Lib. Cap. Par.

  1       I,    1,   1|            tradunt: alii, cum instructae acies constitissent, priusquam
  2       I,    1,   2|                 bellum intulerat. Neutra acies laeta ex eo certamine abiit:
  3       I,    3,  12|              confestim Romana inclinatur acies fusaque est. Ad veterem
  4       I,    3,  12|             persequuntur; et alia Romana acies, audacia regis accensa,
  5       I,    3,  13|                  facto dirimere infestas acies, dirimere iras, hinc patres,
  6       I,    5,  23|            signum pugnae dabis, has duas acies spectaculo fore ut fessos
  7       I,    5,  25|             vocibus in medium inter duas acies procedunt. Consederant utrimque
  8       I,    5,  25|                  infestisque armis velut acies terni iuvenes magnorum exercituum
  9       I,    5,  30|              aucto nuper plurimum Romana acies valuit. Ab equitibus repente
 10       I,    7,  37|          pelleretur media peditum suorum acies, ita incurrisse ab lateribus
 11      II,    3,  20|            Romani in hostem et restituta acies. Cohors dictatoris tum primum
 12      II,    3,  20|                extemplo animum pedestris acies, postquam iuventutis proceres
 13      II,    3,  20|            Latini perculsaque inclinavit acies. Equiti admoti equi, ut
 14      II,    3,  20|              posset; secuta et pedestris acies. Ibi nihil nec divinae nec
 15      II,    5,  45|           committerent eo ubi duae simul acies timendae essent. Itaque
 16      II,    5,  46|                               Instruitur acies, nec Veiens hostis Etruscaeque
 17      II,    5,  46|             volnus abiit. Sensit utraque acies unius viri casum, cedebatque
 18      II,    5,  47|                  vanior iam erat hostium acies, dum abundante multitudine
 19      II,    5,  51|                 est servatus. Inter duas acies Etrusci, cum in vicem his
 20      II,    5,  54|          contionem pertulit rumor, sicut acies funditur duce occiso, ita
 21      II,    5,  59|           imperia exaudiri neque instrui acies posset. Nemo ullius nisi
 22     III,    1,   2|               aliquanto constitit Romana acies; tandem et Aequi processere.
 23     III,    3,  22|                 populorum tres separatim acies circa vallum hostium instruxit;
 24     III,    8,  60|                  fulta constaret hostium acies, intulit signa; adortusque
 25     III,    8,  61| praeterequitantesque absterrent. Peditum acies et consul ipse visque omnis
 26     III,    9,  70|                  Albo legato datur media acies tuenda; legatum alterum
 27     III,    9,  70|                  quibus conferta peditum acies cessiset. Haud surdis auribus
 28     III,    9,  70|                 iam inclinabatur hostium acies. Nuntius deinde et vincentibus
 29      IV,    2,   9|              infestior coorta optumatium acies sequitur accensum iniuria
 30      IV,    3,  18|              copia pugnae fiat, utrimque acies inter bina castra in medium
 31      IV,    3,  18|            hostem emisit; secuta peditum acies ingenti vi conflixit. Nulla
 32      IV,    3,  19|                  Ita equitum quoque fusa acies, quae una fecerat anceps
 33      IV,    4,  27|                  ad explicandas utrimque acies satis patentem habebant.
 34      IV,    4,  29|                 capta erant. Eodem omnis acies inclinatur. Consul effusos
 35      IV,    5,  33|            Fidenarum portis nova erumpit acies, inaudita ante id tempus
 36      IV,    5,  33|          imperium dictatoris mota cuncta acies. Faces partim emissae excipiuntur,
 37      IV,    5,  33|            partim vi eripiuntur: utraque acies armatur igni. Magister equitum
 38      IV,    5,  33|            infert acrius signa. Cum duae acies, duo diversa proelia circumventos
 39       V,    5,  32|                fuit. Fusa concursu primo acies; in fuga milia octo armatorum
 40       V,    6,  47|                   ruinaque tota prolapsa acies in praeceps deferri. Sedato
 41      VI,    3,  13|              omnia et fluctuanti similis acies erat. dein postquam cadentibus
 42      VI,    4,  29|            postquam nullo loco constabat acies, terga vertunt consternatique
 43      VI,    5,  32|             quantumque Romana se invexit acies, tantum hostes gradu demoti;
 44     VII,    2,  10|                Ubi constitere inter duas acies tot circa mortalium animis
 45     VII,    2,  11|             edita caede avertitur tandem acies Gallorum. Fuga Tibur sicut
 46     VII,    4,  26|              quos pugnatum erat, utraque acies animis praeceperat. Inter
 47     VII,    5,  30|                infesta ira quam per duas acies fusus sanguis explere non
 48     VII,    5,  33|               neutram partem inclinarent acies. Tum consul trepidationem
 49     VII,    6, 37b|               rettulerunt, fremere omnis acies complendas esse fossas scindendumque
 50    VIII,    1,   7|             efficiemus profecto ne nimis acies vobis et conlata signa nobiscum
 51    VIII,    2,  8b|               postea manipulatim structa acies coepit esse: postremi in
 52    VIII,    2,  8b|         vexillarium unum habebat]. prima acies hastati erant, manipuli
 53    VIII,    2,  8b|                  vallo saepta inhorreret acies, tenentes. si apud principes
 54    VIII,    2,  10|                 nova ex improviso exorta acies, receptis in intervalla
 55    VIII,    6,  39|                                  Equitum acies qualis quae esse instructissima
 56      IX,    3,  16|                   quo se fusa contulerat acies, obsidibus imperatis in
 57      IX,    4,  19|                 et unius generis, Romana acies distinctior, ex pluribus
 58      IX,    4,  19|                fregerunt, quae fregisset acies? ne ille saepe, etiamsi
 59      IX,    4,  19|               miles timere potest. Mille acies graviores quam Macedonum
 60      IX,    5,  22|            Samnites facere; et repentina acies circa corpora ducum pedestre
 61      IX,    6,  27|             transverso agmine inter duas acies se inferentem Romanus equitatus
 62      IX,    6,  31|           praepotentem armis Romanum nec acies subsistere ullae nec castra
 63      IX,    6,  31|             ullius sua sponte struebatur acies, consul ad ancipitem maxime
 64      IX,    6,  31|                summam ceperunt sensitque acies aequo se iam institisse
 65      IX,    7,  32|           inclinata res est quam secunda acies Romana ad prima signa, integri
 66      IX,    7,  32|         recentibus subsidiis fulta prima acies fuit, ante signa circaque
 67      IX,    7,  32|              hostium exercitu prima tota acies deleta uno proelio fuerat
 68      IX,    7,  35|               munitiones, si qua posset, acies hostium instructa occurrit;
 69      IX,    7,  37|                  primum in campos delata acies. Deinde instructa primo
 70      IX,    7,  37|               Intra munimenta instruitur acies; delectae cohortes ad portarum
 71      IX,    7,  37|                est, proruto vallo erupit acies, stratos passim invadit
 72      IX,    8,  39|              signa, fit ex secunda prima acies. Ab ultimis deinde subsidiis
 73      IX,    8,  39|                 nova inter fessos exorta acies turbavit signa Etruscorum;
 74      IX,    8,  40|              ceteros belli apparatus, ut acies sua fulgeret novis armorum
 75      IX,    8,  40|                dextrum cornu, dictatoris acies, alienam pugnam sequetur,
 76      IX,    8,  43|             tempus patiebatur, instructa acies. Clamor primum in stativa
 77      IX,    8,  43|           capiunt. Eo et Romana erigitur acies, nec quicquam satis tuti
 78       X,    1,   4|                 signa. visa legato maior acies quam quae ab suo praesidio
 79       X,    1,   5|                Pariter sustulit clamorem acies et emissus eques libero
 80       X,    2,  14|                  stetit immota Samnitium acies nec parte ulla pelli aut
 81       X,    2,  14|                vim potuisset, ni secunda acies iussu consulis in primum
 82       X,    3,  27|               copiis est. Cum instructae acies starent, cerva fugiens lupum
 83       X,    3,  27|             exacta per campos inter duas acies decurrit; inde diversae
 84       X,    3,  28|           territos hostes vidit, Gallica acies nullum spatium respirandi
 85       X,    3,  29|                   quae strata inter duas acies iacebant, atque in testudinem
 86       X,    4,  36|                   Iam exiguum inter duas acies erat spatium, et stabant
 87       X,    4,  36|               constitisset a fuga Romana acies redintegratoque proelio
 88       X,    5,  40|               Samnites signa; insequitur acies ornata armataque, ut hostibus
 89     XXI,    1,   5|              centum milia fuere, invicta acies si aequo dimicaretur campo.
 90     XXI,    1,   8|               conseri solent, sed iustae acies, velut patenti campo, inter
 91     XXI,    4,  34|            urgebat. In eos versa peditum acies haud dubium fecit quin,
 92     XXI,    6,  55|              eorum improvida praeterlata acies est, exorti ab tergo ingentem
 93     XXI,    6,  55|                 mansit aliquamdiu immota acies, maxime praeter spem omnium
 94     XXI,    7, 57b|              procedit. Magis agmina quam acies in via concurrerunt, et
 95    XXII,    1,   4|                  quam satis instrueretur acies aut expediri arma stringique
 96    XXII,    1,   5|               evadendum esse; per medias acies ferro viam fieri et quo
 97    XXII,    1,   5|               fronte et ab tergo hostium acies claudebat apparuitque nullam
 98    XXII,    1,   5|                 post signa alia pugnaret acies nec ut in sua legione miles
 99    XXII,    2,  16|                 restitit suo loco Romana acies; lenta pugna et ex dictatoris
100    XXII,    4,  24|                 prope compleverat Romana acies, simul et per aversa castra [
101    XXII,    4,  28|                legionum refugit. Peditum acies inter perculsos impavida
102    XXII,    4,  29|     circumspectantibus fugam, Fabiana se acies repente velut caelo demissa
103    XXII,    4,  29|                restare. Ac iam prope una acies facta erat victi atque integri
104    XXII,    6,  39|                  procellas proelia atque acies iactando inter togatos ciet,
105    XXII,    6,  45|            levium armorum auxiliis prima acies facta. Consules cornua tenuerunt,
106    XXII,    6,  47|                 hinc amnis, hinc peditum acies claudebant. In derectum
107   XXIII,    2,  12|                  pecuniae absumi, et tot acies, ut hostium exercitus delesse,
108   XXIII,    2,  16|                  Instrui deinde utrimque acies coeptae, Romanorum pro moenibus
109   XXIII,    2,  16|          statutumque esse ut, cum Romana acies egressa portis foret, impedimenta
110   XXIII,    2,  16|               signa succeditque ad muros acies, patefacta repente porta
111   XXIII,    4,  29|         descensum. Triplex stetit Romana acies; velitum pars inter antesignanos
112   XXIII,    4,  29|          pertinaces viros habebat altera acies; nam maxima pars Hispani
113   XXIII,    4,  29|             essent, rettulit pedem media acies inferentibusque se magno
114   XXIII,    4,  29|                  tota iam coisset Romana acies, satis virium ad dimovenda
115   XXIII,    6,  42|               tuum norim nisi, a quo tot acies Romanas fusas stratasque
116   XXIII,    6,  45|             toleratis pugnam, quos binae acies consulares nunquam sustinuerunt?
117    XXIV,    2,  16|        perturbata, postremo tota impulsa acies; inde haud dubie terga data
118     XXV,    1,   6|               expugnat; peditum, equitum acies concurrunt; ad Syracusas
119     XXV,    3, 15a|             eventum; et Carthaginiensium acies de industria pedem referebat,
120     XXV,    4,  19|             obrueretur, laborabat Romana acies, donec signum equitibus
121     XXV,    4,  19|              pugnam, extemplo instructae acies. pugnatum tamen ut in nulla
122     XXV,    4,  19|                 fusa extemplo est Romana acies; sed adeo ne fugae quidem
123     XXV,    4,  21|                aciem est instruitur ipsa acies ad libidinem militum forte
124     XXV,    4,  21|                 in longitudinem porrecta acies. clamantibus tribunis nihil
125     XXV,    4,  21|             tergo atque alis circumventa acies eo usque est caesa ut ex
126     XXV,    6,  34|             conseruit. agmina magis quam acies pugnabant; superior tamen,
127    XXVI,    1,   4|                desiliunt. pedestris inde acies ex equitatu repente in hostium
128    XXVI,    1,   5|                paveat Romanus interrupta acies videatur, eam si se utrimque
129    XXVI,    1,   5|          coniectae et prope tota in unum acies versa; sed neque multitudo
130    XXVI,    2,  11|                et postero die eodem loco acies instructas eadem tempestas
131    XXVI,    7,  39|                frontibus velut pedestris acies urgebant perviaeque naves
132    XXVI,    7,  44|               primo haud impares stetere acies; subsidia deinde identidem
133    XXVI,    8,  46|               portam ingressa erat iusta acies cum ducibus, cum ordinibus
134   XXVII,    1,   1|         equitibus dato ut, cum pedestres acies occupassent praesenti certamine
135   XXVII,    1,   2|                fessaeque pugnando primae acies essent, primae legioni tertia,
136   XXVII,    3,  12|           segniter subeunt, turbata tota acies est, dein prorsus fusa,
137   XXVII,    4,  18|             incurrit. inde primo turbata acies est dum ad circumsonantem
138   XXVII,    4,  18|              volnerarentur, laxata prima acies locusque ad evadendum et
139   XXVII,    7,  42|                   successit vallo Romana acies, et Numidae ex composito
140   XXVII,    8,  48|                  coniunxerunt directaque acies est, Claudius dextro in
141   XXVII,    8,  48|          sinistro pugnam instruit: media acies praetori tuenda data. Hasdrubal
142   XXVII,    8,  48|                  sed longior quam latior acies erat; Gallos prominens collis
143   XXVII,    8,  48|                  concurrit: dextra omnis acies extra proelium eminens cessabat;
144   XXVII,    8,  48|       impotentius iam regi et inter duas acies versari velut incerti quorum
145  XXVIII,    1,   3|                   nec secus quam adversa acies caesi; eademque porta signa
146  XXVIII,    3,  14|                  processere; sed utraque acies pro vallo stetit instructa,
147  XXVIII,    3,  14|            stetissent pugnaturos; medias acies, Romanum Poenumque, quos
148  XXVIII,    3,  14|              haud plus quingentos passus acies inter sese aberant, signo
149  XXVIII,    3,  14|                erat, Hispanos - ea media acies fuit - presso gradu incedere
150  XXVIII,    3,  14|               quam coire inter se mediae acies possent. ita diductis cornibus
151  XXVIII,    3,  15|                 incucurrerunt; ad medias acies aliquanto serius pervenit
152  XXVIII,    3,  15|            imperio ducis cederet integra acies.~ Sed cum eo ipso acrius
153  XXVIII,    6,  33|               eum locum detracta hostium acies esset qui non omnem multitudinem
154  XXVIII,    6,  33|              proelia erant; duae peditum acies, duo equitatus per longitudinem
155  XXVIII,    6,  33|           priusquam tota circumveniretur acies inter tumultum elapsi.~ ~
156    XXIX,    1,   2|           invecti hostes simul pedestres acies turbarunt, simul equitibus
157     XXX,    2,   8|             utrimque cornibus Celtiberum acies stabat quod nec in fuga
158     XXX,    3,  18|           additus, nec stetisset hostium acies ni Mago ad primum equitum
159     XXX,    3,  18|               tum primum commota hostium acies, simul omnibus equitibus,
160     XXX,    6,  34|                nudata equite erat Punica acies cum pedes concurrit, nec
161     XXX,    6,  34|              auxiliares cedentes secunda acies, Afri et Carthaginienses,
162     XXX,    6,  34|              firmiorque media hastatorum acies esset. ita novum de integro
163    XXXI,    5,  35|                ab Romanis autem - aberat acies eorum paulo plus quingentos
164    XXXI,    5,  37|           equitum peditumque prope iusta acies erat et Romanorum, quia
165   XXXII,    4,  25|                 forum vaderet, instructa acies ex adverso occurrit. Praesidium
166   XXXII,    5,  34|                   et contrariae persaepe acies in utraque parte Aetolica
167  XXXIII,    1,   8|                  ne facile perrumperetur acies, dimidium de fronte demptum
168  XXXIII,    1,   8|                ut longa potius quam lata acies esset; simul et densari
169  XXXIII,    1,   9|               exortus; nam forte utraque acies simul conclamavere nec solum
170  XXXIII,    1,   9|               ordine trepidabatur; media acies, quae propior dextrum cornu
171  XXXIII,    1,   9|                 venerat agmen magis quam acies aptiorque itineri quam pugnae,
172  XXXIII,    2,  15|           ceterorum nudati, cum duae iam acies hostium ex diverso, levis
173  XXXIII,    2,  18|                  eo die steterunt tantum acies utraque super ripam qui
174  XXXIII,    2,  18|                  cursu transgressa amnem acies est. diu anceps pugna stetit.
175  XXXIII,    4,  36|            hostem, confirmata et reliqua acies Romana restitit primo, deinde
176   XXXIV,    1,   5|              intercursu matronarum inter acies duas proelium sedatum est?
177   XXXIV,    2,  14|           priusquam concurrerent peditum acies. is terror obiectus hosti
178   XXXIV,    2,  15|                  inductis accendit. nova acies facta. integri recentibus
179   XXXIV,    3,  28|         circumegit. itaque, velut rectae acies concurrissent, iustum aliquamdiu
180   XXXIV,    4,  39|                  Lacedaemonii, ternaeque acies tempore uno locis diversis
181   XXXIV,    5,  46|                  aut illam partem moveri acies potuerunt quam Q. Victorius
182    XXXV,    3,  30|                deinde postquam instructa acies tota Achaeorum admovebatur,
183  XXXVII,    4,  29|                Rhodiis est, instructaque acies, velut cernerent regios,
184  XXXVII,    4,  30|             momentoque temporis et media acies Antiochi et laevo cornu
185  XXXVII,    5,  38|            insequens instructae utrimque acies pro vallo stetere; quinto
186  XXXVII,    6,  39|                 campi prolata et instrui acies coepta est. nec Antiochus
187  XXXVII,    6,  39|           dimicaturum appareret.~ Romana acies unius prope formae fuit
188  XXXVII,    6,  40|                                    Regia acies varia magis multis gentibus,
189  XXXVII,    6,  40|                appellabantur. haec media acies fuit, in fronte in decem
190  XXXVII,    6,  40|               triginta ordines armatorum acies patebat. hoc et roboris
191  XXXVII,    6,  41|                  laevo praeposuit; media acies tribus permissa, Minnioni
192  XXXVII,    6,  41|            adiecto. ita medio inter duas acies campo exiguntur quadrigae;
193  XXXVII,    6,  42|               nervos incidere. iam media acies fere omnis a fronte prostrata
194 XXXVIII,    5,  49|                 hostis esset, duae simul acies primi et novissimi agminis
195   XXXIX,    3,  31|                  accenso. acerrime media acies, duae fortissimae legiones,
196      XL,    1,   6|                  divisas bifariam [duas] acies concurrere ad simulacrum
197      XL,    3,  31|                  equites, mox et peditum acies aderat, haud dubia spe castra
198      XL,    4,  39|          extremis iam pugnabatur. deinde acies concurrerunt.~ ~40.
199      XL,    4,  40|          legiones sunt, prope interrupta acies. quam trepidationem ubi
200    XLII,    4,  52|                 effecerat. mota parumper acies, non iusto decursu tamen,
201    XLII,    5,  59|                  modum maxime instructae acies, par ferme utrimque numerus
202    XLIV,    3,  41|               phalangem iussus; ea media acies hostium fuit. in dextrum
203    XLIV,    3,  42|                  quia interiecta peditum acies, cuius caedes victores tenebat,
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License