esset 117 XXVI, 2, 13| Italia esset et Hannibal hostis et cuncta bello arderent, 118 XXVI, 2, 13| contumeliasque quas parat hostis dum liber, dum mei potens 119 XXVI, 3, 17| paratus confligere acie. sed hostis detractabat pugnam; levia 120 XXVI, 6, 37| vice pensatae: Philippus hostis tempore haud satis opportuno 121 XXVII, 3, 9| moriturum ante quam Italia hostis, quippe nunc cum maxime 122 XXVII, 3, 12| Cannarumque contunderent ferociam hostis: urgere atque instare eum; 123 XXVII, 3, 13| inquit 'ago quod victor hostis cum tanto pavore incidentibus 124 XXVII, 3, 13| habuissetis, terga vestra vidisset hostis? signa alicui manipulo aut 125 XXVII, 5, 25| iunctis commisisset sese hostis, debellari posse.~ ~26. 126 XXVII, 7, 34| tempora belli postularent aut hostis Hannibal; temperandum acre 127 XXVII, 7, 38| belli terror duplicatus novi hostis in Italiam adventu et minus 128 XXVII, 7, 38| recitaret, nullius cum in Italia hostis esset praeter Antiatem Ostiensemque 129 XXVII, 7, 38| moenia coloniae suae donec hostis in Italia esset.~ Cum omnes 130 XXVII, 7, 40| moverat ex hibernis ad famam hostis Q. Claudius, qui per urbes 131 XXVII, 7, 41| descendebat. tum consul ingenio hostis usus, quo minus in tam apertis 132 XXVII, 7, 42| nunquam Nero vestigiis hostis abstiterat et Q. Fulvium, 133 XXVII, 8, 44| alia re tutiora quam errore hostis qui ducem inde atque exercitus 134 XXVII, 8, 46| dilatari castra opus esse, ne hostis adventum alterius consulis 135 XXVIII, 1, 3| oppidanos incessit ne, si hostis urbem intrasset, sine discrimine 136 XXVIII, 3, 16| communiverunt, atque inde cum hostis nequiquam subire iniquo 137 XXVIII, 5, 22| relinquerent in quod saevire iratus hostis posset; ferrum ignemque 138 XXVIII, 6, 32| felicitate perdomita relictus hostis dici posset. proinde dis 139 XXVIII, 8, 41| nullum in Italia aut is hostis esset ex quo victo nihil 140 XXVIII, 8, 41| posset. cum vero Hannibal hostis incolumi exercitu quartum 141 XXVIII, 8, 42| mercede magna fallat. non hostis patrem patruumque tuum armis 142 XXIX, 3, 10| lapidatum inspectis, quandoque hostis alienigena terrae Italiae 143 XXX, 2, 14| acciperet et ad penates hostis sui nuptiale sacrum conficeret. 144 XXX, 3, 19a| metuens etiam ne victor hostis moranti instaret Liguresque 145 XXX, 4, 26| sed omnia aequare unus hostis Hannibal potest. cautior 146 XXX, 5, 29| laeto animo audivit, maxime hostis fiducia, quae non de nihilo 147 XXX, 6, 34| caedendo ad se perveniret hostis, pedem referrent. igitur 148 XXX, 6, 36| praesentia quam deprimendi hostis causa, Uticam eodem et Octavio 149 XXXI, 5, 42| instructusque stetit, si quid hostis moveret. Aetoli - iam enim 150 XXXI, 6, 48| non quia velis sed quia hostis cogat. pugnam ipsam eventumque 151 XXXII, 3, 19| Lacedaemonius, gravis et adsiduus hostis; horrebant Romana arma; 152 XXXIII, 1, 6| in qua parte Thessaliae hostis esset quidve pararet misit. 153 XXXIII, 1, 6| sibi, quoniam praeter spem hostis occurrisset, faciendum esset 154 XXXIII, 1, 6| castra, aut hi aut illi ubi hostis esset satis compertum habuerunt. 155 XXXIII, 1, 7| tenuisset, exploratum tamen ubi hostis esset decem turmas equitum 156 XXXIII, 1, 8| deinde ut adpropinquabat hostis et, praeterquam quod caedebantur 157 XXXIII, 3, 20| providendo ac praemonendo conatus hostis, causaque libertatis fuerunt 158 XXXIII, 3, 24| Ti. Sempronium consules hostis fuisset.~ ~25. 159 XXXIV, 2, 9| aut legis sed quanta si hostis ad portas esset et servabant 160 XXXIV, 3, 32| oratione tamquam tyrannus et hostis loquere.'~ ~33. 161 XXXIV, 5, 46| appareret dimicaturos si hostis fines intrasset. consul 162 XXXV, 3, 27| priusquam in conspectum hostis veniret, Philopoemen necopinantem 163 XXXV, 3, 28| haberet ab his quaerebat, si hostis eo loco apparvisset, quid 164 XXXV, 5, 46| Romanorum procul auxilium, hostis Antiochus, cui resistere 165 XXXVI, 3, 17| adversus vos in pugna praeter hostis esset. illud proponere animo 166 XXXVI, 4, 24| exaudiretur, haud dubie ratus hostis concursuros. Aetoli pars 167 XXXVI, 4, 29| est, velut hospitis, non hostis adventu motus Philippus 168 XXXVI, 5, 33| dies noctesque aut Philippi hostis adventum aut infestiorem 169 XXXVI, 5, 38| intentus, ne qua transcenderet hostis munimenta. prima luce duabus 170 XXXVI, 5, 43| omnia ignaros turbatura hostis essent. movit omnis auctor 171 XXXVI, 5, 44| Polyxenidas, ut appropinquare hostis adlatum est, occasione pugnandi 172 XXXVII, 3, 13| Polyxenidas Samum petituros ratus hostis, ut se Rhodiae classi coniungerent, 173 XXXVII, 3, 13| certamine, aut, si detractaret hostis pugnam, quod plurimum intererat 174 XXXVII, 3, 15| possint agere, quam ut hostis clausos habeant. Eudamus 175 XXXVII, 3, 17| ab tergo liber relictus hostis in tot propinquas sociorum 176 XXXVII, 4, 23| audiunt ab Aspendiis ad Sidam hostis esse. tardius navigaverant 177 XXXVII, 4, 23| triremes erant. et hi adesse hostis ex specula quadam cognoverunt. 178 XXXVII, 4, 24| vires, contemplatus Eudamus hostis claudas mutilatasque naves 179 XXXVII, 4, 25| parem. Philippum et Nabim, hostis et bello superatos ab T. 180 XXXVII, 4, 28| expositis terra marique simul hostis opprimere. quod non vanum 181 XXXVII, 5, 32| socios, semper infestos hostis, impune eludere. ab hac 182 XXXVII, 5, 37| facile arceri transitu fossae hostis posset.~ ~38. 183 XXXVII, 5, 38| crescente certamine pepulerunt hostis centum ex iis occisis, centum 184 XXXVII, 6, 39| parati erant, si in proelium hostis non exiret. Cn. Domitius 185 XXXVII, 6, 49| populus Romanus socios et hostis essent, nihil ad ea respondentes 186 XXXVII, 7, 51| ineuntibus id bellum gravis hostis et suis viribus, et quod 187 XXXVII, 7, 53| me comparare. Masinissa hostis vobis ante quam socius fuit, 188 XXXVIII, 1, 3| priusquam paene in conspectu hostis erat, praemeditati. Iam 189 XXXVIII, 1, 8| populus Romanus amicos atque hostis habeant.~ ~9. 190 XXXVIII, 1, 11| sinito, neve ulla ope iuvato; hostis eosdem habeto quos populus 191 XXXVIII, 2, 18| Inde consul, ut qui iam ad hostis perventum cerneret, explorato 192 XXXVIII, 2, 21| gladios, quorum, cum manum hostis non consereret, nullus usus 193 XXXVIII, 2, 22| compulsus ab levi armatura hostis trepidet. Praecedere tamen 194 XXXVIII, 2, 23| protinus ad persequendos hostis mittit, et ipse paulo post 195 XXXVIII, 3, 25| pabulatores, et undique obvius hostis Gallis erat, ut ne fugam 196 XXXVIII, 3, 27| fuerant, protinus ad sequendos hostis misit. Per aliquantum spatium 197 XXXVIII, 3, 29| quicquam, quo aut opera aut hostis arceri posset, praetermissum 198 XXXVIII, 4, 41| facto primum expulere loco hostis, deinde avertere; fuga inde 199 XXXVIII, 4, 41| equestri velut procella hostis ad peditum agmen non accessisse. 200 XXXVIII, 5, 45| duxisti ad eos, quos tibi hostis desumpseras; an per omnes 201 XXXVIII, 5, 45| deinde quod beluas, non hostis nobis obiecerunt.~ ~46. 202 XXXVIII, 5, 49| loco alieno cum adortus nos hostis esset, duae simul acies 203 XXXIX, 1, 1| Liguribus gerebant bellum. is hostis velut natus ad continendam 204 XXXIX, 1, 1| Thracia et exercitatior hostis magna clade eos castigavit. 205 XXXIX, 1, 1| angusta, infesta insidiis; hostis levis et velox et repentinus, 206 XXXIX, 1, 2| praecipitantes fugerunt, qua sequi hostis non posset. ita trans Appenninum 207 XXXIX, 3, 31| aliter moveri loco non posse hostis cerneret, cuneo institit 208 XL, 1, 15| patre non inutilis fui, idem hostis illis acerrimus ero. nec 209 XL, 3, 27| non audeant, Ligustinus hostis vallum Romanum subit, obsidet 210 XL, 3, 33| nec usquam confertos eos hostis circumvenit. tamen ad duodecim 211 XLI, 1, 2| alios incertum fecerat, an hostis intra vallum esset. una 212 XLII, 1, 7| tribus simul partibus in hostis, quanto maximo possent tumultu, 213 XLII, 2, 18| accessere, quo maturius hostis Perseus iudicaretur, quippe 214 XLII, 4, 54| eruptionemque repentinam in hostis faciunt; quae cum irae magis 215 XLII, 5, 58| numquam ante horam quartam hostis apparuerat; tum solis ortus 216 XLII, 5, 59| gravis ab tergo instaret hostis, Thessalorum equitatus, < 217 XLII, 5, 60| erat, ne extemplo castra hostis adgrederetur. Eumenes <consuli> 218 XLII, 5, 64| extrema ab tergo carpenda hostis. breve certamen levis armaturae 219 XLIV, 1, 4| superioribus locis instaret hostis, poterat; nec aliud restabat 220 XLIV, 1, 5| ipsos, cum ab nulla parte hostis terruisset, locorum asperitas 221 XLIV, 1, 5| meliore cum spe, quod nec hostis usquam apparebat et mari 222 XLIV, 1, 6| Lavanti regi dicitur nuntiatum hostis adesse. quo nuntio cum pavidus 223 XLIV, 1, 6| Dium per medios evadere hostis; quod, nisi di mentem regi 224 XLIV, 1, 7| in stultitia et segnitia hostis, remisso nuntio ad Sp. Lucretium 225 XLIV, 1, 7| foret - adeo sine ulla ope hostis, quae adgravaret, cum ipsa 226 XLIV, 1, 8| hoc flumine saeptum iter hostis credens extrahere relicum 227 XLIV, 1, 12| Hostis primum admiratio cepit, 228 XLIV, 2, 24| proditor enim ac prope hostis habitus, dum inter se duo 229 XLIV, 2, 28| derectaeque in se prorae hostis adpropinquare aperuissent, 230 XLIV, 3, 33| numquam fatigatos recens hostis adgredi poterat.~ ~34. 231 XLIV, 3, 35| melius et certiore ictu hostis uti audierat. alio spectabat 232 XLIV, 3, 37| prima acie hastatis, si quid hostis moveret, postremo hastatos, 233 XLIV, 3, 37| erat, non eo solum, quod hostis prior aperte pugnam detractans 234 XLIV, 3, 39| illud opponitur: quid, si hostis hac interposita nocte abisset, 235 XLV, 1, 11| quid fieri vellet, quam hostis ex socio factus vi atque 236 XLV, 2, 19| poenas, ad pedes victoris hostis prostratus posuerit. eos 237 XLV, 2, 24| diripiatur, incendatur. hostis Rhodios esse Romani iudicare < 238 XLV, 2, 24| iudicabimus nos vestros hostis, nec quicquam hostile, etiam 239 XLV, 3, 29| quae vel socios, nedum hostis victos terrere possent.