Lib. Cap. Par.

  1       I,    4,  18|     adeptus est, de se quoque deos consuli iussit. Inde ab augure,
  2      II,    1,   2|   Tarquinia regnum hinc abiturum." Consuli primo tam novae rei ac subitae
  3      II,    1,   4|         res est. Vitelliorum soror consuli nupta Bruto erat, iamque
  4      II,    2,   7|       violatae pudicitiae fuisset. Consuli deinde qui superfuerat,
  5      II,    2,   8|          erant, postem iam tenenti consuli foedum inter precationem
  6      II,    3,  26|            concivit Romanos ut nec consuli ordine patres nec pacatum
  7      II,    3,  29|          quam in foro esse, ordine consuli coepit. Tres fuere sententiae.
  8      II,    5,  46|             Fabi, dimicans cadam." Consuli tum Caeso Fabius, prioris
  9      II,    5,  54|         tribunicia potestate esse; consuli, velut apparitori tribunicio,
 10      II,    5,  57|       consulem senatui sed senatum consuli deesse; graviores accipi
 11      II,    5,  61|        publici agri tamquam tertio consuli sustinenti M. Duillius et
 12      II,    5,  62|          in tutiora loca. Id satis consuli visum cur pro victo relinqueret
 13     III,    2,  10|          Debebatur omnium consensu consuli triumphus; sed dilata res
 14     III,    2,  10|          lege agente; id antiquius consuli fuit. Iactata per aliquot
 15     III,    2,  10|      secutae suae legiones. Alteri consuli datum ut ovans sine militibus
 16      IV,    5,  42|      tribunus plebis C. Sempronio, consuli anni prioris, diem dixit.
 17      IV,    6,  53|     collegii sententia: C. Valerio consuli se, damnum aliamque coercitionem
 18      IV,    6,  53|       quamquam invisus infestusque consuli erat, impigre primo statim
 19       V,    5, 29b|       Romam perfugere. L. Lucretio consuli ea provincia evenit. Is
 20      VI,    5,  39|      quippe qui etiam omen plebeio consuli magistro equitum ex plebe
 21     VII,    1,   6|        frequens iussit. L. Genucio consuli ea provincia sorte evenit.
 22     VII,    4,  25|         res ad Camillum, cui unico consuli, vel ob aliam dignationem
 23     VII,    5,  34|            haud difficilem. Itaque consuli territo animi "videsne tu"
 24     VII,    5,  34|       vertisset oculos, et spatium consuli dedit ad subducendum agmen
 25     VII,    5,  36|            et omni honore tribunum consuli aequantibus. Ubi ad praetorium
 26    VIII,    1,   1|            est depopulatus. alteri consuli Aemilio ingresso Sabellum
 27    VIII,    1,   6|      locant. ibi in quiete utrique consuli eadem dicitur visa species
 28    VIII,    2,  10|          adiciendum videtur licere consuli dictatorique et praetori,
 29    VIII,    2,  11|           enim accisae res sunt ut consuli victorem exercitum ad depopulandos
 30    VIII,    2, 13a|           Aemilio, superioris anni consuli, exprobraretur, Pedum armis
 31    VIII,    4,  20|             ipsos se in deditionem consuli caduceum praeferentes permisisse
 32    VIII,    4,  23|           potuisse quid in castris consuli vitii obvenisset; cui non
 33      IX,    3,  16|     aegreque impetrato ut de ea re consuli senatum responsaque ad se
 34      IX,    3,  16|            ad reconciliandam pacem consuli opera navaretur. Pars altera,
 35      IX,    3,  16|     proxima nocte esset, enuntiare consuli satis habuit qua noctis
 36      IX,    3,  16|           eadem nocte portam etiam consuli aperuerunt armatosque clam
 37      IX,    5,  20|         fessi obsidibus L. Plautio consuli datis in deditionem venerunt.
 38      IX,    7,  32|           procedunt. Quod postquam consuli nuntiatum est, extemplo
 39      IX,    7,  36|           futuram. Haec cum relata consuli essent, impedimentis prima
 40      IX,    8,  41|    habuerunt. Decio quoque, alteri consuli, secunda belli fortuna erat.
 41       X,    2,  11|                          T. Manlio consuli provincia Etruria sorte
 42       X,    2,  11|           eo casu dies finis vitae consuli fuit. Quo velut omine belli
 43       X,    3,  23|        plebeio nuptam, L. Volumnio consuli, matronae quod e patribus
 44       X,    4,  34|  itineribus perviam conspiciunt et consuli referunt excessum urbe;
 45       X,    4,  35|                             Alteri consuli M. Atilio nequaquam tam
 46       X,    5,  40|         ausus tripudium solistimum consuli nuntiavit. Consul laetus
 47       X,    5,  40|            signa cecidit; quod ubi consuli nuntiatum est, "di in proelio
 48     XXI,    5,  39|            movebat. Ea P. Cornelio consuli causa fuit, cum Pisas navibus
 49     XXI,    6,  50|            novas res fore. Ob haec consuli nihil cunctandum visum quin
 50     XXI,    6,  51|      terrebant. Repetenti Siciliam consuli escensio hostium in agrum
 51     XXI,    6,  53|            ea iustiorque quam ipsi consuli videri; gaudio efferri,
 52    XXII,    1,   3|       potest caedibus incendiisque consuli procul ostendit. Flaminius,
 53    XXII,    2,  11|          Flaminia profectus obviam consuli exercituque, cum ad Tiberim
 54    XXII,    2,  11|       substitit] viatore misso qui consuli nuntiaret ut sine lictoribus
 55    XXII,    5,  31|       Caelium et ceteros fugit uni consuli Cn. Servilio, qui tum procul
 56    XXII,    5,  35|     adversandum quam collega datur consuli. Inde praetorum comitia
 57    XXII,    6,  40|         intolerabilem fuisse; quid consuli adversus collegam seditiosum
 58    XXII,    6,  42|            signa in castra iubenti consuli milites non parerent, servi
 59    XXII,    7, 57a|            mittendum scribendumque consuli et, cum praetori exercitum
 60    XXII,    8,  60|          Senatus summotis arbitris consuli coeptus. Ibi cum sententiis
 61    XXII,    8,  60| pervenerunt atque ipsi C. Terentio consuli aequum censuerint, nihil
 62    XXII,    8,  61|        magno animo civitas fuit ut consuli ex tanta clade, cuius ipse
 63   XXIII,    4,  25|      placuit. Exercitus dictatoris consuli decretus est. De exercitu
 64   XXIII,    4,  25|            legiones urbanae alteri consuli, qui in locum L. Postumi
 65   XXIII,    4,  25|            opus esset; C. Terentio consuli prorogari in annum imperium
 66   XXIII,    5,  31|           exercitu rediit, comitia consuli uni rogando in locum L.
 67   XXIII,    6,  45|        derepto ex equo C. Flaminio consuli caput abstulit? Ubi, qui
 68    XXIV,    4,  22|      liberatam velle atque undique consuli in medium, non dubitasse
 69    XXIV,    4,  31|     recitat: 'praetores Syracusani consuli Marcello.' secundum salutem,
 70     XXV,    1,   6|          vilia capita saevitis? et consuli primoribusque aliis civitatis
 71    XXVI,    5,  27|            et viginti milia aeris. consuli Laevino Capuam praetereunti
 72    XXVI,    5,  28|            dimittendis. Cn. Fulvio consuli superioris anni nec de provincia
 73    XXVI,    5,  30|            postulatis eorum patres consuli possent Laevinus iussisset, '
 74    XXVI,    5,  31|             ut me absente liberius consuli senatus possit.' ita dimissi
 75    XXVI,    5,  32|         Syracusanam, mandaturosque consuli Laevino ut quod sine iactura
 76   XXVII,    2,  5b|            non exspectanda comitia consuli censeret, sed dictatore
 77   XXVII,    3,  10|         sortitus, additumque Fabio consuli centum pondo auri praecipuum
 78   XXVII,    6,  29|      Sicilia redisset. hi nuntiare consuli iussi ut si ad comitia ipse
 79   XXVII,    7,  40|            obvius ad Venusiam fuit consuli Claudio. ibi ex utroque
 80   XXVII,    8,  49|          cum esset nuntiatum Livio consuli Gallos Cisalpinos Liguresque
 81  XXVIII,    8,  45|    provinciae ita decretae: alteri consuli Sicilia et triginta rostratae
 82    XXIX,    2,   6|           effectu haud abhorrentem consuli fecissent, tribuni militum
 83    XXIX,    3,  10|          superfuturus videatur. ea consuli a patribus facienda ut e
 84    XXIX,    3,  13|       provincia cum imperio morari consuli e re publica visum esset.
 85    XXIX,    7, 36b|          mora dimicandi facta, cum consuli duplicatae vires, Poeno
 86     XXX,    1,   1|        decretum: M. Cornelius novo consuli tradere exercitum iussus,
 87     XXX,    3,  17|      supellectilem qualem praeberi consuli mos esset. haec regi praetor
 88     XXX,    4,  24|        patres ut praetor scriberet consuli senatum aequum censere in
 89     XXX,    7,  41|           M. Servilio prioris anni consuli cum suis duabus item legionibus
 90     XXX,    7,  41|            in Italiam deportarent. consuli quinquaginta navium classis
 91     XXX,    7,  41|          reduceretque naves quibus consuli usus non esset. et M. Fabio
 92     XXX,    7,  44|       Siciliam ductam Cn. Cornelio consuli tradere iussit, legatos
 93    XXXI,    1,   7|       bellum an pacem habeatis vos consuli - neque enim liberum id
 94    XXXI,    1,   8|           fecisset recte facturum. consuli a patribus permissum ut
 95    XXXI,    2,  12|      homines deterrere. C. Aurelio consuli negotium datum ut ad praetorem
 96    XXXI,    6,  49|           disceptandi cum praetore consuli potestatem factam, sed ita
 97   XXXII,    2,   8|         quingentos equites; alteri consuli novus omnis exercitus decretus.
 98   XXXII,    2,   8|            L. Lentulo prioris anni consuli prorogatum imperium vetitusque
 99   XXXII,    3,  19|                  Elatiam obsidenti consuli rei maioris spes adfulsit,
100   XXXII,    4,  30|          nequiit: in id fides data consuli est ut in acie aut quiescerent
101  XXXIII,    3,  23|  Cremonensesque addiderunt favorem consuli, gratias agentes commemorantesque
102  XXXIII,    5,  43|       Hispaniam citeriorem adiutor consuli datus. T. Quinctio, suspectis
103   XXXIV,    2,  16|            Hispania oppressi donum consuli a barbaris reducebantur.
104   XXXIV,    2,  17|          sine armis esse. quod ubi consuli renuntiatum est, senatores
105   XXXIV,    5,  46|            extracturum. quae causa consuli cunctandi, eadem Gallis,
106    XXXV,    2,  11|          habebat. eorum praefectus consuli pollicetur se parte utra
107    XXXV,    3,  20|        esset ducere legiones. huic consuli permissum ut duas legiones
108    XXXV,    3,  20|        equites octingentos. alteri consuli duae legiones decretae quas
109    XXXV,    5,  40|        omnium mille et quingenti - consuli dediderunt sese. ab altero
110    XXXV,    5,  41|    imperatum praeterea L. Quinctio consuli est ut duas legiones civium
111   XXXVI,    1,   4|            facturum, si M'. Acilio consuli non defuisset. item ab Carthaginiensibus
112   XXXVI,    3,  21|           inde Ephesum transmisit. consuli Chalcidem venienti portae
113  XXXVII,    1,   1|       victo an in victore Africano consuli legionibusque Romanis auxilii
114  XXXVII,    1,   2|     Bruttios, C. Atinius Siciliam. consuli deinde, cui Graecia provincia
115  XXXVII,    1,   2|            Asiam traiceret. alteri consuli totus novus exercitus decretus,
116  XXXVII,    1,   2|      obtinuerat, imperatum, si ita consuli videretur, ut legiones in
117  XXXVII,    1,  4a|    habebant, praesto fuere exeunti consuli et nomina dederunt. per
118  XXXVII,    2,   7|      Amphissae M'. Acilius tradito consuli exercitu provincia decessit,
119  XXXVII,    2,   7|      celeritate Thaumacis occurrit consuli. inde certiore et maiore
120  XXXVII,    3,  19|        expectaturus, quid de ea re consuli placeat, quid senatus censeat
121  XXXVII,    4,  22|        domum dimitti et praeparare consuli atque exercitui, quae ad
122  XXXVII,    4,  26|           cum omnibus navibus suis consuli obviam in Hellespontum profectum
123  XXXVII,    5,  33|               Per idem fere tempus consuli, transgresso Aeniorum Maronitarumque
124  XXXVII,    7,  50|           Antiocho gereret. alteri consuli exercitus, qui erat in Aetolia,
125  XXXVII,    7,  53|           Hellespontum L. Scipioni consuli vestro occurri, ut eum in
126  XXXVII,    7,  60|          ad classem venit. ceterum consuli non deerat cum Gallis belli
127 XXXVIII,    1,   4|                                    Consuli ad Ambraciam advenienti
128 XXXVIII,    1,   7|         aperta vi parum procederet consuli res, cuniculum occultum
129 XXXVIII,    1,   9|        Ambracienses coronam auream consuli centum et quinquaginta pondo
130 XXXVIII,    2,  12|            dies profecto ab Epheso consuli ad Magnesiam occurrit Attalus
131 XXXVIII,    2,  15|      patiendam, expectare. Volenti consuli causa in Pamphyliam devertendi
132 XXXVIII,    3,  25|       traicerent, deinde quod ipsi consuli, parum cauto adversus colloquii
133 XXXVIII,    3,  31|        Cephallaniam mittendos, qui consuli M. Fulvio quique Romanis
134 XXXVIII,    5,  46|            senatum quoque de bello consuli non placet? Non ad populum
135 XXXVIII,    6,  51|    Antiocho cultum; dictatorem eum consuli, non legatum in provincia
136   XXXIX,    1,   4|           ante portas stare, donec consuli ob hoc ipsum moranti redire
137   XXXIX,    1,   5|    circumagi, adstipularique irato consuli tribunum plebei; et quid
138   XXXIX,    1,   5|       senatus pontificum collegium consuli iussit, num omne id aurum
139   XXXIX,    1,  14|      censuit autem senatus gratias consuli agendas, quod eam rem et
140   XXXIX,    2,  28|    delegavit, gessi, et insequenti consuli L. Scipioni, cum terra statuisset
141   XXXIX,    4,  39|            lege haberentur. agenti consuli ex senatus consulto respondit
142   XXXIX,    5,  42|           cavillaretur, exprobrare consuli [per]saepe solitum, quod
143   XXXIX,    5,  54|     legiones admoveret. advenienti consuli Galli sese dediderunt. duodecim
144     XLI,    2,  10|       favens imperatorum causae et consuli infestus, animos ad non
145     XLI,    2,  12|         populanti campestris agros consuli nulla usquam apparuerunt
146     XLI,    3,  14|        Aquilius Gallus. C. Claudio consuli prorogatum in annum imperium
147     XLI,    3,  18|      exercitumque ad campos Macros consuli tradidit. eodem [tempore]
148    XLII,    1,  10|          eo magis, utrique pariter consuli infensi, in incepto perstabant.
149    XLII,    2,  27|    traiciendum haberet, C. Popilio consuli ex auctoritate senatus C.
150    XLII,    3,  31|             et in sociali exercitu consuli alteri auctus numerus: sedecim
151    XLII,    3,  35|     senatus censuisset. P. Licinio consuli ad exercitum civilem socialemque
152    XLII,    3,  36|            ita dimissis P. Licinio consuli mandatum, ut intra undecimum
153    XLII,    4,  48|      excederent. P. Licinio deinde consuli, cui Macedonia provincia
154    XLII,    5,  60|      hostis adgrederetur. Eumenes <consuli> suadere, ut trans Peneum
155    XLII,    5,  65|       quidam in castra nuntiassent consuli circumsideri praesidium,
156   XLIII,    1,   1|        vellentne eam rem C. Cassio consuli mandari, responderunt Cassium
157   XLIII,    1,   4|           mandatum, ut et Hostilio consuli et Hortensio praetori nuntiarent,
158   XLIII,    1,   5|         scire, propter quam causam consuli pro hostibus fuerint. Et
159   XLIII,    1,   6|   habuerint militumque, P. Licinio consuli et C. Lucretio praetori
160   XLIII,    2,  12|     treceni equites essent. Alteri consuli nullus certus finitus numerus
161   XLIII,    2,  15|        legionibus, quas videretur, consuli darent. Indigne patiens
162    XLIV,    1,   1|           exercitu obviam venienti consuli processit. et primus eorum
163    XLIV,    1,   3|                            Interim consuli sententia stetit eo saltu
164    XLIV,    1,   3|           consequeretur. sollicito consuli et propter itineris difficultatem,
165    XLIV,    1,   7|         iustius quam ipse fuisset. consuli postquam ex alto conspecta
166    XLIV,    2,  16|         transfugit <et> magno usui consuli fuit. ea introductus in
167    XLIV,    2,  17|            ut, cum, utri Macedonia consuli cuique praetori classis
168    XLIV,    2,  18|        posse. senatus Cn. Servilio consuli negotium dedit, ut tris
169    XLIV,    2,  21|           dilectus cura C. Licinio consuli inposita. is septem milia
170    XLIV,    3,  36|       dimicandum utcumque erat, ut consuli non minore arte ad suos
171    XLIV,    3,  40|           illo ipso quidem die aut consuli aut regi <pugnare placebat,
172    XLIV,    3,  40|       compositos adgressurus erat, consuli, quod in novis castris non
173     XLV,    1,   1|            secundo die, C. Licinio consuli ad quadrigas mittendas escendenti
174     XLV,    1,   4|          sed postquam regem Persea consuli Paulo salutem legit, miserationem
175     XLV,    3,  27|          Agassas, quod, cum Marcio consuli tradidissent urbem petita