Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   2|             Neutra acies laeta ex eo certamine abiit: victi Rutuli: victores
  2       I,    2,  7a|           cum altercatione congressi certamine irarum ad caedem vertuntur;
  3       I,    3,  10|             exercitu Romulus levique certamine docet vanam sine viribus
  4       I,    5,  24|             cuiusque populi cives eo certamine vicissent, is alteri populo
  5       I,    5,  28|            deseri vos, averteretur a certamine animus, et hostibus, circumveniri
  6       I,    9,  57|            laudare miris modis; inde certamine accenso Collatinus negat
  7      II,    3,  22|            Pometia liberos. Ita sine certamine inde abductae legiones.
  8      II,    3,  30|            melius rati credi, omisso certamine nomina dedere. Quantus nunquam
  9      II,    4,  40|          ultra tulere ducem. Hinc ex certamine Volsci Aequine imperatorem
 10      II,    4,  40|            pernicioso quam pertinaci certamine confecit. Consules T. Sicinius
 11      II,    5,  44|          bello in ipsa acie, in ipso certamine, consensu exercitus traditam
 12      II,    5,  47|       oppugnanda. In quae haud magno certamine impetu facto cum praedae
 13      II,    5,  61|          tumultus, modum dumtaxat in certamine egressum, iratae obici plebi.
 14      II,    5,  64|             semper alias, sollicitae certamine patrum et plebis. Irata
 15     III,    3,  23|       ingressi hostium fines ingenti certamine hinc Volscos, hinc Aequos
 16     III,    4,  30|            ducere. Inde posito legis certamine nova de dilectu contentio
 17     III,    6,  40|            expetituram; sed ex magno certamine magnas excitari ferme iras;
 18     III,    6,  42|            hostibus nusquam se aequo certamine committentes, natura loci
 19     III,    8,  62|              cornu Romanorum in ipso certamine impressionem facerent tenuere.
 20     III,    9,  70| defendentibus momentoque fusis, sine certamine in munitiones inrumpunt,
 21      IV,    1,   5|           nobis consultum volebatis, certamine abstinuistis; an ideo non
 22      IV,    2,   9|            atque initium traditur ex certamine factionum ortum, quae fuerunt
 23      IV,    2,  10|             caederentur, ad preces a certamine versi, dedito imperatore
 24      IV,    2,  10|      tribunos auctoritate plura quam certamine tenuit; quinque consulatus
 25      IV,    2,  12|      pervincere potuit, et cum magno certamine obtinuisset ut consulerentur
 26      IV,    2,  13|              apparatu consiliorum et certamine quod ingens exsudandum esset
 27      IV,    4,  25|            possit, quae tunc ingenti certamine patres ac plebem accendit.
 28      IV,    4,  30|             Algido cladem, pertinaci certamine inter pacis bellique auctores
 29      IV,    5,  39|        Consul quoque nusquam remisso certamine dum quicquam superfuit lucis
 30      IV,    5,  43|           tribuni prohibebant - sine certamine ingenti, redit. Cum pars
 31      IV,    6,  47|           castra, brevior tempore et certamine minor castrorum oppugnatio
 32      IV,    6,  50|   intercedebant. Sed ea contentio ex certamine alio pendebat quod cura
 33      IV,    6,  56|        Corneliumque ferunt, magnoque certamine animorum rem actam, cum
 34       V,    5,  32|        Bellum numero hostium ingens, certamine haud sane asperum fuit.
 35       V,    6,  38|      viderent, non modo non temptato certamine sed ne clamore quidem reddito
 36       V,    6,  38|           terga caesa suomet ipsorum certamine in turba impedientium fugam.
 37      VI,    2,   9|           ipse spatium intrandi sine certamine moenia haberet. Quod simul
 38      VI,    4,  24|           milites remittitur a summo certamine animi. sensit ergo eventus
 39      VI,    4,  24|        effusi, magna pars et in ipso certamine et post in fuga caesi, ceteri
 40      VI,    4,  29|        bellum deincepsque haud magno certamine captis Velitras exercitus
 41      VI,    5,  35|         cuncta ingentia et quae sine certamine maximo obtineri non possent.
 42      VI,    5,  37|         plebi sit aditus, quoniam in certamine relictus praemium semper
 43      VI,    5,  38|           ageretur res solito primum certamine inter se tribunorum plebi
 44      VI,    5,  38|        ducibus plebis accendit magis certamine animos quam minuit. sed
 45     VII,    3,  18|            Tiburtibus haud memorando certamine captum, sive duorum consulum
 46     VII,    4,  26|      iacentis Galli corpus contracto certamine pugna atrox concitatur.
 47     VII,    4,  26|            depugnatumque haudquaquam certamine ambiguo cum Gallis est;
 48     VII,    4,  27|              quam ad bellandum gens, certamine victi fuga effusa Satrici
 49     VII,    6, 37b|              iuventutis domo accito, certamine ultimo fortunam experiri
 50    VIII,    1,   1|           acie conflixit; haud magno certamine devicti hostes; oppidum
 51    VIII,    1,   1|          diremisset, Romani nihil eo certamine tam ambiguo fessi in posterum
 52    VIII,    2,  8b|         curae erant, in ultimo etiam certamine, cum descensum in aciem
 53    VIII,    2,  10|                    Procedente deinde certamine cum aliis partibus multitudo
 54    VIII,    3,  16|             adgrederetur; nec maiore certamine capti cum urbe Ausones sunt
 55    VIII,    3,  17|             conlatis pugnaverunt. eo certamine superior Alexander + incertum
 56    VIII,    4,  19|            nec fere quisquam in ipso certamine, pauci in turba fugae extremae,
 57    VIII,    5,  32|             multitudinem in se pravo certamine movisset. postremo, ne id
 58      IX,    2, 12a|             facere. Adeoque nullodum certamine inclinatis viribus post
 59      IX,    3, 12b|         posuisset. Ea spes remisit a certamine animos et passim arma iactari
 60      IX,    5,  21|        erumpentes incessit nec magno certamine intra moenia compulit; tum
 61      IX,    6,  27|       vincere acie Romanus et omisso certamine caedi capique Samnites,
 62      IX,    6,  28|         nocturna Samnitium fuga sine certamine receptis Fregellis praesidioque
 63      IX,    8,  39|          dimicarunt; tantoque irarum certamine gesta res est ut ab neutra
 64      IX,    8,  39|            et acerrime commissa ipso certamine, quod aliquamdiu anceps
 65      IX,    8,  41|           acie dimicatum. Haud magno certamine hostes victi; neque eius
 66      IX,    8,  43|             hostium aciem atque alio certamine occupatam invadit, clamitans
 67       X,    1,   2|      pugnatum est quotannis sollemni certamine navium in oppidi medio exercetur.~ ~
 68       X,    1,   4|         gesta re summam et in aperto certamine virium spem habebant, tamen
 69       X,    1,   5|       accidens clamor ab increscente certamine. urgent itaque alii alios
 70       X,    2,  10|            exercitusque Romanus sine certamine urbem invasere. Ita Nequinum
 71       X,    2,  13|    haudquaquam pari defungendum esse certamine. Hic terror, cum illustres
 72       X,    2,  14|          invictam praestent: peditum certamine immobilem hostem restare;
 73       X,    2,  19|       obtestari ne pravo cum collega certamine rem publicam prodat: si
 74       X,    3,  24|              Et si nihil aliud ex eo certamine tulerit, illud certe laturum
 75       X,    3,  28|        sustinere satis sit; longiore certamine sensim residere Samnitium
 76       X,    3,  28|          quantumcumque virium habuit certamine primo effudit. Et quia lentior
 77       X,    3,  29|             vallum Samnites parvoque certamine capta castra et Galli ab
 78       X,    4,  35|      digredientes magis quam in ipso certamine senserunt quantum in sua
 79       X,    4,  35|           primum inluxit, abire sine certamine cupiunt. Sed via una et
 80     XXI,    1,   5|      medioque alveo haudquaquam pari certamine concursum, quippe ubi pedes
 81     XXI,    3,  26|         Manlio iubent; qui sine ullo certamine - abscesserant enim metu
 82     XXI,    3,  29|      consereret, avertit a praesenti certamine Boiorum legatorum regulique
 83     XXI,    3,  31|              Tum discors erat. Regni certamine ambigebant fratres; maior
 84     XXI,    5,  40|          habetis. Erit igitur in hoc certamine is vobis illisque animus
 85     XXI,    5,  41|          intra paucos dies sine ullo certamine Carthaginem delere; veniam
 86     XXI,    6,  52|              praepotentium populorum certamine per ambiguum favorem haud
 87     XXI,    6,  53|      prospero cum praedatoribus suis certamine crederet, adesse gerendae
 88     XXI,    6,  54|        pugnam hostem, iniecto deinde certamine cedendo sensim citra flumen
 89    XXII,    2,  15|          occidit, extemplo occupatus certamine est animus excideruntque
 90    XXII,    2,  18|            nocturno utique abhorrens certamine, suos munimentis tenuit.
 91    XXII,    2,  18|         elusit. Ita haudquaquam pari certamine digressi, Hispani fere omnes
 92    XXII,    3,  21|      auxiliis a Scipione missi, levi certamine ut tumultuariam manum fudere
 93    XXII,    4,  28|              Eum non tam capere sine certamine volebat Hannibal, quamquam
 94    XXII,    4,  28|          alia atque alia accrescente certamine mittens auxilia peditum
 95    XXII,    5,  34|      interregno comitia habita magno certamine patrum ac plebis. C. Terentio
 96    XXII,    6,  44|              opportunitate haud sine certamine dabat; ex minoribus tamen
 97   XXIII,    1,   1|              urbe excessissent, sine certamine tradita urbs Poeno praesidiumque
 98   XXIII,    6,  41|          repetenti occurrit, levique certamine in alto commisso septem
 99   XXIII,    6,  44|               Eo die commisso modico certamine atque inritatis animis in
100   XXIII,    6,  45|      legionis unius atque alae magno certamine vix toleratis pugnam, quos
101   XXIII,    6,  49|              in urbem sociorum magno certamine ac strage obsistentium pervenissent,
102    XXIV,    1,   5|        Thraso ad societatem Romanam, certamine ac studiis interdum in se
103    XXIV,    5,  36|              circumvenit; eques levi certamine inito cum Hippocrate Acras
104    XXIV,    6,  40|           inde reliquerat haud magno certamine recepit. legati eo ab Apollonia
105    XXIV,    6,  41|             est. eam obsidionem sine certamine adveniens Cn. Scipio solvit.~ ~
106     XXV,    1,   5|        Cethegus habuit. tres ingenti certamine petierunt, Q. Fulvius Flaccus
107     XXV,    1,   5|           honoratosque iuvenis in eo certamine vicit. ante hunc intra centum
108     XXV,    2,   8|            urbem agere; tuto ac sine certamine id facturos promissum est.
109     XXV,    6,  30|       excurrerant armati, haud magno certamine Nassum cepere desertam trepidatione
110     XXV,    6,  30|              satis credentes e medio certamine effugerunt. Marcellus ut
111     XXV,    6,  34|           contracto adversus Numidas certamine novo tertius insuper advenit
112     XXV,    6,  35|            defunctos suo bello, sine certamine adducere exercitus potuisse?
113    XXVI,    6,  36|            publicum conferunt, tanto certamine iniecto ut prima aut inter
114    XXVI,    7,  40|      Siculorumque ne temptato quidem certamine cum caeci in fugam ruerent
115    XXVI,    7,  44|            ut propiores subsidiis in certamine ipso summittendis essent.
116    XXVI,    7,  44|      properant, ipsa festinatione et certamine alii alios impediunt.~ ~
117    XXVI,    7, 45a|             praesentis modo ab tanto certamine ac labore quietis obsessis,
118    XXVI,    8,  46|         ostendebatur. ubi urbem sine certamine intravere, pergunt inde
119    XXVI,    8,  48|           cum res eo maiore ageretur certamine quod amoti tantae dignitatis
120    XXVI,    8,  51|             plurima in singulos dies certamine ingenti faciebat.~ His ita
121   XXVII,    1,   1|          acies occupassent praesenti certamine oculos animosque, circumvecti
122   XXVII,    1,   1|             comminus acie et peditum certamine multi cecidissent Romanorum,
123   XXVII,    1,   2|        elephanti quoque commisso iam certamine in proelium acti; diu pugna
124   XXVII,    1,   2|        exercitus sine ullo memorando certamine, cum Hannibal nocte signa
125   XXVII,    2,   6|           primum potuit edixit; quae certamine inter tribunos dictatoremque
126   XXVII,    3,  14|         Romani pedites et haud magno certamine dissipatos trepidantesque
127   XXVII,    5,  25|         arcis Tarentinae haud minore certamine actum est, aliis senatus
128   XXVII,    6,  32|            Illyriorum id est genus - certamine cum urgeri videret suos,
129   XXVII,    8,  48|      moverant loco; deinde crescente certamine et clamore impotentius iam
130   XXVII,    8,  50|           curia exciverunt; tantoque certamine ac tumultu populi ad fores
131  XXVIII,    2,   7|          profectus erat. haud maiore certamine quam Opuntem Attalus ceperat,
132  XXVIII,    3,  11|            Lucanos profecti; ea sine certamine tota gens in dicionem populi
133  XXVIII,    4,  19|               accendebantur animi et certamine laboris ac periculi atque
134  XXVIII,    5,  21|             aetatis ferox, mortem in certamine quam ut alter alterius imperio
135  XXVIII,    5,  22|             opulentas civitates sine certamine in deditionem accepit. Astapa
136  XXVIII,    6,  30|            panditur mare. Gades sine certamine per proditionem recipiendi,
137  XXVIII,    6,  33|        pugnandi nullam fecit ut ipso certamine averteret ab conspectu transeuntium
138  XXVIII,    7,  37|        munito castra locant; ac sine certamine urbe agroque potiti, duobus
139    XXIX,    2,   6|            arce territi Poeni omisso certamine in alteram arcem - duae
140    XXIX,    3,  12|           nihil ultra inritatis novo certamine odiis in regnum se recepit.~
141    XXIX,    5,  25|         silentium quieti nautis sine certamine ad ministeria exsequenda
142    XXIX,    6,  29|         commisissent, paucos in ipso certamine, plerosque fugientes persecuti,
143    XXIX,    6,  31|        medium regni eundum. aut sine certamine concessuros in dicionem
144    XXIX,    6,  31|              bellum infert. et primo certamine Maesulios fundit fugatque;
145    XXIX,    6,  34|         effudisset graviorque iam in certamine esset quam ut facile sustineri
146     XXX,    2,  10|           est, contra quam in navali certamine solet rostratis quae praesidio
147     XXX,    2,  10|           missilium ut quamvis longo certamine sufficerent vis ingens congeritur.
148     XXX,    3,  17|             visum esset sine metu et certamine esset regnaturus, dein conlaudatum
149     XXX,    3,  18|          opposuit. quibus haud magno certamine fusis hastati legionis undecimae
150     XXX,    6,  36|         agmen adgressa, Numidas levi certamine fudit. exitu quoque fugae
151    XXXI,    3,  23|              occupari Chalcidem sine certamine ullo posse; nam et Macedonas,
152    XXXI,    4,  27|             et munitum oppidum, sine certamine ut dederetur Romanis effecit.
153    XXXI,    5,  40|                 Ita angustiae minore certamine quam quod animis proposuerant
154    XXXI,    5,  41|    videbaturque expugnari sine magno certamine posse. Aetoli campos Thessaliae
155    XXXI,    5,  41|             impetu fusi vix temptato certamine turpi fuga repetunt castra;
156   XXXII,    2,   7|         continuare. Res ex campestri certamine in senatum pervenit. Patres
157   XXXII,    3,  18|          primo impetu Phanoteam sine certamine cepit. Anticyra haud multum
158   XXXII,    4,  30|      Cenomanis terga repente in ipso certamine adgressis tumultum ancipitem
159  XXXIII,    1,   4|         servassent, secundam in ipso certamine levis armaturae mercennariorumque
160  XXXIII,    1,   6|          defungi quam primum et ipse certamine cupiens ducere ad hostem
161  XXXIII,    1,   6|          illo quidem die nullo inito certamine in castra revocati sunt;
162  XXXIII,    1,   7|           visu consedit, non diutius certamine abstinuere. principio a
163  XXXIII,    2,  18|     petissent, recipi eam urbem sine certamine potuisse. praetermissa eius
164  XXXIII,    3,  20|              metu aut voluntate sine certamine in dicionem acceptis, Coracesium
165   XXXIV,    2,  19|             ex quamvis temere coepto certamine abire. ad Celtiberos in
166   XXXIV,    3,  26|     commiserunt atque eos haud magno certamine compulerunt in urbem. et
167   XXXIV,    4,  39|          pugnabant; deinde crescente certamine nequaquam erat proelium
168   XXXIV,    5,  47|           suorum eventus a praesenti certamine animos pugnantium avertebant.
169   XXXIV,    5,  49|              cum pars quae domestico certamine inferior sit externo potius
170   XXXIV,    6,  62|         tempori aptum fuisse integro certamine eos relinqui; nam ni ita
171    XXXV,    3,  21|             ea usque in noctem magno certamine oppugnata defensaque sunt.
172    XXXV,    3,  29|            armis paribus. procedente certamine et numero vicere tyranni
173   XXXVI,    3,  19|          centum quinquaginta in ipso certamine pugnae, ab incursu Aetolorum
174   XXXVI,    3,  21|         ceterae urbes in Euboea sine certamine traditae; post paucosque
175   XXXVI,    4,  22|       Claudium opposuit. horum magno certamine intra paucos dies turres
176   XXXVI,    4,  24|           consul dedit; et sine ullo certamine partim per semirutos, partim
177   XXXVI,    4,  25|           cum enixe, velut proposito certamine, Romani Macedonesque diem
178   XXXVI,    5,  44|              qui [extremus] commisso certamine advenerat, ut animadvertit
179   XXXVI,    5,  45|           una Punica navis, in primo certamine ab duabus circumventa, periit.
180  XXXVII,    2,  10|      contionantem dixisse, praecipuo certamine animi adversus eum sumpto
181  XXXVII,    3,  13|            ut aut decernerent navali certamine, aut, si detractaret hostis
182  XXXVII,    5,  38|           sustinuerunt, et crescente certamine pepulerunt hostis centum
183  XXXVII,    7,  53|          obtinendo eo tetendisse; in certamine autem amicitiae vestrae,
184  XXXVII,    7,  54|         genus aut mores. certare pio certamine cuiuslibet bonae artis ac
185 XXXVIII,    1,   3|           quoque magna ex parte sine certamine in deditionem venit. Dolopes
186 XXXVIII,    2,  21|            copia telorum; procedente certamine nihil iam aequi erat. Scuta
187 XXXVIII,    3,  30|            sub lucem congregati levi certamine expulerunt Lacedaemonios.
188 XXXVIII,    4, 44a|       consule inimico Romam veniret, certamine consulum biduum absumptum
189   XXXIX,    1,   3|            senatus permiserat, magno certamine cum praetore habito obtinuerunt
190   XXXIX,    2,  21|             quoque haud multo maiore certamine cepit quam castra; sed dum
191   XXXIX,    2,  23|           regno adiceret. haud magno certamine et Amynandrum Athamania
192   XXXIX,    2,  23|             partibus, quae domestico certamine vincerentur, adiungendo
193   XXXIX,    3,  30|              sunt. in eo tumultuario certamine et loca sua et genus pugnae
194      XL,    1,   5|              amore nominis Romani et certamine adversus fratrem omnia tuendo
195      XL,    1,   7|              et iram eius, si qua ex certamine residet, simplicitate et
196      XL,    1,  12|          quae omnia se mihi parem in certamine non futurum crediderit:
197      XL,    1,  13|            aptum fuit quam pertinaci certamine et concursu iratum te efficere,
198      XL,    1,  14|             quod in iuvenali armorum certamine pars nostra non inferior
199      XL,    2,  17|     Masinissa expulerat. haud minore certamine animorum, quam cum ferro
200      XL,    3,  31|           res terruisset, prope sine certamine capiuntur castra. captis,
201      XL,    3,  32|              erat nec usquam nisi in certamine spes, pertinacius de integro
202      XL,    4,  48|     praefectis imperat, ut contracto certamine, tamquam multitudine superarentur,
203     XLI,    3,  25|        utriusque partis legati magno certamine agerent, Proxenus maxime
204     XLI,    3,  27|         seditionem conprimeret, quos certamine factionum ad intestinum
205    XLII,    4, 43b|          contentio orta erat ex alio certamine. comitiis praetoris <et>
206    XLII,    4,  44|        permitti aecum censebat. inde certamine orto, nisi in tribunal legatorum
207    XLII,    4,  50|              quicquam esse quam sine certamine cessisse regno nec praeclarius
208    XLII,    5,  55|    pugnaturos. postquam Gomphos sine certamine ventum est, praeter gaudium
209    XLII,    5,  57|            agmen adgrederentur; inde certamine orto, cum longius a castris
210    XLII,    5,  61|            expectate, qui equitum in certamine fuit.' et qui vicerant,
211    XLII,    5,  63|        ductus exercitus; quibus sine certamine receptis urbem tradidit
212    XLII,    5,  65|         praesidium, ratus haud magno certamine opprimi posse. L. Pompeius
213    XLIV,    3,  35|           orto postero die inritatis certamine animis etiam acrius concursum
214     XLV,    1,  11|        exitum fore, ut victor fessus certamine nequaquam par Antiocho futurus