Lib. Cap. Par.

  1       I,    5,  23|           quamquam cum indole animi tum spe victoriae ferocior erat.
  2       I,    5,  25|         perstringit et neutro inclinata spe torpebat vox spiritusque.
  3       I,    5,  25|             singuli supererant, sed nec spe nec viribus pares. Alterum
  4       I,    6,  34|          commigravit cupidine maxime ac spe magni honoris, cuius adipiscendi
  5       I,    9,  53|                  Excepit deinde lentius spe bellum, quo Gabios, propinquam
  6      II,    1,   3|          Tarquiniis imminere, id quidem spe omnium serius fuit; ceterum,
  7      II,    2,  15|        nequiquam agendo, nec Tarquinios spe auxilii, quod nullum in
  8      II,    2,  15|         ademptum, restituit. Tarquinius spe omni reditus incisa exsulatum
  9      II,    3,  17|               iam inexpiabili odio quam spe aliqua aut occasione coorti,
 10      II,    3,  17|             inter multos saucios consul spe incerta vitae relatus. Interiecto
 11      II,    3,  26|                postero die in magna iam spe undique partae pacis, legati
 12      II,    5,  48|               parte incohata concordiae spe, primo quoque tempore cum
 13      II,    5,  58|                  nequaquam tanta patrum spe, priores impedierint consules.
 14     III,    1,   2|          provincia data. Qui haud dubia spe profectus famam nominis
 15     III,    1,   5|                 rursus obsiderentur nec spe nec viribus pares; venissetque
 16     III,    1,   6|                eius Servilius exigua in spe trahebat animam; adfecti
 17     III,    6,  38|         posterum edicunt; qui aliquanto spe ipsorum frequentior convenit.
 18     III,    6,  44|            Appius amore amens pretio ac spe perlicere adortus, postquam
 19     III,    7,  49|             atrocitate sceleris, partim spe per occasionem repetendae
 20     III,    7,  49|                decemvirorum videbantur, spe per senatum finiendae potestatis
 21     III,    7,  54|            certaminibus plebi defuerat. Spe deinde magis quam meritis
 22     III,    8,  58|             lacrimae videbantur. Itaque spe incisa, priusquam prodicta
 23      IV,    2,  12|                inopiam, multi ex plebe, spe amissa, potius quam ut cruciarentur
 24      IV,    2,  13|             dubium consulatum favore ac spe despondentem. Ipse, ut est
 25      IV,    3,  22|                cogendique ad deditionem spe amissa, dictator in locis
 26      IV,    4,  27|                in proelio iusto relicta spe, noctu adorti castra consulis
 27      IV,    5,  34|          militem discurrere ad praedam, spe iniecta maioris in urbe
 28       V,    3,  19|       exspectatione hominum maiore quam spe, in agro primum Nepesino
 29       V,    3,  21|             ante oculos eius aliquantum spe atque opinione maior maiorisque
 30       V,    4,  26|                 tempus neutro inclinata spe, cum frumentum copiaeque
 31       V,    6,  43|             pugnae genus. Omissa itaque spe per vim atque arma subeundi
 32       V,    6,  48|           dictatore appareret, postremo spe quoque iam non solum cibo
 33      VI,    1,   3|               Tum etiam quibus animi in spe ultima obstinati ad decertandum
 34      VI,    2,   9|                adgredi iubet, non tanta spe scalis capi urbem posse
 35      VI,    3,  15|                 te multitudinem fallaci spe concitari.' ad ea Manlius
 36      VI,    4,  23|            incertissimo sumentis animos spe inflatus. hic per se iam
 37      VI,    5,  39|            honore tantum sed etiam sine spe honoris relinquat. proinde
 38      VI,    5,  40|          dicitur odio magis iraque quam spe ad dissuadendum processisse
 39     VII,    1,   7|               cum haud dubia expugnandi spe succedentes, hortante legato
 40     VII,    1,   7|            eruptio est facta. Multum ab spe adeundi valli res Hernicis
 41     VII,    1,   7|               est. Primo stetit ambigua spe pugna nequiquam saepe conatis
 42     VII,    2,  10|              tot circa mortalium animis spe metuque pendentibus, Gallus
 43     VII,    2,  16|             ingenti clamore celsique et spe haud dubia feroces in proelium
 44     VII,    4,  27|                muris quidem satis firma spe, cum corona militum cincta
 45     VII,    5,  33|                quod maxime unquam, pari spe utrimque, aequis viribus,
 46     VII,    6,  40|            oportet? Quin omissis ira et spe, fallacibus auctoribus,
 47    VIII,    1,   1|          tempestas eos neutro inclinata spe dimicantes diremisset, Romani
 48    VIII,    1,   2|        Sidicinos profecti haud in dubia spe erant mature urbis hostium
 49    VIII,    2,  8b|            continenti agmine, iam nulla spe post relicta, in hostem
 50    VIII,    3,  17|            Sidicini et ipsi pro extrema spe dimicaturi enixe videbantur
 51    VIII,    4,  23|                hostium muris avocari ab spe capiendae in dies urbis
 52    VIII,    5,  27|                 rem Palaepolitanam vana spe auxilii aliquamdiu sustinuissent,
 53    VIII,    5,  36|             hoste congressus haud dubia spe sua militumque ita fudit
 54    VIII,    6,  38|                  dictator ubi propiorem spe dimicationem vidit, ne militum
 55      IX,    1,   2|             munientes perditis rebus ac spe omni adempta cernebant,
 56      IX,    5,  21|         incurrerunt. Inde pars utraque, spe alieni magis auxilii quam
 57      IX,    5,  21|                 tacito agmine abeunt et spe abiecta Saticulae tuendae
 58      IX,    5,  24|             audirent, avertunt animos a spe reciperandae arcis. Fuga
 59      IX,    6,  31|                haud tantum irarum erat, spe praedae milites accensi
 60       X,    1,   4|               ad exercitum missus omnia spe tranquilliora et composita
 61       X,    2,  14|           fortunae se maiore animo quam spe committunt; ceterum, sive
 62       X,    2,  17|               fuit et caritate ducis et spe maioris quam ex agrestibus
 63       X,    4,  31|                 ultima iam dimicantibus spe. Caesa ergo Samnitium sedecim
 64       X,    4,  35|           procedunt adversus hostem nec spe nec animo certiorem. Itaque
 65       X,    4, 37a|           senatu moris magis causa quam spe impetrandi petisset videretque
 66     XXI,    1,   6|            decreta necdum missa, omnium spe celerius Saguntum oppugnari
 67     XXI,    1,  11|                 hostes stimulando, nunc spe praemiorum accendit; ut
 68     XXI,    6,  48|             Poenus benigne adlocutus et spe ingentium donorum accensos
 69     XXI,    6, 57a|                 magis quam consilio aut spe fallendi resistendive, si
 70     XXI,    7, 57b|                Eius castelli oppugnandi spe cum equitibus ac levi armatura
 71    XXII,    1,   2|               corpora animis aut animos spe sustinebant, alii fessa
 72    XXII,    1,   6|                quae ubi immensa ac sine spe erat, aut deficientibus
 73    XXII,    2,  15|               ut Hannibal destitutus ab spe summa ope petiti certaminis
 74    XXII,    5,  32|               repetiturus fuerit, nulla spe relicta alendi exercitus
 75    XXII,    6,  48|              alibi pertinax in mala iam spe proelium esset, Hasdrubal
 76    XXII,    7,  52|            etiam fessis maturior ipsius spe deditio est facta. Pacti
 77    XXII,    8,  61|        morantibus deinde longius omnium spe alios tres insuper legatos
 78   XXIII,    2,  13|     frustrantibus nos falsa atque inani spe multo minus censeo mittenda
 79   XXIII,    2,  14|            Neapolitanorum animos partim spe, partim metu nequiquam temptasset,
 80   XXIII,    2,  15|            voluissent proposuit. Nec ea spe quemquam tenuit; dilapsi
 81   XXIII,    3,  17|                                Hannibal spe potiundae Nolae adempta
 82   XXIII,    4,  26|                sunt. Tum refecta tandem spe, castra propius hostem movit
 83    XXIV,    2,  13|                 adfuturum esse. hac cum spe dimissi Tarentini. ipsum
 84    XXIV,    2,  13|                ira quam potiundae urbis spe processit. adventu eius
 85    XXIV,    3,  17|              die silentio noctis omissa spe Nolae potiundae, rei nunquam
 86    XXIV,    3,  20|               nihildum profuerat, tamen spe labefactandae fidei haud
 87    XXIV,    4,  21|                 nomen crebro usurpatum, spe facta ex pecunia regia largitionis
 88    XXIV,    4,  30|                 Herbesum proficiscuntur spe territis omnibus per proditionem
 89    XXIV,    4,  30|            tutum prima specie quam unum spe undique abscisa consilium
 90    XXIV,    6,  40|               deinde, ut ea res tardior spe fuerit, ad Oricum clam nocte
 91     XXV,    1,   1|          Sallentino aestatem consumpsit spe per proditionem urbis Tarentinorum
 92     XXV,    2,  7b|     Tarentinorum defectio iam diu et in spe Hannibali et in suspicione
 93     XXV,    2,  11|            statuit, non sine illa etiam spe cum prohibentibus opus Romanis
 94     XXV,    3, 15a|              adventu qui ante in exigua spe vocati saepe ad transitionem
 95     XXV,    4,  21|             cunctatus, non tam sua ulla spe quam militum impetu fortuito
 96     XXV,    5, 22b|              Tarentum duxerat legiones, spe aut vi aut dolo arcis Tarentinae
 97     XXV,    5, 22b|           consules non laturos. cum hac spe dimissi legati vix regredi
 98     XXV,    5,  26|                 idonea dispositis loca, spe ad inopiam omnium rerum
 99     XXV,    6, 27b|                tanta repente destitutus spe, ne in obsidionem magna
100     XXV,    6,  28|               Marcello haberent, oblata spe salutis perpulere eos ut
101     XXV,    6,  35|                 agmen rapiunt non dubia spe, <si> se coniunxissent,
102     XXV,    6,  38|               in rebus asperis et tenui spe fortissima quaeque consilia
103    XXVI,    1,   3|             rerum gestarum et propinqua spe Capuae potiundae. id cum
104    XXVI,    1,   5|                Romanorum et in ancipiti spe ac periculo erat utrum in
105    XXVI,    4, 26a|                 morbo implicitus serius spe omnium Romam venit.~ ~
106    XXVI,    6,  37|               immixti magis in ancipiti spe ac metu fuerint. nam Romanis
107    XXVI,    6,  37|                 utrisque erant, integra spe, integro metu, velut illo
108    XXVI,    6,  38|           inopia consilii potioris quam spe effectus, Dasium appellabat;
109    XXVI,    7,  39|                 arcem etiam liberarent, spe commeatus quoque hostibus
110    XXVI,    8,  47|               populi Romani edixit, cum spe propinqua libertatis si
111   XXVII,    1,   1|               Fulvius proconsul habebat spe recipiendae Herdoneae, quae
112   XXVII,    4,  17|             etiam certaminis erat cum a spe quam successus rerum augebat
113   XXVII,    4,  18|           ostendebat hostem praedamnata spe aequo dimicandi campo captantem
114   XXVII,    5,  25|               in aciem exire haud dubia spe, si duobus exercitibus consularibus
115   XXVII,    6,  31|               uxor nomine Polycratia ac spe regiarum nuptiarum in Macedoniam
116   XXVII,    7,  39|            Hasdrubali et sua et aliorum spe omnia celeriora atque expeditiora
117   XXVII,    7,  39|              famam transitus eius tanto spe sua celeriorem iam moventem
118   XXVII,    7,  41|              Lucanos ad Grumentum venit spe recipiendi oppida quae per
119  XXVIII,    2,   8|           meliore eventu eos secum quam spe pugnaturos.~ Laeti regem
120  XXVIII,    3,  12|         regressus ab Gadibus rebellandi spe, adiuvante Magone Hamilcaris
121  XXVIII,    3, 17a|                parvum instar eorum quae spe ac magnitudine animi concepisset
122  XXVIII,    5,  24|            destinarant animis nihil pro spe contigerat, concitatis popularibus -
123  XXVIII,    5,  24|              castrorum constabat una ea spe quod tribunos ex contagione
124    XXIX,    3,  15|           senatum daturum. ita praecisa spe senatum adeundi deprecandique
125    XXIX,    4,  20|               finem creaverit consulem, spe destinaverit Hannibalem
126    XXIX,    5,  24|              Africa gerendarum magnaque spe destitutus erat, legatis
127    XXIX,    6,  29|                  matrimonio sibi iungit spe Carthaginiensium societatis,
128    XXIX,    6,  30|                quamquam aliquanto minor spe multitudo conveniret, nec
129    XXIX,    6,  32|                 praemiorumque ingentium spe oneratus si caput Masinissae
130     XXX,    1,   4|               habuit; et ex mentione ac spe pacis neglegentia, ut fit,
131     XXX,    2,   9| Carthaginiensium dicionis erant, partim spe, partim metu, partim vi
132     XXX,    3,  16|           vellet.~ Scipio et venisse ea spe in Africam se ait, et spem
133     XXX,    3,  17|         praesens laetitia et in futurum spe. consulti inde patres regem
134     XXX,    5,  28|               in Italiae partibus lenta spe in nullum propinquum debellandi
135     XXX,    5,  31|                  Hannibal, adventus tui spe Carthaginienses et praesentem
136     XXX,    6,  34|                cum pedes concurrit, nec spe nec viribus iam par. ad
137    XXXI,    3,  24|                 posse. a qua destitutus spe nec quicquam aliud quam
138    XXXI,    3,  25|                inde Eleusinem profectus spe improviso templi castellique
139    XXXI,    3,  25|                habitus. Philippus magna spe depulsus, voluntariis paucis
140    XXXI,    6,  46|              potuissent. ita Aetoli cum spe magis Romanis omnia pollicentibus
141   XXXII,    3,  17|        petierunt. Consul interim omnium spe longiorem <Atracis> atrocioremque
142   XXXII,    4,  31|             hosti mutarunt. Omissa enim spe per unam dimicationem rei
143  XXXIII,    1,   6|           Scotusam petierunt, Philippus spe frumentandi inde, Romanus
144  XXXIII,    1,  10|              victores in castra hostium spe praedae <inrumpunt>: ea
145  XXXIII,    2,  15|          plerique abiectis armis, nulla spe castrorum tenendorum relicta,
146  XXXIII,    2,  17|             moenibus tutari; diutiusque spe Romanorum obsidionem eam
147  XXXIII,    2,  18|                 quoque paribus et aequa spe pugnarunt. Achaei primi
148  XXXIII,    3,  27|                temptata quidem triumphi spe, quinquaginta milia pondo
149  XXXIII,    4,  33|         Graeciae atque Asiae urbes: hoc spe concipere audacis animi
150  XXXIII,    4,  38|        contrahere, partim novos colonos spe commodorum proposita adscribere
151   XXXIV,    3, 22b|                 Aetolis, quibus nec pro spe victoriae praemia contigerant
152   XXXIV,    3,  24|            animos, id quod evenit, quam spe impetrari posse.~ ~25.
153   XXXIV,    3,  26|               tyrannorum iniuria pulsi, spe reciperandae patriae in
154   XXXIV,    3,  30|             conterritus erat, sic parva spe cum acquievisset Gytheo
155   XXXIV,    5,  47|            aequis viribus ac prope pari spe pugnatum est. labor et aestus
156   XXXIV,    5,  47|               pars certaminis studio et spe potiundi castris hostium
157   XXXIV,    6,  61|       ministeriis, partim donis, partim spe praemiorum oneratum, quibus
158    XXXV,    2,  11|                  conlaudatum eum consul spe praemiorum onerat. Numidae
159    XXXV,    2,  12|              Graecia exercitus primo in spe fuerant et Antiochum in
160    XXXV,    5,  42|                 a iuventa eum gessisse, spe animoque complexum orbis
161    XXXV,    5,  44|         excusantis quod tanto minoribus spe atque opinione omnium copiis
162    XXXV,    5,  45|             esse, nec nisi abscisa omni spe auxilium Antiochi imploraturos
163    XXXV,    5,  45|       imploraturos fuisse. quo celerius spe omnium oblato non esse elanguescendum,
164    XXXV,    5,  49|                 haberent, inflasse vana spe atque inflatos esse. 'dum
165    XXXV,    5,  50|      trahentibus ad Antiochum quibusdam spe largitionum venalem pretio
166   XXXVI,    5,  33|                  destituti enim ab omni spe, cum desertos se ab Antiocho,
167   XXXVI,    5,  40|           dimittant, iam semel in prima spe deceptos? nam quod ad se
168   XXXVI,    5,  41|               Antiochus pacem sibi ipse spe vana facere. in Asia et
169   XXXVI,    5,  44|             tendit. adversus quam eadem spe duae, quae Punicam unam
170   XXXVI,    5,  45|                 remiges potuerunt et in spe erant extremi agminis vexandi,
171  XXXVII,    2,   7|                 inde certiore et maiore spe laetus exercitus ad praeparata
172  XXXVII,    2,  11|            audirentur, animus errore et spe vana praeoccupatus fecit.
173  XXXVII,    4,  26|                    Antiochus postquam a spe societatis Prusiae decidit,
174  XXXVII,    4,  28|                 agerent, primo in magna spe fuit, quem ad modum Rhodiam
175  XXXVII,    5,  32|                sumpto, temptata interim spe auxilii ab Antiocho, postquam
176  XXXVII,    6,  45|           placatiore eo et sua et regis spe invento, tum P. Scipionem
177  XXXVII,    6,  46|                idem tempus cum triumphi spe proconsules de provinciis
178  XXXVII,    6,  49|             Aetolos esse et ex unica ea spe pendere animos eorum; itaque
179 XXXVIII,    1,   3|               quondam Aetolorum - eadem spe in Aperantiam transcenderunt;
180 XXXVIII,    1,   3|             legati ab Roma rediere sine spe pacis Fulviumque consulem
181 XXXVIII,    1,   6|                 et prope certa fovebant spe iam Nicandrum ex composito
182 XXXVIII,    1,   9|           foederis esset. Haec quamquam spe ipsorum aliquanto leviora
183 XXXVIII,    2,  16|                 inopia agri seu praedae spe, nullam gentem, per quas
184 XXXVIII,    2,  16|         mittebant. Quae res cum lentius spe ipsorum traheretur, alia
185   XXXIX,    3,  36|                condicionis subimus illa spe, iudicis animo te auditurum
186   XXXIX,    5,  42|              Roma in Galliam provinciam spe ingentium donorum perductum.
187   XXXIX,    5,  53|                 conspiciebant, simul et spe haud dubia regnum ei post
188      XL,    1,   8|                hereditatem meam ambo et spe et cupiditate improba crevistis.
189      XL,    3,  31|                acies aderat, haud dubia spe castra eo die se expugnaturos.
190      XL,    3,  36|            veterem, qui in Liguribus in spe propinqua missionis erat,
191      XL,    4,  47|        sustulissent, destituti ab unica spe auxilii in deditionem venerunt.
192      XL,    4,  56|            viveret, se defensurus. <is> spe potiundi ad poenam corporis
193     XLI,    2,  11|              praeda, ut in gente inopi, spe maior fuit, et omnis militibus
194     XLI,    3,  23|             minimi pretii recipiendorum spe nostram ipsorum libertatem
195     XLI,    3,  23|                 Asia Gallos habebat. ea spe depulsus non tamen belli
196    XLII,    1,  13|                 Thessalia Perrhaebiaque spe novarum tabularum, ut manu
197    XLII,    4,  45|                essent, regum fovendorum spe Romanam societatem, unam
198    XLII,    5,  62|             pacis uteretur potius, quam spe vana evectus in casum inrevocabilem
199   XLIII,    2,  17|               locuti auditique, egregia spe futuri status fidissima
200   XLIII,    2,  19|              dediderunt sese. [Ad] quam spe celeriorem deditionem erectus
201    XLIV,    1,   5|                 peritius et meliore cum spe, quod nec hostis usquam
202    XLIV,    2,  22|              celebratum, ac prope certa spe ominatos esse homines, finem
203    XLIV,    2,  25|                 quia traheretur diutius spe ipsorum bellum, et ipsos
204    XLIV,    2,  26|              multitudinem credens trahi spe posse. ad Almanam urbem
205    XLIV,    2,  27|          Macedonum,> qui ea pependerant spe, haud mediocriter debilitavit.
206    XLIV,    2,  28|           reditum ab Eumene Herophontis spe deiectus Antenorem et Callippum
207    XLIV,    2,  28|           Phanas inde progressi sunt et spe celerius regressis decem
208    XLIV,    3,  31|                 sed, ut apparuit, falsa spe excitus Caravantium fratrem
209    XLIV,    3,  45|         diripiendum. Perseus una tantum spe Bisaltarum auxilii temptata,
210    XLIV,    3,  45|                generis turba; Cretenses spe pecuniae secuti. et quoniam
211     XLV,    1,   5|                terrore modo minis, modo spe perlicere, ut se traderet, <
212     XLV,    2,  19|           quoque non boni auctores, qui spe cupiditatem eius elicerent:
213     XLV,    2,  20|              petit. ita destituta eorum spe, qui fratre accusato partitionem