Lib. Cap. Par.

1  XXXVII,    5,  36|         nihil aequi in consilio impetrare se censebat, privatim -
2  XXXVII,    6,  45|  errorem regis, pacem veniamque impetrare a victoribus possimus. maximo
3   XXXIX,    2,  28|         a quibus nihil aequi me impetrare iam diu animadverto. civitates
4      XL,    1,  15| adulescentiae, te errori veniam impetrare meo. ubi praesidium esse
5   XLIII,    2,  16|  querendo veteres publicani cum impetrare nequissent ab senatu, ut
6   XLIII,    2,  23|      praesidii esset, nec tamen impetrare ab animo posset, ut inpensam