Lib. Cap. Par.

  1       I,    4,  21|            deorum adsidua insidens cura, cum interesse rebus humanis
  2       I,    5,  25|            spes tota, nondum tamen cura deserverat, exanimes vice
  3       I,    6,  33|                    Ancus demandata cura sacrorum flaminibus sacerdotibusque
  4       I,    8,  45|     quamquam omissum iam ex omnium cura Latinorum ob rem totiens
  5       I,    9,  50|     sumptum inter patrem et filium cura reconciliandi eos in gratiam
  6      II,    1,   2|            deinde divinarum habita cura; et quia quaedam publica
  7      II,    1,   2|   libertati, cuius tunc prima erat cura, officeret. Ac nescio an
  8      II,    1,   4|        litterarum in primis habita cura ne interciderent. Proditoribus
  9      II,    2,   9|           Annonae in primis habita cura, et ad frumentum comparandum
 10      II,    3,  18|         neque ullum usquam nisi in cura parendi auxilium. Sabinis
 11      II,    3,  31|      eventu nec patribus nec plebi cura decesserat: tanta cum gratia
 12      II,    3,  32|     indignatas reliquas partes sua cura, suo labore ac ministerio
 13      II,    5,  43|          Quorum bellorum crescente cura, Caeso Fabius et Sp. Furius
 14      II,    5,  47|     plurimi dati, nec alibi maiore cura habiti. Inde populares iam
 15     III,    1,   6|        ipsi obibant; circumitio ac cura aedilium plebi erat; ad
 16     III,    1,   8|           abscederent eo solutiore cura, in Lucretium incidunt consulem
 17     III,    2,  15|           ferendae aut accipiendae cura civitatem tenebat. Quantum
 18     III,    2,  16|       belli ad avertendos ab legis cura plebis animos Capitolium
 19     III,    2,  17|          Quirites, si vestri nulla cura tangit, at vos veremini
 20     III,    2,  18|          colendi velut hereditaria cura sibi a maioribus tradita
 21     III,    6,  40|        Ceterum - nonne enim maiore cura occupatis animis verum esse
 22     III,    6,  46|           omissis rebus aliis prae cura unius nemo adibat, domum
 23     III,    8,  59|            libertate vestra tuenda cura.' Ea primum moderatio tribuni
 24     III,    8,  59|          magistratui quam patricio cura fuisset, et ante inimicos
 25     III,    9,  65|           externos tollere animos. Cura pacis concordiae quoque
 26      IV,    1,   1|         consules avertere plebem a cura novarum legum, nunquam eos
 27      IV,    2,   8| ministerium custodiaeque tabularum cura, cui arbitrium formulae
 28      IV,    2,  11|          re praecipiti tanta foret cura subventum, eo impensius
 29      IV,    2,  13|            res ad levandam publica cura annonam impedimento fuerat,
 30      IV,    4,  26|      muniendi exercendique militem cura ducibus erat. Eo plus nuntii
 31      IV,    6,  50|       certamine alio pendebat quod cura incesserat patres ne metu
 32      IV,    6,  57|        edixerunt. Tum vero gravior cura patribus incessit, quippe
 33       V,    1,   5|          ac perseverare defungique cura? Brevis enim profecto res
 34       V,    1,   7|      intentiore quam antea subvehi cura, ne quid tam bene merito
 35       V,    2,   8|          iterum. His tribunis, dum cura omnium in Veiens bellum
 36       V,    3,  14|          maior patribus quam belli cura erat, quippe non communicatum
 37       V,    3,  16|      Romanis indignitas maior quam cura populationis Tarquiniensium
 38       V,    3,  16|     sacraque patria, quorum omissa cura est, instaurata ut adsolet
 39       V,    6,  40|       Vestales omissa rerum suarum cura, quae sacrorum secum ferenda,
 40      VI,    1,  6a|            in senatu maioris belli cura, quod Etruria in armis erat,
 41      VI,    2,  6b|           ut nuper, sive nova haec cura, Latini atque Hernici moverint;
 42      VI,    2,   9|      Romanis reciperandi tuendique cura erat. Igitur senatui cum
 43      VI,    3,  18|        profiteor plebis, quod mihi cura mea et fides nomen induit:
 44      VI,    4,  27|       patribus minor [in] praesens cura creditae pecuniae iuris
 45     VII,    1,   6|      Mettio sed ab hoc appellatum. Cura non deesset, si qua ad verum
 46     VII,    3, 22a|           bellorum quae imminebant cura, dum aliqua ab armis quies
 47    VIII,    1,   6|          ut legatos proficiscentes cura magistratuum magis, qui
 48    VIII,    3,  16|            tamen omissa eius belli cura patribus, quia totiens iam
 49    VIII,    4,  20|         statuti. nondum perfunctos cura Privernatis belli tumultus
 50    VIII,    5,  24|            membrorum reliquum fuit cura mulieris unius, ossaque
 51    VIII,    5,  29|         nova res erat, tamen tanta cura patres incessit ut pariter
 52    VIII,    5,  29|         exercitus utroque ducti et cura tuendorum finium hostes
 53    VIII,    5,  36|           quam quod grato animo ea cura accepta est. refecto exercitu
 54      IX,    4,  19|      vivimus pacis amor et civilis cura concordiae. -~ ~
 55      IX,    6,  29|      Samnitium bello, priusquam ea cura decederet patribus Romanis,
 56      IX,    8,  45|        sententias una, quae omissa cura communium ad respectum suarum
 57       X,    1,   4|         composita magistri equitum cura, castra in tutiorem locum
 58       X,    2,  11|       Maximum placet, ni eius viri cura, qualis in bellicis rebus
 59       X,    3,  29|          inde omnium aliarum rerum cura Fabius collegae funus omni
 60     XXI,    2,  20|            ab sociis inquisita cum cura ac fide cognita: praeoccupatos
 61     XXI,    2,  22|      respicientem, secutum; deinde cura ingenii humani cum, quidnam
 62    XXII,    1,   3|           rem erat summa omnia cum cura inquirendo exsequebatur.
 63    XXII,    1,  7a|            funeris causa magna cum cura inquisitum non invenit.~ ~
 64    XXII,    2,   9|      Senatus, quoniam Fabium belli cura occupatura esset, M. Aemilium
 65    XXII,    2,  10|         publica quoque contingebat cura. Tum lectisternium per triduum
 66    XXII,    2,  12|          unde itineribus summa cum cura exploratis ad hostem ducit,
 67    XXII,    2,  12|      castra rediit; ceterum tacita cura animum incessit quod cum
 68    XXII,    4,  23|            non mediocri sollicitum cura habebat, tandem eum militiae
 69    XXII,    5,  33|        nullius usquam terrarum rei cura Romanos, ne longinquae quidem
 70    XXII,    6,  42|            speculatusque omnia cum cura renuntiat insidias profecto
 71   XXIII,    2,  11|           primo quoque tempore cum cura fierent. Dum haec Romae
 72   XXIII,    2,  15|        anxiumque eum et sollicitum cura novandi res praetor cernebat.
 73   XXIII,    3,  23|    abduceret. Neque tamen elanguit cura hominum ea mora frequentesque
 74   XXIII,    4,  27|           Itaque si ulla Hispaniae cura esset, successorem sibi
 75   XXIII,    4,  28|       senatum, tamen, quia Italiae cura prior potiorque erat, nihil
 76   XXIII,    5,  31|             ceteraque prodigia cum cura expiata.~ ~32.
 77   XXIII,    5,  33|          prosequantur; itinera cum cura demonstrat [et] quae loca
 78   XXIII,    5,  35|             Inter quae maxima erat cura duci - itaque legatis tribunisque
 79   XXIII,    5,  35|        tueri factum. Ea non maiore cura praecepta ab ducibus sunt
 80   XXIII,    6,  38|          congruerent, primo gravis cura patres incessit, cernentes
 81    XXIV,    1,   2|          tenuissent, credentes. ea cura angebat quod neque non accersere
 82    XXIV,    1,   4|            civium et caritate quam cura suorum celebre. brevi deinde
 83    XXIV,    2,   8|       clade erratum sit, eadem vos cura qua in aciem armati descenditis
 84    XXIV,    2,   8|           gubernacula sedeat summa cura providendum ac praecavendum
 85    XXIV,    2,   8|            sub quorum tutela atque cura militent. lacus Trasumennus
 86    XXIV,    3,  18|         vacui ab operum locandorum cura propter inopiam aerarii,
 87    XXIV,    3,  18|            equestri ordine regendo cura se censorum tenuit. nomina
 88    XXIV,    5,  36|                           forte ea cura [q.] adversus Poenos praeparata
 89     XXV,    2,  7b|            atrio Libertatis minore cura, quia nec ipsis nec civitatibus
 90     XXV,    2,   9|           adeo nihil ab eo intenta cura est ut contra pro argumento
 91     XXV,    2,  11| expugnabilem esse, ne aut se ipsum cura tuendi Tarentinos a maioribus
 92     XXV,    3, 15a|  praesidiique quod ibi obsideretur cura est. C. Servilius legatus,
 93     XXV,    4, 22a|    reliquias duorum exercituum cum cura colligerent, darentque operam
 94     XXV,    4, 22a|            haec omnia intentissima cura acta.~ ~
 95     XXV,    5,  23|       utique redimendi et Epicydae cura erat ingens, nec abnuit
 96     XXV,    5,  26|            praesidioque addito una cura liber erat ne qua ab tergo
 97     XXV,    6,  32|         virium esse; illa restabat cura, ne fuso eo perculsi alter
 98     XXV,    6,  33|         cedere statuit, in id omni cura intentus necubi hosti aequo
 99    XXVI,    1,   1|     priusquam expugnassent. ea tum cura maxime intentos habebat
100    XXVI,    2,   7|      fortunam daturos esse. una ea cura angebat ne ubi abscessisset
101    XXVI,    3,  17|           quod ad Capuam attinebat cura, C. Neroni ex iis duabus
102    XXVI,    3,  18|           iam maior quam Hispaniae cura erat. et exercitum augeri
103    XXVI,    3,  18|          succederet extraordinaria cura deligendum esse. cum alii
104    XXVI,    8, 45b|           genua vix superaret. hoc cura ac ratione compertum in
105    XXVI,    8,  47|          si sociorum liberi essent cura habita. captus et apparatus
106    XXVI,    8,  49|    fortunae non satis est? Alia me cura aetatem harum intuentem –
107    XXVI,    8,  51|         inclusis.~ Dux cuncta pari cura obibat: nunc in classe ac
108   XXVII,    2,   8|         invisus. is ut animum eius cura sacrorum et caerimoniarum
109   XXVII,    2,   8|       castigaretque. ita tantum ea cura frumenti provenit ut et
110   XXVII,    5,  24|            fama in dies gravior et cura crescere patribus. itaque
111   XXVII,    5,  24|       portis imposuit cavitque cum cura ut omnia in potestate sua
112   XXVII,    6,  30|        autem non tanta pro Aetolis cura erat, ferociori quam pro
113   XXVII,    7, 33b|        aliis omissis una praecipua cura patres populumque incessit
114   XXVII,    7,  36|     Hasdrubalis adventu in Italiam cura in dies crescebat. Massiliensium
115   XXVII,    7,  40|             simul cum illa angeret cura, quos tam propitios urbi
116   XXVII,    8,  47|          ab Hannibale abscessisset cura angebat. minime id quod
117   XXVII,    8,  51|      Hasdrubalis quod servatum cum cura attulerat proici ante hostium
118  XXVIII,    8, 38b|            concedente collega quia cura sacrorum pontificem maximum
119  XXVIII,    8,  43|      sollicitus. unde haec repente cura de me exorta? cum pater
120    XXIX,    1,   1|      parentes cognatosque eorum ea cura angebat. ubi dies quae dicta
121    XXIX,    5,  25|     imponendi M. Pomponio praetori cura data: quinque et quadraginta
122     XXX,    1,   3|        velut eam sortitis, Africae cura erat, seu quia ibi summam
123     XXX,    2,  14|         cum dixisset, non mediocri cura Scipionis animum pepulit;
124     XXX,    5,  28|        Inter haec simul spes simul cura in dies crescebat nec satis
125    XXXI,    5,  41|           sine ullo discrimine aut cura muniendi posita. itaque
126    XXXI,    5,  43|     solitudinis admonens, incertum cura gentis an ut adversaretur
127   XXXII,    1,   5|       unquam ante alias, tum magna cura apparavit exercuitque in
128   XXXII,    2,  14|            ab satisfaciendi quoque cura imperata enixe facere videt,
129   XXXII,    3,  16|       frater consulis, cui classis cura maritimaeque orae imperium
130   XXXII,    3,  20|         vocet, obmutuistis. Si non cura salutis communis, ne studia
131  XXXIII,    4,  31|         Demetriadem retineri donec cura de Antiocho decessisset.~ ~
132  XXXIII,    4,  38|       opportuno cepit. itaque omni cura simul est adgressus et tecta
133  XXXIII,    4,  40|       maioribus suis rerum aliarum cura primo quaedam ex iis Ptolomaeum,
134   XXXIV,    2,   9|            vigilias et circumibant cura. Hispanum neminem in urbem
135   XXXIV,    2,  12|           quae insecuta est anceps cura agitare: nolle deserere
136   XXXIV,    3, 22b|          sinit. ceterum si vos nec cura eius civitatis nec exemplum
137   XXXIV,    3,  33|       dicebat: illa tacita suberat cura ne novus consul Graeciam
138   XXXIV,    5,  49|            redditam libertatem sua cura custodirent servarentque
139    XXXV,    1,   7|          dilata est. instabat enim cura alia, quod civitas faenore
140    XXXV,    1,   9|      consedisse: eas conlectas cum cura et igni crematas esse. horum
141    XXXV,    2,  13|            tuendorum a T. Quinctio cura mandata erat. itaque extemplo
142    XXXV,    3,  20|            utrum ea non pertineret cura, ut paratus esset si quo
143    XXXV,    3,  21|         supplicatum est: bovem cum cura servari alique haruspices
144    XXXV,    3,  25|          decreta eorum cum fide et cura exsecuturum adnisurumque
145    XXXV,    5,  41|          fama de bello Antiochi et cura patribus crescebat; itaque
146   XXXVI,    2,  11|    liberandam, omissa omnium rerum cura, in conviviis et vinum sequentibus
147   XXXVI,    4,  26|        sineret Romanos vacuos omni cura, cum Aetolorum gentem sustulissent,
148  XXXVII,    4,  25|           apparebat, si Rhodiis ea cura dempta fuisset, vacuos eos
149  XXXVII,    5,  33|            perveniunt. ubi omnibus cura regis Eumenis ad traiciendum
150 XXXVIII,    2,  18|            explorato deinde et cum cura coacto agmine procedebat.
151 XXXVIII,    2,  19|        apparatus missilium telorum cura fuit, quod saxa adfatim
152 XXXVIII,    2,  23|           redigendum erat, aut cum cura, ut quam aequissima esset,
153   XXXIX,    1,   2|          conquisita cum intentiore cura arma, et omnia adempta.
154   XXXIX,    1,   6|          Aemilius, cuius sortis ea cura erat, occurrere non potuit,
155   XXXIX,    1,   6|             epulae quoque ipsae et cura et sumptu maiore apparari
156   XXXIX,    1,   7|      quaestores urbani cum fide et cura solverunt. per idem tempus
157   XXXIX,    1,   8|        bellorumque et provinciarum cura ad intestinae coniurationis
158   XXXIX,    1,  14|           eam rem et cum singulari cura et sine ullo tumultu investigasset.
159   XXXIX,    2,  24|           aliquamdiu a bellis omni cura in augendas regni opes intentus
160   XXXIX,    2,  27|         patiantur. sin autem minor cura sit civitatium in Thracia
161   XXXIX,    2,  27|           libertatis, quibus legum cura sit, aut exsulare pulsos
162   XXXIX,    5, 41b|       Bacchanalium quaestionis cum cura exsecutus est. multos, qui
163   XXXIX,    5,  51|        liberemus' inquit 'diuturna cura populum Romanum, quando
164   XXXIX,    5,  53|      loquebantur. itaque et Persea cura angebat, ne parum pro se
165      XL,    1,   4|            filios in eadem habebat cura. postquam regis edictum
166      XL,    1,   9|      moliris et temptas. adhuc seu cura mea seu fortuna restitit
167      XL,    2,  18|           equites. nec rei navalis cura omissa. duumviros in eam
168      XL,    2,  24|      potius interficeretur, nec id cura ipsius, sed ne poena eius
169      XL,    4,  46|     deducti sunt in Capitolium. et cura super tali re principum
170     XLI,    3,  19|       belli Macedonici subibat iam cura, miscente Perseo inter Dardanos
171    XLII,    1,   3|        religionem pertinebant, cum cura facta; tegulas relictas
172    XLII,    2,  20|            faciendos. ea omnia cum cura facta. haruspices in bonum
173    XLII,    3,  32|            intentiore, quam alias, cura habebant. Licinius veteres
174    XLII,    3,  39|        audissent, volebant. inerat cura insita mortalibus videndi
175    XLII,    4,  47|         potior utilis quam honesti cura erat, ut conprobaretur prior
176    XLII,    4,  48|          factarum crimen et maxima cura et minime tamen probabiliter -
177    XLII,    4,  49|    contrahit enim non officii modo cura, sed etiam studium spectaculi,
178    XLII,    4,  52|           per tot annos patris sui cura et inpensa facta. commeatum
179    XLII,    4,  52|            indulgentia, quae regia cura praeparanda fuerint, plena
180    XLII,    5,  67|           maxume militum amissorum cura, praesidio satis valido
181   XLIII,    2,  14|         propter Macedonicum bellum cura esset, consules plebem apud
182    XLIV,    1,   1|           cum arma viros equos cum cura inspexisset, ornato exercitu
183    XLIV,    2,  17|        belli Macedonici stimulabat cura. itaque designatos extemplo
184    XLIV,    2,  21|        succedere placuit. dilectus cura C. Licinio consuli inposita.
185    XLIV,    2,  26|         quantam omnium praeparatam cura regis copiam ituri forent
186    XLIV,    3,  44|          sincero gaudio frueretur, cura de minore filio stimulabat.
187     XLV,    1,   3|           nec utilitatium Graeciae cura neque inpensarum populi
188     XLV,    1,   3|         misisse. nam si ea fuisset cura, quae simularetur, tum mittendos
189     XLV,    1,   8|            consilio dimisso tuendi cura regis Q. Aelio mandatur.
190     XLV,    3,  32|         Macedoniae dedit cum tanta cura, ut non hostibus victis,
191     XLV,    3,  32|            paratae et opulentia et cura eadem. vulgo dictum ipsius
192     XLV,    3,  33|          et ebore factorum ingenti cura in ea regia, ut non in praesentem
193     XLV,    4,  44|    commendationem accipere. quanta cura regum amicorum liberos tueatur