Lib. Cap. Par.

  1      II,    3, 33a|       tantum in Sacro monte creatos tribunos esse dicant, ibique sacratam
  2      II,    4,  35|    potestati, plebisque, non patrum tribunos esse. Sed adeo infensa erat
  3      II,    5,  44|       plures, si pluribus opus sit, tribunos ad auxilium consulum paratos
  4      II,    5,  44|         universi comiter ac benigne tribunos appellare, et consulares
  5      II,    5,  52|           ante, sic tum in suo, non tribunos modo sed plebem oratione
  6      II,    5,  54|         alii alio. Praecipuus pavor tribunos invaserat, quam nihil auxilii
  7      II,    5,  55|         consulibus. Volero appellat tribunos. Cum auxilio nemo esset,
  8      II,    5,  55|           nihil est quod expectetis tribunos quibus ipsis vestro auxilio
  9      II,    5,  56|      suffragia creandi quos vellent tribunos auferret. Huic actioni gratissimae
 10      II,    5,  56|     precibus lenisset, nunc orasset tribunos ut concilium dimitterent;
 11      II,    5,  58|          auctor est. Nominat quoque tribunos, Cn. Siccium, L. Numitorium,
 12      II,    5,  58|         corruptum exercitum dicere; tribunos plebei cavillans interdum
 13      II,    5,  61|       patribus ipse Ap. Claudius et tribunos et plebem et suum iudicium
 14      II,    5,  61|           adeoque constantia sua et tribunos obstupefecit et plebem ut
 15     III,    2,   9|        universorum comparatam esse; tribunos plebis vos creatos, non
 16     III,    2,  10|      relegatione civium ulciscentes tribunos. Sic, ne quid aliud actum
 17     III,    2,  10|          auxilium; consentire omnes tribunos. Nullum terrorem externum,
 18     III,    2,  11|       obstare legi, agitare plebem, tribunos velut iusto persequi bello.
 19     III,    2,  14|      ingenti clientium exercitu sic tribunos, ubi primum submoventes
 20     III,    2,  14|           invitare, adesse in foro, tribunos ipsos cetera pati sine interpellatione
 21     III,    2,  16|           ac mergentibus malis nemo tribunos aut plebem timebat; mansuetum
 22     III,    2,  16|         rebus incubuit. Tantus enim tribunos furor tenuit ut non bellum,
 23     III,    2,  17|        proripit, inde in templum ad tribunos venit. 'Quid hoc rei est'
 24     III,    2,  17|            plebisque est, consules, tribunos, deos hominesque omnes armatos
 25     III,    3,  19|     discordiarum, iterum ac tertium tribunos, pessimis artibus, regia
 26     III,    3,  20|           ab urbe mille passuum, et tribunos, si eo veniant, in alia
 27     III,    3,  21|    magistratus continuari et eosdem tribunos refici iudicare senatum
 28     III,    3,  21|          faciant, dum ego ne imiter tribunos nec me contra senatus consultum
 29     III,    3,  24|      perculsos magna pars credebant tribunos; at illi - etenim extremum
 30     III,    3,  24|           victoria certaminis penes tribunos fuit. Eodem anno Aequis
 31     III,    4,  29|             vicit ut quintum eosdem tribunos crearent. Lupos visos in
 32     III,    4,  30|           excepere ne postea eosdem tribunos viderent. Tribunicia comitia,
 33     III,    5, 31b|         posse aiebant, et plebem et tribunos legem ferre non posse. Tum
 34     III,    5,  35|         creare posset, quod praeter tribunos plebi - et id ipsum pessimo
 35     III,    7,  50|   repetendam libertatem creandosque tribunos plebis adhortantes. Alia
 36     III,    7,  51|       praeessent militarique honore tribunos militum appellari. Cum ad
 37     III,    7,  51|         capietur.' ita decem numero tribunos militares creant. Neque
 38     III,    7,  51|     accenderat. Icilius ubi audivit tribunos militum in Aventino creatos,
 39     III,    7,  54|             Furius pontifex maximus tribunos plebis crearet; et ne cui
 40     III,    7,  54|      incohastis libertatis vestrae, tribunos plebi creabitis. Praesto
 41     III,    7,  54|    pontifice maximo comitia habente tribunos plebis creaverunt, omnium
 42     III,    8,  55|            sacro sanctoque aedilem; tribunos vetere iure iurando plebis,
 43     III,    8,  56|        ullam spem habebat; tamen et tribunos appellavit et, nullo morante
 44     III,    8,  56|           vincla ducatur, iterum se tribunos plebei appellare et monere
 45     III,    9,  64|         vertit, conspiratione inter tribunos facta ut iidem tribuni reficerentur,
 46     III,    9,  64|          firmatis legibus, si novos tribunos per factionis suae consules
 47     III,    9,  64|         carmen in quo sic erat: 'Si tribunos plebei decem rogabo, si
 48     III,    9,  64|           qui vos minus hodie decem tribunos plebei feceritis, tum ut
 49     III,    9,  64|             sint ut illi quos hodie tribunos plebei feceritis.' Duillius
 50     III,    9,  64|     perseverasset negando quindecim tribunos plebei rem publicam habere
 51     III,    9,  65|         tulit ut qui plebem Romanam tribunos plebei rogaret, is usque
 52     III,    9,  65|          usque eo rogaret dum decem tribunos plebei faceret; insectandisque
 53     III,    9,  65|             spei, si similes Icilio tribunos haberet: nomina tantum se
 54     III,    9,  67|           fidem, quid vobis voltis? Tribunos plebis concupistis; concordiae
 55     III,    9,  67|      honoratissimosque passi sumus. Tribunos plebis creare iterum voluistis;
 56     III,    9,  69|     capesserent rem publicam; orare tribunos ut uno animo cum consulibus
 57     III,    9,  69|      patribus praeberent; appellare tribunos communem patriam auxiliumque
 58     III,    9,  71|        causam submoveri iussissent, tribunos appellat. Tribuni, ut fere
 59      IV,    1,   6| contentionem de plebeiis consulibus tribunos aut totam deposituros aut
 60      IV,    1,   6|       sententia consules armabat in tribunos, Quinctiorum Cincinnatique
 61      IV,    1,   6|     consilia eo deducta est res, ut tribunos militum consulari potestate
 62      IV,    1,   6|            incorrupto iudicio esse; tribunos enim omnes patricios creavit
 63      IV,    1,  7a|          tot simul bella nequirent, tribunos militum tres creatos dicant,
 64      IV,    2,   8|                     Hunc annum, seu tribunos modo seu tribunis suffectos
 65      IV,    2,  10|            crediderint. Et adversus tribunos auctoritate plura quam certamine
 66      IV,    2,  13|           cetera iam convenisse: et tribunos mercede emptos ad prodendam
 67      IV,    3, 16b|          erat, nec plures quam tres tribunos consulari potestate creavit
 68      IV,    3, 23a|        auctores profitentur; neuter tribunos militum eo anno fuisse traditum
 69      IV,    4,  25|           patricios habendos fuisse tribunos plebi; adeo se suis etiam
 70      IV,    4,  25|          tollendae ambitionis causa tribunos legem promulgare ne cui
 71      IV,    4, 31a|          fuit vinci insueta; odisse tribunos, poscere dictatorem: in
 72      IV,    5,  35|                     Insequens annus tribunos militares consulari potestate
 73      IV,    5,  42|                               Plebs tribunos plebi absentes Sex. Tempanium
 74      IV,    5,  42|         consulare nomen offenderet, tribunos militum consulari potestate
 75      IV,    5,  42|             plebs Romana sordidatos tribunos suos. C. Sempronium nihil
 76      IV,    5,  43|           cum senatus consules quam tribunos creari mallet, neque posset
 77      IV,    5,  43|          insequentis anni per novos tribunos plebi et aliquot interreges
 78      IV,    5,  43|        castigando nunc patres, nunc tribunos plebi, desertam omissamque
 79      IV,    5,  43|         concordiam, patres patiendo tribunos militum pro consulibus fieri,
 80      IV,    6, 44b|          capiuntur. Insequens annus tribunos militum consulari potestate
 81      IV,    6,  45|       oreretur. Ad insequentis anni tribunos militum consulari potestate,
 82      IV,    6,  45|      curaret, certamen subito inter tribunos exortum; se quisque belli
 83      IV,    6,  50|            quaestionum plebs iraque tribunos militum ex plebe crearet,
 84      IV,    6,  53|           tamquam haud dubius inter tribunos militum honos Meneni si
 85      IV,    6,  54|          patribus tres in eum annum tribunos plebis creatos, multarum
 86      IV,    6,  54|     promiscua essent: Icilii contra tribunos militum creandos dicere
 87      IV,    6,  56|         esse in auctoritate senatus tribunos militum, postremo etiam
 88      IV,    6,  56|             militum, postremo etiam tribunos plebi appellarent et consulibus
 89      IV,    6,  59|                             Interim tribunos militum in Volscum agrum
 90      IV,    6,  61|             Volscum avocata bellum. Tribunos militum consulari potestate
 91       V,    1,   3|       militantibus constituta sunt, tribunos plebis offensos ac concitatos
 92       V,    2,   8|                     Insequens annus tribunos militum consulari potestate
 93       V,    2,   9|      comitiorum, sed extemplo novos tribunos militum creandos esse, qui
 94       V,    2,  11|             incepto repulsi, tandem tribunos militum expugnasse vociferans,
 95       V,    2,  11|     Treboniam sublatam et cooptatos tribunos plebis non suffragiis populi
 96       V,    2,  11|          Verginiumque, prioris anni tribunos militares, incurrunt; in
 97       V,    2,  11|            esse, et populum Romanum tribunos creasse qui non idibus Decembribus,
 98       V,    2,  12|           cum tributum conferri per tribunos non posset nec stipendium
 99       V,    2,  13|        locum tenuit: plebeios alios tribunos militum consulari potestate
100       V,    3,  14|             honoratissimum quemque, tribunos militum consulari potestate
101       V,    4,  24|                   Veiis captis, sex tribunos militum consulari potestate
102       V,    4,  25|            rem ex eo anno viderunt, tribunos plebis latores legis in
103       V,    5, 29b|            quod fide publica decipi tribunos eos taciti tulissent qui
104       V,    6,  47|           ad concilium militibus ad tribunos, cum et recte et perperam
105      VI,    1,   1|        Comitia in insequentem annum tribunos habere quorum in magistratu
106      VI,    1,   1|        Furius Camillus [iterum]. Is tribunos militum consulari potestate
107      VI,    4,  25|  noscitarentur, secreti ab aliis ad tribunos adducuntur percontantibusque
108      VI,    4,  27|    consedisse nuntiabatur - interim tribunos plebis fama ea ipsa inritaverat
109      VI,    5,  32|            habebant tribuni plebis. tribunos etiam militares patricios
110      VI,    5,  35|      virtute possent. in praesentia tribunos plebis fieri placuit, quo
111      VI,    5,  35|            et plebe reficiente duos tribunos et iis comitia tribunorum
112      VI,    5,  36|          latores legum, iam octavum tribunos plebis refectos, Fabius
113      VI,    5,  37|             fecissent. contemni iam tribunos plebis, quippe quae potestas
114      VI,    5,  37|             iam memoria exisse, cum tribunos militum idcirco potius quam
115      VI,    5,  37|            quaestores quoque, sicut tribunos militum, paucis ante annis
116      VI,    5,  38|             de legibus res ad novos tribunos militum dilata; nam plebis
117      VI,    5,  38|          militum dilata; nam plebis tribunos eosdem, duos utique quia
118      VI,    5,  39|         esse quod eosdem reficerent tribunos plebis; perlaturos enim
119      VI,    5,  40|           perpetuos, si dis placet, tribunos, tantum licentiae novem
120      VI,    5,  40|              nos reficietis decimum tribunos." quid est aliud dicere "
121      VI,    5,  40|           merces est qua vos semper tribunos plebis habeamus? "ut rogationes"
122     VII,    1,   1|     Censorem, aedilem curulem, tres tribunos plebis mortuos ferunt, pro
123     VII,    1,   5|           eo anno primum placuisset tribunos militum ad legiones suffragio
124     VII,    3,  18|          plebis eo dolor erupit, ut tribunos actum esse de libertate
125     VII,    6,  38|              sicut gesta erant, per tribunos comperta haberet, et aetate
126    VIII,    5,  33|           quae deorum iras placant, tribunos plebis appello et provoco
127    VIII,    5,  34|       fecisset, non L. Papirium sed tribunos, sed pravum populi iudicium
128    VIII,    5,  35|                           Stupentes tribunos et suam iam vicem magis
129    VIII,    6,  39|              tum adhortari milites, tribunos principesque ordinum nominatim
130      IX,    2,   9|            sed legatos, quaestores, tribunos militum spondere coegerunt.
131      IX,    2,   9|           haec iras acuant. Quod ad tribunos attinet, consulite utrum
132      IX,    2,  10|       auctor, nec ceteros solum sed tribunos etiam plebei, ut se in senatus
133      IX,    5,  26|            homines appellantibusque tribunos nemo erat auxilio quin nomina
134       X,    2,  14|       Maximum filium et M. Valerium tribunos militum, cum quibus ad primam
135       X,    4, 37a|        senatum reliquit. Inde inter tribunos plebis contentio orta; pars
136       X,    4, 37a|           sciret mancipia nobilium, tribunos plebis, legem impedituros;
137    XXII,    6,  38|   voluntario inter ipsos foedere ad tribunos ac legitimam iuris iurandi
138    XXIV,    2,  16|           ceperunt. postero die per tribunos militum inde deducti, contione
139     XXV,    1,   4|        concilium plebis sustulisse, tribunos in ordinem coegisse, contra
140     XXV,    1,   4|     instruxisse, locum occupasse ut tribunos a plebe intercluderet, tribus
141     XXV,    1,   6|         reliquiis cladis eius, quos tribunos militum habuimus, honores
142   XXVII,    2,   6|        edixit; quae certamine inter tribunos dictatoremque iniecto perfici
143   XXVII,    2,   6|             ita inter dictatorem ac tribunos convenit ut eo quod censuisset
144   XXVII,    2,   8|             praetor inde eduxisset, tribunos plebis appellavit. flamen
145   XXVII,    7,  36|         quattuor legionibus populus tribunos creavit: in ceteras consules
146  XXVIII,    5,  24|            in circumeuntes vigilias tribunos iacta, et noctu quidam praedatum
147  XXVIII,    5,  24|           constabat una ea spe quod tribunos ex contagione furoris haud
148  XXVIII,    5,  24|        reprehendere atque improbare tribunos ea quae fierent et conari
149  XXVIII,    5,  29|       citati milites nominatim apud tribunos militum in verba P. Scipionis
150  XXVIII,    8,  45|          consul negaret aequum esse tribunos intercedere quo minus suo
151    XXIX,    2,   9|           sese proripuit vocatosque tribunos nudari ac virgas expediri
152    XXIX,    2,   9|            eius patiendo sensisset, tribunos attrahi ad se iussit, laceratosque
153    XXIX,    4,  18|          dein legatus ex volneribus tribunos militum in vincla coniectos,
154    XXIX,    4,  19|      expertos esse cum inter eum et tribunos cognita causa tribunos in
155    XXIX,    4,  19|           et tribunos cognita causa tribunos in vincla coniecerit, legatum
156    XXIX,    4,  20|         praetore mitterent, et duos tribunos plebei atque aedilem; cum
157   XXXII,    2,   7|            M. Fulvium et M'. Curium tribunos plebis impediebantur, quod
158  XXXIII,    3,  22|          amisisse; nominabant etiam tribunos militum T. Iuventium Cn.
159   XXXIV,    2,  13|             est expertus, convocari tribunos praefectosque et equites
160   XXXIV,    2,  15|     interequitans sparo percutit et tribunos centurionesque castigare
161   XXXIV,    2,  19|            Celtiberos in conloquium tribunos militum ire consul atque
162   XXXIV,    6,  56|            urbanis erant frequentes tribunos plebei adissent uti causas
163   XXXIV,    6,  56|     tumultum esse decrevit senatus: tribunos plebei non placere causas
164    XXXV,    1,   5|          patentem Q. et P. Minucios tribunos militum educere iussit,
165   XXXVI,    1,   3|          cum cogerentur in classem, tribunos plebi appellarunt; ab iis
166   XXXVI,    2,  14|     pedestris copias Larisam ducere tribunos militum iussit; ipse cum
167  XXXVII,    3,  17|        principiis sermo primo inter tribunos militum secretus oritur,
168  XXXVII,    4,  29|            palati essent, redirent; tribunos in urbem mittit ad cogendos
169 XXXVIII,    5,  47|              patres conscripti; vos tribunos plebei nuper, viros fortes
170 XXXVIII,    6, 50b|          interpretabantur. Alii non tribunos plebis, sed universam civitatem,
171 XXXVIII,    6,  51|        postremo scribae viatoresque tribunos relinquerent, nec cum iis
172 XXXVIII,    6,  52|          arguerent, qua iudicium et tribunos plebis et contionem reliquisset,
173 XXXVIII,    6,  52|       exercitum et classem habentem tribunos plebis aedilemque mittere
174 XXXVIII,    6,  54|         regis Antiochi - et Mummios tribunos auctoritate deterruit, ne
175 XXXVIII,    6,  58|           coeptus. P. Scipio Nasica tribunos appellavit orationemque
176 XXXVIII,    6,  60|            praetori non intercedere tribunos, quo minus sua potestate
177   XXXIX,    1,   5|      inveheretur, in circo Flaminio tribunos praefectos equites centuriones,
178   XXXIX,    4,  38|          Quinctiique. utraque causa tribunos plebis, utraque consulem
179      XL,    3,  29|         gratia eum facturum. scriba tribunos plebis adit, ab tribunis
180    XLII,    3,  32|       primos pilos duxerant, citati tribunos plebis appellarunt. duo
181    XLII,    3,  33|            regem potentissimum, aut tribunos militum dilectum habentis
182    XLII,    3,  34|        Ligustinus ex eo numero, qui tribunos plebis appellaverant, a
183    XLII,    3,  35|         equitumque, iisque quattuor tribunos militum ex senatu legeret,
184    XLII,    3,  36|    Apolloniati castra habebat. inde tribunos cum duobus milibus militum
185   XLIII,    1,  11|         culpam eius rei consulem in tribunos militum, contra illos in
186   XLIII,    2,  12|            opus esset, educerentur. Tribunos iis, non permissum, ut consules