Lib. Cap. Par.

  1       I,    9,  58|             Sex. est Tarquinius qui hostis pro hospite priore nocte
  2      II,    2,   6|     fugatique: Tarquiniensis, novus hostis, non stetit solum, sed etiam
  3      II,    2,  11|         portam Collinam stare donec hostis praetereat; inde se obicere
  4      II,    2,  12|            civis; C. Mucium vocant. Hostis hostem occidere volui, nec
  5      II,    3,  20|             inter spoliandum corpus hostis veruto percussus, cum victor
  6      II,    3,  30|       iussit: ubi ad manum venisset hostis, tum coortos tota vi gladiis
  7      II,    4,  34|          primis Marcius Coriolanus, hostis tribuniciae potestatis, "
  8      II,    5,  45|            animis allaturum. Veiens hostis Etruscique eo magis praepropere
  9      II,    5,  45|          adeo superbe insolenterque hostis eludebat. Frequentes in
 10      II,    5,  46|        Instruitur acies, nec Veiens hostis Etruscaeque legiones detractant.
 11      II,    5,  48|       Etruriamque omnem. Sed Veiens hostis, adsiduus magis quam gravis,
 12      II,    5,  50|      armatorum saepti, quo magis se hostis inferebat, cogebantur breviore
 13      II,    5,  50|      evasisset. Ita superior rursus hostis factus. Fabii caesi ad unum
 14      II,    5,  59|            iam a vallo submoveretur hostis, satis tamen appareret capi
 15      II,    5,  59|         armorumque evasere ut prius hostis desisteret sequi quam Romanus
 16      II,    5,  62|         bellum gessit. Et ibi, quia hostis moenibus se tenebat, vastati
 17     III,    1,   3|           prope in castris obsessus hostis memor populationis esset
 18     III,    1,   6|           Non diutius se in Hernico hostis continuit; pergit inde infestus
 19     III,    2,  16|        servilis ne suus cuique domi hostis esset, cui nec credere nec
 20     III,    2,  16|      ostendente quam quem nocturnus hostis intulerat.~ ~17.
 21     III,    2,  17|      interim, ne Sabini neve Veiens hostis moveretur, circa portas
 22     III,    3,  22|         quia vix arma secum efferre hostis potuit; deletusque exercitus
 23     III,    9,  70|           posset ad suos, priusquam hostis turbatos ordines reficeret
 24      IV,    3,  18|            quod detractasset pugnam hostis, animi accessere; posteroque
 25      IV,    3,  21|         abactae hominum pecorumque; hostis in agris nusquam inventus
 26      IV,    5,  33|            in montes, unde se novus hostis obiecerat, iter fugae esset,
 27      IV,    5,  37|       animorum. Eo ferocior inlatus hostis urgere scutis, micare gladiis.
 28      IV,    5,  39|        viros interclusos opprimeret hostis, tendunt in quemcumque casum.
 29      IV,    6,  46|          simulato metu receperat se hostis ad vallum, spes vana expugnandi
 30       V,    1,   5|        quibus intra muros coercetur hostis; agrum non coluit, et culta
 31       V,    3,  19|         animadvertit, effecitque ne hostis maxime timendus militi esset.
 32       V,    6,  47|           qua fefellerat adscendens hostis citati; et cum in omnes
 33       V,    7,  50|         facit: fana omnia, quoad ea hostis possedisset, restituerentur
 34      VI,    1,   2|            qua intrare ad munimenta hostis posset. Quod ubi animadvertit
 35      VI,    2,   7|          pace populis. Itaque novus hostis veteri adiunctus commovit
 36      VI,    2,   7|             an me an vos ignoratis? hostis est quid aliud quam perpetua
 37      VI,    3,  13|            conlatum pedem et voltum hostis ardore animi micantem ferre
 38      VI,    4,  23|           bello quaerebat. eo magis hostis instare nec iam pro castris
 39      VI,    4,  23|        possumus impetum militum, et hostis, cuius animos cunctando
 40      VI,    4,  24|          concursu concrepuere arma, hostis dolo non metu pedem rettulit.
 41      VI,    4,  24|           ubi vallo appropinquasset hostis, erumperent. Romanus cedentem
 42      VI,    4,  28|             ubicumque esset Latinus hostis, satis scire eum esse quem
 43      VI,    4,  28|         tunc cum effecerint ne quis hostis qui moenia Romana intrasset
 44      VI,    5,  30|            quidem adservato qui eos hostis Latinus pro milite Romano
 45      VI,    5,  31|       Ecetram pergunt. neutra parte hostis obvius [fuit]. populatio
 46      VI,    5,  33|             portarum; et cum anceps hostis et a fronte et a tergo urgeret
 47     VII,    1,   7|        neque ignari auctarum virium hostis suas quoque vires augent.
 48     VII,    2,  10|           scuto in advenientis arma hostis vanum caesim cum ingenti
 49     VII,    2,  14|         adversus montes consisteret hostis, instructo vani terroris
 50     VII,    4,  26|         levans se alis os oculosque hostis rostro et unguibus appetit,
 51     VII,    4,  26|      postquam spoliare corpus caesi hostis tribunus coepit, nec Galli
 52     VII,    4, 29a|       ancipiti Marte gestum Pyrrhus hostis, Pyrrhum Poeni secuti. Quanta
 53     VII,    5,  32|      levibus certaminibus temptandi hostis causa haud ita multos moratus
 54     VII,    5,  32|           novum bellum eos novusque hostis terreret: quidquid ab urbe
 55     VII,    5,  33|      victoria; utrisque tamen novus hostis curam addebat. Pugna indicio
 56     VII,    5,  34|            serva; neque enim moveri hostis, subiectus nobis ad omnes
 57     VII,    5,  35|        relictos hic vos circumvenit hostis: virtute cepistis locum,
 58     VII,    6, 37b|       placuit, dum inclusus paveret hostis, frumentatum per agros militem
 59    VIII,    1,   7|           Manli cuspis super galeam hostis, Maeci trans cervicem equi
 60    VIII,    4,  20|            discedi, ne alio itinere hostis falleret ad urbem incedens,
 61    VIII,    4,  23|            Romanorum cum se non quo hostis vocasset sed quo imperatores
 62    VIII,    5,  25|    aliquanto intra muros iis quibus hostis territabat patiebantur et
 63    VIII,    6,  38|       posita tamquam procul abesset hostis, cum subito advenere Samnitium
 64      IX,    1,   3|             moriendum oblaturus est hostis; sedens bellum conficiet."
 65      IX,    2,   9|            a vobis dicere deceptum? hostis an civis? hosti nihil spopondistis,
 66      IX,    3, 12b|           ire, ne ab tergo instaret hostis, nec manere, ne Luceria
 67      IX,    3,  16|             quam in viam egressurus hostis foret; altera, quibus invitis
 68      IX,    5,  22|           in portis castrorum esset hostis, nihil consulto dictatore
 69      IX,    7,  32|             infensis animis; numero hostis, virtute Romanus superat;
 70       X,    1,   5|             occultum aut repentinum hostis timeret; sed reliquerat
 71       X,    2,  14|       commeatus essent et incertior hostis qua venturum bellum foret,
 72       X,    3,  26|           legio atque in medio, cum hostis undique urgeret, circumventa.
 73       X,    3,  28|           igitur, quo vinci solebat hostis, quam integerrimas vires
 74       X,    3,  28|        carrisque superstans armatus hostis ingenti sonitu equorum rotarumque
 75       X,    4,  35|     audierat, ad finem Lucerinum ei hostis obvius fuit. Ibi ira vires
 76     XXI,    1,  13|          Sagunto exire. Haec victor hostis imperat; haec quamquam sunt
 77     XXI,    2,  16|              velut si iam ad portas hostis esset, ut tot uno tempore
 78     XXI,    2,  19|    Saguntini] crudelius quam Poenus hostis perdidit vos socii prodideritis?
 79     XXI,    3,  25|           ducebatur agmen, apparuit hostis; ubi rursus silvae intratae,
 80     XXI,    3,  29|             ex consiliis coeptisque hostis et ipse conatus caperet,
 81     XXI,    5,  40|           estis; reliquias extremas hostis, non hostem habetis, ac
 82     XXI,    5,  41|        Galliae oram, ad famam huius hostis in terram egressus, praemisso
 83     XXI,    5,  43|           fore; saepe et contemptus hostis cruentum certamen edidit
 84     XXI,    5,  44|           fortiusque pugnaturi quam hostis, quanto maior spes, maior
 85     XXI,    6,  47|          tumultu atque insectatione hostis copias traiceret. Prius
 86     XXI,    6,  48|       pretio tempus terunt, emissus hostis est de manibus; et cum iam
 87     XXI,    6,  56|         absumpsit. Finis insequendi hostis Poenis flumen Trebia fuit,
 88    XXII,    2,  18|          aestate per ludificationem hostis; medicos quoque plus interdum
 89    XXII,    3,  19|            quacumque parte copiarum hostis occurrisset. Cn. Scipio
 90    XXII,    4,  24|            minime quis crederet cum hostis propius esset, tertiam partem
 91    XXII,    4,  24|        palam iretur quia haud dubie hostis breviore via praeventurus
 92    XXII,    5,  32|             omnibus artibus petebat hostis, non veniebant, adeoque
 93    XXII,    6,  38|          sumendi aut petendi et aut hostis feriendi aut civis servandi
 94    XXII,    6,  39|           hic adversarius quam ille hostis maneat; cum illo in acie
 95    XXII,    6,  39|             vocent. Malo te sapiens hostis metuat quam stulti cives
 96    XXII,    6,  49|         muniant ac priusquam victor hostis adveniat praesidiis firment;
 97   XXIII,    1,   5|             imperium maneat; Poenus hostis ne Africae quidem indigenam
 98   XXIII,    6,  47|         evectus, increpans ignaviam hostis, cum magno gaudio et gratulatione
 99    XXIV,    2,  14|          geri res posset. qui caput hostis rettulisset, eum se extemplo
100    XXIV,    3,  18|            prius quam pulsus Italia hostis esset finitum stipendiorum
101    XXIV,    6,  45|            ancipitis animi communis hostis, qui post Cannensem cladem,
102    XXIV,    6,  45|      sentiat, infidus socius, vanus hostis; id ad Faleriorum Pyrrhique
103    XXIV,    6,  48|            subito Carthaginiensibus hostis factus; ad eum centuriones
104     XXV,    1,   6|             nemo superest nisi quem hostis caedendo fessus reliquit?
105     XXV,    1,   6|         emerendi stipendia adempta; hostis denique est datus, cum quo
106     XXV,    1,  7a|          Italiam reportaretur donec hostis in terra Italia esset. comitia
107     XXV,    2,  11|         essent, cum claustra portus hostis haberet, quem ad modum inde
108     XXV,    4,  19|             darentur: se peritum et hostis et regionum brevi operae
109     XXV,    6,  29|          multo amicus fuit quam hic hostis, et illius benefacta etiam
110     XXV,    6,  34|             tertius insuper advenit hostis, duces Poeni adsecuti ab
111     XXV,    6,  37|           fuit; nam etsi propinquus hostis erat, tamen reliquias eum
112    XXVI,    1,   2|          prius inde dimittatur quam hostis ex Italia decesserit et
113    XXVI,    1,   6|        obiecto ab tergo equitatu ne hostis instaret coepit. legionum
114    XXVI,    2,   9|          posuit castra. quo propius hostis accedebat, eo maior caedes
115    XXVI,    2,  10|           donec recessisset a muris hostis. et diei quod reliquum fuit
116    XXVI,    2,  13|         quid speretis habeatis. cum hostis alienigena in Italia esset
117    XXVI,    2,  13|            Italia esset et Hannibal hostis et cuncta bello arderent,
118    XXVI,    2,  13|           contumeliasque quas parat hostis dum liber, dum mei potens
119    XXVI,    3,  17|        paratus confligere acie. sed hostis detractabat pugnam; levia
120    XXVI,    6,  37|            vice pensatae: Philippus hostis tempore haud satis opportuno
121   XXVII,    3,   9|          moriturum ante quam Italia hostis, quippe nunc cum maxime
122   XXVII,    3,  12|   Cannarumque contunderent ferociam hostis: urgere atque instare eum;
123   XXVII,    3,  13|             inquit 'ago quod victor hostis cum tanto pavore incidentibus
124   XXVII,    3,  13|  habuissetis, terga vestra vidisset hostis? signa alicui manipulo aut
125   XXVII,    5,  25|            iunctis commisisset sese hostis, debellari posse.~ ~26.
126   XXVII,    7,  34|       tempora belli postularent aut hostis Hannibal; temperandum acre
127   XXVII,    7,  38|        belli terror duplicatus novi hostis in Italiam adventu et minus
128   XXVII,    7,  38|    recitaret, nullius cum in Italia hostis esset praeter Antiatem Ostiensemque
129   XXVII,    7,  38|          moenia coloniae suae donec hostis in Italia esset.~ Cum omnes
130   XXVII,    7,  40|        moverat ex hibernis ad famam hostis Q. Claudius, qui per urbes
131   XXVII,    7,  41|     descendebat. tum consul ingenio hostis usus, quo minus in tam apertis
132   XXVII,    7,  42|              nunquam Nero vestigiis hostis abstiterat et Q. Fulvium,
133   XXVII,    8,  44|         alia re tutiora quam errore hostis qui ducem inde atque exercitus
134   XXVII,    8,  46|       dilatari castra opus esse, ne hostis adventum alterius consulis
135  XXVIII,    1,   3|           oppidanos incessit ne, si hostis urbem intrasset, sine discrimine
136  XXVIII,    3,  16|       communiverunt, atque inde cum hostis nequiquam subire iniquo
137  XXVIII,    5,  22| relinquerent in quod saevire iratus hostis posset; ferrum ignemque
138  XXVIII,    6,  32|       felicitate perdomita relictus hostis dici posset. proinde dis
139  XXVIII,    8,  41|             nullum in Italia aut is hostis esset ex quo victo nihil
140  XXVIII,    8,  41|           posset. cum vero Hannibal hostis incolumi exercitu quartum
141  XXVIII,    8,  42|           mercede magna fallat. non hostis patrem patruumque tuum armis
142    XXIX,    3,  10|      lapidatum inspectis, quandoque hostis alienigena terrae Italiae
143     XXX,    2,  14|             acciperet et ad penates hostis sui nuptiale sacrum conficeret.
144     XXX,    3, 19a|             metuens etiam ne victor hostis moranti instaret Liguresque
145     XXX,    4,  26|              sed omnia aequare unus hostis Hannibal potest. cautior
146     XXX,    5,  29|         laeto animo audivit, maxime hostis fiducia, quae non de nihilo
147     XXX,    6,  34|           caedendo ad se perveniret hostis, pedem referrent. igitur
148     XXX,    6,  36|          praesentia quam deprimendi hostis causa, Uticam eodem et Octavio
149    XXXI,    5,  42|       instructusque stetit, si quid hostis moveret. Aetoli - iam enim
150    XXXI,    6,  48|             non quia velis sed quia hostis cogat. pugnam ipsam eventumque
151   XXXII,    3,  19|   Lacedaemonius, gravis et adsiduus hostis; horrebant Romana arma;
152  XXXIII,    1,   6|             in qua parte Thessaliae hostis esset quidve pararet misit.
153  XXXIII,    1,   6|          sibi, quoniam praeter spem hostis occurrisset, faciendum esset
154  XXXIII,    1,   6|         castra, aut hi aut illi ubi hostis esset satis compertum habuerunt.
155  XXXIII,    1,   7|     tenuisset, exploratum tamen ubi hostis esset decem turmas equitum
156  XXXIII,    1,   8|            deinde ut adpropinquabat hostis et, praeterquam quod caedebantur
157  XXXIII,    3,  20|   providendo ac praemonendo conatus hostis, causaque libertatis fuerunt
158  XXXIII,    3,  24|             Ti. Sempronium consules hostis fuisset.~ ~25.
159   XXXIV,    2,   9|             aut legis sed quanta si hostis ad portas esset et servabant
160   XXXIV,    3,  32|        oratione tamquam tyrannus et hostis loquere.'~ ~33.
161   XXXIV,    5,  46|            appareret dimicaturos si hostis fines intrasset. consul
162    XXXV,    3,  27|             priusquam in conspectum hostis veniret, Philopoemen necopinantem
163    XXXV,    3,  28|        haberet ab his quaerebat, si hostis eo loco apparvisset, quid
164    XXXV,    5,  46|          Romanorum procul auxilium, hostis Antiochus, cui resistere
165   XXXVI,    3,  17|       adversus vos in pugna praeter hostis esset. illud proponere animo
166   XXXVI,    4,  24|       exaudiretur, haud dubie ratus hostis concursuros. Aetoli pars
167   XXXVI,    4,  29|            est, velut hospitis, non hostis adventu motus Philippus
168   XXXVI,    5,  33|         dies noctesque aut Philippi hostis adventum aut infestiorem
169   XXXVI,    5,  38|      intentus, ne qua transcenderet hostis munimenta. prima luce duabus
170   XXXVI,    5,  43|             omnia ignaros turbatura hostis essent. movit omnis auctor
171   XXXVI,    5,  44|       Polyxenidas, ut appropinquare hostis adlatum est, occasione pugnandi
172  XXXVII,    3,  13|   Polyxenidas Samum petituros ratus hostis, ut se Rhodiae classi coniungerent,
173  XXXVII,    3,  13|      certamine, aut, si detractaret hostis pugnam, quod plurimum intererat
174  XXXVII,    3,  15|              possint agere, quam ut hostis clausos habeant. Eudamus
175  XXXVII,    3,  17|             ab tergo liber relictus hostis in tot propinquas sociorum
176  XXXVII,    4,  23|       audiunt ab Aspendiis ad Sidam hostis esse. tardius navigaverant
177  XXXVII,    4,  23|        triremes erant. et hi adesse hostis ex specula quadam cognoverunt.
178  XXXVII,    4,  24|         vires, contemplatus Eudamus hostis claudas mutilatasque naves
179  XXXVII,    4,  25|          parem. Philippum et Nabim, hostis et bello superatos ab T.
180  XXXVII,    4,  28|       expositis terra marique simul hostis opprimere. quod non vanum
181  XXXVII,    5,  32|             socios, semper infestos hostis, impune eludere. ab hac
182  XXXVII,    5,  37|       facile arceri transitu fossae hostis posset.~ ~38.
183  XXXVII,    5,  38|      crescente certamine pepulerunt hostis centum ex iis occisis, centum
184  XXXVII,    6,  39|        parati erant, si in proelium hostis non exiret. Cn. Domitius
185  XXXVII,    6,  49|           populus Romanus socios et hostis essent, nihil ad ea respondentes
186  XXXVII,    7,  51|         ineuntibus id bellum gravis hostis et suis viribus, et quod
187  XXXVII,    7,  53|             me comparare. Masinissa hostis vobis ante quam socius fuit,
188 XXXVIII,    1,   3|        priusquam paene in conspectu hostis erat, praemeditati. Iam
189 XXXVIII,    1,   8|        populus Romanus amicos atque hostis habeant.~ ~9.
190 XXXVIII,    1,  11|       sinito, neve ulla ope iuvato; hostis eosdem habeto quos populus
191 XXXVIII,    2,  18|          Inde consul, ut qui iam ad hostis perventum cerneret, explorato
192 XXXVIII,    2,  21|          gladios, quorum, cum manum hostis non consereret, nullus usus
193 XXXVIII,    2,  22|          compulsus ab levi armatura hostis trepidet. Praecedere tamen
194 XXXVIII,    2,  23|            protinus ad persequendos hostis mittit, et ipse paulo post
195 XXXVIII,    3,  25|      pabulatores, et undique obvius hostis Gallis erat, ut ne fugam
196 XXXVIII,    3,  27|      fuerant, protinus ad sequendos hostis misit. Per aliquantum spatium
197 XXXVIII,    3,  29|         quicquam, quo aut opera aut hostis arceri posset, praetermissum
198 XXXVIII,    4,  41|          facto primum expulere loco hostis, deinde avertere; fuga inde
199 XXXVIII,    4,  41|             equestri velut procella hostis ad peditum agmen non accessisse.
200 XXXVIII,    5,  45|           duxisti ad eos, quos tibi hostis desumpseras; an per omnes
201 XXXVIII,    5,  45|             deinde quod beluas, non hostis nobis obiecerunt.~ ~46.
202 XXXVIII,    5,  49|         loco alieno cum adortus nos hostis esset, duae simul acies
203   XXXIX,    1,   1|       Liguribus gerebant bellum. is hostis velut natus ad continendam
204   XXXIX,    1,   1|             Thracia et exercitatior hostis magna clade eos castigavit.
205   XXXIX,    1,   1|          angusta, infesta insidiis; hostis levis et velox et repentinus,
206   XXXIX,    1,   2|  praecipitantes fugerunt, qua sequi hostis non posset. ita trans Appenninum
207   XXXIX,    3,  31|        aliter moveri loco non posse hostis cerneret, cuneo institit
208      XL,    1,  15|        patre non inutilis fui, idem hostis illis acerrimus ero. nec
209      XL,    3,  27|             non audeant, Ligustinus hostis vallum Romanum subit, obsidet
210      XL,    3,  33|            nec usquam confertos eos hostis circumvenit. tamen ad duodecim
211     XLI,    1,   2|          alios incertum fecerat, an hostis intra vallum esset. una
212    XLII,    1,   7|            tribus simul partibus in hostis, quanto maximo possent tumultu,
213    XLII,    2,  18|             accessere, quo maturius hostis Perseus iudicaretur, quippe
214    XLII,    4,  54|         eruptionemque repentinam in hostis faciunt; quae cum irae magis
215    XLII,    5,  58|          numquam ante horam quartam hostis apparuerat; tum solis ortus
216    XLII,    5,  59|            gravis ab tergo instaret hostis, Thessalorum equitatus, <
217    XLII,    5,  60|            erat, ne extemplo castra hostis adgrederetur. Eumenes <consuli>
218    XLII,    5,  64|           extrema ab tergo carpenda hostis. breve certamen levis armaturae
219    XLIV,    1,   4|         superioribus locis instaret hostis, poterat; nec aliud restabat
220    XLIV,    1,   5|           ipsos, cum ab nulla parte hostis terruisset, locorum asperitas
221    XLIV,    1,   5|           meliore cum spe, quod nec hostis usquam apparebat et mari
222    XLIV,    1,   6|      Lavanti regi dicitur nuntiatum hostis adesse. quo nuntio cum pavidus
223    XLIV,    1,   6|             Dium per medios evadere hostis; quod, nisi di mentem regi
224    XLIV,    1,   7|            in stultitia et segnitia hostis, remisso nuntio ad Sp. Lucretium
225    XLIV,    1,   7|          foret - adeo sine ulla ope hostis, quae adgravaret, cum ipsa
226    XLIV,    1,   8|            hoc flumine saeptum iter hostis credens extrahere relicum
227    XLIV,    1,  12|                                     Hostis primum admiratio cepit,
228    XLIV,    2,  24|              proditor enim ac prope hostis habitus, dum inter se duo
229    XLIV,    2,  28|            derectaeque in se prorae hostis adpropinquare aperuissent,
230    XLIV,    3,  33|            numquam fatigatos recens hostis adgredi poterat.~ ~34.
231    XLIV,    3,  35|             melius et certiore ictu hostis uti audierat. alio spectabat
232    XLIV,    3,  37|        prima acie hastatis, si quid hostis moveret, postremo hastatos,
233    XLIV,    3,  37|            erat, non eo solum, quod hostis prior aperte pugnam detractans
234    XLIV,    3,  39|           illud opponitur: quid, si hostis hac interposita nocte abisset,
235     XLV,    1,  11|             quid fieri vellet, quam hostis ex socio factus vi atque
236     XLV,    2,  19|           poenas, ad pedes victoris hostis prostratus posuerit. eos
237     XLV,    2,  24|             diripiatur, incendatur. hostis Rhodios esse Romani iudicare <
238     XLV,    2,  24|             iudicabimus nos vestros hostis, nec quicquam hostile, etiam
239     XLV,    3,  29|              quae vel socios, nedum hostis victos terrere possent.
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License