Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   2|      conciliaret nec sub eodem iure solum sed etiam nomine omnes essent,
  2       I,    1,   2|      Etruria erat ut iam non terras solum sed mare etiam per totam
  3       I,    3,  15|             appellavit non in bello solum sed etiam in pace habuit.~ ~
  4       I,    5,  22|       patres auctores acti. Hic non solum proximo regi dissimilis
  5       I,    5,  31|         curatum id sacrum esse, nec solum nullam ei oblatam caelestium
  6       I,    6,  32|         proderentur, nec gererentur solum sed etiam indicerentur bella
  7       I,    6,  33|          hostium esset. Id non muro solum sed etiam ob commoditatem
  8       I,    7,  35|             Tatium non ex peregrino solum sed etiam ex hoste regem
  9       I,    9,  56|        Etruria accitis, non pecunia solum ad id publica est usus sed
 10      II,    1,   2|             genus, regium nomen non solum in civitate sed etiam in
 11      II,    1,   2|            nomen. Res tuas tibi non solum reddent cives tui auctore
 12      II,    2,   6|      incensus Tarquinius non dolore solum tantae ad inritum cadentis
 13      II,    2,   6|            novus hostis, non stetit solum, sed etiam ab sua parte
 14      II,    2,   8|             Latae deinde leges, non solum quae regni suspicione consulem
 15      II,    2,  11|        agrum reddidit ut non cetera solum ex agris sed pecus quoque
 16      II,    2,  13|             regem Etruscum non tuta solum sed honorata etiam virtus
 17      II,    3,  27|          alteram causam non collega solum praeceps erat sed omnis
 18     III,    1,   7|             etiam, non misericordia solum, moti si nec obstitissent
 19     III,    1,   8|        satis valida civitate ut non solum arcere bellum sed ultro
 20     III,    2,  13|         Iudicii die cum excusaretur solum vertisse exsilii causa,
 21     III,    2,  17|         videtur? Tantum hostium non solum intra muros est sed in arce
 22     III,    5,  36| multiplicatusque terror non infimis solum sed primoribus patrum, ratis
 23     III,    6,  38|           futurus videtur. Nec ipsi solum desponderant animos, sed
 24     III,    6,  38|           dilectui fore. Non nuntii solum sed per urbem agrestium
 25     III,    6,  40|       volgatam, vanaque non nuntios solum sed Tusculanorum etiam legatos
 26     III,    6,  44|             expulerat, ut non finis solum idem decemviris qui regibus
 27     III,    6,  47|         homines coepit et non orare solum precariam opem, sed pro
 28     III,    7,  49|        iubet. Iam circa Icilium non solum multitudo sed duces quoque
 29     III,    8,  58|        Collegae eorum exsilii causa solum verterunt; bona publicata
 30      IV,    2,  13|          quae consulem non auctorem solum desideraret sed etiam vindicem,
 31      IV,    2,  13|       haberent. Opus esse non forti solum viro sed etiam libero exsolutoque
 32      IV,    4, 23b|      Fidenas captas, non Veientibus solum exterritis metu similis
 33      IV,    5,  37|       magistratum occepere. Iam non solum qui ad id missi erant rettulerant
 34       V,    1,   4|      exercitum noluerunt, non utile solum sed etiam necessarium fuerit,
 35       V,    1,   4|         quam orationem non apud vos solum sed etiam in castris si
 36       V,    1,   5|      dubitet illos non a cupiditate solum ulciscendi sed etiam necessitate
 37       V,    1,   6|      insuescere militem nostrum non solum parata victoria frui, sed
 38       V,    6,  42|       clades oreretur, non mentibus solum concipere sed ne auribus
 39       V,    6,  46|             crescebant. Nec Romanis solum eo convenientibus ex agris
 40       V,    6,  47|             evasere ut non custodes solum fallerent, sed ne canes
 41       V,    6,  47|          donatusque non ab tribunis solum militum sed consensu etiam
 42       V,    6,  48|         postremo spe quoque iam non solum cibo deficiente et cum stationes
 43       V,    6, 49a|           et coniuges et liberos et solum patriae deforme belli malis
 44       V,    7,  54|     transmigremus? Adeo nihil tenet solum patriae nec haec terra quam
 45      VI,    1,   2|       appareretque omnibus non odio solum apud hostes sed contemptu
 46      VI,    1,   2|          hostem; itaque non aperuit solum incendio viam sed flammis
 47      VI,    2,  10|     recipienda laboris fore, non eo solum quod tota hostium erat sed
 48      VI,    2,  11|             M. Furio, aegre ferebat solum eum in magistratibus, solum
 49      VI,    2,  11|         solum eum in magistratibus, solum apud exercitus esse; tantum
 50      VI,    3,  20|         cupiditas regni non ingrata solum sed invisa etiam reddiderit:
 51      VI,    4,  21|    consiliis pacis. neque in senatu solum per eos legatio impedita
 52      VI,    5,  34|       summiserant animos non infimi solum sed principes etiam plebis,
 53      VI,    5,  41|       propria sunt auspicia, ut non solum quos populus creat patricios
 54     VII,    1,   5|       ferrum ante oculos micare, se solum inermem, illum praevalidum
 55     VII,    3,  18|            erat. Fidei iam suae non solum virtutis ducebant esse,
 56     VII,    3,  18|      relinquendumque non campum iam solum sed etiam urbem captam atque
 57     VII,    4,  26|          Dictu mirabile, tenuit non solum ales captam semel sedem
 58     VII,    5,  31|         ferociter responsum, ut non solum gesturos se esse dicerent
 59     VII,    5,  33|            Quem terrorem non pugnae solum eventu sed nocturna profectione
 60     VII,    5, 37a|        contione P. Deci non coeptas solum ante sed cumulatas nova
 61     VII,    6,  40|      patribus quoque ferox esse non solum plebi. Quod meum factum
 62    VIII,    1,   4|             Sidicinis non Romanorum solum sed Samnitium quoque dicto
 63    VIII,    1,   4|         haec ferociter non suadenti solum sed pollicenti clamore et
 64    VIII,    2, 13a|      conversa Camillus non compulit solum eos intra moenia sed eodem
 65    VIII,    4,  19|      Vitruvius Vaccus, vir non domi solum sed etiam Romae clarus;
 66    VIII,    5,  29|        milite suo, ut non in castra solum refugerent hostes sed iam
 67    VIII,    5,  33|           cum eventu pugnasset, non solum in praesentia moderatum
 68      IX,    1,   3|        gravis annis non militaribus solum sed civilibus quoque abscesserat
 69      IX,    1,   6|            victoriam non praeclaram solum sed etiam perpetuam; cepisse
 70      IX,    2,  7b|           civitas esse; nec ducibus solum atque auctoribus sponsoribusque
 71      IX,    2,  10|             tum auctor, nec ceteros solum sed tribunos etiam plebei,
 72      IX,    2, 12a|             evenerunt non in animis solum sed prope in oculis esse;
 73      IX,    3,  16|            bellica laude, non animi solum vigore sed etiam corporis
 74      IX,    4,  18|            hercule reges non liberi solum impedimentis omnibus sed
 75      IX,    4,  18|      habuissent, multis casibus non solum obnoxium sed etiam offerentem
 76      IX,    7,  34|           antiquissimum sollemne et solum ab ipso, cui fit, institutum
 77      IX,    7,  34|           censor creari non possis, solum censuram gerere nunc patiar."
 78      IX,    8,  38|             quoque eum, non publica solum auctoritate moverent ut
 79       X,    2,  11|       tectis, cum passim non villae solum sed frequentes quoque vici
 80       X,    2,  12|          praedae undique actae. Nec solum modo vastum hosti relictum
 81       X,    3,  23|            a pollutis, nec matronis solum sed omnis ordinis feminis,
 82       X,    4,  35|             consulem M. Atilium vel solum, si nemo alius sequatur,
 83       X,    4,  36|           redire iubent. Non virtus solum consulis sed fors etiam
 84       X,    4,  36|       Luceria redeuntem nec praedam solum amittunt sed ipsi longo
 85       X,    5,  45|             Nec populo Romano magna solum sed peropportuna etiam ea
 86     XXI,    1,  10|           ac detestor; nec dedendum solum id piaculum rupti foederis,
 87     XXI,    2,  21|             forent, seque non ducem solum sed etiam causam esse belli,
 88     XXI,    2,  21|           enim hae gentes non pacis solum sed etiam victoriae bonis
 89     XXI,    3,  28|           beluae audacter velut per solum ingrederentur. Altera ratis
 90     XXI,    4,  37|       modicis clivos ut non iumenta solum sed elephanti etiam deduci
 91     XXI,    5,  39|          iunxissetque sibi non metu solum sed etiam voluntate Gallos
 92     XXI,    5,  41|            vos ego, milites, non eo solum animo quo adversus alios
 93     XXI,    5,  41|     protegere putet; nec domesticas solum agitet curas sed identidem
 94     XXI,    6,  55|         tamen animis, si cum pedite solum foret pugnatum; sed et Baliares
 95     XXI,    7,  59|          fuit ut non acie vincerent solum sed pulsos hostes in castra
 96     XXI,    7,  63|        aliter quam si exsilii causa solum vertisset. Magis pro maiestate
 97    XXII,    2,   9|             avertit iter, non copia solum omnis generis frugum abundantem
 98    XXII,    4,  25|          esse negat, non praesentem solum dictatorem obstitisse rei
 99    XXII,    4,  25|             fuerat, loco non humili solum sed etiam sordido ortus.
100    XXII,    4,  27|  imperiumque esse, ut par hosti non solum consilio sed viribus etiam
101    XXII,    6,  40|          consulum mire gaudere. Non solum enim nihil ex raptis in
102    XXII,    6,  43|            in dies non apud milites solum mixtos ex conluvione omnium
103    XXII,    8,  61|       consciverint, ceteri non foro solum omni deinde vita sed prope
104   XXIII,    1,   6|          ait, quo Campani non agrum solum ab Romanis quondam per iniuriam
105   XXIII,    1,   8|       adfero, pater, quo non veniam solum peccati, quod defecimus
106   XXIII,    3,  22|    Carvilius cum longa oratione non solum inopiam sed paucitatem etiam
107   XXIII,    5,  35|            festum esse; non senatum solum omnem ibi futurum sed castra
108   XXIII,    6,  42|           timeremus. At hercule non solum incolumi et victore sed
109   XXIII,    6,  46|          crescerent animi, non duce solum adhortante sed Nolanis etiam
110    XXIV,    2,  14|            auctorem eis non se fore solum sed consulem M. Marcellum,
111    XXIV,    4,  21|        ceterum praevenerat non fama solum, qua nihil in talibus rebus
112    XXIV,    4,  24|    Syracusas confluebat nec Epicydi solum spem novandarum rerum sed
113    XXIV,    4,  33|      oppressi foediorem non exsilio solum sed etiam morte servitutem
114    XXIV,    4,  34|    libramento plumbum recelleret ad solum, suspensa prora navem in
115    XXIV,    4,  34|             ita proclive est ut non solum missa tormento sed etiam
116    XXIV,    5,  39|           coacervanturque non caede solum sed etiam fuga, cum super
117    XXIV,    6,  42|          potuerint; nam non milites solum sed elephanti etiam usque
118     XXV,    1,   6|             nihil obici potest, non solum a patria procul Italiaque
119     XXV,    4,  19|     postquam is non pro vetere fama solum sed etiam metu futuri dedecoris,
120     XXV,    6,  30|           adgreditur ita ut non eos solum qui Achradinam tenebant
121    XXVI,    1,   3|        alios imperatores. qui autem solum se restantem prodesse rei
122    XXVI,    2,   9|            mulierum non ex privatis solum domibus exaudiebatur, sed
123    XXVI,    4,  24|         tenus ab Aetolia incipienti solum tectaque et muri cum agris
124    XXVI,    7,  44|            e castris non averterunt solum in fugam hostes, sed adeo
125    XXVI,    8,  46|            intenti omnium non animi solum fuere sed etiam oculi auresque
126    XXVI,    8,  48|    gratesque egit, qui se non urbis solum opulentissimae omnium in
127    XXVI,    8,  48|         obstringere periurio non se solum suumque caput, sed signa
128   XXVII,    3,  12|   oppugnandam. imperata non impigre solum sed etiam avide exsecuti
129   XXVII,    4, 15b|           onerarias quoque, non eas solum quae remis agerentur, ut
130   XXVII,    4,  18|       praebet ingerere, non milites solum, sed etiam turba calonum
131   XXVII,    5,  21|         rerum suarum ut non rogatio solum de imperio eius abrogando
132   XXVII,    7,  39|             iniecturum. non ipse se solum ea oppugnatione impediit,
133   XXVII,    7,  39|  continuerat, quippe reputantem non solum quam lenta urbium oppugnatio
134  XXVIII,    1,   1|          sunt, inclusae - tamen non solum nuntios sed etiam famam
135  XXVIII,    2,   5|       depopulabantur; nec Acarnanes solum Boeotique et qui Euboeam
136  XXVIII,    4,  19|    munientibus gerunt. non libertas solum agebatur, quae virorum fortium
137  XXVIII,    5,  26|           fecit quod magis habituri solum imperatorem quam ipsi futuri
138  XXVIII,    5,  27|        invisa esset mea; sic me non solum adversus socios gesseram
139  XXVIII,    5,  27|             mortis meae non accepta solum sed etiam exspectata est.
140  XXVIII,    8,  40|             ut mihi iam vivendo non solum rebus gerendis fesso, si
141  XXVIII,    8,  42|       transcendit, quem tu, qui non solum Carthaginem sed omnem Africam
142  XXVIII,    8,  42|             id tua non rei publicae solum causa - iter datum victo
143  XXVIII,    8,  43|            Fabi, laudes non adsequi solum velle sed - bona venia tua
144  XXVIII,    8,  43|      traicerem, ut meam quoque, non solum rei publicae et exercitus
145    XXIX,    4,  17|     dicionem appareat non voluntate solum sed ope etiam ac virtute
146    XXIX,    4,  18|       quanta caerimonia non vestros solum colatis deos sed etiam externos
147    XXIX,    4,  18|         piaculi commiserunt non suo solum sanguine sed etiam publica
148    XXIX,    5,  26|         erant; ceterum non eo bello solum - nec id mirum; praedatum
149    XXIX,    6, 36a|     frumenti advexit; horreaque non solum ea quae iam facta erant
150     XXX,    2,  11|         pugnae, postremo non pediti solum cedere sed ne equitem quidem
151     XXX,    2,  13|        quaereret qui non societatem solum abnuisset Romanam sed ultro
152     XXX,    2,  15|             haec audienti non rubor solum suffusus sed lacrimae etiam
153     XXX,    3,  16|           Carthaginienses non brevi solum sed prope vano gaudio ab
154     XXX,    4,  22|           transgressum, nec Romanis solum sed ante etiam Saguntinis
155     XXX,    4,  26|             quo clivus Publicius ad solum exustus est, et aquarum
156     XXX,    5,  30|           dimicaremus nec in Italia solum nobis bellum, vobis in Africa
157     XXX,    5,  30|            mentem darent di, non ea solum quae evenissent sed etiam
158    XXXI,    3,  22|       Chalcide naves, quae non mare solum infestum sed etiam omnes
159    XXXI,    3,  24|            est, dirutaque non tecta solum sed etiam sepulcra, nec
160    XXXI,    5,  43|         incepto forti, non prospero solum eventu. minuit deinde ei
161   XXXII,    1,   4|           appellati. Nec altitudine solum tuta urbs sed quod saxo
162   XXXII,    3,  19|            futurum cernebant. Neque solum quid in senatu quisque civitatis
163   XXXII,    4,  29|     laniaverant, Romae non in urbem solum sed in Capitolium penetraverat
164  XXXIII,    1,   9|        acies simul conclamavere nec solum qui pugnabant sed subsidia
165  XXXIII,    4,  32|         esset. alii alia non taciti solum opinabantur sed sermonibus
166  XXXIII,    4,  35| percunctatus si consilium non utile solum sed etiam salutare admittere
167  XXXIII,    5,  43|             Quinctio, suspectis non solum Antiocho et Aetolis sed
168   XXXIV,    1,   5|            Porcius, non auctoritate solum, quae tacita satis momenti
169   XXXIV,    1,   5|             M. Catonem oratorem non solum gravem sed interdum etiam
170   XXXIV,    1,   7|         permittemus, nec id ut vivi solum habeant [tantum] insigne
171   XXXIV,    3,  32|        hoste nostro, non societatem solum sed, si diis placet, adfinitatem
172   XXXIV,    3,  34|             nihil iam praeter nudum solum ager hostium habet: ad hoc
173   XXXIV,    5,  48|        tyrannum reliquisse non suae solum patriae gravem sed omnibus
174   XXXIV,    5,  51|             deductis non a Chalcide solum sed etiam ab Oreo atque
175   XXXIV,    6,  61|        haesitabat quod cum Barcinae solum factionis hominibus conlocutum
176    XXXV,    2,  12|            reges mittendos, qui non solum temptarent animos eorum
177    XXXV,    2,  13|     quamcumque fortunam subire quam solum aut imperium pati Antiochi
178    XXXV,    3,  25|            pateretur et non Gytheum solum sed praesidium quoque missum
179   XXXVI,    2,  11|       multis emptus donis, non ipse solum gentem regi conciliabat,
180   XXXVI,    4,  29|          atque inde dimissis aliis, solum retentum, ipsum quidem de
181   XXXVI,    5,  34|            signa hostium vidit, non solum urbes sed tot iam gentes,
182   XXXVI,    5,  35|            posuerunt. non responsum solum benigne regis legatis est,
183  XXXVII,    2,   6|             Athenienses non Romanis solum, ut pacem bello praeferrent,
184  XXXVII,    3,  16|    periculum esset. ita non milites solum sed etiam navalis socios,
185  XXXVII,    3,  16|           pugna fuit, neque milites solum aliquot, sed L. Apustius
186  XXXVII,    4,  20|      improviso invadit. non homines solum sed equi etiam territi,
187  XXXVII,    5,  31|     consilio iussit. non enim tueri solum Lysimachiam a primo impetu
188  XXXVII,    5,  36|            in Asiam transitu et non solum frenis, sed etiam iugo accepto
189  XXXVII,    5,  37|        reducerent, misit. non animo solum patrio gratum munus, sed
190  XXXVII,    6,  47|         Gallia Romam rediit. is non solum ex facto absente se senatus
191  XXXVII,    7,  50|       ducere secum; nec cum Aetolis solum bellum gerere, sed etiam
192  XXXVII,    7,  53|           eorum futura sunt, ut non solum nihil, quod contra me sit,
193  XXXVII,    7,  53|    providendum vobis erit, neve non solum inaequaliter alios nimium
194  XXXVII,    7,  53|     vobiscum stetit, non in patrium solum regnum restituistis, sed
195 XXXVIII,    1,   6|            erant Aetoli non ab eius solum noctis incepto recessere,
196 XXXVIII,    1,   7|      noctesque in opere essent, non solum sub terra fodientes sed
197 XXXVIII,    1,   7|           altitudinem, quantae esse solum infimum cuniculi poterat,
198 XXXVIII,    1,   7|        flando accenderunt. Inde non solum magna vis fumi sed acrior
199 XXXVIII,    2,  12|                   Eadem non aestate solum, sed etiam iisdem prope
200 XXXVIII,    2,  17|           legionibus legiones eorum solum experti sumus, sed vir unus
201 XXXVIII,    3,  29|         adsueti traicere non capita solum hostium vulnerabant, sed
202 XXXVIII,    5,  47|       gestarum hoc dederunt, ut non solum silentio comprobarent honorem
203 XXXVIII,    6,  56|          scriptores rerum discrepat solum, sed orationes quoque, si
204 XXXVIII,    6,  58|           famam auxissent non bello solum, sed quod Romanae temperantiae
205   XXXIX,    1,  15|         contioni, Quirites, tam non solum apta sed etiam necessaria
206   XXXIX,    1,  15|         multis locis esse, non fama solum accepisse vos sed crepitibus
207   XXXIX,    1,  15|              non misereat vos eorum solum, sed etiam pudeat. hoc sacramento
208   XXXIX,    1,  19|           custodia adservarent, non solum ne effugeret, sed ne mortis
209   XXXIX,    4,  40|          aliis et in alios: nam non solum accusando sed etiam causam
210   XXXIX,    4, 41a|           ad deiciendum honore, non solum ut ipsi potius adipiscerentur,
211   XXXIX,    5,  47|          complecti - nec enim multa solum, sed etiam pleraque oppido
212   XXXIX,    5,  52|        voluntarium non sibimet ipse solum sed etiam funeri suo exsilium
213      XL,    1,  11|             est statim non ab aliis solum sed etiam a te, pater, cupiditatis
214      XL,    1,  12|       reliqui habeam. circumventum, solum, inopem invidia gratiae
215      XL,    1,  12|          idem non Romanorum gratiam solum, sed Macedonum iudicia ac
216      XL,    2,  21|         belli esset futura. sed non solum parendum patri [tutum],
217      XL,    4,  56|             a patruo tuo forti, non solum fideli, tutela eius custoditum
218      XL,    4,  58|             viderentur corpora, nec solum milites sed etiam principes
219    XLII,    3,  42|          sunt, per legatos meos non solum indicata sed etiam excusata
220    XLII,    5,  63|        voluntates hominum. non enim solum qui partis Macedonum erant,
221   XLIII,    1,   2|        esset, excusati exilii causa solum vertisse. Furius Praeneste,
222   XLIII,    2,  18|            recens domuisset bellum, solum infestum esse Macedoniae
223    XLIV,    3,  31|            belli caput erat, non eo solum, quod Gentius eam sibi ceperat
224    XLIV,    3,  37|       prompta defensio erat, non eo solum, quod hostis prior aperte
225     XLV,    1,   6|           fugaeque consilium capere solum prope relictum coegerunt;
226     XLV,    2,  19|           pro rege habeat? neque eo solum, quia tantas praesentes
227     XLV,    3,  26|      castellis sese deducturum. non solum liberos, sed etiam inmunes
228     XLV,    3,  35|         Graeciae; nam ii quoque non solum praesentes exciti erant,
229     XLV,    4,  39|    fraudaturi? dis quoque enim, non solum hominibus, debetur triumphus.