Lib. Cap. Par.

  1       I,    5,  28|             et vos, si quo ego inde agmen declinare voluissem, fecissetis.
  2       I,    5,  29| relinquentes exirent, iam continens agmen migrantium impleverat vias,
  3      II,    3,  20|          petit. Tarquinius retro in agmen suorum infenso cessit hosti:
  4      II,    3,  31|           temere in adversos montes agmen erigeret. Id male commissum
  5      II,    4,  40|          est adesse ingens mulierum agmen, ut qui nec publica maiestate
  6      II,    5,  49|        occurrit, precantur ut illud agmen faustum atque felix mittant,
  7      II,    5,  58|     coercebat. Si citius agi vellet agmen, tardius sedulo incedere;
  8      II,    5,  59|      profectionis dedit. Cum maxime agmen e castris explicaretur,
  9      II,    5,  64|     exercitu insecutus ipsum quidem agmen adipisci aequis locis non
 10     III,    1,   8|            Hernicis sedet praedonum agmen fefellit supra montes Praenestinos
 11     III,    3,  23|          praesidio relicto, citatum agmen Tusculum rapit. Nihil praeter
 12      IV,    5,  33|             multis tranant. Alterum agmen fertur per castra in urbem.
 13       V,    6,  40|        Versae inde adhortationes ad agmen iuvenum quos in Capitolium
 14      VI,    2,  6b|         fugientium ex agro Pomptino agmen repente inlatum in urbem
 15      VI,    3,  13|      impediri cursum obequitandoque agmen teneri dum adsequi pedes
 16     VII,    2,  10|         familia ortum quae Gallorum agmen ex rupe Tarpeia deiecit."
 17     VII,    2,  13|     nobilior. Is praecedens militum agmen ad tribunal pergit mirantique
 18     VII,    4,  23|             neque in aequum demitti agmen vidit et cum loci altitudine
 19     VII,    4,  24|             cuneis deinde in medium agmen perrumpunt. Inde barbari
 20     VII,    5,  34|           vallem infimam demitteret agmen, P. Decius tribunus militum
 21     VII,    5,  34|        consuli dedit ad subducendum agmen in aequiorem locum et ipse
 22     VII,    5,  34|     habuerant, possunt, nec erigere agmen in captum super se ab Decio
 23     VII,    6, 37b|             praesidio raptim agitur agmen; nec procul ab hoste locum
 24    VIII,    2,  8b|            hoc triginta manipulorum agmen antepilanos appellabant,
 25    VIII,    5,  24|          cum incerto vado transiret agmen, fessus metu ac labore miles,
 26    VIII,    5,  30|      perrumpere non poterat hostium agmen, detraxit frenos equis atque
 27    VIII,    6,  38|          iniquis ad transitum locis agmen detinuit. interim pedes
 28      IX,    1,   6|             ita deforme intuentibus agmen omni morte tristior fuit.
 29      IX,    1,   6|          adeo silens ac prope mutum agmen incessisse; iacere indolem
 30      IX,    4,  17|           quem mulierum ac spadonum agmen trahentem inter purpuram
 31      IX,    5,  23|            hostem; ubi extra vallum agmen excesserit, castra quibus
 32      IX,    6,  27|             plana [Campanos campos] agmen demittunt ibique primum
 33      IX,    6,  31|            adversum clivum erigitur agmen; ceterum postquam prima
 34      IX,    7,  35|          flectit paululum in clivos agmen - aspreta erant strata saxis -
 35      IX,    7,  36|         altera egressus ante noctem agmen adsequitur. Postero die
 36       X,    1,   5|     dictator, eo impensius retentat agmen ac sensim incedere iubet.
 37       X,    2,  14|         conspectu erigere in montes agmen aversoque hosti ab tergo
 38       X,    2,  17|            ne impedimentis gravibus agmen oneraret, convocari milites
 39       X,    2,  17|        lucro mercatorem ut sequatur agmen; ego subinde suggeram quae
 40       X,    3,  20|            trahere ut vix explicare agmen possint; itaque iam propalam
 41       X,    3,  20|            redeant nec tam oneratum agmen dimicationibus committant.
 42       X,    3,  20|            custodes exire, immobile agmen et sua quemque molientem
 43       X,    3,  20|          erat in castris. Samnitium agmen, praeterquam hostili tumultu,
 44       X,    3,  28|            vehiculorum raptorum per agmen obtriti antesignani; et
 45       X,    3,  29|          principes et, qua turbatum agmen hostium viderent impetu
 46       X,    3,  30|            viginti capta. Samnitium agmen cum per Paelignum agrum
 47       X,    4,  34|        adierant equites circumducit agmen. Constitutis haud procul
 48       X,    4,  35|           Inter haec appropinquabat agmen; et iam breviore intervallo
 49       X,    5,  41|           equitum speciem cogentium agmen dabat fefellitque non Samnites
 50       X,    5,  41|       infestis cuspidibus in medium agmen hostium ruit perrumpitque
 51       X,    5,  41|             hostes metuunt. Peditum agmen quod superfuit pugnae in
 52     XXI,    1,   5|            haud procul Tago flumine agmen grave praeda turbavere.
 53     XXI,    1,   5|     viderent, adorirentur impeditum agmen; in ripa elephantos - quadraginta
 54     XXI,    3,  25|        praetor ira accensus effusum agmen ad Mutinam ducit. Silvae
 55     XXI,    3,  25|             patentia loca ducebatur agmen, apparuit hostis; ubi rursus
 56     XXI,    3,  25|       apertis locis facile tutantes agmen Romani Tannetum, vicum propinquum
 57     XXI,    3,  27|         traiecto amni, circumducere agmen ut cum opus facto sit adoriatur
 58     XXI,    3,  27|         propter equos naves. Navium agmen ad excipiendum adversi impetum
 59     XXI,    4, 32b|   renovarunt. Erigentibus in primos agmen clivos apparuerunt imminentes
 60     XXI,    4,  33|          deinde luce castra mota et agmen reliquum incedere coepit.
 61     XXI,    4,  33|        suoque ipsum tumultu misceri agmen videre, equis maxime consternatis,
 62     XXI,    4,  33|             Et equi maxime infestum agmen faciebant, qui et clamoribus
 63     XXI,    4,  33|         deinde, postquam interrumpi agmen vidit periculumque esse,
 64     XXI,    4,  34|        duces eorum sequitur. Primum agmen elephanti et equites erant;
 65     XXI,    4,  34|            petunt, saxa ingentia in agmen devolvunt. Maxima ab tergo
 66     XXI,    4,  34|        cunctatur Hannibal demittere agmen in angustias, quia non,
 67     XXI,    4,  35|          primum, modo in novissimum agmen, utcumque aut locus opportunitatem
 68     XXI,    4,  35|         adeundi propius metus erat, agmen praebebant. Nono die in
 69     XXI,    4,  35|           prima luce motis segniter agmen incederet pigritiaque et
 70     XXI,    4,  35|           habituros. Procedere inde agmen coepit iam nihil ne hostibus
 71     XXI,    4,  36|        Hannibali quae res moraretur agmen nuntiatur rupem inviam esse.
 72     XXI,    4,  36|         longo ambitu, circumduceret agmen. Ea vero via insuperabilis
 73     XXI,    5,  41|           est, hostem fudi; peditum agmen, quod in modum fugientium
 74     XXI,    5,  46|            fuit. Consistit utrumque agmen et ad proelium sese expediebant.
 75     XXI,    6,  47|             traicit gravius peditum agmen, interim Mago equitesque
 76     XXI,    6,  48|         turbasset utique novissimum agmen, ni aviditate praedae in
 77    XXII,    1,   2|            expeditis Numidis cogere agmen, maxime Gallos, si taedio
 78    XXII,    1,   3|         obtorpuerit". Incedere inde agmen coepit primoribus, superquam
 79    XXII,    1,   4|            patentiorem campum pandi agmen coepit, id tantum hostium
 80    XXII,    1,   5|         pugnam avertebat fugientium agmen. Deinde, ubi in omnes partes
 81    XXII,    2,  11|        circa Ocriculum prospexisset agmen consulemque cum equitibus
 82    XXII,    2,  12|   subsistebat. Fabius per loca alta agmen ducebat, modico ab hoste
 83    XXII,    2,  14|          cum celerius solito ductum agmen esset, festinari ad prohibendam
 84    XXII,    2,  16|           Romanus inclusum vallibus agmen adgrederetur, ludibrium
 85    XXII,    2,  18|         Fabius medius inter hostium agmen urbemque Romam iugis ducebat
 86    XXII,    4,  30|   circumfusosque militum eius totum agmen patronos consalutasset, "
 87    XXII,    5,  32|        opportuni aderant, carpentes agmen palatosque excipientes;
 88    XXII,    6,  43|          esset visum procul hostium agmen, tum de insequendo eo consilia
 89    XXII,    6,  47|          praeceps pavore fugientium agmen in mediam primum aciem inlati,
 90    XXII,    7, 50b|             hoc laxum atque solutum agmen, ut si nihil obstet, disicias.
 91    XXII,    8,  60|             P. Sempronio per civium agmen quam per hostium fuit erumpendum.
 92   XXIII,    4, 24b|       circumsedissent, ubi intravit agmen saltum, tum extremas arborum
 93   XXIII,    5,  36|        Hamas se inventurum, citatum agmen praeter Capuam rapit obviosque
 94    XXIV,    1,  7a|       angustiis sustineret ab tergo agmen. ita ut convenerat factum
 95    XXIV,    2,  13|       promunturium Puteolos repente agmen convertit ad opprimendum
 96    XXIV,    3,  17|             occulte subsequi sensim agmen hostium iubet et, cum coortum
 97    XXIV,    3,  20|         demum agro pacatum incedere agmen coepit. nihil ibi violatum
 98    XXIV,    4,  30|       nuntium tam atrocem constitit agmen concitatisque omnibus duces -
 99    XXIV,    4,  31|           constiterant tenebaturque agmen, necdum quae morae causa
100    XXIV,    4,  32|  effractisque omnibus toto Hexapylo agmen receptum est. praetores
101    XXIV,    4,  32|     regiorum militum Syracusis erat agmen hostium augent. ita Achradina
102     XXV,    2,   9|    refringuntque portam proximam et agmen sub signis confestim inrupit.
103     XXV,    3, 15a|           conglobati cum popularium agmen patentibus portis accepissent,
104     XXV,    5,  24|      missilibus retro in Achradinam agmen convertit, non tam vim multitudinemque
105     XXV,    6,  35|      Hasdrubalem Hamilcaris citatum agmen rapiunt non dubia spe, <
106     XXV,    6,  35|      consistere coegerunt ac tutari agmen; quantum possent tamen tuto
107     XXV,    6,  36|             agendo, nunc sustinendo agmen cum aliquamdiu haud multum
108     XXV,    6,  36|            tumulum quidem perfacile agmen erexere; munitionis facies
109    XXVI,    1,   6|        recipere signa et convertere agmen peditum obiecto ab tergo
110    XXVI,    3,  17|      proelia inter extremum Punicum agmen praecursoresque Romanorum
111   XXVII,    3,  14|      quisque miles qui modo adsequi agmen fugientium elephantorum
112   XXVII,    3, 15a|     Speculatores qui prosequerentur agmen missi postero die rettulerunt
113   XXVII,    4,  16|          fugientis modo convertisse agmen videretur, quo constiterat
114   XXVII,    6,  29|             Hannibal eo converteret agmen; legatos opus esse ad se
115   XXVII,    6,  32|         silentio noctis ne conspici agmen posset intrasse Elim. itaque
116   XXVII,    7,  40|      respondisse ubi primum hostium agmen conspexisset pugnaturum.
117   XXVII,    7,  40|             Claudius in Sallentinos agmen convertit, Hostilius Capuam
118   XXVII,    7,  42|     aliquamdiu hostes citatis equis agmen suorum adsequuntur. consul
119   XXVII,    8,  46|          itinere auctum voluntariis agmen erat, offerentibus ultro
120   XXVII,    8,  46|        latere aut ab tergo carperet agmen, ludificatus hostem omnibus
121   XXVII,    8,  47|             ita desertum ab ducibus agmen primo per agros palatur,
122   XXVII,    8,  48|            armatura. qui cum fessum agmen carperent ab omni parte
123   XXVII,    8,  51|      Mulvium usque pontem continens agmen pervenit. legati - erant
124  XXVIII,    2,   7|           ab urbe longius progressi agmen hostium procul conspexissent,
125  XXVIII,    3,  11|           passimque depopulati, cum agmen iam grave praeda esset,
126  XXVIII,    3,  13|       fessis subirent magnumque iam agmen armatorum a castris in proelium
127  XXVIII,    5,  26|         mota, et ad portam retentum agmen custodesque circa omnes
128    XXIX,    2,   7|          tumultus hostem moraretur, agmen suorum fugae simili cursu
129    XXIX,    6,  30|          Thapsum occurrit. trepidum agmen cum in urbem refugisset,
130     XXX,    1,   5|            ad primam ferme vigiliam agmen explicaverunt; media nocte -
131     XXX,    1,   6|            igni forent portantes in agmen Romanum ruebant. quibus
132     XXX,    6,  36|          missa, Saturnalibus primis agmen adgressa, Numidas levi certamine
133    XXXI,    3,  21|          timuit, quod raptim ductum agmen erat. Galli clamore suorum
134    XXXI,    3,  24|       spatium - contemplatus regium agmen ex specula quadam, praegressus
135    XXXI,    3,  24|           considere ac conquiescere agmen iussit, vi aperta propalam
136    XXXI,    5,  40|    abeuntibus et carpendo postremum agmen segniores eos ad movendos
137    XXXI,    5,  42|          armatos retinet, opperiens agmen peditum tardius ductum propter
138    XXXI,    5,  42|         videt, ad carpendum hostium agmen misit.~ ~43.
139    XXXI,    5,  43|             fines adeptus postremum agmen primo turbavit; dein, postquam
140   XXXII,    2,  13|          sententia ut in Thessaliam agmen demitteret, Triccamque proximis
141   XXXII,    2,  13|            Hoc sedibus suis extorre agmen in praesidium incidit quod
142   XXXII,    2,  15|     coniectis ad Gomphorum regionem agmen vertit. Degressusque in
143  XXXIII,    1,   1|           acta, insecutum confestim agmen armatorum non ante quam
144  XXXIII,    1,   7|            signa milites cernerent, agmen ad incertos clamores vagum
145  XXXIII,    1,   9|      intenta. phalanx, quae venerat agmen magis quam acies aptiorque
146  XXXIII,    2,  15|          ante Sicyonem non audentes agmen demittere in campos vidisset,
147  XXXIII,    4,  37|            Boi neglegentius coactum agmen Romanorum, quia ipsi procul
148  XXXIII,    4,  37|         fines cum agresti praeda in agmen incidunt Romanum. proelium
149   XXXIV,    1,   2|        quodam paulo ante per medium agmen mulierum in forum perveni.
150   XXXIV,    1,   5|        lapidem posuissent, nonne id agmen quo obruta haec urbs esset
151   XXXIV,    2,  16|              et quacumque incedebat agmen legati dedentium civitates
152   XXXIV,    3,  28|           levis armatura et equites agmen cogebant. Nabis intra murum
153   XXXIV,    3,  28|     adgrederetur. postquam extremum agmen praeteriit, tum ab oppido
154   XXXIV,    3,  28|        locis erumpunt. Ap. Claudius agmen cogebat; qui ad id quod
155   XXXIV,    3,  28|        convertit totumque in hostem agmen circumegit. itaque, velut
156   XXXIV,    5,  50|          portam atque abire. quorum agmen imperator secutus prosequentibus
157    XXXV,    1,   1|             impeditum turba pecorum agmen et recenti milite adversus
158    XXXV,    2,  11|       saltum angustum cum duceretur agmen Romanum, ipsas fauces exercitus
159    XXXV,    3,  27|            milia passuum; cogebatur agmen ab equitibus et maxima [
160    XXXV,    3,  28|      derecta acie, posse inconditum agmen et tantummodo aptum viae
161    XXXV,    3,  28|         esset. et tum omnium primum agmen constituit; dein Cretenses
162    XXXV,    3,  30|        Philopoemen postquam citatum agmen per angustam et proclivem
163    XXXV,    3,  30|            caperentur, sequi suorum agmen aliquantum praegressum insistunt.
164    XXXV,    3,  30|         tranquillum ab hostili metu agmen expediri posset. ut vero
165    XXXV,    3,  30|        futuram fugam - ipse gravius agmen via patentiore ad Eurotan
166    XXXV,    4,  36|            postquam abire Aetolorum agmen videre, concurrunt ad relictum
167   XXXVI,    2,  14|            et itinera insedit et in agmen Romanum ex superioribus
168   XXXVI,    3,  19|           nihil aliud quam turba et agmen apparebat, Aetolos credere
169   XXXVI,    3,  20|           sine vexatione ullius rei agmen processit, donec in agrum
170   XXXVI,    4,  31|          expeditus ipse praegressus agmen circa Andaniam, parvum oppidum
171   XXXVI,    5,  44|            proras derigere. Eumenes agmen cogebat; ceterum, ut demendis
172  XXXVII,    2,   6|            P. Scipionem praegressum agmen, sicut ante dictum est,
173  XXXVII,    3,  13|          naves posset aut postremum agmen opportune adoriretur. postquam
174  XXXVII,    4,  21|         pridie, impetu in postremum agmen incurrit, tantumque rursus
175  XXXVII,    4,  23|          navis Eudami erat; cogebat agmen Chariclitus; Pamphilidas
176  XXXVII,    4,  29|     conspectu praetoris, et coactum agmen ab Rhodiis est, instructaque
177  XXXVII,    4,  29|            ubi Eudamus, qui cogebat agmen, vidit, non posse aequare
178 XXXVIII,    1,   2|            valles subiectas rupibus agmen foret demissum. Haec tumultuatio
179 XXXVIII,    2,  13|        viros. Tum quoque equites in agmen Romanum eruptione facta
180 XXXVIII,    2,  15|           praeter Caralitin paludem agmen ductum; ad Madamprum manserunt.
181 XXXVIII,    2,  15|             Quorum praeda iam grave agmen trahens vix quinque milium
182 XXXVIII,    2,  20|           ab occasu aestivo erigere agmen. Et Attali auxilia trifariam
183 XXXVIII,    2,  22|             iter, et sequi consulis agmen modico uterque intervallo
184 XXXVIII,    2,  22|         armaturam, quae, cum staret agmen, colligendis per tumulos
185 XXXVIII,    2,  23|            et alterum cum L. Manlio agmen; nec eos castra intrare
186 XXXVIII,    3,  25|        Gallos venientis. Constituit agmen, et expedire tela animosque
187 XXXVIII,    4,  40|          grave praeda omnis generis agmen trahens Lysimachiae stativa
188 XXXVIII,    4,  40|             magno intervallo cogere agmen, media impedimenta interposuit;
189 XXXVIII,    4,  40|              deinde etiam ad primum agmen est perlatus, utrimque in
190 XXXVIII,    4,  41|                    Romanorum primum agmen extra saltum circa templum
191 XXXVIII,    4,  41|      praecedenti ad exploranda loca agmen Muttini Numidae occurrisse.
192 XXXVIII,    4,  41|          procella hostis ad peditum agmen non accessisse. Cn. Manlius
193 XXXVIII,    5,  45|      consisteres, ut, quo flexisset agmen Attalus, Eumenis frater,
194 XXXVIII,    5,  46|             primum, alibi postremum agmen, alibi impedimenta, inter
195   XXXIX,    1,   1|          non iumentorum longus ordo agmen extendebat. nihil praeter
196   XXXIX,    5,  49|    evadendas angustias cogendo ipse agmen praebet, sustinens impetus
197      XL,    1,   6|     custodesque corporis, postremum agmen Macedonum cetera multitudo
198      XL,    1,  13|            et secutum est Macedonum agmen: hoc ego, etiam si quid
199      XL,    3,  33|             se recipiebant, alterum agmen venientium Celtiberorum
200      XL,    4,  39|           ubi eum saltum prima luce agmen Romanum intravit, repente
201      XL,    4,  48|       composito refugientium suorum agmen, post effuse sequentes barbaros
202      XL,    4,  49|         ingenti est. convertit inde agmen retro, unde venerat, ad
203     XLI,    1,   2|            inde obliquis itineribus agmen sequebantur, in omnem occasionem
204    XLII,    2,  15|      extenuabant paulatim angustiae agmen. ubi ad eum locum ventum
205    XLII,    3,  39|             iubebant vel, si tantum agmen traduceret, obsides dare,
206    XLII,    5,  57|        equites abeuntium novissimum agmen adgrederentur; inde certamine
207    XLII,    5,  59|           regis usus erat, postquam agmen peditum venientium sub signis
208    XLII,    5,  59|            signa referri peditumque agmen redire in castra iubet,
209    XLII,    5,  64|          levi armatura substitit ad agmen cogendum, ratus, id quod
210    XLII,    5,  64|           ab Sycurio erant; peditum agmen sub lucem reliquerant in
211    XLII,    5,  66|          dum> utcumque explicaretur agmen, sed armatis deicientibus <
212    XLIV,    1,   4|            se habens cum legionibus agmen cogit.~ ~5.
213    XLIV,    3,  33|         primis signis ad novissimum agmen, sive ab extremis ad primos