Lib. Cap. Par.

  1      II,    5,  56|    consulem faciunt. Collega ei T. Quinctius datur. Principio statim
  2      II,    5,  56|        incruento proelio foret, ni Quinctius, consul alter, consularibus
  3      II,    5,  60|            certatum est. Et natura Quinctius erat lenior, et saevitia
  4      II,    5,  64|          patrum consules creati T. Quinctius Q. Servilius. Similem annum
  5      II,    5,  64|         castra oppugnanda veniunt. Quinctius sedato tumultu quem terror
  6     III,    1,   3|            abesse. Forte ab Algido Quinctius consul redierat Romam. Id
  7     III,    1,   5|       periculum summa rerum, ni T. Quinctius peregrinis copiis, cum Latino
  8     III,    2,  11|  contumeliae offerrent. Caeso erat Quinctius, ferox iuvenis qua nobilitate
  9     III,    2,  12|            principes civitatis. T. Quinctius Capitolinus, qui ter consul
 10     III,    2,  12|          fieri. Pater inter hos L. Quinctius, cui Cincinnato cognomen
 11     III,    2,  13|           contra vim resistunt. T. Quinctius clamitat, cui rei capitalis
 12     III,    3,  19|       mense summo patrum studio L. Quinctius Cincinnatus, pater Caesonis,
 13     III,    3,  20|           sit. 'Nobis vero' inquit Quinctius, nihil dilectu opus est,
 14     III,    3,  20|      animos agitabat, quod saepius Quinctius dictitabat se consulum comitia
 15     III,    3,  25|            nepote quaestor erat T. Quinctius Capitolinus qui ter consul
 16     III,    3, 26a|          perculsam restitueret, L. Quinctius Cincinnatus consensu omnium
 17     III,    4, 26b|          imperii populi Romani, L. Quinctius trans Tiberim, contra eum
 18     III,    4,  29|        Lanuvium in exsilium abiit. Quinctius sexto decimo die dictatura
 19     III,    9,  66|                                 T. Quinctius Capitolinus quartum et Agrippa
 20     III,    9,  66|          ad Corbionem agmine iere, Quinctius consul ad contionem populum
 21     III,    9,  70|     aequando imparem sibi. In acie Quinctius dextrum cornu, Agrippa sinistrum
 22      IV,    2,  7b|      primores patrum reliquere. T. Quinctius Barbatus interrex consules
 23      IV,    2,  10|    Aequavit, quod haud facile est, Quinctius consul togatus armati gloriam
 24      IV,    2,  13|           Consul sextum creatus T. Quinctius Capitolinus, minime opportunus
 25      IV,    2,  13|            sed etiam vindicem, tum Quinctius consules immerito increpari
 26      IV,    2,  13|       Adprobantibus cunctis, primo Quinctius abnuere et quid sibi vellent
 27      IV,    3,  18|        contra Veientem Capitolinus Quinctius intulit signa; ante mediam
 28      IV,    4,  26|       atque Hernici nuntiarant. T. Quinctius L. F. Cincinnatus - eidem
 29      IV,    4,  29|         dedicavit. Aegre id passus Quinctius cum dimisso exercitus in
 30      IV,    4,  30|    consules A. Cornelius Cossus T. Quinctius Poenus iterum. Veientes
 31      IV,    4,  30|        impedituros se dilectum, ut Quinctius consul de bello ad populum
 32      IV,    4, 31a|           quattuor creati sunt, T. Quinctius Poenus ex consulatu C. Furius
 33      IV,    5,  41|            iam aetatis Capitolinus Quinctius, suppliciter orans ne se,
 34      IV,    5, 44a|       potestate omnes patricii, L. Quinctius Cincinnatus tertium L. Furius
 35      IV,    6,  49|      Cossus C. Valerius Potitus Q. Quinctius Cincinnatus Num. Fabius
 36      IV,    6,  61|             Fuere autem tribuni T. Quinctius Capitolinus Q. Quinctius
 37      IV,    6,  61|           Quinctius Capitolinus Q. Quinctius Cincinnatus C. Iulius Iulus
 38      VI,    1,   4|        potestate habita. Creati T. Quinctius Cincinnatus Q. Servilius
 39      VI,    2,  6b|        Servilius Fidenas sextum L. Quinctius Cincinnatus L. Horatius
 40      VI,    2,   9|            legiones urbanae quibus Quinctius praefuerat ei decernuntur.
 41      VI,    2,   9|         imperii socium depoposcit. Quinctius Horatiusque successores
 42      VI,    3,  18|      iterum C. Papirius Crassus T. Quinctius Cincinnatus iterum. cuius
 43      VI,    3,  18|          in Sp. Maelio Cincinnatus Quinctius fecisset, et vinculorum
 44      VI,    4,  29|        deditionem receptum est. T. Quinctius, semel acie victor, binis
 45      VI,    4,  29|           omnes hoc dederunt ut T. Quinctius dictator oppida novem caperet'.
 46      VI,    5,  33|      exercitus Tusculum ductus; L. Quinctius et Ser. Sulpicius tribuni
 47      VI,    5,  36|      Veturius A. et M. Cornelii Q. Quinctius M. Fabius. nihil ne ab his
 48      VI,    5,  38|          tribuni militum creati T. Quinctius Ser. Cornelius Ser. Sulpicius
 49     VII,    3,  18|         Fabius Ambustus tertium T. Quinctius. In quibusdam annalibus
 50     VII,    3, 22a|            interregno abiit, et T. Quinctius Poenus; quidam Caesonem,
 51     VII,    3, 22a|            ambo profecti, Faliscum Quinctius, Sulpicius Tarquiniense,
 52     VII,    6,  40|  congressus quaerere ac conloquia: Quinctius, quem armorum etiam pro
 53     VII,    6,  40|          nos conseramus manus." T. Quinctius plenus lacrimarum ad suos
 54     VII,    6,  41|   Approbantibus clamore cunctis T. Quinctius ante signa progressus in
 55    VIII,    5,  25|           accepit; praesidio ei L. Quinctius tribunus militum praepositus.~ ~
 56    XXII,    5,  33|         urbano, C. Pupius et Caeso Quinctius Flamininus, aedem in arce
 57     XXV,    1,   2|    suffecti sunt; augur creatus L. Quinctius Flamininus, decemvir sacrorum
 58    XXVI,    7,  39|           classi commeatibusque D. Quinctius, obscuro genere ortus, ceterum
 59    XXVI,    7,  39|            se. in Romana nave ipse Quinctius erat, in Tarentina Nico
 60   XXVII,    2,   6|       creati L. Veturius Philo, T. Quinctius Crispinus, C. Hostilius
 61   XXVII,    2,   7|          peregrinam cum Gallia, T. Quinctius Crispinus Capuam, C. Aurunculeius
 62   XXVII,    2,   7|            Q. Fulvius habuisset T. Quinctius obtineret: C. Hostilius
 63   XXVII,    5,  21|       crearent. additur collega T. Quinctius Crispinus, qui tum praetor
 64   XXVII,    5,  22|         creatus non gessit - et T. Quinctius Crispinus. utrisque consulibus
 65   XXVII,    5,  25|          foret.~ Consulum alter T. Quinctius Crispinus ad exercitum quem
 66   XXVII,    7, 33b|                Exitu huius anni T. Quinctius consul, dictatore comitiorum
 67   XXVII,    7,  35|         eum exercitum iret quem T. Quinctius consul habuerat; et L. Manlius
 68    XXIX,    3,  13|         duae legiones decretae; T. Quinctius Tarentum, C. Hostilius Tubulus
 69    XXXI,    1,   4|        Flaccus P. Aelius Paetus T. Quinctius Flamininus.~ Per eos dies
 70    XXXI,    6,  49|       erant, C. Terentius Varro T. Quinctius Flamininus P. Cornelius
 71    XXXI,    6,  49|            praetores inde facti L. Quinctius Flamininus L. Valerius Flaccus
 72   XXXII,    2,   7|           Sex. Aelius Paetus et T. Quinctius Flamininus. Inde praetorum
 73   XXXII,    2,   8|              Sex. Aelius Paetus T. Quinctius Flamininus consules magistratu
 74   XXXII,    2,   9|            rei quicquam gessit. T. Quinctius alter consul maturius quam
 75   XXXII,    3,  16|      faucibus posuit castra, et L. Quinctius frater consulis, cui classis
 76   XXXII,    3,  16|           accesserunt. Eodem et L. Quinctius cum iis navibus quae Piraei
 77   XXXII,    3,  16|        stationes armatas opponunt, Quinctius noctu ab ea parte quae minime
 78   XXXII,    3,  21|       regni eius depopulatus: nunc Quinctius tenentem claustra Epiri,
 79   XXXII,    3,  23|         oppugnationis: pertinacius Quinctius in incepto perstabat. Is
 80   XXXII,    4,  28|       eidem cui praeerat classi L. Quinctius Flamininus iussus. Praetoribus
 81   XXXII,    5,  32|            tempore erat, et cum T. Quinctius capta Elatia in Phocide
 82   XXXII,    5,  32|    concessum est, non quin cuperet Quinctius per se partim armis, partim
 83   XXXII,    5,  32|      negaret, 'quem tandem' inquit Quinctius 'times?' Ad hoc ille superbo
 84   XXXII,    5,  35|      sociique in castra redierunt. Quinctius postero die ad Nicaeam -
 85   XXXII,    5,  35|    rettulerit minus compertum est; Quinctius haec rettulit ad socios:
 86   XXXII,    5,  36|          colligendas vires quaeri; Quinctius verum id futurum fuisse
 87   XXXII,    5,  36|     extemplo deducerentur. Et ipse Quinctius cum sociorum legatis Amynandrum
 88   XXXII,    5,  39|            sua esse: eo si veniret Quinctius ad conloquium, non diffidere
 89   XXXII,    5,  39|           omnia cum eo conventura. Quinctius ut eo quoque praesidio Philippum
 90   XXXII,    5,  39|          iis forte ipsis diebus L. Quinctius frater eius adduxerat ex
 91   XXXII,    5,  39|           congrederentur convenit. Quinctius cum fratre et tribunis militum
 92   XXXII,    5,  39|       interiacentis campi: inermis Quinctius cum fratre et duobus tribunis
 93   XXXII,    5,  40|       quattuor menses factis. Inde Quinctius Corinthum est profectus
 94   XXXII,    5,  40|      negasse videretur. A Corintho Quinctius Anticyram traiecit, inde
 95  XXXIII,    1,   1|          gesta. initio autem veris Quinctius Attalo Elatiam excito Boeotorum
 96  XXXIII,    1,   2|       iubeturque. concilio dimisso Quinctius tantum Thebis moratus quantum
 97  XXXIII,    1,   3|            hostem opperiebatur. et Quinctius per eosdem ferme dies ab
 98  XXXIII,    1,   3|        quid expectasset, confestim Quinctius movit castra. transgresso
 99  XXXIII,    1,   5|                                    Quinctius ad Thebas Phthioticas castra
100  XXXIII,    1,   6|                                    Quinctius postero die vallum secum
101  XXXIII,    1,   6|        quod vocant Scotusaei agri, Quinctius circa Thetideum Pharsaliae
102  XXXIII,    1,   9|                                    Quinctius iis qui in proelio fuerant
103  XXXIII,    1,   9|      evaserat. in hos incompositos Quinctius, quamquam pedem referentes
104  XXXIII,    1,  10|         tum et ipse acie excessit. Quinctius cum institisset cedentibus,
105  XXXIII,    2,  11|           in Macedoniam concessit. Quinctius captivis praedaque <partim>
106  XXXIII,    2,  12|        fortuna uti vellet. ad haec Quinctius negare Aetolos aut moris
107  XXXIII,    2,  13|      Romani iure belli factas esse Quinctius dicebat, quod integris rebus
108  XXXIII,    2,  13|   sequerentur. 'vos' inquit 'ipsi' Quinctius 'societatis istius leges
109  XXXIII,    2,  16|   dimicaretur ad Cynoscephalas, L. Quinctius Corcyram excitis Acarnanum
110  XXXIII,    3,  24|     maiorum, quorum ex consilio T. Quinctius imperator leges pacis Philippo
111  XXXIII,    3,  25|      censuisset mitterentur; et T. Quinctius Flamininus [cum duabus legionibus]
112  XXXIII,    3,  27|   hibernabat eo tempore Elatiae T. Quinctius, a quo cum multa socii peterent,
113  XXXIII,    3,  29|          egredi castris miles. tum Quinctius legatos ad quaerendum de
114  XXXIII,    3,  29|      Coroneae facta inveniebantur. Quinctius primo noxios tradi sibi
115  XXXIII,    4,  31|      nolebant. ab Elatia profectus Quinctius Anticyram cum decem legatis,
116  XXXIII,    4,  31|   legatorum agitabantur: identidem Quinctius liberandam omnem Graeciam,
117  XXXIII,    4,  32|              senatus Romanus et T. Quinctius imperator Philippo rege
118  XXXIII,    4,  34|                   Secundum Isthmia Quinctius et decem legati legationes
119   XXXIV,    3, 22b|           erat adfertur. quo lecto Quinctius conventum Corinthum omnium
120   XXXIV,    3,  26|                                    Quinctius adfirmantibus iis, si ad
121   XXXIV,    3,  26|    conveniebant: iam ab Leucade L. Quinctius quadraginta navibus venerat,
122   XXXIV,    3,  28|                                    Quinctius satis iam omnibus paratis
123   XXXIV,    3,  28|   redierunt in castra. postero die Quinctius prope flumen praeter urbem
124   XXXIV,    3,  28|          plerosque armis exuerunt. Quinctius prope Amyclas posuit castra;
125   XXXIV,    3,  29|              Eodem fere tempore L. Quinctius maritimae orae oppida partim
126   XXXIV,    3,  29|        facta oppugnatio erat ni T. Quinctius cum quattuor milibus delectorum
127   XXXIV,    3,  29|  ostendisset et ex altera parte L. Quinctius ab operibus suis terra marique
128   XXXIV,    3,  30|      delectis custodibus corporis, Quinctius cum fratre et Eumene rege
129   XXXIV,    3,  33|       datum ad consultandum est et Quinctius sociorum etiam principibus
130   XXXIV,    3,  35|                               Inde Quinctius adhibitis legatis tantum
131   XXXIV,    3,  35|        extemplo mitterent Romam T. Quinctius et Nabis, ut pax [ex] auctoritate
132   XXXIV,    4,  38|                     Et tunc quidem Quinctius satis eo terrore coercitis
133   XXXIV,    4,  39|          suis, receperunt sese; et Quinctius postquam quid rei esset
134   XXXIV,    4,  40|                                    Quinctius plus ex timore hostium quam
135   XXXIV,    4,  40|        rursus oratorem misit; quem Quinctius primo aspernatus excedere
136   XXXIV,    4,  40|          emiserunt. huic laetitiae Quinctius supervenit pace data tyranno
137   XXXIV,    4,  41|            factum populum Romanum. Quinctius ab Argis Elatiam, unde ad
138   XXXIV,    5,  48|         redisse. eodem hoc anno T. Quinctius Elatiae, quo in hiberna
139   XXXIV,    5,  49|     ignarus huius habitus animorum Quinctius, si sine excidio Lacedaemonis
140   XXXIV,    5,  52|         Lacedaemonius. ipse deinde Quinctius in urbem est invectus. secuti
141   XXXIV,    6,  57|            provincias sunt, tum T. Quinctius postulavit ut de iis quae
142   XXXIV,    6,  58|                              Ad ea Quinctius: 'quoniam vobis distincte
143   XXXIV,    6,  58|            non pudori sit. ad haec Quinctius 'quandoquidem' inquit 'honesta
144   XXXIV,    6,  59|    Antiochi minuatur.' postero die Quinctius legationes universas Graeciae
145    XXXV,    2,  10|         magnis rebus gestis, et L. Quinctius Flamininus, qui classi in
146    XXXV,    2,  10|            in urbem acciperet.~ L. Quinctius et Cn. Domitius Ahenobarbus
147    XXXV,    3,  21|           facta est.~ Priusquam L. Quinctius consul in provinciam perveniret,
148    XXXV,    3,  22|        Arimino, qua proximum fuit, Quinctius per Ligures in Boios venit.
149    XXXV,    4,  31| indignationem dicere id ausum eum; Quinctius quidem adeo exarsit ira
150    XXXV,    4,  32|     societatem cum Aetolis. ab iis Quinctius petit ut legatos ad Panaetolicum
151    XXXV,    4,  33|            postquam ventum est eo, Quinctius in concilio orsus a principio
152    XXXV,    4,  33|        ipsum decretum posceret eum Quinctius, non veritus maiestatem
153    XXXV,    4,  34|                                    Quinctius legatique Corinthum redierunt;
154    XXXV,    4,  39|                                    Quinctius quoque his auditis ab Corintho
155    XXXV,    4,  39|           rege, ipsum Athenas ire. Quinctius quo profectus erat Demetriadem
156    XXXV,    4,  39|         Quinctium sese recepit. at Quinctius nuntio ad praetorem misso
157    XXXV,    5,  40|        inde namque deverteram - L. Quinctius et Cn. Domitius consules
158    XXXV,    5,  40|          provincias profecti sunt, Quinctius in Ligures, Domitius adversus
159    XXXV,    5,  41|           eorum dilectum habere L. Quinctius consul iussus, ne quid moraretur
160    XXXV,    5,  49|                              Ad ea Quinctius coram quibus magis quam
161    XXXV,    5,  50|          auxilia etiam quo censuit Quinctius, quingentorum militum Chalcidem,
162    XXXV,    5,  50|           qui Romanae partis erant Quinctius est accitus et accusante
163   XXXVI,    1,   1|           numerum militum, quem L. Quinctius consul in eam provinciam
164   XXXVI,    1,   3|          consul edixit, ut quos L. Quinctius milites conscripsisset et
165   XXXVI,    4,  31|         legatis extemplo profectus Quinctius a Megalopoli ad Diophanen
166   XXXVI,    4,  32|            res permitteretur. erat Quinctius sicut adversantibus asper,
167   XXXVI,    5,  34|            a Philippo geruntur, T. Quinctius recepta Zacyntho ab Achaico
168   XXXVI,    5,  34|        inquit, 'quid rei sit?' tum Quinctius 'ecquid vides te devicto
169   XXXVI,    5,  35|          adero.' ita, ut censuerat Quinctius, fecerunt, nec aspernatus
170  XXXVII,    7,  57|     maiorem excitavit. petebant T. Quinctius Flamininus P. Cornelius
171  XXXVII,    7,  58|            destiterunt censores T. Quinctius Flamininus M. Claudius Marcellus
172 XXXVIII,    1,   9|        quae post id tempus, quo T. Quinctius traiecisset in Graeciam,
173 XXXVIII,    3,  28|         fuerunt. Censores Romae T. Quinctius Flamininus et M. Claudius
174 XXXVIII,    3,  31|            Achaeorum tutelamque T. Quinctius et Romani Laconicae orae
175 XXXVIII,    5,  49|           iuga tenentem montium T. Quinctius deiecit? Equidem adhuc,
176   XXXIX,    1,   6|    Lucullus C. Aurelius Scaurus L. Quinctius Crispinus.~ Extremo anni,
177   XXXIX,    1,   8|       Cornelius Sulla Siciliam, L. Quinctius Crispinus Hispaniam citeriorem,
178   XXXIX,    2,  23|             cum, quia rem integram Quinctius in condicionibus pacis distulerat,
179   XXXIX,    3,  30|      praetores C. Calpurnius et L. Quinctius, cum primo vere ex hibernis
180   XXXIX,    3,  30|            parte Calpurnius, laeva Quinctius exercitus traduxerunt quieto
181   XXXIX,    3,  31|         aciem, ab latere incurrit. Quinctius cum sociis equitibus alterum
182   XXXIX,    3,  31|           capta et expugnata esse. Quinctius alter praetor suos equites
183   XXXIX,    3,  36|         impetu occupaverunt, si T. Quinctius, si exercitus Romanus, sicut
184   XXXIX,    4,  38|     fortissima opera Calpurnius et Quinctius in proelio usi essent.~ ~
185   XXXIX,    5,  42|           C. Calpurnius Piso et L. Quinctius Romam redierunt. utrique
186   XXXIX,    5,  42|       argenti. paucos post dies L. Quinctius Crispinus ex iisdem Lusitanis
187   XXXIX,    5,  42|         senatu ne frater quidem T. Quinctius, si tum censor esset, potuisset.
188   XXXIX,    5,  42|     coepisse. inter cuius sermonem Quinctius scorto 'vis tu', inquit '
189   XXXIX,    5,  51|           Prusiam regem legatus T. Quinctius Flamininus venit, quem suspectum
190   XXXIX,    5,  55|      Lepidus T. Aebutius Parrus L. Quinctius Crispinus. et Saturnia colonia
191      XL,    1,  11|         eum remittas Macedonum? T. Quinctius nunc est auctor omnium rerum
192     XLI,    2,   8|            Aelius Tubero iterum C. Quinctius Flamininus C. Numisius L.
193    XLII,    3,  34|        anno virtutis causa mihi T. Quinctius Flamininus decumum ordinem
194     XLV,    4,  42|           legati tres nominati, T. Quinctius Flamininus, C. Licinius