Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  12|            rem Romanam iniquo loco ad prima signa animo atque audacia
  2       I,    3,  12|          iussus avibus hic in Palatio prima urbi fundamenta ieci. Arcem
  3       I,    3,  16|         Quirites, parens urbis huius, prima hodierna luce caelo repente
  4       I,    5,  24|        populus Albanus. Ut illa palam prima postrema ex illis tabulis
  5       I,    8,  43|     quadragenas seniorum ac iuniorum; prima classis omnes appellati;
  6       I,    8,  44|            centuriis, in campo Martio prima luce adessent. Ibi instructum
  7       I,    8,  45|             fani Dianae Sabinusque ut prima apta dies sacrificio visa
  8       I,    8,  48|       evocavit virum e curia regemque prima appellavit. A quo facessere
  9       I,    9,  50|          velit. Conveniunt frequentes prima luce: ipse Tarquinius diem
 10       I,    9,  51|              si vera deferantur, quin prima luce, ubi ventum in concilium
 11      II,    1,   2|         aliquid libertati, cuius tunc prima erat cura, officeret. Ac
 12      II,    2,  12|              hac via grassaremur. Mea prima sors fuit; ceteri ut cuiusque
 13      II,    3,  19|        Romanum excessit. In Postumium prima in acie suos adhortantem
 14      II,    3,  20|          Tarquinium ostentantem se in prima exsulum acie, domestica
 15      II,    3,  25|             quieti datum. Postero die prima luce Volsci fossis repletis
 16      II,    5,  47|               insignem armis invadit. Prima excepta a circumstantibus
 17      II,    5,  56|             Haud parva res sub titulo prima specie minime atroci ferebatur,
 18      II,    5,  59|            pronuntiari cum iussisset, prima luce classico signum profectionis
 19     III,    2,  18|      conscribitur, arma dantur. Romam prima luce venientes procul speciem
 20     III,    4,  28|            consule ad lucem est. Luce prima iam circumvallati ab dictatore
 21     III,    6,  46|            sumpto profectus Verginius prima vigilia erat, cum postero
 22     III,    6,  47|                            At in urbe prima luce cum civitas in foro
 23     III,    7,  54|           estis; ibi felici loco, ubi prima initia incohastis libertatis
 24     III,    9,  69|            omnes iuniores postero die prima luce in campo Martio adessent;
 25      IV,    1,   2|              iniquiora postulando cum prima impetrasset futuram, primo
 26      IV,    3,  20|             prope Romuli spolia quae, prima opima appellata, sola ea
 27      IV,    3,  22|                   Dictator omnes luce prima extra portam Collinam adesse
 28      IV,    5,  41|           intercluderetur consulem in prima acie pugnantem, adhortantem,
 29      IV,    6,  60|           crederent. Consilium specie prima melius fuisse quam usu appariturum.
 30       V,    4,  26|            castris multa nocte motis, prima luce aliquanto superioribus
 31       V,    4,  28|         exercitumque occisum. Qui ubi prima lux metum insidiarum effuse
 32       V,    6,  43|             facere in arcem statuunt. Prima luce signo dato multitudo
 33       V,    6,  44|             haec omnia Galliam fieri, prima vigilia capite arma frequentes,
 34      VI,    3,  12|              sicut edictum erat, luce prima capientes processit. 'nostra
 35      VI,    3,  13|             non potuit. impulsa frons prima et trepidatio subsidiis
 36      VI,    4,  23|             veniam etiam petere ne in prima acie esset. quae senis munia
 37      VI,    4,  24|              aetate venerabilis inter prima signa ubi plurimus labor
 38     VII,    1,   2|        principia rerum ludorum quoque prima origo ponenda visa est,
 39     VII,    2,  12|            praesidiis firmati. Et ubi prima lux mediocrem multitudinem
 40     VII,    2,  15|          proelium et ire armatum ante prima signa; ecquis sequeretur
 41     VII,    2, 17a|     Tarquiniensesque alterum consulem prima pugna fuderunt. Inde terror
 42     VII,    4,  24|          volnere alligato revectus ad prima signa "quid stas, miles?"
 43     VII,    4,  28|           quam hostium animi inventi; prima itaque acie debellatum est.
 44     VII,    5,  33|            equitibus immissis turbare prima signa hostium conatur. Quos
 45     VII,    5,  33|               cum quaereretur quaenam prima causa tam obstinatos movisset
 46    VIII,    1,   3|              constat; quod bellum, si prima satis prospera fuissent,
 47    VIII,    2,  8b|            vexillarium unum habebat]. prima acies hastati erant, manipuli
 48    VIII,    2,  8b|            gererent, vocabantur. haec prima frons in acie florem iuvenum
 49    VIII,    2,  8b|             prospere esset pugnatum a prima acie ad triarios se sensim
 50    VIII,    2,  11|           coeptum; et, cum iam portis prima signa et pars agminis esset
 51    VIII,    6, 37b|             arma omnibus locis esset, prima luce nec auctor nec causa
 52      IX,    4,  19|                ne ille saepe, etiamsi prima prospere evenissent, Persas
 53      IX,    5,  24|              capta erat, cum consules prima luce advenere et quos reliquos
 54      IX,    6,  31|               agmen; ceterum postquam prima signa planitiem summam ceperunt
 55      IX,    7,  32|               secunda acies Romana ad prima signa, integri fessis, successerunt,
 56      IX,    7,  32|            recentibus subsidiis fulta prima acies fuit, ante signa circaque
 57      IX,    7,  32|           quia et ex hostium exercitu prima tota acies deleta uno proelio
 58      IX,    7,  36|          consuli essent, impedimentis prima vigilia praemissis, legionibus
 59      IX,    7,  36|          adsequitur. Postero die luce prima iuga Ciminii montis tenebat;
 60      IX,    7,  37|              aut nocte aut certe luce prima castra hostium invasuros.
 61      IX,    8,  39| propugnatoribus signa, fit ex secunda prima acies. Ab ultimis deinde
 62      IX,    8,  45|          rerum vertit, est audita, ut prima vigilia diversi e castris
 63      IX,    8,  45|            Palatis hostibus per agros prima luce Romani signis prolatis
 64       X,    1,   5|         utique, modicum erat spatium. Prima incedebant signa legionum,
 65       X,    2,  14|            animus nec sustinere frons prima tam longum certamen increscentemque
 66       X,    2,  18|             Romanae legiones secutae, prima et quarta, et sociorum duodecim
 67       X,    2,  19|              discrimine, ita ut inter prima signa manibus ad caelum
 68       X,    3,  20|          rapiunt. Revocata eo tumultu prima signa Samnitium proeliumque
 69       X,    4,  34|           urbes conscisse fugam; suos prima vigilia profectos; credere
 70       X,    4,  35|              Samnitem credentibus aut prima luce cum victoribus conserendas
 71       X,    5,  40|         imperavit uti pullarios inter prima signa constituerent. Promovent
 72       X,    5,  41|               errorem clamitans inter prima signa ita ut vox etiam ad
 73       X,    5,  43|        consule ad Cominium gesta res. Prima luce ad moenia omnibus copiis
 74       X,    5,  43|           Scaevam legatum cum legione prima et decem cohortibus alariis
 75       X,    5,  43|               timendoque lucem egere. Prima luce incerti quam in partem
 76     XXI,    1,   5|              super ripam positis, cum prima quies silentiumque ab hostibus
 77     XXI,    3,  27|             Bomilcaris filium vigilia prima noctis cum parte copiarum,
 78     XXI,    4, 32b|            quemque dilabi tecta, luce prima subiit tumulos, ut ex aperto
 79     XXI,    4,  33|                                       Prima deinde luce castra mota
 80     XXI,    4,  35|               nive oppleta cum signis prima luce motis segniter agmen
 81     XXI,    6,  54|              cum quibus ad me vigilia prima venias; nunc corpora curare
 82     XXI,    6,  54|            peditibus dimisso Hannibal prima luce Numidas equites transgressos
 83     XXI,    7,  58|          quies militi data est; et ad prima ac dubia signa veris profectus
 84    XXII,    1,   6|            ubi locus fugae deest, per prima vada paludis in aquam progressi,
 85    XXII,    2,  18|               munimentis tenuit. Luce prima sub iugo montis proelium
 86    XXII,    4,  27|                inter [se] dividerent. Prima et quarta Minucio, secunda
 87    XXII,    4,  28|                Ager omnis medius erat prima specie inutilis insidiatori,
 88    XXII,    4,  28|              detegeret, missis paucis prima luce ad capiendum quem ante
 89    XXII,    4,  28|            utrimque viribus certatur. Prima levis armatura Romanorum,
 90    XXII,    4,  29|           ingenii esse. Nobis quoniam prima animi ingeniique negata
 91    XXII,    6,  45|               levium armorum auxiliis prima acies facta. Consules cornua
 92    XXII,    6,  46|                         Hannibal luce prima Baliaribus levique alia
 93    XXII,    7,  53|             Fabius Maximus de legione prima, cuius pater priore anno
 94   XXIII,    1,  10|         frequens datus Hannibali; ubi prima eius oratio perblanda ac
 95   XXIII,    2,  16|       ministeria discursu trepidat ad prima signa succeditque ad muros
 96   XXIII,    5,  35|         signum possent, vigilia ferme prima tolli iussit signa, silentique
 97   XXIII,    6,  44|       receperunt sese; tamen Poenorum prima eruptione perculsi ceciderunt
 98    XXIV,    4,  22|                                  Luce prima populus omnis, armatus inermisque,
 99    XXIV,    4,  22|           potestate. postero die luce prima patefactis Insulae portis
100    XXIV,    4,  30|             et Epicydes non tam tutum prima specie quam unum spe undique
101    XXIV,    4,  30|              obviam agmini procedunt. prima forte signa sescentorum
102    XXIV,    4,  31|            praetores citatis equis ad prima signa perrexerunt. qui mos
103     XXV,    2,  7b|        itineris factus profugit. luce prima volgata per urbem fuga est
104     XXV,    2,   9|              equitum postero die luce prima iuberet exire ad arcendum
105     XXV,    3,  13|               adscensu poterant. luce prima proelium ingens accensum
106     XXV,    3, 15a|               fuit persegne paucis in prima acie pugnantibus Romanis,
107     XXV,    4,  21|                his nocte praeparatis, prima luce in aciem copias educit;
108     XXV,    4,  21|              metum deserentium locum. prima legio et sinistra ala in
109     XXV,    6, 27b|    promunturium Pachynum stabant, ubi prima tranquillitas maris in altum
110     XXV,    6,  30|             recepisset Moericus, luce prima Marcellus omnibus copiis
111     XXV,    6,  37|       dedisset signum obsistensque ad prima signa et quosdam ipse retinens
112     XXV,    6,  37|              iis Marcius ad consilium prima specie temerarium magis
113    XXVI,    1,   6|             Ap. Claudi, cui suos ante prima signa adhortanti sub laevo
114    XXVI,    2,  15|               nocte Teanum profectus, prima luce portam intravit atque
115    XXVI,    3,  17|          copiae evaserant e saltu cum prima luce densa nebula saltum
116    XXVI,    6,  36|            tanto certamine iniecto ut prima aut inter primos nomina
117   XXVII,    1,   1|               deinde atque eos qui ad prima signa erant avertit; pars
118   XXVII,    1,   2|               adplicarent. ab Romanis prima legio et dextra ala, ab
119   XXVII,    3,  12|           permunita. postero die luce prima Marcellus in aciem copias
120   XXVII,    3,  12|             militaria quattuor de ala prima quae fugit, duo de legione
121   XXVII,    3,  14|               quae amiserant signa in prima acie pugnabant et legio
122   XXVII,    4, 15b|               refert.~ Fabius vigilia prima dato signo iis qui in arce
123   XXVII,    4,  18|           tergo volnerarentur, laxata prima acies locusque ad evadendum
124   XXVII,    5, 20b|             tribunus plebis. is iam a prima pugna quae adversa fuerat
125   XXVII,    5,  24|           evaserunt. postero die luce prima cum senatus in forum citari
126   XXVII,    5,  26|        memoriae consulem Marcellum et prima hostia caesa iocur sine
127   XXVII,    6, 28b|               defensurumque se urbem, prima spes morte nuntiata Marcelli
128   XXVII,    7,  41|               iis mittebat. ipse luce prima copias omnes peditum equitumque
129   XXVII,    7,  42|       equestris terror; peditum etiam prima legio et dextra ala proelium
130   XXVII,    7,  42|               et ne paucos quidem qui prima luce obambulaverant parte
131   XXVII,    7,  42|           copias reduxit. postero die prima luce profectus magnis itineribus
132   XXVII,    8,  47|           exstinctis ignibus, vigilia prima dato signo ut taciti vasa
133   XXVII,    8,  47|              multum processisset, ubi prima lux transitum opportunum
134   XXVII,    8,  48|          postquam pugnandum vidit, in prima acie ante signa elephantos
135  XXVIII,    1,   2|               ferme roboris erat - in prima acie locat: ceteros levem
136  XXVIII,    1,   3|            interim duabus oppugnaret. prima pars cum adorta oppugnare
137  XXVIII,    1,   3|       pugnaret, duabus simul partibus prima recepta urbem est adgressus.
138  XXVIII,    2,   5|             Euripum petenti ad laevam prima urbium Euboeae posita est.
139  XXVIII,    3,  12|      hominumque ingeniis. itaque ergo prima Romanis inita provinciarum,
140  XXVIII,    3,  15|             cessandi non dabat tempus prima luce oppugnaturis hostibus
141  XXVIII,    3,  16|                            Scipio, ut prima luce qui in stationibus
142  XXVIII,    6,  33|         itaque ne perculsi viderentur prima luce postero die in aciem
143    XXIX,    1,   2|        Manlius Acidinus, ne glisceret prima neglegendo bellum, iunctis
144    XXIX,    1,   2|              est, ad L. Manlium inter prima signa hortantem ac subsidia
145    XXIX,    1,   2|               ad pedes degressis ante prima signa peditum se obiecisset.
146    XXIX,    1,   3|          Regium cum accessisset, luce prima ad populandum agrum sub
147    XXIX,    2,   7|          nuntio praemisso ut sui luce prima summa vi proelium cum Romanis
148    XXIX,    5,  24|     equitumque copiis contractis quae prima dies cursum navibus daret
149     XXX,    2,   8|             principes post hastatorum prima signa, in subsidiis triarios
150     XXX,    3,  18|      pugnarunt. praetoris legiones in prima acie fuerunt: Cornelius
151     XXX,    3,  18|             subsidiis tenuit, ipse ad prima signa equo advectus; proque
152     XXX,    3,  18|             volumus. itaque vel tu ad prima signa proelium sustine,
153     XXX,    3,  18|               equites; vel ego hic in prima acie rem geram, tu quattuor
154     XXX,    6,  34|               elephantos fuderat, iam prima acie pulsa in secundam pugnabat.~ ~
155     XXX,    6,  35|            instruxisse: elephantos in prima fronte quorum fortuitus
156     XXX,    7,  44|              finiret.~ Carthagini cum prima conlatio pecuniae diutino
157    XXXI,    1,   1|             crescere paene opus, quod prima quaeque perficiendo minui
158    XXXI,    2,  14|          inritatio quidem animorum ea prima fuit: postea iustum bellum
159    XXXI,    2,  17|               proelio cernerent, luce prima sacerdotes cum infulis ad
160    XXXI,    3,  21|       socialem exercitum habebat - in prima acie locata est, in subsidiis
161    XXXI,    3,  21|               sese dextram alam, quae prima erat, sperarunt posse. ubi
162    XXXI,    3,  21|          dextra laevaque alae quae in prima acie pugnabat circumdat
163    XXXI,    5,  36|               in aciem descendit ante prima signa locatis elephantis,
164    XXXI,    5,  39|         Romanum sciebat petit. consul prima luce caduceatore datis indutiis
165    XXXI,    5,  42|            proxima planitie consedit, prima luce insequentis diei hostem
166    XXXI,    5,  42|               Macedonum equites, quos prima luce Philippus, ut desertum
167    XXXI,    6,  45|          saeviente Borea retenti, ubi prima tranquillitas data est,
168    XXXI,    6,  46|             perruperunt. Attalus luce prima signo ex arce dato ab Romanis
169   XXXII,    5,  38|       acceptus in urbem est tyrannus: prima luce occupata omnia superiora
170  XXXIII,    3,  28|         proxima porta evaserunt. luce prima contio frequens velut ex
171   XXXIV,    2,  14|         castra hostium circumducit et prima luce acie instructa sub
172   XXXIV,    4,  40|               genibus tandem audivit. prima oratio fuit omnia permittentis
173   XXXIV,    6,  58|          pensamus, sicut aut sola aut prima certe pensari decet principi
174   XXXIV,    6,  61|               cotidianam magistratuum prima vespera suspendit, ipse
175    XXXV,    1,   5|        equitum] ala et extraordinarii prima in acie pugnabant; praeerant
176    XXXV,    1,   5|          consul. novus consul nunc ad prima signa erat, nunc legiones
177    XXXV,    3,  21|          nocte clam profecti Ligures, prima luce vacua castra Romanus
178    XXXV,    3,  28|              secum trahentes equos ad prima signa misit et iussis equitibus
179    XXXV,    3,  30|      terribilis ab tergo paventium ad prima signa est perlatus, pro
180    XXXV,    3,  30|         hostem, opperiebatur. qui ubi prima vigilia venerunt, nuntiantes
181    XXXV,    4,  32|            consilia calida et audacia prima specie laeta, tractatu dura,
182    XXXV,    4,  34|             sex ab urbe abesset, luce prima tribus electis turmis, cetera
183    XXXV,    5,  41|               praetorum decretum est, prima ut sors duae urbanaque et
184    XXXV,    5,  44|               facto dicere orsus rex. prima eius oratio fuit [primo]
185   XXXVI,    3,  18|             arma telaque parant. luce prima signo pugnae proposito instruit
186   XXXVI,    3,  19|           hostem, signa legionum luce prima movit. aliquantum viae praeceperat
187   XXXVI,    3,  21|              Iunium iter intendit. is prima luce in senatum vocavit;
188   XXXVI,    4,  29|        devexisset, ipse cum expeditis prima vespera inter Macedonum
189   XXXVI,    5,  38|       transcenderet hostis munimenta. prima luce duabus simul portis
190   XXXVI,    5,  40|               dimittant, iam semel in prima spe deceptos? nam quod ad
191  XXXVII,    2,  4b|               inde nocte motis signis prima luce corona moenia est adgressus.~ ~
192  XXXVII,    4,  23|               in altum conspiciturque prima terrarum Rhodum a Cilicia
193  XXXVII,    4,  23|              classis postero die luce prima, tamquam eo die pugnatura,
194  XXXVII,    4,  23|               longo agmine veniebant; prima praetoria navis Eudami erat;
195  XXXVII,    6,  39|          Latini tenuerunt; hastatorum prima signa, dein principum erant,
196  XXXVII,    6,  41|            per suos agendae erant, in prima acie, ut ante dictum est,
197 XXXVIII,    1,   2|          quorum conspectum constitere prima signa, totoque agmine pavor
198 XXXVIII,    2,  22|               ab levi armatura captos prima signa legionum pervenerunt,
199 XXXVIII,    3,  26|                sicut in Olympo monte, prima in acie locata levi armatura,
200 XXXVIII,    6,  51|             venit, tribuni in Rostris prima luce consederunt; citatus
201 XXXVIII,    6,  53|              memorabilior. <nobilior> prima pars vitae quam postrema
202   XXXIX,    1,   4|             quindecim pugnatum, ubi a prima luce, cum iam transcendisset
203   XXXIX,    3,  30|            exercitum abduxerunt. luce prima Hispani acie instructa ad
204      XL,    3,  31|        possent conspici. Flaccus luce prima C. Scribonium praefectum
205      XL,    3,  34|              statuamque auratam, quae prima omnium in Italia est statuta
206      XL,    4,  39|            insederunt. ubi eum saltum prima luce agmen Romanum intravit,
207      XL,    4,  41|          diversis partibus. Postumius prima et tertia legione Ballistam
208      XL,    4,  50|              Chaunum cum Celtiberis a prima luce ad sextam horam diei
209     XLI,    3,  26|     oppugnatione castrorum Romanorum. prima lux ferme erat, cum vigiles
210    XLII,    3,  32|           legiones inde sortiti sunt: prima et tertia <ut> in Macedoniam
211    XLII,    3,  35|       tribunique militares in legione prima primum pilum virtutis causa
212    XLII,    5,  58|         passuum communivit. inde luce prima in eodem, quo solebat, loco
213    XLII,    5,  63|             Coronaeorum iuniores, qui prima obsidione moenia intraverant,
214    XLII,    5,  64|             media nocte profectus, ut prima luce adgressus falleret.
215    XLII,    5,  64|          extemplo circumegit aciem et prima impedimenta ire, deinde
216    XLII,    5,  64|             stativa haberent, repente prima luce <in> imminentibus tumulis
217    XLII,    5,  66|                      Cum in conspectu prima signa suorum circumsessis
218    XLIV,    3,  31|           tamen praetor Romanus, quia prima successerant prospere, fortunam
219    XLIV,    3,  35|           circumspectu rerum aliarum, prima luce medio in alveo cum
220    XLIV,    3,  37|               principes, stantibus in prima acie hastatis, si quid hostis
221    XLIV,    3,  37|               abducti, nec ante, quam prima frons valli ac fossa perducta
222    XLIV,    3,  37|            videbatur tempus, cum luce prima ad signum propositum pugnae
223     XLV,    1,   8|                                       Prima percontatio fuit, qua subactus
224     XLV,    3,  26|             Epirum est profectus. ubi prima Phanote ei dedita est omni
225     XLV,    3,  30|               quoque ignorabant. pars prima Bisaltas habet, fortissimos
226     XLV,    3,  32|              in Italiam placeret. id, prima specie saevom, mox apparuit