Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  12|        subiere. Principes utrimque pugnam ciebant ab Sabinis Mettius
  2       I,    3,  12|            resistere atque iterare pugnam iubet." Restitere Romani
  3       I,    5,  25|          ferox. Ergo ut segregaret pugnam eorum capessit fugam, ita
  4       I,    5,  25|        caeso hoste victor secundam pugnam petebat. Tunc clamore qualis
  5      II,    2,   6|           erat tum ipsis capessere pugnam ducibus; avide itaque se
  6      II,    2,  11|        medio praedatores, neque ad pugnam viribus pares et ad fugam
  7      II,    3,  19|          bona patriamque ademptam, pugnam parumper restituit.~ ~20.
  8      II,    3,  20|      pedite descendant ex equis et pugnam capessant. Dicto paruere;
  9      II,    3,  30|        itaque effusi et contemptim pugnam iniere. Consul Romanus nec
 10      II,    3,  31|            debellatumque est. Post pugnam ad Regillum lacum non alia
 11      II,    5,  45|    praepropere agere; lacessere ad pugnam primo obequitando castris
 12      II,    5,  45|     praetorium conveniunt; poscunt pugnam, postulant ut signum detur.
 13      II,    5,  45|      signum; arma capiunt; eunt in pugnam irarum speique pleni. Nunc
 14      II,    5,  47|          altero Cn. Manlius consul pugnam ciebat, ubi prope similis
 15     III,    1,   5|   circumventi fratris conversus ad pugnam, dum se temere magis quam
 16     III,    2,  18|            Valerius inter primores pugnam ciens interficitur. P. Volumnius
 17     III,    4,  28|            adversus unum exercitum pugnam sustinebant. Tum a Quinctiano
 18     III,    8,  60|       abesset virium, detractavere pugnam, crevit extemplo Romanis
 19     III,    9,  70|            proelium aut integraret pugnam; non posse illos resistere
 20      IV,    2,  10|      adversa loco quoque iniquo ad pugnam congressi, iniquiore ad
 21      IV,    3,  18|      satisque fidens sibi, poscere pugnam: Veienti Fidenatique plus
 22      IV,    3,  18|         Romanis, quod detractasset pugnam hostis, animi accessere;
 23      IV,    3,  18|           Etruscis nisi cogerentur pugnam inituris et dictatore arcem
 24      IV,    3,  20|            alteram insignem edidit pugnam equestrem. Ea libera coniectura
 25      IV,    3,  22|          alii aliis succederent ad pugnam, continenti die ac nocte
 26      IV,    5,  32|       equitum praecipit ne iniussu pugnam incipiat: se cum opus sit
 27      IV,    5,  33|     Magister equitum et ipse novat pugnam equestrem; frenos ut detrahant
 28      IV,    5,  40|            consulem aut in tempore pugnam inisse aut firmasse subsidiis
 29      IV,    5,  40|           deduxeris restituerisque pugnam; excluso deinde ab acie
 30      IV,    6,  49|           obsidionem levemque unam pugnam et oppidum et fines amisere.
 31      IV,    6,  59|        cedentibus spei nihil erat, pugnam inire, cum pronuntiatum
 32       V,    6,  44|        sequimini ad caedem, non ad pugnam. Nisi vinctos somno velut
 33      VI,    1,   2|            Hernicorumque, qui post pugnam ad lacum Regillum factam
 34      VI,    4,  24|        fecerant; integrant et illi pugnam qui simulata cesserant fuga.
 35      VI,    5,  32|      victoriam, sic prosperae spei pugnam imber ingentibus procellis
 36      VI,    5,  33|          et a tergo urgeret nec ad pugnam ulla vis nec ad fugam loci
 37      VI,    5,  42|      Claudius inclitamque in ponte pugnam, qua T. Manlius Gallum cum
 38     VII,    1,   7|           signa et novam integrant pugnam; neque sustineri poterant,
 39     VII,    1,   8|          Quam tertiam exspectarent pugnam? Quid ante signa feroces
 40     VII,    2,   9|          habet, procedat agedum ad pugnam, ut noster duorum eventus
 41     VII,    2,  10|         gladio ad propiorem habili pugnam. Armatum adornatumque adversus
 42     VII,    2,  10|          mirisque pro contione eam pugnam laudibus tulit.~ ~11.
 43     VII,    4,  23|          ferox et ingenii avidi ad pugnam cum procul visis Romanorum
 44     VII,    5,  34|        admiratio incessit quod nec pugnam inirent nec, si ab eo consilio
 45    VIII,    2,  8b|        esset, hastati omnium primi pugnam inibant. si hastati profligare
 46    VIII,    2,   9|           primum signo dato coorti pugnam integram ediderunt; nam
 47    VIII,    6,  38|             id aliquamdiu aequavit pugnam iam pridem desueto Samnite
 48    VIII,    6,  38|          ab hostium equite omissam pugnam? haerent impediti impedimentis
 49    VIII,    6,  39|       nominatim ad iterandam secum pugnam vocare. novato clamore signa
 50      IX,    1,   4|    impetrarent, uti provocarent ad pugnam. Tum Pontius debellatum
 51      IX,    3,  13|            prae clamore poscentium pugnam nulla adhortatio imperatoris
 52      IX,    3,  14|          cum instructos repente ad pugnam Romanos conspexissent, vociferari
 53      IX,    5,  22|        insignem inter suos cientem pugnam magister equitum Romanus
 54      IX,    5,  23|          apud quosdam adversam eam pugnam Romanis fuisse atque in
 55      IX,    5,  23|          cum per aliquot dies post pugnam continuisset suos intra
 56      IX,    6,  27|            acie Samnitium eques in pugnam succedit. In hunc transverso
 57      IX,    6,  31|         consul ad ancipitem maxime pugnam advectus desilit ex equo
 58      IX,    7,  35|          erat facile ad propio rem pugnam neque missilia habebant
 59      IX,    7,  37|          detractare hostem sensere pugnam, ad vallum subeunt. Ubi
 60      IX,    7,  37|          sexaginta. Eam tam claram pugnam trans Ciminiam silvam ad
 61      IX,    8,  39|         Nec hostes detractare visi pugnam. Instructos deinde armatosque,
 62      IX,    8,  39|     coeptam acriter non tolerarunt pugnam; et ad Vadimonis lacum Etrusci
 63      IX,    8,  40|          dictatoris acies, alienam pugnam sequetur, non partem maximam
 64       X,    1,   5|     legiones Etruscorum capessisse pugnam nec iam ab suis resisti
 65       X,    1,   5|         data est. Integri accepere pugnam nec ea ipsa longa aut anceps
 66       X,    2,  19|        cuiusquam ductu aut imperio pugnam capessebant et Romani exercitus
 67       X,    3,  28|     arcebant magis quam inferebant pugnam extrahebaturque in quam
 68       X,    3,  28|      pedestris pugna, equitatum in pugnam concitat et ipse fortissimae
 69       X,    3,  29|           integro velle instaurare pugnam; Galli et maxime globus
 70       X,    3,  29|          deinde his restituentibus pugnam L. Cornelius Scipio et C.
 71       X,    4,  36|      circumfunduntur ac peditem in pugnam redire iubent. Non virtus
 72       X,    4,  36|        alios hortari ut repeterent pugnam; centuriones ab signiferis
 73       X,    4,  36|     undique adnisi ad restituendam pugnam, duces, milites, peditum
 74       X,    5,  39| comminandoque magis quam inferendo pugnam dies absumebatur. Quodcumque
 75       X,    5,  40|         pleni clamore consentienti pugnam poscunt; paenitet in posterum
 76       X,    5,  41|       magis resistere quam inferre pugnam cogit; nec sustinuissent
 77     XXI,    1,   8|          texisset, ita utrimque in pugnam procursum est. Nihil tumultuariae
 78     XXI,    1,  15|        Sempronio consule, qui post pugnam ad Trebiam ad creandos consules
 79     XXI,    4, 32b| occultiores insedissent, coorti ad pugnam repente ingentem fugam stragemque
 80     XXI,    5,  40|    creditis, qui exercitu incolumi pugnam detractavere, eos duabus
 81     XXI,    6,  49|           eo tempore aptandaque ad pugnam classe absumpto. Ubi inluxit,
 82     XXI,    6,  49|            Nec Romani detractavere pugnam et memoria circa ea ipsa
 83     XXI,    6,  50|            sunt, Romanus conserere pugnam et ex propinquo vires conferre
 84     XXI,    6,  50|       portum rediit. Secundum hanc pugnam, nondum gnaris eius qui
 85     XXI,    6,  54|            in stationes elicere ad pugnam hostem, iniecto deinde certamine
 86     XXI,    7,  59|        Hannibal accepit laxatamque pugnam et recessum a castris vidit,
 87     XXI,    7,  59|           interfecti. Secundum eam pugnam Hannibal in Ligures, Sempronius
 88    XXII,    1,   5|      haerebant; alios redeuntes in pugnam avertebat fugientium agmen.
 89    XXII,    2,   8|        consule in Umbria, quo post pugnam ad Trasumennum auditam averterant
 90    XXII,    2,  17|         nox aequato timore neutros pugnam incipientes ad lucem tenuit.
 91    XXII,    3,  19|   fugientium magis e terra quam in pugnam euntium modo. Vixdum omnes
 92    XXII,    3,  19|        modo sed direxerat etiam in pugnam naves. itaque non ab hoste
 93    XXII,    4,  28|        fecerunt ut neque animus ad pugnam neque ad fugam spes cuiquam
 94    XXII,    6,  44|           locis natis ad equestrem pugnam, qua parte virium invictus
 95    XXII,    6,  44|       inconsultam atque improvidam pugnam legionibus accideret, se
 96    XXII,    6,  47|            adversus Afros integram pugnam ineunt, non tantum [in]
 97    XXII,    6,  49|        protegere. Ne funestam hanc pugnam morte consulis feceris;
 98    XXII,    6, 50a|         ceterum ut illis quae post pugnam accidere levior, quia ab
 99    XXII,    7,  54|           fieri se passi sunt, aut pugnam adversam in Africa, cui
100    XXII,    8,  58|            tam prosperam ad Cannas pugnam victoris magis quam bellum
101   XXIII,    1,   1|            Hannibal post Cannensem pugnam [castraque] capta ac direpta
102   XXIII,    3,  19|        patiens Gracchus, cum neque pugnam conserere dictatoris iniussu
103   XXIII,    4,  29|        equos inter acerrimam saepe pugnam in recentem equum ex fesso
104   XXIII,    5,  35|          Italia cum post Cannensem pugnam fractis partis alterius
105   XXIII,    6,  40|       quattuor horas pugnatum. Diu pugnam ancipitem Poeni, Sardis
106   XXIII,    6,  41|        omnia claram et memorabilem pugnam fecit Hasdrubal imperator
107   XXIII,    6,  41|            duces minus nobilem eam pugnam cladibus suis fecerunt;
108   XXIII,    6,  45|            certamine vix toleratis pugnam, quos binae acies consulares
109   XXIII,    6,  47|          ludificantes sine volnere pugnam extrahere. Tum Campanus
110    XXIV,    2,  14|      ingenti adsensu est sublatus. pugnam poscebant signumque ut daret
111     XXV,    3, 15a|          urgebat, tamen aliquamdiu pugnam traxere; postremo et ipsi
112     XXV,    4,  18|             provoco te' inquit 'ad pugnam, Crispine' Badius; 'conscendamus
113     XXV,    4,  18|        Badium nomine compellans ad pugnam evocavit. nulla mora a Campano
114     XXV,    4,  19|            neutra pars detractavit pugnam, extemplo instructae acies.
115     XXV,    6,  37|            copiis freti prodire in pugnam soliti essent, flere omnes
116    XXVI,    1,   3|        transferebat: eos ferociter pugnam poscentes, productos in
117    XXVI,    2,   7|            hostes elici amplius ad pugnam vidit neque per castra eorum
118    XXVI,    2,   7|          occasionem post Cannensem pugnam et alii fremebant et ipse
119    XXVI,    3,  17|             sed hostis detractabat pugnam; levia tamen proelia inter
120    XXVI,    7,  39|           conserebant ex propinquo pugnam ut non missilibus tantum,
121   XXVII,    1,   1|            et sinistra ala acriter pugnam inierunt; ceterum Hannibal
122   XXVII,    1,   2|      eundem se, qui post Cannensem pugnam ferocem victoria Hannibalem
123   XXVII,    1,   2|          hora tertia cum ad noctem pugnam extendissent, fessaeque
124   XXVII,    1,   2|            hostes integri a fessis pugnam accepere. novum atque atrox
125   XXVII,    3,  13|       terrore castra quo omisistis pugnam. qui pavor hic, qui terror,
126   XXVII,    3,  13|            hesterno die diremistis pugnam. quid haec nox, quid hic
127   XXVII,    5,  27|      iniecisset. non tamen omisere pugnam deserti ab Etruscis Fregellani
128   XXVII,    6, 33a|           procul Messene prosperam pugnam fecerunt. Attalus rex et
129   XXVII,    8,  48|          cornu, Livius ab sinistro pugnam instruit: media acies praetori
130   XXVII,    8,  48|        stationem magis segnem quam pugnam futuram cernebat, post aciem
131   XXVII,    8,  49|     fugientes revocavit omissamque pugnam aliquot locis restituit;
132   XXVII,    8,  50|           ea nocte quae secuta est pugnam <profectus in Apuliam> citatiore
133  XXVIII,    1,   2|           capiunt acieque iusta in pugnam vadunt. mille passuum aberant,
134  XXVIII,    1,   2|        velut cum paribus conserere pugnam cogebantur. quod ad fugam
135  XXVIII,    3,  14|           peditum equitumque prius pugnam consererent cum hoste quam
136  XXVIII,    6,  33|      inritare magis quam decernere pugnam poterant, gladios nudant
137  XXVIII,    6,  33|        possit equestrem a pedestri pugnam: ipse omnia signa peditum
138    XXIX,    2,   7|           ubi luce coeptam invenit pugnam, ipse nec in arcem se includere,
139    XXIX,    6,  34|         obequitare atque hostem ad pugnam elicere iubet: ubi omnis
140    XXIX,    6,  34|   Masinissa flexis subito equis in pugnam rediit. mille fere qui primi
141     XXX,    3,  18|            sustine, ego inducam in pugnam equites; vel ego hic in
142    XXXI,    5,  35|         erat, insuetus ad stabilem pugnam, nec pedes concursator et
143    XXXI,    6,  48|       velis sed quia hostis cogat. pugnam ipsam eventumque pugnae
144   XXXII,    2,  10|       dirempti medio amni fuerant, pugnam inter se consererent. Postero
145   XXXII,    2,  11|           quam ab se signo recepto pugnam coeptam arbitrari posset.
146   XXXII,    2,  12|          quod animi satis esset ad pugnam cum substitissent, ab hoste
147   XXXII,    4,  31|       ratus. Nec Boi detrectassent pugnam, ni fama Insubres victos
148  XXXIII,    1,   8|           exercitus imperatorisque pugnam renovant impetuque facto
149  XXXIII,    1,  10|         militibus omissam ab hoste pugnam et quid imperator vellet
150  XXXIII,    2,  11|         victoria imperatorem: ante pugnam omnia magna parvaque communicare
151  XXXIII,    2,  18|          ducere pergit. nec Rhodii pugnam detractaverunt. ita castris
152   XXXIV,    2,  14|         primos ab utroque cornu in pugnam induxit; sed in dextro extemplo
153   XXXIV,    2,  15|         subsidiariis cohortibus in pugnam inductis accendit. nova
154   XXXIV,    2,  17|      hostium bellique, haud dubiam pugnam fecerunt. nec tamen ea pugna
155   XXXIV,    2,  19| ingredientes. consul ubi hostes ad pugnam elicere nequit, primum praedatum
156    XXXV,    1,   4|            in aciem exibat, hostes pugnam detractabant; praedatumque
157   XXXVI,    3,  17|    saginatus nuptialibus cenis, ad pugnam processit. summa virium
158   XXXVI,    3,  17|            non modo congredi se ad pugnam audere, sed ne castra quidem
159   XXXVI,    5,  38|      integri fessis succederent ad pugnam, tandem Ligures, inter cetera
160   XXXVI,    5,  38|         capta sunt et Boi post eam pugnam extemplo dediderunt sese,
161   XXXVI,    5,  40|           quorum gentem biduo post pugnam totam acceperit in deditionem,
162   XXXVI,    5,  44|          iubet, et aequa fronte ad pugnam procedebat. quod ubi vidit
163   XXXVI,    5,  44|      ferreas manus inicere et, ubi pugnam pedestri similem fecissent,
164  XXXVII,    2,   8|            post navalem ad Corycum pugnam cum totam hiemem liberam
165  XXXVII,    3,  13|         aut, si detractaret hostis pugnam, quod plurimum intererat
166  XXXVII,    4,  21|       agmine ad iter magis quam ad pugnam composito coepere. quievit
167  XXXVII,    5,  31|     tradidit post adversam navalem pugnam, sed etiam Colophonis obsidione
168  XXXVII,    6,  43|            primo, deinde redire in pugnam iubebat pavorem et turpem
169  XXXVII,    6,  43|          deinde et ipsi rediere in pugnam, et Aemilius cum suo praesidio -
170  XXXVII,    6,  43|           modo viderat, repetentis pugnam et aliam et a castris et
171 XXXVIII,    1,   7|       occultam sub terra ediderunt pugnam; segnior deinde ea facta
172 XXXVIII,    2,  20|           Consul quia non comminus pugnam sed procul locis oppugnandis
173 XXXVIII,    2,  21|        viderunt, expediunt sese ad pugnam. Ante signa modico intervallo
174 XXXVIII,    2,  22|           tegant pulsos et integri pugnam excipiant. Consul, postquam
175 XXXVIII,    3,  25|   expedissent, integri profligatam pugnam acceperunt. Itaque versa
176   XXXIX,    3,  31|            repente effusi cursu ad pugnam tendunt. atrox in principio
177      XL,    3,  32|   pertinacius de integro capessunt pugnam. acie media urgebantur acriter
178      XL,    3,  33|  resistendum eos et ad capessendam pugnam impediit, quod non uno agmine
179    XLII,    1,   8|                          Post hanc pugnam ex diversa fuga in unum
180    XLII,    4,  47|         denuntiare etiam interdum <pugnam et locum> finire, in quo
181    XLIV,    1,   4|        fuit. et Romani expediti ad pugnam exierant, et hostes levis
182    XLIV,    1,   4|            iniqua atque aequa loca pugnam poterat. pluribus ea die
183    XLIV,    2,  26|       equitum vacuos capientium ad pugnam equos. hi pacti erant eques
184    XLIV,    3,  33|          ferre vetuit: non enim in pugnam vigilem ire, ut armis utatur,
185    XLIV,    3,  36|         animos militum hortando in pugnam accendebat. ibi primo alacres
186    XLIV,    3,  37|           quod hostis prior aperte pugnam detractans in castra copias
187    XLIV,    3,  39|   exercitus ducebant esse, unde ad pugnam exirent, quo iactati tempestate